Σπ. Ρεβύθης στο DEBATER: «Απινιδωτές στους σταθμούς: καλή πρόθεση, αλλά χωρίς νομική κάλυψη οι εργαζόμενοι μένουν εκτεθειμένοι»

Μια σημαντική ανησυχία φέρνει στο προσκήνιο ο Εκπρόσωπος Εργαζομένων στο ΔΣ της ΣΤΑ.ΣΥ., Σπύρος Ρεβύθης, σχετικά με τη χρήση απινιδωτών από τους Σταθμάρχες Υπηρεσίας στις Σταθερές Συγκοινωνίες.

Η εταιρεία έχει ζητήσει από το προσωπικό να είναι σε θέση να χειριστεί τον απινιδωτή σε περίπτωση έκτακτου περιστατικού, μια πρωτοβουλία που εκ πρώτης όψεως μοιάζει θετική και ανθρώπινη. Παρ’ όλα αυτά, όπως επισημαίνει ο εκπρόσωπος, η καλή πρόθεση από μόνη της δεν αρκεί όταν απουσιάζει η νομική θωράκιση για όσους καλούνται να δράσουν.

Η ΣΤΑ.ΣΥ. έχει ήδη προγραμματίσει εκπαιδευτικά σεμινάρια, όμως –όπως τονίζει ο Ρεβύθης– το ζήτημα δεν είναι η εκπαίδευση. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η νομική προστασία των εργαζομένων.

Με βάση το ισχύον πλαίσιο, οποιοσδήποτε μπορεί να κινηθεί δικαστικά εναντίον ενός σταθμάρχη, ακόμη κι αν εκείνος προσπάθησε καλόπιστα να σώσει μια ανθρώπινη ζωή.

«Αυτό πρέπει να αποτραπεί», σημειώνει.

Στο πλαίσιο αυτό, ο εκπρόσωπος θέτει δύο κρίσιμα ερωτήματα:

Ερώτημα 1ο:
Σε περίπτωση μοιραίου ή θανατηφόρου περιστατικού, αν υπάρξει μήνυση από συγγενείς του θανόντος, ποιος θα βρεθεί κατηγορούμενος στο δικαστήριο;
Ο σταθμάρχης που προσπάθησε να βοηθήσει ή η εταιρεία που ανέθεσε καθήκοντα χωρίς να διασφαλίσει τη νομική του κάλυψη;

Ερώτημα 2ο:
Η χρήση απινιδωτή περιλαμβάνεται επισήμως στην περιγραφή της θέσης του Σταθμάρχη Υπηρεσίας;
Υπάρχει έγγραφο που να ορίζει τέτοια ευθύνη;
Και, κυρίως, θα υπάρξει ρητή ενημέρωση και νομική διασφάλιση προτού ανατεθεί στους εργαζομένους ένας τόσο ευαίσθητος ρόλος;

Οι εργαζόμενοι, όπως ξεκαθαρίζει ο Ρεβύθης, θέλουν να βοηθούν το επιβατικό κοινό – αυτό ήταν και παραμένει μέρος της κουλτούρας των Σταθερών Συγκοινωνιών. Εκείνο όμως που ζητούν είναι αυτονόητο: να μην κινδυνεύουν να βρεθούν κατηγορούμενοι επειδή έπραξαν με ανθρωπιά και καθήκον.

«Η προστασία της ανθρώπινης ζωής είναι ιερό καθήκον», σημειώνει χαρακτηριστικά. «Αλλά για να το υπηρετήσει κάποιος, πρέπει πρώτα να προστατεύεται ο ίδιος νομικά».

Το ζήτημα που αναδεικνύεται δεν αφορά μόνο τους εργαζομένους αγγίζει συνολικά την ευθύνη της Πολιτείας και της Διοίκησης για ασφαλείς, σαφείς και θεσμικά κατοχυρωμένες διαδικασίες σε καταστάσεις όπου οι ζωές κρίνονται σε δευτερόλεπτα.