Το αποτύπωμα της επετείου για τα 200 χρόνια από τις 25 Μαρτίου 1821 και την Ελληνική Επανάσταση ανιχνεύει στις σελίδες του το νέο, 39ο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού της Βουλής “Επί του… Περιστυλίου!” που αναρτήθηκε στον ιστότοπο του Κοινοβουλίου.
Ειδικότερα:
Για την κληρονομιά που αφήνει πίσω της η επέτειος γράφουν στον φάκελο “Ιδεόπολις” η πρόεδρος της Επιτροπής “Ελλάδα 2021”, Γιάννα Αγγελοπούλου και οκτώ καθηγητές από τα πανεπιστήμια της χώρας, οι: Νίκος Αναστασόπουλος, Θάνος Βερέμης, Ελπίδα Βόγλη, Μαρία Ευθυμίου, Αντώνης Κλάψης, Χρήστος Λούκος, Σπυρίδων Πλουμίδης και Δημήτρης Σταματόπουλος.
Στο ίδιο τεύχος δημοσιεύεται και ένα μεγάλο αφιέρωμα με “Τα ιστορικά βιβλία για το 1821”, δηλαδή ένας χρηστικός ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ των περισσότερων ιστορικών βιβλίων για την 25η Μαρτίου 1821 και την Επανάσταση που εξέδωσαν οι εκδοτικοί οίκοι με αφορμή την επέτειο της 200ετηρίδας το 2021 και στις αρχές του 2022. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί στα επόμενα τεύχη με την δημοσίευση των αντίστοιχων λογοτεχνικών και των παιδικών εκδόσεων.
Οι απόψεις των ιστορικών
Τι απέδωσε λοιπόν αυτός ο οργασμός εκδηλώσεων που έγιναν το 2021; Πόσο τάραξε την ανιστορική “νιρβάνα” του μέσου Έλληνα πολίτη; Και εν τέλει πόσο συνέβαλε στην εθνική μας αυτεπίγνωση;
“Σε ό,τι αφορά στην επιτροπή ένα είναι σαφές: Δεν επιβάλαμε μοντέλο επετείου από τα πάνω. Δεν διαλέξαμε το ένα ή το άλλο. Δεν δείξαμε προτίμηση στην μια ή την άλλη ανάγνωση… Το γεγονός ότι το συζητάμε ακόμη, είναι η καλύτερη απόδειξη πως η δουλειά έγινε και, το σημαντικότερο ίσως, συνεχίζεται ακόμη” υποστηρίζει στο άρθρο της η πρόεδρος της Επιτροπής “Ελλάδα 2021” Γιάννα Αγγελοπούλου.
“Αναμφισβήτητα ανοίχτηκε μια νέα πορεία στην ιστορική έρευνα για την μελέτη του 19ου αιώνα, γεγονός που δεικνύει ότι οι εορτασμοί άφησαν πίσω τους, τουλάχιστον, μια πολύπτυχη εκδοτική ιστορική παραγωγή, βασισμένη σε νέα ερμηνευτικά και εννοιολογικά πλαίσια και κυρίως σε νέες υποθέσεις εργασίας” επισημαίνει ο Ν. Αναστασόπουλος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
“Η επέτειος έσπασε την μακρόχρονη βαριά συγγραφική σιωπή για το 1821 δίνοντας τη θέση της σε μια εκδοτική έκρηξη” συμφωνεί και ο ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ Θ. Βερέμης και ανθολογεί τις σημαντικότερες από αυτές.
Στα “τεκμήρια του παρελθόντος που δημοσιεύτηκαν ή ψηφιοποιήθηκαν από πολλούς αρχειακούς φορείς με αφορμή την επέτειο και κυρίως αυτά που αφορούν τους φιλέλληνες και τα οθωμανικά έγγραφα” εστιάζει στο άρθρο της η Ελ. Βόγλη, αν. καθηγήτρια του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, μην παραλείποντας πάντως να υπενθυμίσει ότι “τα προβαλλόμενα τώρα ίχνη του παρελθόντος έρχονται να μας απαλλάξουν από την ψευδαίσθηση της βεβαιότητας της ιστορίας“. Τον κομβικό ρόλο της ψηφιοποίησης των αρχείων αναδεικνύει και ο ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης Χρ. Λούκος, καθώς πάνω της “στηρίχτηκαν οι σπουδαιότερες ερευνητικές και συγγραφικές προσπάθειες για το 1821“. Αξιοποιεί μάλιστα την ευκαιρία να εγκαλέσει την πολιτεία τόσο για την ελλιπή χρηματοδότηση των λειτουργικών δαπανών των αρχείων όσο και για την πλημμελή διοργάνωση των επετειακών εκδηλώσεων, κενό που εν μέρει κάλυψαν ιδρύματα, πανεπιστήμια, τράπεζες κ.α. φορείς.
“Η επέτειος έδωσε το έναυσμα να ασχοληθούμε σε βάθος με το 1821 και πέρα από συναισθηματικές παρορμήσεις, ήταν μια χρήσιμη άσκηση συλλογικής αυτογνωσίας. Είναι μια παρακαταθήκη που θα μπορούσε να αποδειχθεί η χρησιμότερη όλων” διαπιστώνει ο Αντ. Κλάψης επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. “Και όλα αυτά, όχι για να αναμασηθούν τα ίδια και τα ίδια, αλλά για να προσεγγιστούν νέες πτυχές, να συζητηθούν οι δύσκολες πλευρές των πραγμάτων… να θιγούν -παράλληλα με τα μεγάλα και τα φωτεινά- και στα σκοτεινά, τα “αθεμιτουργήματα των Ελλήνων”, όπως θα έλεγε ο αγωνιστής του ’21 Σπ. Τρικούπης. Ούτως ώστε να οδηγηθούμε σε μια νέα αυτογνωσία ως λαός και ως άτομα” αποφαίνεται η Μ. Ευθυμίου καθηγήτρια του ΕΚΠΑ.
Από την πλευρά του ο Σπ. Πλουμίδης, αν. καθηγητής του ΕΚΠΑ, επιχειρεί μια αναδρομή στους εορτασμούς της πρώτης 100ετηρίδας, που λόγω μικρασιατικής καταστροφής γιορτάστηκαν το 1930, και διαπιστώνει ότι η μνήμη των εθνικών πολέμων επισκίασε εκείνη του 1821, αλλά κατέλειπε στο έθνος το γνωστό σε όλους μας μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Έτσι προτείνει ότι «θα ήταν ευχής έργο το εορταστικό 2021 να συμπληρωνόταν με ένα ακόμη μεγαλοπρεπές μνημείο, αυτή φορά για τους αγωνιστές του ’21 και την 25η Μαρτίου 1821, που ολοφάνερα συνιστά την κρηπίδα της νεώτερης Ελλάδας».
Στη θεωρητική συζήτηση του διεξήχθη κατά την διάρκεια του επετειακού έτους επικεντρώνει το άρθρο του ο Δ. Σταματόπουλος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας καταλήγοντας ότι «η ισχύς του εκσυγχρονιστικού μοντέλου δημιουργεί την αναγκαιότητα μιας κριτικής αντιμετώπισής του, που να προσπαθεί να υπερβεί ολιστικά, και όχι να αρνηθεί αποσπασματικά τις διάφορες πλευρές του».
Αυτός είναι ο Ελληνοκύπριος δισεκατομμυριούχος Νικ Κάντι που θέλει να αγοράσει την Τσέλσι
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"