Η Σαντορίνη ταρακουνήθηκε από 30.000 σεισμούς – Η ηφαιστειακή δραστηριότητα λύνει το μυστήριο

Από τις αρχές του 2025 η Σαντορίνη βρέθηκε στο επίκεντρο της επιστημονικής προσοχής, καθώς σχεδόν 30.000 σεισμικές δονήσεις ταρακούνησαν το νησί. Όπως αποκαλύπτει μελέτη 31 ερευνητών από έξι χώρες, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Nature, οι σεισμοί αυτοί δεν οφείλονταν σε συνηθισμένη σεισμική δραστηριότητα, αλλά σε μια ηφαιστειακή κρίση.

Έρευνα αποκαλύπτει την αιτία των 30.000 σεισμών στη Σαντορίνη

Σύμφωνα με τα πορίσματα της μελέτης, μάγμα κινήθηκε μεταξύ του ηφαιστείου της Σαντορίνης και του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπο, επτά χιλιόμετρα βορειοανατολικά. Ο Γάλλος φυσικός Φλοράν Μπρενγκιέ εξηγεί πως «στις αρχές του 2025 το μάγμα δημιούργησε έναν κάθετο δίαυλο στον γήινο φλοιό, μέσα στον οποίο διείσδυσε και προχώρησε περίπου 13 χιλιόμετρα, σταματώντας μόλις 3 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια».

Η κρίση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2024, όταν τα όργανα παρακολούθησης κατέγραψαν ασυνήθιστες μεταβολές. Το έδαφος της Καλντέρας άρχισε να ανυψώνεται, ενώ αυξήθηκαν οι εκπομπές αερίων από τη Νέα Καμένη. Ωστόσο, η κλιμάκωση ήταν απρόβλεπτη: στις 27 Ιανουαρίου 2025 σημειώθηκαν εκατοντάδες δονήσεις, συνοδευόμενες από τον χαρακτηριστικό «σεισμικό βόμβο» της κίνησης του μάγματος.

Τον Φεβρουάριο η κατάσταση κορυφώθηκε. Οι σεισμοί έγιναν ισχυρότεροι, ορισμένοι ξεπερνώντας τα 5 Ρίχτερ, ενώ το νησί κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Σχολεία έκλεισαν για δύο εβδομάδες και κάτοικοι εγκατέλειψαν προσωρινά τη Σαντορίνη, ενώ στρατός, πυροσβεστική και αστυνομία κινητοποιήθηκαν. Προς τα τέλη Φεβρουαρίου η δραστηριότητα υποχώρησε, καθώς η ροή μάγματος στον δίαυλο σταμάτησε και οι σεισμοί σταδιακά αραίωσαν.

Παρά την ύφεση, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η περιοχή –εκεί όπου συγκλίνουν οι τεκτονικές πλάκες της Ευρασίας και της Αφρικής– παραμένει μια από τις πιο ενεργές ηφαιστειακά στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον μπορεί να εκδηλωθούν ξανά παρόμοια φαινόμενα, ακόμη και με σημαντική χρονική καθυστέρηση.

Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν ειδικοί από την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ισλανδία. Από ελληνικής πλευράς, συνυπέγραψαν τη μελέτη οι ερευνητές Παρασκευή Νομικού, Δημήτρης Αναστασίου, Κώστας Ραπτάκης και Μαρία Τσακίρη.