Τελικά, η δικαιοσύνη μπορεί να μην είναι ούτε τυφλή, ούτε κουφή. Μπορεί να δείχνει ανακλαστικά και σε υποθέσεις που οι αποφάσεις δικαστικών λειτουργών που βγάζουν… μάτι. Και αναφέρομαι στο «έγκλημα» που έγινε στο Μάτι, και στοίχισε τη ζωή σε 104 συνανθρώπους μας, χωρίς η απόφαση να αφήσει την αίσθηση ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη. Αυτό ήρθε να διορθώσει η επανεξέταση της υπόθεσης για τη φονική πυρκαγιά που δρομολόγησε η Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας, που άσκησε έφεση κατά της απόφασης που προκάλεσε αντιδράσεις, όταν το δικαστήριο, μετά από διαδικασία 19 μηνών, καταδίκασε μόνον 6 από τους 21 κατηγορούμενους, επιβάλλοντας ποινές ως 5 χρόνια τις οποίες μετέτρεψε σε χρηματικές με 10 ευρώ την ημέρα!
Η Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας προχώρησε και ορθά σε άσκηση έφεσης με εντολή της ίδιας της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίας Αδειλίνη, αλλά και της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Εφετών της Αθήνας Καλλιόπης Βαρδάκη. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ούτε στον ποινικό λαϊκισμό, ούτε στα λαϊκά δικαστήρια. Και σίγουρα δεν θέλω να καταδικαστούν άνθρωποι που σύμφωνα με την δικογραφία και την ακροαματική διαδικασία δεν απεδείχθησαν ένοχοι. Αλλά δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι για την τραγωδία που όλοι βιώσαμε στο τέλος της ημέρας δεν αποδόθηκε όχι ο νόμος, αλλά η απαραίτητη δικαιοσύνη με την οποία αποκαθίσταται η κοινωνική ισορροπία και γαλήνη. Διότι και σε αυτήν την τραγωδία το κράτος και οι εκπρόσωποί του, λειτούργησαν σε κάθε επίπεδο λάθος. Χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ενσυναίσθηση και κυρίως με πολλά ψέμματα. Από την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία. Και δεν μπορεί η κοινή λογική να αποδεχθεί ότι για αυτήν την τραγωδία, στην ουσία δεν έφταιγε κανένας, παρά μόνο έξι άνθρωποι που πλήρωσαν δέκα ευρώ την ημέρα και έφυγαν ελεύθεροι και ωραίοι για να συνεχίσουν τις ζωές τους. Αυτή η απόφαση στην πράξη ήταν ο δεύτερος θάνατος που βίωσαν οι συγγενείς των θυμάτων, αλλά και τα θύματα που επέζησαν. Μετά από έξι χρόνια, όχι μόνο δεν έκλεισε η πληγή που τους άνοιξε η απώλεια των δικών τους ανθρώπων, αλλά μεγάλωσε. Όπως μεγάλωσε η οργή και η απογοήτευση για τη λειτουργία του κράτους δικαίου.
Η δίκη θα αρχίσει και πάλι από την αρχή λοιπόν. Και ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να αφήσει την αίσθηση στους πολίτες, ότι οι δικαστές έκαναν το καθήκον τους. Ότι επέβαλλαν όχι μόνο το νόμο, αλλά τη δικαιοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι οι κυρίως υπεύθυνοι για αυτήν την τραγωδία, για αυτό το κρατικό έγκλημα, δεν θα καθίσουν στο σκαμνί για να δικαστούν. Αλλά ας αποφασίσουν τουλάχιστον για αυτούς που θα καθίσουν με βάση το τι ζήσαμε εκείνο το καλοκαίρι και με βάση τις ευθύνες τους. Να διορθώσουν με δικαιοσύνη αυτά που δεν έκαναν οι συνάδελφοί τους στην πρώτη απόφασή τους. Και κυρίως εμείς οι υπόλοιποι να μην αφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους πάλι μόνους τους. Δεν θα έχουμε καμία δικαιολογία, αυτή τη φορά…
*Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Ν. Ρωμανός: Αυτή είναι η κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ – Αντιμετωπίζει τους πολίτες ως ιθαγενείς
Έφεση στην αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου – Το σκεπτικό
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"