Ο προεκλογικός πλειστηριασμός, ιδιαίτερα από πλευράς ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για τον κατώτατο μισθό και συνολικά τους μισθούς προκαλεί στους περισσότερους εργαζόμενους θυμηδία. Και τι εννοούμε με αυτό; Ότι όποιες αυξήσεις και να ανακοινώνει ο εκάστοτε Υπουργός Εργασίας σε ο,τι αφορά τον κατώτερο μισθό, ο λογαριασμός που κάνει κάθε εργαζόμενος στη μέση του μήνα – γιατί τότε περίπου αδειάζει το πορτοφόλι – είναι μείον.
Εκτινάσσεται ο πληθωρισμός, ανεβαίνουν οι τιμές σε καύσιμα, σε τρόφιμα, στο ρεύμα, στα νοίκια και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο, φορτώνεται η φοροληστεία στον λαό, ο οποίος πληρώνει το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων και έρχεται ο υπουργός και πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Γιατί η όποια “αύξηση” έχει ήδη απορροφηθεί από τις παραπάνω ανατιμήσεις.
Άλλωστε προϋπόθεση για κάθε αύξηση είναι να έχουν κάτσει στο στρογγυλό τραπέζι κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες, να έχουν βγάλει τα τεφτέρια τους, να έχουν υπολογίσει τα κέρδη των επιχειρήσεών τους και με βάση αυτά έχουν φτιάξει τους ισολογισμούς τους. Γιατί οι ανατιμήσεις -αυτά τα παραπάνω χρήματα που πληρώνει ο εργαζόμενος κάθε μήνα στο σούπερ μάρκετ, στο βενζινάδικο, στον λογαριασμό του ρεύματος, κλπ, δεν εξαϋλώνονται. Κάπου πηγαίνουν. Κάποιοι τα εισπράττουν. Και αυτοί οι κάποιοι είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, είναι οι τράπεζες και οι μεγαλοξενοδόχοι.
Τα παραπάνω τα επιβεβαιώνει ο νόμος Βρούτση – Αχτσιόγλου, ο νόμος δηλαδή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τον οποίο κριτήριο για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού είναι η “αντοχή” της οικονομίας και η προστασία της “ανταγωνιστικότητας” των επιχειρήσεων και όχι οι ανάγκες του λαού για στέγαση, μετακίνηση, διατροφή και θέρμανση. Με λίγα λόγια… Τα έχουν κάνει τα κουμάντα τους.
Άλλωστε, όλοι αυτοί που σήμερα διαγωνίζονται και στο εμπόριο ψεύτικης ελπίδας, προεκλογικά έκαναν ακριβώς τα αντίθετα. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει προτάσεις νόμου στη Βουλή που αφορούν στον κατώτατο μισθό. Προτάσεις νόμου που επαναφέρουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, που ξεπαγώνουν τις τριετίες, που επαναφέρουν τον 13ο και 14ο μισθό, επαναφέρουν την υποχρεωτικότητα των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Προτάσεις νόμου που έβαζαν ως κριτήριο ορισμού του κατώτατου μισθού τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των βιομηχάνων. Κανένας τους, ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε ΜΕΡΑ 25 ούτε η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ δεν τις στήριξε!
Όμως, ακόμα και οι όποιες υποσχέσεις για “αυξήσεις” στους μισθούς, στα όρια των “δυνατοτήτων” της καπιταλιστικής οικονομίας, “σκορπάνε” στην πραγματικότητα και στα αντιλαϊκά προγράμματα όλων των αστικών κομμάτων τα οποία προβλέπουν νέα μέτρα από τις πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης. Άλλωστε, οι εκτιμήσεις για νέα καπιταλιστική κρίση πυκνώνουν και η αντιμετώπιση της υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων προϋποθέτει περαιτέρω τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων. Ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία, εξαντλητικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, μείωση των πραγματικών μισθών και της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων.
Αυτή είναι για παράδειγμα η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων της Ελευσίνας, της Σύρου, σύντομα και του Σκαραμαγκά, όπου οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ τα παρέδωσαν στους επιχειρηματικούς ομίλους, διαγράφοντας χρέη και δεδουλευμένους μισθούς των εργαζομένων, καταργώντας τις Συλλογικές Συμβάσεις, τα δώρα και τα επιδόματα, επιβάλλοντας την εργολαβική εργασία και καταργώντας σε μεγάλο βαθμό τα μέτρα υγείας και ασφάλειας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το ΚΚΕ και τώρα προεκλογικά, αλλά κυρίως όλα αυτά τα χρόνια, ανεξάρτητα από το αν η περίοδος ήταν προεκλογική ή όχι, έβαζε το ζήτημα των μισθών σε πρώτο πλάνο και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή. Οι κομμουνιστές μπήκαν μπροστά σε αγώνες εργατών που κατάφεραν να υπογράψουν ΣΣΕ σε επιχειρήσεις και κλάδους, όπως έχει γίνει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά σκληρό αγώνα για δουλειά με συλλογικά δικαιώματα και με ασφάλεια.
Αυτό, λοιπόν, που με συνέπεια συνεχίζει να βάζει και σήμερα το ΚΚΕ σε πρώτο πλάνο είναι η αναμέτρηση της εργατικής τάξης με την αντιλαϊκή πολιτική και τους αντεργατικούς νόμους που σμπαραλιάζουν το εισόδημα και τα δικαιώματα του λαού.
Το ΚΚΕ λέει, ότι με μαζικούς εργατικούς αγώνες και ισχυρό ΚΚΕ μπορούμε να επιβάλλουμε την κατάργηση των αντεργατικών νόμων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Ώριμο αίτημα διεκδίκησης σήμερα είναι η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 850 ευρώ και την επαναφορά των τριετιών, ώστε να φτάσει ο μισθός σήμερα τα 935 ευρώ και όχι το 2027, όπως υπόσχεται η ΝΔ! Με ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών στη βάση του πληθωρισμού.
Ώριμο αίτημα διεκδίκησης σήμερα είναι ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, το 7ωρο, το 5ήμερο και το 35ωρο, χωρίς απλήρωτες υπερωρίες και διευθέτηση του χρόνο εργασίας και με επαναφορά της Κυριακής – αργίας.
Ώριμο αίτημα διεκδίκησης σήμερα είναι η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο και τους συνταξιούχους.
Με μπροστάρη τον λαό και ισχυρό ΚΚΕ θα δει ο ελληνικός λαός άσπρη μέρα και στο θέμα των μισθών, γιατί μπουχτίσαμε πια από τις υποσχέσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ότι δήθεν θα αυξηθεί ο κατώτατος μισθός χωρίς να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι που τον πετσοκόβουν.
*Ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης είναι υποψήφιος Βουλευτής Β’ Πειραιά του ΚΚΕ
Ο Victor Vernicos τραγούδησε στο θρυλικό club των Beatles (vids)
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"