Μια απίστευτη υπόθεση ξυλοδαρμού σημειώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου στη Βουλιαγμένη.

Το επεισόδιο σημειώθηκε λίγο πριν τις 18:00, στη συμβολή της λεωφόρου Βουλιαγμένης και Ιάσωνος, στη στάση του μετρό, μέσα στο λεωφορείο που εκτελούσε το δρομολόγιο Ελληνικό-Βάρκιζα.

Όπως προέκυψε από την προανάκριση που διενεργεί το Τμήμα Ασφαλείας Ελληνικού, όλα ξεκίνησαν από μια λογομαχία μεταξύ ομάδας νεαρών με τον οδηγό. Οι νεαροί επιτέθηκαν αρχικά λεκτικά στον οδηγό, επειδή, λόγω του κόσμου, καθυστερούσε πολύ στις στάσεις. Όταν έφτασαν στο συγκεκριμένο σημείο, οι νεαροί κατέβηκαν από το λεωφορείο και μίλησαν απρεπώς και πάλι στον οδηγό, ο οποίος τους απάντησε. Τότε πέντε από αυτούς, αφού πρώτα έκλεισαν τον δρόμο για να μη φύγει, παραβίασαν την μπροστινή είσοδο και γρονθοκόπησαν τον οδηγό, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσουν, ενώ χτύπησαν ελαφρά κι έναν δεύτερο οδηγό που επίσης επέβαινε με σκοπό να αντικαταστήσει τον συνάδελφό του μετά το τέλος της βάρδιας του.

Ο οδηγός στο DEBATER για τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε

«Φόρτωσα το δρομολόγιο της γραμμής 171 Βάρκιζας – Αργυρούπολης. Γέμισα από τη  Βάρκιζα από λουόμενους, κατά πληρότητα παιδιά, μαθητές και λοιπά. Ήμουν υπεράριθμος, δεν έχω αρμοδιότητα να πω σε κανέναν κατέβα κάτω. Ξεκίνησα από τη Βάρκιζα, είχα το δρομολόγιο των 16:55 μ.μ.

Ερχόμενος, έγιναν διερχόμενες στάσεις αποβίβασης. Όταν φτάσαμε στη στάση του Ελληνικού, άρχισαν να βρίζουν για σπίτια, για παιδιά, για γυναίκες, ότι μπορείτε να φανταστείτε, εγώ στα 57 μου δεν θα μπορούσα να πω τέτοια πράγματα. Αποβίβασα στη στάση του Ελληνικού, ξεκινώντας με πράσινο σηματοδότη για να διασταυρώσω την Ιασωνίδου.

Στα μέσα της Ιασωνίδου μου μπήκαν  δύο άτομα  μπροστά, στην αρχή είδα τέσσερις, δεν ξέρω πόσοι μπορεί να ήτανε πίσω. Παραβίασαν την  μπροστινή πόρτα του οδηγού, την έσπρωξαν και την άνοιξαν γιατί αυτές οι πόρτες είναι με αέρα αυτές οι πόρτες. Βέβαια όταν ανοίγει η πόρτα ή είναι σε στάση το λεωφορείο, είναι ακινητοποιημένο, δεν μπορείς να προχωρήσεις, ούτε θα μπορούσα να προχωρήσω εγώ για να μην χτυπήσω τα άτομα. Ου επιτέθηκαν στο κάθισμα του οδηγού, μου απέσπασαν το κινητό  μου τηλέφωνο, μου πήραν  τσαντάκι μου. Εγώ το μόνο  που προσπάθησα να κάνω είναι να ανοίξω την πόρτα γιατί είχα επιβάτες για την Αργυρούπολη να μπορέσουν να φύγουν γιατί δεν ήξεραν τι μπορεί να είχαν πάνω τους.

«Τι θα γίνουμε, μια χώρα εγκληματιών;»

«Από ότι φώναζαν, ο λόγος ήταν ότι δεν έπρεπε να κάνω στάσεις στον δρόμο. Εγώ όμως δεν μπορούσα να τους ανθρώπους που κατέβαιναν ενδιάμεσα αν τους πάρω  να τους πάω στο Ελληνικό στο μετρό επειδή εκείνοι βιάζονταν. Είναι μια δημόσια συγκοινωνία και ο καθένας έχει δικαίωμα να κατέβει εκεί που είναι το σπίτι του. Ήμουν σε σοκ, θα μπορούσαν να με είχαν μαχαιρώσει. Έχω χρόνια πάθηση, θα μπορούσα να είμαι διαβητικός.

Το μήνυμά μου είναι  να γαλουχήσει ο καθένας τα παιδιά του με το σωστό τρόπο. Αν τα παιδιά του καθενός έκαναν αυτά τα πράγματα, τι γίνουμε, μια χώρα εγκληματιών;»