Τριήμερο εθνικό πένθος κήρυξε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης χθες Πέμπτη, τη μέρα που ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης έφυγε για πάντα από τη ζωή.
Οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες στην Ακρόπολη αλλά και σε όλα τα δημόσια κτίρια, ενώ η σορός του θα εκτεθεί σε σε λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών από την Τρίτη, όπου την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου στις 3 το απόγευμα θα γίνει η εξόδιος ακολουθία.
Ακολούθως ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης θα ταφεί κατά πάσα πιθανότητα στο Βραχάτι Κορινθίας, μετά από πομπή, όπως φέρεται να σκέφτεται η κόρη του, Μαργαρίτα, προκειμένου να είναι κοντά και να τον επισκέπτεται η ίδια και η μητέρα της.
Επιθυμία του ιδίου ήταν ωστόσο να ταφεί στο Γαλατά Χανίων, την ιδιαίτερη πατρίδα του.Για αυτό και σύμφωνα με πληροφορίες, η οικογένεια του Μίκη Θεοδωράκη θα μεταφέρει την σορό του στο Γαλατά Χανίων μετά από τρία χρόνια.
Με το που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από το σπίτι του, στη συμβολή των οδών Επιφανούς και Γαριβάλδι, κάτω από την Ακρόπολη. Πλήθος κόσμου έξω από το σπίτι του ξέσπασε σε χειροκροτήματα, ενώ μεταφερόταν το φέρετρο, φωνάζοντας “αθάνατος”. Την ώρα που απομακρυνόταν η νεκροφόρα η τραγουδίστρια Μαρίζα Κωχ αποχαιρέτησε τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη ρίχνοντας κλαδιά βασιλικού. Την σορό συνόδευαν συγγενείς και φίλοι.


Η Βουλή τίμησε τη μνήμη του, τηρώντας ενός λεπτού σιγή, ενώ σύσσωμος ο πολιτικός και καλλιτεχνικός κόσμος, αλλά και κοινωνικές και πολιτιστικές οργανώσεις εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους.
Ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη έγινε πρώτη είδηση και στα διεθνή μέσα, τα οποία με τον τρόπο τους αποχαιρέτησαν και εκείνα τον κορυφαίο καλλιτέχνη και την τεράστια, αλλά και ιδιάζουσα προσωπικότητά του.
Υπήρξε άλλωστε ο πιο επιδραστικός ίσως, Έλληνας του 20ου αιώνα. Δεν ήταν μόνο σπουδαίος καλλιτέχνης, αλλά και μεγάλη προσωπικότητα, που συνέδεσε τη σπουδαία μουσική του δημιουργία με μεγάλους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε όλη την Ελλάδα “λίγο ψηλοτερα”, φτάνοντάς την στα πέρατα του κόσμου και αφήνοντας μία πολύτιμη, όσο και “βαριά” πολιτιστική κληρονομιά.
Η φήμη του ξεπέρασε από νωρίς τα σύνορα της χώρας. Συνέθεσε τον πιο αναγνωρίσιμο, ίσως, ελληνικό ρυθμό διεθνώς, το συρτάκι από την ταινία “Αλέξης Ζορμπάς” (1964), ενώ τραγούδια του ερμηνεύτηκαν από διάσημους καλλιτέχνες, όπως οι Beatles, η Σίρλεϊ Μπάσεϊ και η Εντίθ Πιάφ.
Επένδυσε μουσικά γνωστές ταινίες, όπως το “Ζ” (1969), που τιμήθηκε με το βραβείο BAFTA πρωτότυπης μουσικής, η “Φαίδρα” (1962), με τραγούδια σε στίχους Νίκου Γκάτσου και “Σέρπικο” (1973), για τη μουσική της οποίας ήταν υποψήφιος για Grammy το 1975 (το ίδιο βραβείο διεκδίκησε και για τη μουσική του “Αλέξη Ζορμπά” το 1966).
Τα σημαντικότερα έργα του
Επιτάφιος, Επιφάνεια, Πολιτεία Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄, Λιποτάκτες, Μικρές Κυκλάδες, Χρυσοπράσινο Φύλλο, Η Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν + Κύκλος Φαραντούρη, Ρωμιοσύνη, Romancero Gitano, Θαλασσινά φεγγάρια, Ο ήλιος και ο χρόνος, Δώδεκα λαϊκά, Νύχτα θανάτου, Αρκαδίες, Τα τραγούδια του Αγώνα, Τα τραγούδια του Ανδρέα, Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας, Μπαλάντες (σε ποίηση Μανώλη Αναγνωστάκη), Στην Ανατολή, Τα λυρικά (σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη), Χαιρετισμοί, Επιβάτης, Ραντάρ, Διόνυσος, Φαίδρα, Καρυωτάκης, Τα πρόσωπα του ήλιου, Μνήμη της πέτρας, Ως αρχαίος άνεμος, Μήπως ζούμε σ’ άλλη χώρα;, Μια θάλασσα γεμάτη μουσική, Η Βεατρίκη στην οδό Μηδέν, Ασίκικο Πουλάκη, Λυρικώτερα, Λυρικώτατα, Σερενάτες, Τα Πικροσάββατα.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"