Κρίση των 30: Ένα χαλαρό κυριακάτικο πρωινό 5 φίλοι με αφορμή την επιστροφή του ενός από το εξωτερικό πίνουν καφέ κάτω από τον ήλιο και συζητούν τα νέα τους… Σχέσεις μετά τα 30! Δύσκολες οι σχέσεις που έχουν γίνει!

Χώρισα και εγώ μετά από 5 χρόνια σχέσης και τι κατάλαβα;“, λέει η μία.

Καλά και εγώ που είμαι μαζί του και δεν θέλει παιδιά ακόμα;“, λέει η άλλη. 

Παιδιά ηρεμήστε, είμαι single εδώ και 3 χρόνια και δεν μπορώ να συνδεθώ με κανέναν!“, λέει ο άλλος.

Εσύ είσαι άντρας δεν σου χτυπάει το βιολογικό ρολόι!“, του απαντά.

Ναι, αλλά βαρέθηκα να είμαι single και να γυρίζω σπίτι μόνος. Θέλω να μοιράζομαι τη ζωή μου με κάποιον“.

Εκείνη τη στιγμή ήρθε η συνειδητοποίηση ! Οι παιδικοί φίλοι μου και εγώ από τη φάση της ανεμελιάς και της παιδικότητας ξαφνικά, χωρίς να μας λυπηθεί ο χρόνος ανελέητος όπως πάντα, είχαμε περάσει σε άλλη φάση. Επαγγελματίες 30-40 ετών, με περιορισμένο χρόνο και πολλές φιλοδοξίες, βρεθήκαμε να συζητάμε περί γάμου, συντροφικότητας και παιδιών.        

Έφυγα πολύ σκεπτικός, ένιωθα τις σκέψεις να χορεύουν σαν τρελές μέσα στο κεφάλι μου και τον χρόνο ξαφνικά σαν το χάρο από πάνω μου να με περιμένει να αποφασίσω αλλιώς να μου πάρει το κεφάλι. Θα μείνω μόνος μου στη ζωή; Τι θα γίνει αν δεν βρω σύντροφο; Θέλω να παντρευτώ και να κάνω παιδιά; Καλά έκανε η Ιωάννα που χώρισε μετά από τόσα χρόνια;  Γιατί η Ελένη θέλει παιδιά ενώ ο σύντροφος της όχι ακόμα; Τώρα που η Κωνσταντίνα παντρεύεται και θα κάνει παιδιά θα τη χάσω από φίλη γιατί δεν θα έχει χρόνο για μένα;  Είναι αυτή η πορεία του ανθρώπου και ποιος την ορίζει;  Γεννηθήκαμε όλοι για να κάνουμε παιδιά;

Ο Jorge Bucay στο βιβλίο του “Φύλλα πορείας ΙΙ, Ο δρόμος της συνάντησης” πραγματεύεται κατά πόσο η φύση του ανθρώπου είναι μοναχική ή όχι. Με αναφορές σε αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και στοχαστές, παραθέτει απόψεις που διίστανται.  

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η φύση του ανθρώπου είναι μοναχική και δεν είναι φτιαγμένος για να ζει σε μεγάλα αστικά κέντρα – κοινωνίες – και κάποιοι άλλοι πως ο άνθρωπος δεν είναι μοναχικό ον αλλά κοινωνικό και χρήζει ανάγκης άλλων γύρω του. Ο Κάντ θεωρούσε πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη να τον τιμούν, να τον χειροκροτούν και να τον δοξάζουν (γι’ αυτό έχει ανάγκη από άλλους γύρω του), ενώ ο Νίτσε στη θεωρία του “Ο Υπεράνθρωπος” τονίζει πως αν ο άνθρωπος κατάφερνε να γίνει ότι καλύτερο μπορούσε θα έπαυε να εξαρτάται από τους άλλους καθώς τα ανώτερα όντα παραμένουν ανεξάρτητα, προκειμένου να κορέσουν τη δίψα στην οποία αναφερόταν ο Κάντ.     

Ερωτήματα τα οποία συνήθως μετά τα 30 αρχίζουν πια κ απασχολούν τουλάχιστον την ελληνική κοινωνία. Κατά πόσο είμαστε σε θέση να καταλάβουμε που βρισκόμαστε; Αν θέλω πραγματικά έναν σύντροφο, παιδιά και ίσως γάμο; Τα θέλει η ψυχή μου ή τα έχω ανάγκη για να καλύψω άλλα κενά; Μια από τις πιο γνωστές wedding planner στην Ελλάδα μου λέει: “Ο θεσμός του γάμου έχει χαθεί σήμερα, δεν πιστεύω σε αυτόν και γι αυτό φταίνε κατά βάση τα social media, όταν ο καθένας μπορεί με τέτοια ευκολία να κάνει οποιαδήποτε είδους γνωριμία οι πειρασμοί πολλαπλασιάζονται και η εμπιστοσύνη πάει περίπατο“.

Ας σκεφτώ τους γύρω μου παντρεμένους ή σε σχέση, είναι πραγματικά χαρούμενοι και πόσοι όχι. Κάποιοι είναι χαρούμενοι και κάποιοι όχι. Κατά πόσο ο καθένας σέβεται τις επιθυμίες του άλλου και ποιος βάζει τα όρια στις υποχωρήσεις; Τα ερωτήματα πολλά και σαν μην έφταναν αυτά, προέκυψε μια οικονομική κρίση η οποία έδωσε μια κλωτσιά ειδικά στον αντρικό εγωισμό (λόγω υλιστικής κοινωνίας) και μία πανδημία να διαταράξει τα ήσυχα νερά των σχέσεων. Κάποιοι έκαναν παιδιά και κάποιοι άλλοι χώρισαν. Το μόνο σίγουρο ότι η πανδημία επέσπευσε τα γεγονότα.

Τι θα γινόταν, λοιπόν, αν έπαιρνα λίγο χρόνο με τον εαυτό μου αρχικά για να σταματήσω να συγκρίνομαι με τους γύρω μου; Να δω που βρίσκομαι χωρίς να επηρεάζομαι; Να σκεφτώ τι πραγματικά θέλω και τι θα δώσει χαρά στην ψυχή μου; Έχω αποβάλει τα κοινωνικά πρέπει, ότι μετά τα 30 οφείλω να δεσμευτώ με κάποιο τρόπο ή να κάνω παιδιά; Θέλω;

Ας μην ξεχνάμε λοιπόν πως όπως και να επιλέξω να στέκομαι στη ζωή η επιλογή είναι δική μου και τους κανόνες τους ορίζω εγώ. Η ευτυχία, δεν είναι απλώς ένα δικαίωμα -είναι υποχρέωσή μας, μια σύμβαση που έχουμε συνάψει με τη ζωή.

John Votsaris είναι certified life coach και γράφει στο DEBATER για όσα μας απασχολούν…

**Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί του στο [email protected]

Ειδήσεις σήμερα:

NETFLIX – Τρεις ταινίες για να μπούμε στο κλίμα των Χριστουγέννων

Αστυνομικός χόρευε αισθησιακά lap dance πάνω στον υπαρχηγό της (pic&vid)

Τι δώρο Χριστουγέννων να του πάρεις ανάλογα το ζώδιο του! (β’ μέρος)

Ακολουθήστε το debater.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις