Ο Διαγόρας ο Ρόδιος ήταν ένας από τους διασημότερους πυγμάχους της αρχαίας ιστορίας. Ο Διαγόρας Καλαϊτζόγλου είναι ο ήρωας της νέας ιστορίας!
Μπορεί να μην δέχεται αυτή τη σύγκριση και τον όρο “ποδηλάτης“, καθώς ο ίδιος είναι μετριόφρων, έχει όμως τις αρετές και το ίδιο πάθος για τη ζωή. Κατάφερε να ταξιδέψει με το ποδήλατο του από την Ιαπωνία στην Ελλάδα !
Να καταπολεμήσει τους “δαίμονες” του εαυτού του, αλλά να μας μεταφέρει και μέσω του DEBATER την εμπειρία του και ότι ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάς.
Το ταξίδι αυτό είχε και κινδύνους όπως μας περιγράφει!
“Μπαίνοντας στο Ιράν από το Τουρκμενιστάν, με το Αφγανιστάν σε 120χλμ απόσταση, υπήρξε καθυστέρηση στα σύνορα και αναγκαστήκαμε να κατασκηνώσουμε στην έρημο σε σημείο που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα στήναμε σκηνή. Το βράδυ δεχθήκαμε επίθεση από δύο άτομα με σκοπό να βιάσουν τη σύντροφό μου, ευτυχώς κάπως τα καταφέραμε. Όταν κάποια στιγμή φτάσαμε στη κύρια πόλη της περιοχής μας είπαν ότι ήμασταν τυχεροί που φύγαμε από εκεί ζωντανοί. Έχω ακόμη και σήμερα σημάδια στο πόδι μου, σουβενίρ από εκείνη τη νύχτα”.
Ταξιδέψατε από Ιαπωνία Ελλάδα με ποδήλατο ! Πως σας μπήκε η ιδέα αυτή να το κάνετε; Δεν υπήρχαν χρήματα για επιστροφή;
“Πάντα ήθελα να ταξιδέψω στη κεντρική Ασία, σε όλες αυτές τις χώρες που δεν ακούμε σχεδόν ποτέ στα ΜΜΕ. Να πάρω μια γεύση από τον αρχαίο δρόμο του μεταξιού και να πατήσω λίγο στις διαδρομές του Μάρκο Πόλο. Είχα πραγματοποιήσει ένα μικρό ταξίδι με ένα απλό ποδήλατο πόλης με έξι ταχύτητες, 1000 χλμ διασχίζοντας ένα τμήμα της Ιαπωνίας με τη σύντροφό μου. Αποφασίσαμε να πάρουμε το ίδιο ποδήλατο και να ξεκινήσουμε με προορισμό την Ελλάδα. Δεν ήθελε πολλή σκέψη, απλά πήραμε τα ποδήλατα και ξεκινήσαμε για Ελλάδα. Ήξερα ότι επιστρέφοντας με το ποδήλατο θα κόστιζε πολύ περισσότερο σε χρήματα από μια πτήση, επομένως δεν ήταν θέμα χρημάτων. Κάπου είχα διαβάσει ότι είναι καλό να υπάρχει ένας προορισμός στο ταξίδι, αλλά είναι πάντα το ταξίδι που έχει σημασία στο τέλος“.
Ποια στιγμή ήταν που σας έδωσε κουράγιο κατά τη διάρκεια του μεγάλου σας ταξιδιού και ποια που είπατε θα τα παρατήσω;
“Ήταν πάρα πολλές οι στιγμές που έδωσαν κουράγιο στο δρόμο σε εκείνο το ταξίδι. Η καλοσύνη των ανθρώπων, που στη ζωή τους έχουν τόσα λίγα αλλά θέλουν να μοιραστούν τα πάντα. Η θέα χιονισμένων βουνοκορφών μετά από ατελείωτα χιλιόμετρα ποδηλατικής ανάβασης σε υψόμετρο υψηλότερο από τη κορφή του Ολύμπου. Τα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών που κυνηγούσαν τα ποδήλατά μας όταν περνάγαμε από χωριά που σπάνια πατάει ξένος…
Δεν υπήρξε καμία στιγμή που να μου περάσει η σκέψη να τα παρατήσω. Πιστεύω ότι η αποφασιστικότητα είναι πολλή σημαντική, όχι μόνο στο ταξίδι αλλά και στη ζωή μας γενικότερα, όσο έχουμε την υγεία μας πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας, παρόλες τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε“.
Η φράση «μου έκανες τη ζωή ποδήλατο» σε εσάς ισχύει 100% να φανταστούμε. Το χρησιμοποιείτε παντού στις μετακινήσεις σας;
“Προσπαθώ όπου είμαι να έχω εύκαιρο και ένα ποδήλατο. Χρησιμοποιώ και ΜΜΜ όταν χρειαστεί. Δεν θα αναφερόμουν στον εαυτό μου ως «ποδηλάτη», απλά το ποδήλατο είναι ο τρόπος μετακίνησης που προτιμώ. Η ταχύτητά του είναι ιδανική, νιώθεις το περιβάλλον γύρω σου με όλες τις αισθήσεις σου, κρατά το σώμα σου σε εγρήγορση και είναι φιλικό προς το περιβάλλον“.
Περιγράψτε μας την πρώτη σας επαφή με ποδήλατο. Είχε και βοηθητικές ρόδες;
“Από μικρό παιδί θυμάμαι τους γονείς μου να με πηγαίνουν βόλτα σε πλατείες με ένα μικρό ποδηλατάκι για να μάθω. Και ναι, είχε βοηθητικές ρόδες, στην αρχή τουλάχιστον. Θυμάμαι όταν κυκλοφορούσα με ποδήλατο στην Αθήνα, στις αρχές υπήρχε ελάχιστος κόσμος με ποδήλατα στους δρόμους, και πολλοί σε κοιτούσαν λες και είσαι τρελός. Αλλά σιγά σιγά, όλο και περισσότερος κόσμος άρχισε να το χρησιμοποιεί ως μέσο μετακίνησης“.
Ποιοι είναι οι επόμενοι σας στόχοι;
“Ο πλανήτης μας είναι τόσο όμορφος και απέραντος, έχω ζήσει μόνο ένα μικρό μέρος του. Θα ήθελα να συνεχίσω τις περιπλανήσεις μου δημιουργώντας παράλληλα μικρές βάσεις σε κάθε ήπειρο. Όταν ταξιδεύεις, μαθαίνεις περισσότερα όχι μόνο για τον κόσμο και τον πλανήτη μας, αλλά και για τον εαυτό σου. Με κάθε εμπειρία γίνεσαι ένας καλύτερος άνθρωπος και αρχίζεις να σκέφτεσαι διαφορετικά. Θα ήθελα να μπορώ να βοηθήσω οποιονδήποτε και οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα μου, από ένα μικρό αδέσποτο ζωάκι μέχρι τον συνάνθρωπό μου. Αν όλοι δίνουμε την ελάχιστη βοήθεια που μπορούμε, παντού και πάντα, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά”.
Η ωραιότερη ανατολή που έχετε δει με το ποδήλατο σας;
“Κάθε ανατολή είναι πάντα τόσο μαγική που είναι δύσκολο να επιλέξω κάποια… μπορεί όταν έμπαινα στη Καππαδοκία. Όταν ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει, ροζ και πορτοκαλί αποχρώσεις γέμισαν τον ορίζοντα, αερόστατα πετούσαν παντού και το σεληνιακό τοπίο φάνταζε εξωπραγματικό. Σταμάτησα το ποδήλατο και έκατσα σε μια πλαγιά να το απολαύσω“.
Έχετε συνοδοιπόρο στην ωραία σας αυτή τρέλα; Μπορεί κάποιος εύκολα να σας ακολουθήσει;
“Τα τελευταία 10 χρόνια έχω συνοδοιπόρο την σύντροφό μου. Συνεχίζω να ταξιδεύω και μόνος μου μερικές φορές. Πιστεύω ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να ταξιδέψει με τον ίδιο τρόπο, είναι πάντα θέμα προοπτικής, προτεραιοτήτων, επιλογών και θέλησης“.
Η μοναξιά είναι εχθρός η φίλος για εσάς;
¨Φίλος. Συνήθως στο ταξίδι είσαι μόνος μόνο όταν το θελήσεις εσύ, ειδικά όταν ταξιδεύεις μόνος σου. Νομίζω μαθαίνεις πολλά από τη μοναξιά, να στέκεσαι στα πόδια σου και να εκτιμάς πολλά απλά πράγματα που μπορούν να σε κάνουν χαρούμενο¨.
Πείτε μας λίγα πράγματα για εσάς, στους αναγνώστες του DEBATER που δεν σας ξέρουν καλά
“Ταξίδευα από μικρός και τελειώνοντας τη σχολή (Οργάνωση και Διοίκηση, ΤΕΙ Πειραιά), μετά τη θητεία μου στο στρατό ήμουν σίγουρος για το τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Να γνωρίσω τον κόσμο και να ζω με την ελευθερία να μπορώ να παρατήσω τα πάντα και να πάω στον επόμενο προορισμό μου την επόμενη μέρα. Μετά από κάποιο καιρό, το ταξίδι παύει να είναι πια ταξίδι, γίνεται τρόπος ζωής.
Είμαστε πολύ τυχεροί, ζούμε σε μια όμορφη Ευρωπαϊκή χώρα, έχουμε πόσιμο νερό, φαγητό, στέγη, ηλεκτρισμό, δυνατότητες παιδείας και εργασίας, την επιλογή να επιλέξουμε εμείς τον τρόπο ζωής μας. Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού του πλανήτη μας δεν έχει πολλά από αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα. Ας είμαστε χαρούμενοι και να εκτιμάμε αυτά που έχουμε και να βοηθάμε όπου μπορούμε, όσο μπορούμε. Είναι όλα στο χέρι μας, μπορούμε να κάνουμε το οτιδήποτε, αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά“.
Ποια η σχέση σας με την τεχνολογία;
“Τα πάω καλά με τους υπολογιστές, από μικρός ασχολιόταν ο πατέρας μου και μου έμαθε πολλά πράγματα. Χρησιμοποιώ DSLR κάμερα για τις φωτογραφίες μου και διάφορα προγράμματα για post processing. Smartphone άργησα να πάρω, έχω τα τρία τελευταία χρόνια. Χρησιμοποιώ SNS για να κρατάω επαφές με την οικογένειά μου και φίλους σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Πιστεύω στις μέρες μας η τεχνολογία είναι πια κομμάτι της ζωής μας σε πολλούς τομείς, με σωστή χρήση τα οφέλη που μπορούμε να αποκομίσουμε είναι πολλά. Την ίδια στιγμή, με λάθος χρήση, θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και στην καταστροφή μας“.
Ο Διαγόρας Καλαιτζόγλου τώρα δουλεύει στη Νορβηγία που η χώρα είναι ακόμα κλειστή για τουρισμό. Σύντομα τελειώνει η καραντίνα του και θα είναι σε μια φάρμα για τους επόμενους 2-3 μήνες.
Παλαιότερα, προ κρίσης, έδινε μερικά άρθρα σε διάφορα περιοδικά, και στην Ελλάδα. Πιστεύει ότι πάντα υπάρχουν φωτογραφίες και ιστορίες που είναι όμορφο να μοιραζόμαστε όπως αυτή εδώ η ιστορία για τους αναγνώστες του DEBATER. Εσείς θα επιχειρούσατε ένα τέτοιο μακρινό ταξίδι με το ποδήλατο σας;
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"