Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα μετά την φονική πυρκαγιά στο Μάτι και οι μνήμες από αυτή την ανείπωτη τραγωδία δεν ξεχνιούνται. Παραμένουν ζωντανές στη συλλογική μνήμη και συνείδηση, αλλά και σε καθέναν ξεχωριστά που βίωσε με τον δικό του τρόπο την “μαύρη” εκείνη ημέρα.
Μια από τις δεκάδες ιστορίες που συγκλόνισαν είναι αυτή της οικογένειας Φύτρου. Η 13χρονη Εβίτα. Ο 11χρονος Ανδρέας. Και ο πατέρας Γρηγόρης Φύτρου έχασαν την ζωή τους. Μόνη διασωθείσα είναι η μητέρα Βαρβάρα Φύτρου. Μια τραγική φιγούρα που συνεχίζει να αγωνίζεται για την δικαίωση και για την κατάδειξη των πραγματικών ενόχων.
Το τελευταίο τηλεφώνημα – “Που να έρθεις; Καιγόμαστε!”
Ο Γρηγόρης Φύτρου και ο γιος της Ανδρέας καήκαν δίπλα στο αυτοκίνητο τους αγκαλιασμένοι. Ενώ η Εβίτα έπεσε από γκρεμό 15 μέτρων στην προσπάθεια της να γλιτώσει από την μανία της φωτιάς.
Όταν η Βαρβάρα Φύτρου έμαθε για την πυρκαγιά βρισκόταν στη δουλειά της. Ήξερε ότι ο άντρας της και τα παιδιά της βρίσκονταν στο εξοχικό τους στην περιοχή στο Μάτι. Μάλιστα ήταν η μέρα που θα γιόρταζαν τα γενέθλια της κόρης τους.
Το απόγευμα στις 18:40 η μητέρα μίλησε με τον άνδρα της στο τηλέφωνο για τελευταία φορά όπου άκουσε το εξής: “Που να έρθεις; Που να μας βρεις; Καιγόμαστε δεν το καταλαβαίνεις;”
Μάτι: Η κατάθεση της γυναίκας στις αρχές του 2021 έλεγε μεταξύ άλλων τα εξής;
“Συνέχισα να πηγαίνω προς το σπίτι όταν λίγο πριν από την Αγία Μαρίνα, συνάντησα 2 αστυνομικούς και δεν με άφησαν να περάσω. Κατέβηκα και τους είπα ότι ψάχνω τα παιδιά μου και τον άντρα μου. Ότι καίγεται το σπίτι μου. Να με αφήσουν να περάσω, αλλιώς θα περάσω από πάνω τους. Παντού υπήρχε σκοτάδι και μαυρίλα. Όλα καμένα (…)
Ήξερα ότι ο Γρηγόρης ήταν μαχητής και θα έκανε τα πάντα για να σώσει τα παιδιά. Πήγα στο Κόκκινο Λιμανάκι. Φώναζα τα ονόματα τους. Πατούσα σε αποκαϊδια γύρω μου. Ήταν καμένα αυτοκίνητα και σε κάποια ήταν μέσα καμένοι άνθρωποι. Παντού μύριζε καμένη σάρκα”
Ανατριχίλα προκαλούν οι περιγραφές της για τις στιγμές που αναγνώρισε τα αγαπημένα της οικογενειακά πρόσωπα: “Αναγνώρισα την Εβίτα μου. Πάγωσα. Ήξερα ότι το νήμα της ζωής του παιδιού μου είχε κοπεί. Συνέχισα να ελπίζω για τον Ανδρέα και τον Γρηγόρη μου. Μετά πήγα στο οικόπεδο που βρέθηκαν νεκροί 26 άνθρωποι.”
(….) Επέμεινα για να μπω και να ανοίξω μόνη μου τους σάκους για να δω και να ξέρω τι μου γίνεται. Όταν είδα τον Γρηγόρη ήταν τελείως καμένος. Έδωσα dna και μετά από 2-3 μέρες ταυτοποιήθηκε με την Εβίτα και τον άντρα μου. Δυστυχώς με το δικό μου dna ταυτοποιήθηκε το 2ο παιδί μου, ο Αντρέας”
(…) Η Εβίτα στην προσπάθεοα της να σωθεί από τη φωτιά που την κυνηγούσε, έτρεξε προς τη θάλασσα και έπεσε στον γκρεμό από ύψος 20-30 μέτρα. Η Εβίτα δεν κάηκε. Χτύπησε σε διάφορα σημεία του σώματος της, ωστόσο ήταν ακόμα ζωντανή. Έμεινε ζώντανη αρκετή ώρα. Είμαι βέβαιη, αν είχαν κινητοποιηθεί ως όφειλαν, άμεσα οι φορείς και κυρίως η πυροσβεστική (…) Ωστόσο η Πυροσβεστική και οι άλλοι φορείς ήταν απόντες.
Ζητα δικαίωση
Η μητέρα συνεχίζει να ζητά δικαίωση: “Ζω στο Μάτι πάνω από 17 χρόνια και λέω με βεβαιότητα ότι αν είχαν ενημερωθεί οι πολίτες θα είχαν προλάβει να μετακινηθούν σε ασφαλές σημείο και δεν θα είχαν χάσει τη ζωή τους”
Και καταλήγει: “Είμαι σίγουρη ότι αν η Πυροσβεστική είχε ενημερώσει έγκαιρα το Λιμενικό και το ΓΕΕΘΑ, τότε θα είχαν βρει την Εβίτα. Αυτό για μένα δεν είναι αμέλεια. Είναι εγκληματική αδιαφορία.” Η Βαρβάρα Φύτρου έχει υποβάλει μήνυση κατά του Νίκο Τόσκα και του Πάνου Σκουρλέτη, αρμόδιων υπουργών την περίοδο της φωτιάς.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"