Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την πτώση του από την εξουσία, έστρεψε ως collateral της τροφοδοσίας του με πολιτικό οξυγόνο, τα παραδοτέα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Η Κουμουνδούρου πλαισίωσε αυτήν τη στρατηγική με τα πολιτικά σκιάχτρα του ανύπαρκτου πολέμου που δεχόταν από τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και την εμπλοκή στην επονομαζόμενη «συμμαχία του κακού», εναντίον της «πρώτης φοράς», της δικαιοσύνης.
Συμβόλαια για δολοφονία χαρακτήρων εκτελέστηκαν κατά κόρον στα χρόνια του αντιμνημονίου ενώ ο ανένδοτος κορυφώθηκε με τα αλήστου μνήμης κυνήγια μαγισσών, μετά το πρώτο εξάμηνο της παραμονής στη διακυβέρνηση του τόπου. H ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου είχε πάντα ως πολιτικό αποκούμπι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Σχεδόν εκβίασε τη συντήρηση του μέσα από τα φάλτσα, τις ακρότητες, τη ρητορική των προγραφών και τις επικίνδυνες διακηρύξεις που πλασάρονταν ως προοδευτικές προτάσεις, που προκύπτει ως απόσταγμα της μιας δήθεν ιδεολογικής καθαρότητας.
Σε αυτήν την πολυκύμαντη διαδρομή εκείνο που ξένιζε, αφαιρώντας στοιχεία της καλοπιστίας, ήταν η συνθηματική πυγμή απέναντι σε φαινόμενα που ξεπερνούσαν τα όρια της ευπρέπειας. Η ιστορία κατέγραψε την μεγαλύτερη προσπάθεια να απενεχοποιηθούν στο συλλογικό υποσυνείδητο και στο διάβα του χρόνου να αποτελέσουν το εξωτερικό περίβλημα της κομματικής στρατηγικής, παρά την ένταση και την αφοσίωση στην απομάκρυνση τους από την πολιτική βιτρίνα του κόμματος.
Μαζί με την μήνιν του Αλέξη Τσίπρα για τις καρικατούρες και τη Βαβέλ της πολυφωνίας, καταγράφηκε και η ατολμία του να ξεμπερδέψει με τα λούμπεν στοιχεία. Αυτήν την ρότα φαίνεται ότι ο Στέφανος Κασελλάκης να πασχίζει να βγάλει από την πυξίδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χωρίς να δίνει εικόνα από τις υπόλοιπες συντεταγμένες. Ένα καθαρό στίγμα για τον πολιτικό προσανατολισμό του κόμματος. Ένας οργανισμός, με το πηδάλιο του στα χέρια του κ. Κασσελάκη, προσώρας εμφανίζεται σε περιδίνηση από τις εσωκομματικές κοκκοραμαχίες, να πασχίζει να διαπρέψει για την ανούσια έφεση του στην alternative -για τα αριστερά ειωθότα- επικοινωνία, αλλά ακόμη δεν έχει κατέβει στο γήπεδο της πολιτικής. Και ένας Πρόεδρος που αντιγράφει συνταγές από τους προπάτορες που κόπιαρε και ο προκάτοχος του, για να αποδείξει την αποφασιστικότητα του να βάλει σε τάξη το αριστερό μαντρί.
Ο κ. Κασσελάκης μπορεί να ιεραρχεί όπως ο τέως, ως σημαντικότερους αντιπάλους, τα ΜΜΕ, τη δικαιοσύνη, τον Μητσοτάκη -χωρίς το εμετικό hashtag-, τους συντρόφους του που βρίσκονται σε βέρτιγκο, αλλά το υπαρξιακό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ έχει τη ρίζα του στην κοινωνία. Στην απόσταση από αυτήν που δημιούργησαν τα λάθη του πρώην, αλλά είναι δική του δουλειά να διορθώνει.
Ένας Τζουμάκας δεν θα φέρει την άνοιξη για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν φτάνει ούτε ως τσιρότο για την πραγματική «αιμορραγία» της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η λυπητερή είναι στην απήχηση του κόμματος, όπως αυτή αποτυπώθηκε και στις αυτοδιοικητικές κάλπες, για τις οποίες ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πανηγύρισε σχεδόν το ίδιο άγαρμπα με τον «συγκάτοικό» του στην κεντροαριστερή πολυκατοικία, Νίκο Ανδρουλάκη. Ως αμερικανοτραφής ο κ. Κασσελάκης θα αποδέχεται ένα δόγμα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ότι οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Και οι αριθμοί μπορεί δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε στις αυτοδιοικητικές εκλογές 317.000 ψηφοφόρους σε σύγκριση με τις εθνικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου.
Αυτός είναι ο ελέφαντας στο προεδρικό δωμάτιο της Κουμουνδούρου, που δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε από τους 146.000 ψηφοφόρους που ανέβασαν τον Στέφανο Κασσελάκη στον αρχηγικό θώκο, ούτε μπορεί να βάλει ως χαλινάρι μια διαγραφή. Ακόμη κι αν είναι του Τζουμάκα, όσο κι αν επιχειρείται να ενισχυθούν οι παραπομπές για την πυγμή που με εκείνη του Ανδρέα.
*Γράφει ο πολιτικός συντάκτης του debater.gr, Γιώργος Παπακωνσταντίνου
“Βράζει” ο ΣΥΡΙΖΑ – Νέος γύρος ανάμεσα σε Πολάκη – Σκουρλέτη
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"