Γαλλία: Τα βλέμματα στον Μακρόν μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Μπαϊρού – Τα 4 σενάρια για τη διαδοχή του

Βαθαίνει η πολιτική κρίση στη Γαλλία μετά από την κατάρρευση της κυβέρνησης του Φρανσουά Μπαϊρού την Δευτέρα 8/9.

Συγκεκριμένα, με 364 ψήφους κατά ο Φρανσουά Μπαϊρού καλείται πλέον να αποχωρήσει από το Ματινιόν όντας συνάμα ο πρώτος πρωθυπουργός στην ιστορία της σύγχρονης Γαλλίας που εκδιώχθηκε με ψήφο εμπιστοσύνης και όχι με ψήφο μη εμπιστοσύνης.

Μάλιστα, αναμένεται να υποβάλλει την παραίτηση του το πρωί της Τρίτης 9/9, σύμφωνα με άτομο από το στενό περιβάλλον του που ζήτησε να μην κατονομαστεί.

Ο Μπαϊρού, ο οποίος βρίσκεται στη θέση μόλις εννέα μήνες, είχε αιφνιδιάσει ακόμη και τους συμμάχους του ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης για να τερματίσει μια μακρά αντιπαράθεση σχετικά με τον προϋπολογισμό λιτότητας, ο οποίος προβλέπει εξοικονόμηση κόστους σχεδόν 44 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη μείωση του χρέους της Γαλλίας.

Γαλλία: Θα διορίσει τον αντικαταστάτη του Μπαϊρού ο Μακρόν

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν καλείται να βρει τον αντικαταστάτη του. Ο Γάλλος πρόεδρος «θα διορίσει νέο πρωθυπουργό τις επόμενες ημέρες», μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Μπαϊρού η οποία δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Μέγαρο των Ηλυσίων αναφέρεται ότι ο πρόεδρος Μακρόν «θα δεχθεί αύριο (Τρίτη) τον πρωθυπουργό Φρανσουά Μπαϊρού για να λάβει την παραίτηση της κυβέρνησης του», η οποία δεν εξασφάλισε ψήφο εμπιστοσύνης μετά την παρουσίαση σχεδίου προϋπολογισμού λιτότητας.

Γαλλία: Τα σενάρια για την διαδοχή του Μπαϊρού

Σύμφωνα με την γαλλική ιστοσελίδα ladepeche.fr ο Μακρόν θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε τέσσερα σενάρια, αν εξαιρέσουμε τον διορισμό ενός ακροδεξιού Πρωθυπουργού από τον Εθνικό Συναγερμό και την παραίτησή του από το Μέγαρο των Ηλυσίων – την οποία επιθυμεί το 64% των Γάλλων – κάτι που θα οδηγούσε σε πρόωρες προεδρικές εκλογές, το όνειρο του Ζαν-Λυκ Μελανσόν και της Μαρίν Λεπέν.

Αναλυτικά τα σενάρια:

Σενάριο 1. Μια ακόμη κεντροδεξιά προσωπικότητα

Πρώτη πιθανότητα: να επιλέξουμε ξανά έναν Πρωθυπουργό από το κεντρικό μπλοκ – Αναγέννηση, Μονοδημοκρατικό Κόμμα, Ορίζοντες – ή από την κοινή βάση – το ίδιο συν το LR – λόγω της πεποίθησης ότι αυτός ο χώρος είναι πιο πιθανό να βρει πλειοψηφία, έστω και σχετική. Μετά την αποτυχία του LR Michel Barnier και του MoDem François Bayrou, μια τέτοια επιλογή φαίνεται επικίνδυνη, αλλά ο Πρόεδρος φοβάται τόσο πολύ μήπως δει τις οικονομικές του επιλογές και το δημοσιονομικό του δόγμα να αμφισβητούνται, που ίσως τείνει να δοκιμάσει την περιπέτεια για τρίτη φορά.

Σε αυτήν την υπόθεση, κυκλοφορούν πολλά ονόματα: η Catherine Vautrin, νυν Υπουργός Εργασίας, Υγείας, Αλληλεγγύης και Οικογενειών… η οποία παραλίγο να διοριστεί στη Matignon το 2022 προτού παραγκωνιστεί υπέρ της Elisabeth Borne υπό την πίεση της Renaissance.

Ένας άλλος υποψήφιος: ο Σεμπαστιάν Λεκόρνυ. Πρώην μέλος του LR που έχει γίνει πιστός υποστηρικτής του αρχηγού του κράτους και πυλώνας του Μακρονισμού, ο υπουργός είχε συχνά ληφθεί υπόψη σε προηγούμενους ανασχηματισμούς, αλλά δήλωσε ξανά στις 31 Αυγούστου ότι δεν ήταν υποψήφιος.

Στη συνέχεια έρχονται ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλντ Νταρμανέν, ο οποίος ονειρεύεται τη θέση, και όλοι οι υποψήφιοι που αναφέρθηκαν συχνά στο παρελθόν, όπως ο πρόεδρος της LR της περιφέρειας Hauts-de-France, Ξαβιέ Μπερτράν, ο δήμαρχος της Τρουά, Φρανσουά Μπαρουάν, ο πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος Τιερί Μπρετόν, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, και ο ιστορικός Μακρονιστής Ρολάν Λεσκίρ, από τη σοσιαλδημοκρατική πτέρυγα της Αναγέννησης.

Σενάριο 2. Η επιλογή της Αριστεράς

Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2024, ο Εμανουέλ Μακρόν θα έπρεπε να είχε διορίσει στον Ματινιόν μια προσωπικότητα από την αριστερή συμμαχία Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP), η οποία αναδείχθηκε νικήτρια στην ψηφοφορία, ενώ οι Μακρονιστές και οι LR τιμωρήθηκαν. Αρνήθηκε να το κάνει. Δεκατρείς μήνες αργότερα, και μετά την συντριπτική ήττα των κκ. Μπαρνιέ και Μπαϊρού, ο Εμανουέλ Μακρόν βρίσκεται για άλλη μια φορά αντιμέτωπος με αυτή την επιλογή… την οποία δεν φαίνεται πλέον να αποκλείει εντελώς. Την περασμένη Τρίτη, ζήτησε να διευρυνθεί η κοινή βάση προς το Σοσιαλιστικό Κόμμα, την πρώην πολιτική του οικογένεια.

Διαβεβαιώνοντας, κατά τη διάρκεια του Σοσιαλιστικού Θερινού Πανεπιστημίου στο Μπλουά, ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι «έτοιμο» να διαδεχθεί τον Φρανσουά Μπαϊρού, ο πρώτος γραμματέας του κόμματος, Ολιβιέ Φωρ, δήλωσε ότι ήταν «στη διάθεση» του Προέδρου. Αλλά δεν τίθεται θέμα κυβέρνησης «τόσο της δεξιάς όσο και της αριστεράς», ο Φωρ θέλει μια κυβέρνηση αριστερής πτέρυγας χωρίς LFI που θα επιδιώκει συμβιβασμούς χωρίς να καταφεύγει στο Άρθρο 49.3.

Η επιλογή να δούμε την αριστερά στο Ματινιόν έχει κερδίσει έδαφος. Ο πρώην πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν προέτρεψε τον Πρόεδρο να «ζητήσει» αριστερές προσωπικότητες «που είναι πιθανό να σχηματίσουν αυτήν την κυβέρνηση». Και την Πέμπτη, ο επικεφαλής των βουλευτών του LR, Λοράν Βοκιέ, ανακοίνωσε ότι δεν θα επικρίνει έναν πρωθυπουργό του Σοσιαλιστικού Κόμματος ή του Εθνικού Συναγερμού (RN).

Αλλά ποιον πρέπει να επιλέξει η αριστερά; Εκτός από τον Ολιβιέ Φωρ, ένα όνομα έρχεται συνεχώς στην επιφάνεια: ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ, ο οποίος εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εκλογική του συμμαχία με το LFI. Υποψήφιος για την πρωθυπουργική θέση πέρυσι, αντιμετώπισε κριτική και έλαβε πολύ αδύναμη υποστήριξη από τους πρώην φίλους του. Ένα χρόνο αργότερα, η κατάσταση είναι διαφορετική, αλλά είναι αρκετά διαφορετική για τον πρώην πρωθυπουργό;

Άλλα ονόματα που κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες περιλαμβάνουν τον Πιερ Μοσκοβισί, τον πρώτο πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν, και τον νυν υπουργό Οικονομίας, Ερίκ Λομπάρντ, ο οποίος είναι κοντά στον Ολιβιέ Φωρ. Αν ο Εμανουέλ Μακρόν επιλέξει την αριστερά, θα πρέπει να βρει ένα είδος αριστερού Καστέξ…

Σενάριο 3. Κοινωνία των πολιτών

Δεδομένης της χαμηλής γνώμης που έχουν για τους πολιτικούς, το 39% των Γάλλων θα καλωσόριζε έναν Πρωθυπουργό στο Ματινιόν που δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό κόμμα και, ως εκ τούτου, προέρχεται από την κοινωνία των πολιτών ή τον επιχειρηματικό κόσμο. Θα κινηθεί ο Εμανουέλ Μακρόν προς αυτή την κατεύθυνση;

Αρκετές προσωπικότητες έχουν αναδειχθεί υπέρ αυτής της υπόθεσης, όπως ο Laurent Berger. Ο πρώην γενικός γραμματέας της CFDT έλεγε πάντα όχι, αλλά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις…

Ο Πρόεδρος θα μπορούσε επίσης να απευθυνθεί σε προϊσταμένους με κοινωνικά προφίλ: τον Pascal Demurger, Διευθύνοντα Σύμβουλο της MAIF, τον Jean-Dominique Senard, πρόεδρο του ομίλου Michelin από το 2012 έως το 2019, και στη συνέχεια της Renault από τον Ιανουάριο του 2019, ή τον Emmanuel Faber, πρώην Διευθύνοντα Σύμβουλο της Danone από το 2014 έως το 2021.

Σενάριο 4. Νέα διάλυση της Βουλής

Σε μια συνέντευξη στο Paris Match αυτό το καλοκαίρι, ο Εμανουέλ Μακρόν υπονόησε έμμεσα ότι δεν θα διέλυε ξανά την Εθνοσυνέλευση. «Όχι. Την διέλυσα, το εξήγησα», είπε, προτού η συνοδεία του εξηγήσει ότι προφανώς είχε ακόμα στη διάθεσή του αυτό το θεσμικό εργαλείο.

Η πίεση για επιστροφή στις κάλπες είναι έντονη, παρόλο που πολλοί βουλευτές της αριστεράς, του κέντρου και της δεξιάς δεν επιθυμούν καθόλου νέες βουλευτικές εκλογές που θα μπορούσαν να αποδειχθούν μοιραίες. Κι όμως, αρκετές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Γάλλων θέλει διάλυση. Η Μαρίν Λεπέν -η οποία μπορεί να μην είναι υποψήφια επειδή έχει καταδικαστεί σε μη εκλογιμότητα- και ο Τζόρνταν Μπαρντέλλα τονίζουν σε κάθε ομιλία τους ότι η επιστροφή στις κάλπες είναι η λύση. Ο Νικολά Σαρκοζί έχει επίσης ταχθεί υπέρ αυτής της επιλογής. «Είμαι πεπεισμένος ότι δεν θα υπάρξει άλλη λύση από τη διάλυση», εξήγησε ο πρώην Πρόεδρος, παραπονούμενος ότι ο Εμανουέλ Μακρόν δεν έχει ακούσει καμία από τις συμβουλές του εδώ και οκτώ χρόνια.

Ο Πρόεδρος της Γερουσίας του LR, Gérard Larcher, έχει ταχθεί έντονα κατά οποιασδήποτε νέας διάλυσης, επειδή, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θα έφερνε καμία πολιτική διευκρίνιση από αυτή του 2024. Καμία διευκρίνιση, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να δει το RN να αυξάνει τα στρατεύματά του.