Καταγγελία στο DEBATER: «Το κράτος γυρνά την πλάτη στους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες»

Σε όλη τη χώρα, εκατοντάδες ενστάσεις για γνωματεύσεις των Κέντρων Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ) παραμένουν στα συρτάρια, χωρίς καμία εξέλιξη καταγγέλλει μητέρα στο DEBATER.

Μάλιστα όπως αναφέρει η Νίκη – Μαρία Συκιώτη: «Οι επιτροπές της Ειδικής Διαγνωστικής Επιτροπής Αξιολόγησης (ΕΔΕΑ), υποστελεχωμένες και εξαντλημένες, αδυνατούν να ανταποκριθούν στον όγκο των φακέλων που λαμβάνουν. Το ερώτημα, όμως, είναι αναπόφευκτο:

Πώς είναι δυνατόν να υποβάλλονται τόσες ενστάσεις, αν οι αρχικές αξιολογήσεις των ΚΕΔΑΣΥ ήταν αξιόπιστες;

Μήπως οι δομές, πιεσμένες να “κλείνουν” υποθέσεις και να μη φαίνεται η καθυστέρηση, προχωρούν σε ελλιπείς ή βιαστικές αξιολογήσεις;», διερωτάται.

Ένας υπάλληλος της ΕΔΕΑ Αττικής ανέφερε ότι οι επιτροπές θα ξεκινήσουν να εξετάζουν ενστάσεις για παράλληλη στήριξη, «επειδή υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν κανέναν στο σχολείο να τα βοηθήσει».

Καμία, όμως, αναφορά δεν έγινε για τις εκκρεμείς ενστάσεις μαθητών που πρόκειται να δώσουν Πανελλήνιες — μια σιωπή που αποτυπώνει τη δραματική πίεση ενός συστήματος εγκλωβισμένου στη γραφειοκρατία και την αδιαφορία.

«Η κόρη μου κινδυνεύει να εξεταστεί γραπτά, επειδή το κράτος δεν προλαβαίνει»

Η μητέρα Νίκη – Μαρία Συκιώτη καταγγέλει στο DEBATER ότι:

«Στην αξιολόγηση του ΚΕΔΑΣΥ, τον Ιούνιο του 2024, η κόρη μου διαγνώστηκε με “προβλήματα λόγου και ομιλίας”, παρότι στην ίδια λογοπεδική έκθεση αναφέρεται ρητά ότι δεν εντοπίζονται δυσκολίες λόγου, φωνολογίας ή επικοινωνίας», τονίζει.

«Υπάρχουν εκθέσεις από το σχολείο της που επιβεβαιώνουν ότι αποδίδει πολύ καλύτερα προφορικά απ’ ό,τι γραπτά. Παρ’ όλα αυτά, η γνωμάτευση ήταν λανθασμένη, και αναγκαστήκαμε να υποβάλουμε ένσταση», προσθέτει.

Η ένσταση προς την Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής παραμένει αναξιολόγητη δεκαπέντε μήνες μετά. Στο μεταξύ, ανεξάρτητη αξιολόγηση από το Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» επιβεβαίωσε ότι η μαθήτρια έχει ειδική μαθησιακή δυσκολία – δυσορθογραφία, που προβλέπει προφορική εξέταση.

«Μια μαθήτρια με κρατική γνωμάτευση κινδυνεύει να εξεταστεί γραπτά αντί προφορικά, επειδή μια άλλη κρατική υπηρεσία δεν προλαβαίνει να εξετάσει την ένστασή της. Αυτό δεν είναι αμέλεια, είναι αδικία», δηλώνει με αγανάκτηση η κα. Συκιώτη.

Η σιωπή των υπευθύνων

Η μητέρα απευθύνθηκε και στο Υπουργείο Παιδείας, ζητώντας παρέμβαση για την καθυστέρηση της Ειδικήσ Διαγνωστικής Επιτροπής Αξιολόγησης και της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής. Η απάντηση που έλαβε ήταν τυπική: «Το αίτημά σας αφορά την ΠΔΕ». Η επιστολή προωθήθηκε μηχανικά, χωρίς ουσιαστική απάντηση ή ανάληψη ευθύνης.

«Αισθάνεσαι πως κανείς δεν θέλει να αγγίξει το πρόβλημα. Όλοι σου λένε ευγενικά ότι “δεν είναι αρμοδιότητά τους”. Κι όμως, πίσω από κάθε φάκελο υπάρχει ένα παιδί που περιμένει να ακουστεί», σημειώνει.

Ένα σύστημα που ζητά κατανόηση, αλλά δεν δείχνει

Πίσω από κάθε τέτοια ιστορία κρύβονται εκατοντάδες παιδιά και γονείς που βιώνουν την ίδια αγωνία. Εκπαιδευτικοί που βλέπουν, αλλά δεν έχουν φωνή. Εργαζόμενοι των δομών που εξαντλούνται από την έλλειψη προσωπικού.

Ένα σύστημα που ζητά συνεχώς «κατανόηση», αλλά δεν προσφέρει δικαιοσύνη.

Η φράση που ακούγεται συχνά — «δεν μας αφορά» — ίσως να συνοψίζει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο την πραγματικότητα.
«Ένα κράτος που έχει ξεχάσει πως πίσω από κάθε φάκελο υπάρχει ένα παιδί, μια οικογένεια, ένα μέλλον», καταγγέλλει.