Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης και η Αγοραστή Αρβανίτη πρωταγωνιστούν στην παράσταση «Φιλιά Όσκαρ» στο Θέατρο Αθηνών όπου παίζουν κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη. Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις σκηνοθετεί και διασκευάζει για το θέατρο την αριστουργηματική νουβέλα του Éric-Emmanuel Schmitt. Στον ρόλο του Όσκαρ ο Θανάσης Τσαλταμπάσης. Κυρία Ροζ η Αγοραστή Αρβανίτη. Τους συνάντησα λίγο πριν την παράσταση, μιλήσαμε για τα μηνύματα που περνάει το έργο, για την πίστη τους στον Θεό, για την μεταξύ τους σχέση ως ζευγάρι αλλά και για τα γεγονότα της επικαιρότητας. 

Στην παράσταση είδαμε ότι το χιούμορ βοηθάει τον Όσκαρ να αντιμετωπίσει την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Για σας τι είναι το χιούμορ;

Θ.Τ. Το χιούμορ είναι το καταλληλότερο εφόδιο για να αντιμετωπίζεις τις μικρές ή μεγαλύτερες δυσκολίες της ζωής. Κι αν το πάω λίγο πιο φιλοσοφικά, είναι η εφεύρεση του ανθρώπου για να νικήσει το θάνατο.

Α.Α. Το χιούμορ είναι τρόπος ζωής. Τις περισσότερες φορές είναι αποτελεσματικό στο να απαλύνει την ψυχή μας και να μας ελαφρύνει ακόμα και στις πιο βαριές καταστάσεις.

Γίνεται λόγος για τον Θεό και την πίστη σε αυτόν. Η δικιά σας σχέση με τον Θεό και με την πίστη ποια είναι; 

Α.Α. Έχω καλή σχέση με την πίστη και τον Θεό. Η πίστη εξάλλου δεν περιορίζεται σε θρησκείες, είναι ιδέα και ηθική αξία. Πιστεύω στο καλό, πιστεύω  στον άνθρωπο και προσπαθώ συνεχώς να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.

Θ.Τ. Ζηλεύω πολύ τους ανθρώπους που πιστεύουν σε κάτι συγκεκριμένο. Δυστυχώς η δική μου λογική δε μου το επιτρέπει. Πιστεύω όμως σίγουρα, ότι η ύπαρξη μας δεν είναι μόνο αυτό που κατανοούμε. Είμαι ένθεος, αλλά όχι με τον τρόπο που συνήθως ορίζουν οι άνθρωποι και οι θρησκείες.

Κατά την παραμονή του Όσκαρ στο νοσοκομείο τα κίνητρα του ήταν ο έρωτας και η αγάπη. Στην δική σας ζωή τι ρόλο παίζουν;

 Θ.Τ. Δεν υπάρχει κάδρο χωρίς έργο τέχνης μέσα. Υπάρχει όμως έργο τέχνης χωρίς κάδρο. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αγάπη και έρωτα.

Α.Α. Ο έρωτας και η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη νομίζω για κάθε άνθρωπο, όπως και για μένα. Χωρίς αυτά η ζωή δεν έχει αξία.

Πως είναι να συνεργάζεστε μαζί;

Α.Α. Η συνεργασία μας είναι δημιουργική και απ’οτι φαίνεται αποτελεσματική, που είναι και το βασικότερο γιατί καλό είναι να νοιώθεις καλά αλλά εάν αυτό δε φέρνει αποτέλεσμα δεν έχει κανένα νόημα. Εμείς πλέον έχουμε μια πολύ γερή βάση επικοινωνίας και ταύτισης ιδεών και απόψεων που στο θέατρο είναι πολύτιμο.

Θ.Τ. Εντάξει, νομίζω τα είπε όπως ακριβώς τα νιώθω και εγώ!

Πως αποφορτίζεστε από την παράσταση;

 Θ.Τ. Είναι λίγο κουλό, αλλά νομίζω ότι αποφορτιζόμαστε μιλώντας για την ίδια την παράσταση! Μας αρέσει να κάνουμε ένα Φλας μπακ με το πως νιώσαμε, πως ανταποκρίθηκε την συγκεκριμένη μέρα το κοινό κι άλλα τέτοια. Ε φυσικά και ένα χαλαρό φαγητό βοηθάει την κατάσταση! (Γέλιο)

Α.Α. Και ’γώ θα πω ίσως κάτι παράδοξο αλλά η ίδια η παράσταση και όπως είναι αυτό το καταπληκτικό έργο και η σκηνοθεσία του Τσεζαρις Γκραουζίνις κάπως μαγικά με αποφορτίζει. Αυτό έρχεται να το συμπληρώσει μια κουβέντα με τον Θανάση και σίγουρα απλά χαλαρά πράγματα, φαγητό, λίγο κρασί και μια ωραία ταινία στο σπίτι.

Την ένταση που μπορεί να έχετε από την δουλειά ή την τυχόν διαφωνία πάνω σε αυτή την φέρνετε και στο σπίτι ή όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού όλα αλλάζουν; 

Α.Α. Αυτό μου ακούγεται λίγο ρομποτικό. Υπάρχει και ενδιάμεση κατάσταση.

Θ.Τ. Ούτε και την φέρνουμε στο σπίτι, αλλά ούτε και όταν οι πόρτες κλείνουν όλα αλλάζουν. Με συζήτηση, με αμοιβαία κατανόηση, όλα λύνονται.

Ποιο είναι το ελαττώματα που έχει ο καθένας σας αλλά ο άλλος το βλέπει σαν κάτι γλυκό;

Θ.Τ. Νομίζω ότι είναι αρκετά επίμονη αλλά μ΄αρέσει!

Α.Α. Δε νομίζω ότι μ’αρέσουν τα ελαττώματα του Θανάση αλλά παραδόξως τα αγαπώ!

Το ότι είστε συνέχεια μαζί υπήρξε στιγμή που δημιούργησε πρόβλημα στη σχέση σας ως ζευγάρι; 

Α.Α. Όχι. Σε μας αυτό δε δημιουργεί προβλήματα. Πάντα βέβαια και ο προσωπικός χρόνος είναι πολύτιμος και εποικοδομητικός.

Θ.Τ. Μπορώ να πω, ότι παρά τις κάποιες μικρό συγκρούσεις που πιστεύω είναι θεμιτές σε ένα ζευγάρι που είναι χρόνια μαζί, από τότε που είμαστε περισσότερο χρόνο μαζί η σχέση κυλάει ακόμα καλύτερα.

Σε έναν καβγά είτε επαγγελματικό είτε προσωπικό ποιος είναι αυτός που θα υποχωρήσει και θα κάνει το πρώτο βήμα για συμφιλίωση; 

Α.Α. Δεν υπάρχει κάποιο manual ! Άλλες φορές ο ένας, άλλες ο άλλος.

Θ.Τ. Συμφωνώ απόλυτα.

Πως γνωριστήκατε και τι ήταν αυτό που μαγνήτισε τον έναν προς τον άλλον;

Θ.Τ. Τυχαία, μέσω μιας κοινής παρέας. Στην αρχή, όπως τις περισσότερες φορές φαντάζομαι, μαγνητίζει η εξωτερική εμφάνιση. Αλλά σε μία σχέση χρόνων όπως καταλαβαίνετε το μεγαλύτερο ρόλο τον παίζουν άλλα πράγματα.

Α.Α. Μαγνητίζει ίσως η εξωτερική εμφάνιση πρώτα αλλά υπάρχει και κάτι πιο δυσδιάκριτο. Να το πω αύρα, ενέργεια; όπως θέλει ο καθένας. Αυτό δεν εξηγείται και αυτό είναι μαγικό στη συνάντηση δύο ανθρώπων.

Μετά από σχεδόν 13 χρόνια ποιο είναι το μυστικό για την ευτυχία σε ένα ζευγάρι; 

Α.Α. Το μυστικό που δεν είναι μυστικό γιατί όλοι κατά βάθος το ξέρουμε αλλά πολλές φορές οι άνθρωποι κάνουμε πιο σύνθετα ακόμα και τα πιο απλά, είναι η αγάπη. Η αγάπη σε συνδυασμό με αγώνα και συνεχή προσπάθεια διατηρεί μια σχέση ζωντανή στο χρόνο.

Ένας γάμος είναι στα σχέδιά σας;

Θ.Τ. Ένας φίλος μας παντρεύεται σε λίγους μήνες και ναι, σχεδιάζουμε να πάμε! (Γέλιο)

Φέτος στην τηλεόραση υπάρχει πολύ μυθοπλασία. Πως το βλέπετε αυτό και αν σας έγιναν εσάς προτάσεις για κάποιο σίριαλ.

Θ.Τ. Προφανώς και μου αρέσει, αν και δε σας κρύβω ότι υπερβολή με βρίσκει λίγο σκεπτικό. 

Α.Α. Πολύ ωραίο είναι αυτό. Η ποιότητα ειδικά κάποιων σειρών ξεχώρισε πολύ. 

Τι θα ήταν αυτό που θα σας έκανε να συμμετέχετε σε κάποιο σίριαλ;

 Α.Α. Ο συνδυασμός συντελεστών και σεναρίου. Για παράδειγμα η σειρά “Μια νύχτα του Αυγούστου” της Ζωής Σγουρού είχε για μένα αυτόν τον συνδυασμό και το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό.

Θ.Τ. Η απόφαση για την συμμετοχή μου σε μία σειρά, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Εν αρχή ην ο λόγος οπότε το σενάριο σίγουρα είναι το σημαντικότερο κριτήριο. Όμως εξίσου σημαντικό, είναι να νιώσω ότι υπάρχει μία παραγωγή που μπορεί να στηρίξει, ο σκηνοθέτης, οι υπόλοιποι ηθοποιοί, το κανάλι και κάποια άλλα σε μικρότερο βαθμό. Το σημαντικότερο όμως για μένα είναι να μου γίνει αυτό το μαγικό κλικ!

Κατά διαστήματα βλέπουμε ηθοποιούς να γίνονται παρέα σε μια ψυχαγωγική εκπομπή (πάνελ), να αναλαμβάνουν παρουσίαση τηλεπαιχνιδιών αλλά και να συμμετέχουν σε ριάλιτι. εσάς σας έχει γίνει κάποια αντίστοιχη πρόταση;

Θ.Τ. Μου έχουν γίνει πολλές και διαφορετικές προτάσεις κατά καιρούς για πολλά και διαφορετικά project. Αυτό που ίσως θα με ενδιέφερε να το σκεφτώ περισσότερο, θα ήτανε είτε ένα τηλεπαιχνίδι είτε κάποια εκπομπή με συγκεκριμένη θεματική που να είχε να κάνει με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Κατά τα άλλα είμαι προσηλωμένος στο κομμάτι της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας και δε μου αρέσει να λοξοδρομώ απλώς για να υπάρχω. Δε με αφορά.

Α.Α Δε μου έχουν γίνει προτάσεις για τέτοια προγράμματα.

Η υποκριτική πως ήρθε στην ζωή σας; τι ήταν αυτό που σας έκανε να πάρετε την απόφαση να γίνετε ηθοποιοί;

Α.Α. Η υποκριτική ήρθε στη ζωή μου μετά το Πανεπιστήμιο, μέσω του Θανάση και κατάλαβα αμέσως ότι με γεμίζει και θέλω να βουτήξω σε αυτήν. Μετά από εννιά χρόνια συμπεραίνω ότι έκανα πολύ καλά.

Θ.Τ. Από πολύ μικρός κατάλαβα την κλίση μου οπότε η απόφαση ήταν μονόδρομος. Έβλεπα πολύ θέατρο, έπαιζα όπου μου δινόταν η ευκαιρία και αργότερα όντας φοιτητής μηχανολόγος μηχανικός, ασχολήθηκα πολύ ενεργά σε ερασιτεχνικές ομάδες αλλά και στο ΔΗΠΕΘΕ της Κοζάνης όπου σπούδαζα. Μια ζωή θυμάμαι να λέω ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Νομίζω είμαι τυχερός που από νωρίς βρήκα το δρόμο μου.

Θέλω το σχόλιο σας σχετικά με το καινούργιο διάταγμα για τους ηθοποιούς.  

Α.Α. Δε νομίζω ότι είναι τυχαίο αυτό το διάταγμα, το επάγγελμα χρόνια ισοπεδώνεται. Ηθοποιοί και άλλοι επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών χάνουν τα κεκτημένα τους, δεν αντιμετωπίζονται ισάξια με άλλους επαγγελματικούς κλάδους και για κάποιο λόγο η ενασχόληση με την τέχνη θεωρείται χόμπι. Ήρθε ο καιρός να καταλάβουν οι υπεύθυνοι και οι κατέχοντες αξιώματα που κατά καιρούς επισκέπτονται θέατρα και θεάματα, ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί και τους ψυχαγωγούν είναι επαγγελματίες.

Θ.Τ. Εκεί που νομίζεις ότι η απαξίωση έφτασε στα όρια της, το κράτος έχει το ταλέντο να εφευρίσκει κι άλλους τρόπους για να σε απαξιώνει. Οι καιροί όμως άλλαξαν, δεν είμαστε οι παλιάτσοι του βασιλιά, έχουμε λόγο, έχουμε δύναμη και φωνή και ήρθε η ώρα αυτό να γίνει κατανοητό.

Θανάση επειδή έχεις δουλέψει με τον Γιάννη Μπέζο θα ήθελα να μου σχολιάσεις την αναφορά που έκανε ο Πέτρος Φιλιππίδης 

Θ.Τ. Δεν θα ήθελα να κάνω κανένα σχόλιο πάνω σε αυτό το θέμα. Είναι αρχή μου να μη σχολιάζω πάνω σε τέτοιου είδους θέματα και δηλώσεις άλλων για άλλους.

«Φιλιά Όσκαρ»

Σπαρακτική, αστεία, τρυφερή, η μοναδική ιστορία του μικρού Όσκαρ, που αψηφά τον θάνατο με το χιούμορ και τη φαντασία, έρχεται τη νέα σεζόν για να μας κλέψει τις καρδιές. Από τις 9 Οκτωβρίου στο Θέατρο Αθηνών.

«Όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία».

 Ο δεκάχρονος Όσκαρ ζει στο νοσοκομείο, γιατί υποφέρει από μια βαριά μορφή λευχαιμίας. Κάποια στιγμή μαθαίνει τυχαία ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευτεί και ότι πρόκειται να πεθάνει σε λίγες μέρες. Στο αποκορύφωμα της απόγνωσής του, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία, γνωστή ως κυρία Ροζ, μια από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα παιδιά του νοσοκομείου, του προτείνει ένα παιχνίδι: να θεωρήσει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Ο Όσκαρ σιγά-σιγά αρχίζει να πιστεύει το παιχνίδι και, κατά τη διάρκεια των τελευταίων του έντεκα ημερών, βιώνει μια πλήρη ζωή γεμάτη γεγονότα: έρωτες, γάμο, προδοσίες, αποχαιρετισμούς, επιστροφές, καβγάδες, αγκαλιές, δάκρυα, συγχώρεση. Τελικά πεθαίνει πιστεύοντας ότι έφτασε την ηλικία των 110 ετών, ικανοποιημένος και ευχαριστημένος που κατάφερε να ζήσει μια ζωή συναρπαστική. Σύμφωνα με τον συγγραφέα της νουβέλας «όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία». Είναι προφανές ότι αυτή η σκέψη του Schmitt καθιστά την ιστορία του μικρού Όσκαρ πολύ σημαντική, ειδικά για την εποχή που ζούμε.

Παρόλα αυτά, το κίνητρο για να την παρουσιάσουμε στο θεατρικό κοινό, είναι η ανάγκη μας να μιλήσουμε για τη χαρά να είσαι ζωντανός.

Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης

Σκηνοθεσία – Σκηνική προσαρμογή: Cezaris Graužinis

Σκηνικά/Κοστούμια: Kenny MacLellan

Μουσική: Martynas Bialobžeskis

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Παίζουν:

Θανάσης Τσαλταμπάσης (Όσκαρ)

Αγοραστή Αρβανίτη (κυρία Ροζ)

Ισαβέλλα Κασιμάτη (Πέγκι Μπλού/Μητέρα Όσκαρ/Μητέρα Πέγκις Μπλού)

Τάσος Θεοφιλάτος (Γιατρός Ντίσελντορφ/Φούσκας)

Ελένη Νάτση (Προϊσταμένη/Σαντρίν/Μπριζίτ)

Edgen Lame (Πατέρας Όσκαρ/Πατέρας Πέγκι Μπλού/Νοσηλευτής)

Το έργο κυκλοφορεί με τον τίτλο “αγαπητέ Θεέ”, από τις εκδόσεις OPERA.

Χώρος: Θέατρο Αθηνών

Βουκουρεστίου 10, Κέντρο

Ώρες ταμείου: 10:30 – 13:30 & 17:00 – 21:30 (από Δευτέρα έως και Κυριακή)

Ειδήσεις σήμερα:

Εκνευρίστηκε η Βαλαβάνη όταν ρωτήθηκε για τον Βασάλο – “Αγάπη μου, σέβομαι τη δουλειά σου…” (vid)

Αυτά τα τρία ζώδια είναι πολύ πεισματάρικα

Ακολουθήστε το debater.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις