Οι  “Σκηνές από ένα γάμο” του Χαγκάι Λεβί δεν είναι μόνο μια προσπάθεια επανέκδοσης ή “αναπροσαρμογής” της ομώνυμης εμβληματικής mini σειράς του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στην τηλεόραση εν έτει 2021, όπως έγραψαν πολλοί κρίνοντας μάλλον βιαστικά τη νέα σειρά του HBO.

Αντίθετα, έρχεται και συστήνεται στο κοινό ως μια απολύτως σύγχρονη “ιστορία χωρισμού” μέσα στην σκληρή πραγματικότητα του κορονοϊού. Μέσα σε μια πραγματικότητα, όπου μοιάζει να μην είναι μόνο η μάσκα αυτή που χωρίζει τους ανθρώπους, αλλά και η αδυναμία τους να “βρουν” επαφή, να αγγιχτούν, να παράξουν βιώματα και αναμνήσεις. Στοιχεία δηλαδή από τα οποία σφύζουν οι εικόνες και οι λέξεις αυτής της σειράς.

Και ίσως για αυτό μας κέρδισαν τόσο πολύ αυτές οι σύγχρονες “Σκηνές από ένα Γάμο”. Επειδή είναι ένα έργο το οποίο σε περιόδους κοινωνικής αποστασιοποίησης και… γενικευμένης ψυχρότητας, απεικονίζει τόσο έντονα και θερμά την έννοια της επαφής, του “μαζί”, αλλά και του χώρια.

Όλα είναι “σκηνές – στιγμές”

Ο Όσκαρ Άιζακ και η Τζέσικα Τσαστέιν βιώνουν την παρακμή του γάμου τους. Αναστοχάζονται τη δυνατότητα συνύπαρξης , τα λάθη που έκαναν, το πως μπορούν να διαχειριστούν την κρίση στη σχέση τους, την λεπτή ισορροπία των προσωπικών τους “θέλω” με την ευθύνη προς την μική τους κόρη, τον φόβο για την επόμενη μέρα.

Συναντιούνται ξανά και ξανά. Προσπαθούν να βρουν λύση στα αδιέξοδα που μοιάζουν τόσο αναπόφευκτα, τόσο απροσπέλαστα και συνάμα τόσο αληθινά, κοντινά σε βιώματα και αναμνήσεις καθολικές – δικές μας, κατά έναν μαγικό τρόπο.

Οι δύο πρωταγωνιστές θυμούνται και αναθερμαίνουν τον έρωτα τους, τον ξαναζούν, μέχρι να βρουν πάλι μπροστά τα αδιέξοδα της σχέσης τους. Μέσα σε στιγμιότυπα. Μέσα σε σκηνές, όπως λέει και ο τίτλος. Σκηνές σε έναν κύκλο που μοιάζει να μην κλείνει ποτέ.

“Σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, χωρίς πολλά λόγια στη μέση της νύχτας”

Η σειρά, σε αντιστοιχία με την original ταινία του Bergman, (ευτυχώς) επιλέγει να θέτει  περισσότερο ερωτήματα παρά απαντήσεις για αυτό τον όμορφο και επίπονο κύκλο. Το πως η έλξη μετατρέπεται σε απώθηση. Το πως η κατανόηση και η πίστη για το “μαζί”, σε βεβαιότητα του τέλους. Το πως αυτό το τέλος γίνεται μια νέα αρχή και πόσο γρήγορα αυτή η αρχή σε ένα νέο τέλος.

Είμαι ηθικός-η; Είμαι μονογαμικος-η; Εχω αγαπήσει άραγε ποτε αληθινά; Εχω αγαπηθεί; Πόσο μετράει η ηδονή της στιγμής ή η τρυφερότητα της στιγμής; Και πόσο μια στιγμή – σκηνή μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαλύσει το αφήγημα που έχουμε για τη ζωή μας;

Ερωτήματα με ή χωρίς απαντήσεις μέσα σε χώρους που κουβαλάνε μνήμες, σχέδια, στιγμές. Χωρίς κάποια τελική λύση. Χωρίς κάποιο βέβαιο συμπέρασμα. Μόνο με την βεβαιότητα της αβεβαιότητας σε “ένα σκοτεινό δωμάτιο, χωρις πολλα λόγια, στη μέση της νύχτας”

Μέχρι να αποσυρθούμε μόνοι στα δωμάτια μας – όπως πολύ έξυπνα αποσύρει ο Λεβί τους δύο πρωταγωνιστές του – για να συνεχίσουμε μέσα στις αντιφάσεις και τις ασυνέχειες μας τις “δικές” μας ταινίες.

Κείμενο: Θοδωρής Λέννας

Ειδήσεις σήμερα:

Spoiler που “σπαρταρά” – Αυτή είναι η τελική πεντάδα του GNTM!

Big Brother – Νίκος και Ευδοκία σε τρυφερές στιγμές στο κρεβάτι (vid)

Καρέ – καρέ η στιγμή που διαρρήκτες προσπαθούν να εισβάλλουν στο σπίτι ραδιοφωνικής παραγωγού (vid)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Το “Cry Macho” του Κλιντ Ίστγουντ αποδομεί την “ματσίλα” και υμνεί την αγάπη “The White Lotus” του Mike White – Ο πιο σκοτεινός αντικατοπτρισμός του “American Dream” “Stillwater” του Τομ ΜακΚάρθι – Ζήτημα χρόνου, ηθικής και δικαιοσύνης Η νέα ταινία του Woody Allen είναι μια νοσταλγική αγκαλιά στην ιστορία του σινεμά Το “Another Round” είναι το αλκοολικό, κινηματογραφικό ξέσπασμα που έχουμε ανάγκη

Ακολουθήστε το debater.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

ΕΚΤΥΠΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ