Άνοιξαν οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας – Ολοκληρώθηκαν τα δύο συλλαλητήρια

Κλειστό ήταν για αρκετές ώρες σήμερα το κέντρο της Αθήνας λόγω των συλλαλητηρίων των εκπαιδευτικών και των Υγειονομικών, καθώς και λόγω των αυστηρών μέτρων ασφαλείας που έχουν ληφθεί για τη σύνοδο στο Ζάππειο, με τη συμμετοχή 29 Ευρωπαίων και Αμερικανών υπουργών.

Συγκεκριμένα, οι δρόμοι γύρω από το Σύνταγμα και η Σταδίου είχαν κλείσει, με την κίνηση στο κέντρο να είναι στο “κόκκινο”.

Παράλληλα, πλήθος κόσμου διαδήλωνε μπροστά από τη Βουλή, την ώρα που στο Ζάππειο είναι σε εξέλιξη η Σύνοδος Διατλαντικής Συνεργασίας για την Ενέργεια όπου έπεσαν οι υπογραφές για γεώτρηση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγος, παρουσία Αμερικανών και Ευρωπαίων Υπουργών.

Σε εξέλιξη το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο

Πλήθος κόσμου συμμετείχε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο με μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς να ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στις πρόσφατες αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης στο χώρο της παιδείας, με αίτημα να ματαιωθούν οι διαγραφές φοιτητών, τα πειθαρχικά, η καταστολή, οι νόμοι Κεραμέως – Ζαχαράκη και η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Το δικαίωμα και οι προϋποθέσεις στην παράταση σπουδών, η διασφάλιση δίκαιης μεταχείρισης, ο περιορισμένος ρόλος των ΑΕΙ με την παράλληλη ασφυκτική διοικητική πίεση που δέχονται, αποτελούν βασικά σημεία της δυσαρέσκειας των Ιδρυμάτων.

Οι δε κρυμμένες «σπαζοκεφαλιές» σε πολλές διατάξεις έχουν ανεβάσει την ένταση καθώς άρχισε να φαίνεται καθαρά η συσχέτιση των μέτρων όχι απλώς με το «ξεκαθάρισμα» των μητρώων των δημόσιων ΑΕΙ αλλά με την εξώθηση χιλιάδων νέων προς αναζήτηση πτυχίων σε «ιδιωτικά πανεπιστήμια» έχοντας ως προίκα τις (όσες) «πιστωτικές μονάδες» (ECTS) που έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν και ευχαρίστως γίνονται δεκτές από τα ιδιωτικά ιδρύματα.

Την ίδια στιγμή σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια οι συγχωνεύσεις παρουσιάζονται ως αναγκαίο κακό. «Δεν περισσεύουν δάσκαλοι, πρέπει να γίνουν εξορθολογισμοί», λένε οι αρμόδιοι. Μόνο που ο «εξορθολογισμός» αυτός σπάει πάνω στα θρανία επτάχρονων παιδιών. Η παιδεία δεν είναι επιχείρηση. Δεν μπορεί να αποτιμάται με δείκτες αποδοτικότητας. Όταν το υπουργείο βλέπει 25 μαθητές ως «κανονικό τμήμα», ο δάσκαλος βλέπει 25 διαφορετικές προσωπικότητες. Και το παιδί βλέπει μια τάξη όπου δεν προλαβαίνει να ακουστεί.

Η σταθερότητα αποτελεί θεμέλιο της μάθησης. Στο δημοτικό σχολείο, όπου το παιδί διαμορφώνει την αίσθηση του «ανήκειν» και της συνέχειας, η ρουτίνα λειτουργεί ως προστατευτικό πλαίσιο.

Όταν όμως ένα τμήμα συγχωνεύεται, τα παιδιά χάνουν την τάξη τους, τον δάσκαλό τους, το γνώριμο περιβάλλον και συχνά αναγκάζονται να επαναπροσδιορίσουν τις φιλίες τους και τις δυναμικές ρόλου μέσα στη νέα ομάδα. Όπως παρατηρεί μια δασκάλα με 20ετή εμπειρία: «Η συγχώνευση ενός τμήματος είναι σαν να ξεκινάς τη σχολική χρονιά από την αρχή, αλλά χωρίς τον χρόνο και τη διάθεση να ξαναχτίσεις σχέσεις εμπιστοσύνης. Τα παιδιά αισθάνονται ότι τιμωρούνται για κάτι που δεν φταίνε».