BBC: Bιομηχανία 2 δισ. δολαρίων πίσω από τον Δανό δότη με την καρκινογόνα μετάλλαξη

Σε νέες αποκαλύψεις για τον Δανό δότη με την καρκινογόνα μετάλλαξη προχώρησε το BBC.

Συγκεκριμένα, όπως τόνισε η αποκάλυψη για το σπέρμα του άνδρα στάλθηκε σε 14 χώρες και απέφερε στον κόσμο τουλάχιστον 197 παιδιά ήταν μια σπάνια εικόνα για την κλίμακα της βιομηχανίας δοτών σπέρματος.

«Η δωρεά σπέρματος επιτρέπει στις γυναίκες να γίνουν μητέρες όταν διαφορετικά αυτό δεν θα ήταν δυνατό – εάν ο σύντροφός τους είναι στείρος, βρίσκονται σε σχέση με άτομο του ίδιου φύλου ή ανατρέφουν μόνοι τους.

Η κάλυψη αυτής της ανάγκης έχει γίνει μεγάλη επιχείρηση. Εκτιμάται ότι η αγορά στην Ευρώπη θα αξίζει περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια λίρες έως το 2033 , με τη Δανία να είναι σημαντικός εξαγωγέας σπέρματος.

Γιατί, λοιπόν, ορισμένοι δότες σπέρματος γίνονται πατέρες με τόσα πολλά παιδιά, τι έκανε το δανέζικο ή λεγόμενο «σπέρμα Βίκινγκ» τόσο δημοφιλές, και χρειάζεται να χαλιναγωγηθεί η βιομηχανία;» αναφέρει η ανάλυση του BBC για να προσθέσει:

«Η Δανία φιλοξενεί μερικές από τις μεγαλύτερες τράπεζες σπέρματος στον κόσμο και έχει αποκτήσει φήμη για την παραγωγή «μωρών Βίκινγκ».

Ο Όλε Σου, ο 71χρονος ιδρυτής της τράπεζας σπέρματος Cryos International, όπου ένα μόνο φιαλίδιο σπέρματος των 0,5 ml κοστίζει από 100 ευρώ (88 λίρες) έως και πάνω από 1000 ευρώ (880 λίρες), λέει ότι η κουλτούρα γύρω από τη δωρεά σπέρματος στη Δανία είναι πολύ διαφορετική από άλλες χώρες. Μια πτυχή της έρευνας για τους δότες σπέρματος που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ήταν ο τρόπος με τον οποίο συλλέχθηκε το σπέρμα ενός άνδρα στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Σπέρματος στη Δανία και στη συνέχεια στάλθηκε σε 67 κλινικές γονιμότητας σε 14 χώρες.

Τα έθνη έχουν τους δικούς τους κανόνες σχετικά με το πόσες φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί το σπέρμα ενός άνδρα. Μερικές φορές συνδέεται με έναν συνολικό αριθμό παιδιών, ενώ άλλα τον περιορίζουν σε έναν ορισμένο αριθμό μητέρων (έτσι κάθε οικογένεια μπορεί να έχει όσα συγγενικά παιδιά θέλει).

Το αρχικό επιχείρημα γύρω από αυτά τα όρια ήταν να αποφευχθεί η γνωριμία, η δημιουργία σχέσεων και η απόκτηση παιδιών μεταξύ ετεροθαλών αδελφών – που δεν γνώριζαν ότι ήταν συγγενείς.

Αλλά τίποτα δεν εμποδίζει τη χρήση του σπέρματος του ίδιου δότη στην Ιταλία και την Ισπανία και στη συνέχεια στην Ολλανδία και το Βέλγιο, εφόσον τηρούνται οι κανόνες σε κάθε χώρα.

Αυτό δημιουργεί συνθήκες όπου ένας δότης σπέρματος μπορεί νόμιμα να γίνει πατέρας μεγάλου αριθμού παιδιών, αν και ο άνδρας συχνά δεν γνωρίζει αυτό το γεγονός.

Σε απάντηση στην έρευνα για τον δότη σπέρματος που μετέδωσε ένα γονίδιο που οδήγησε σε καρκίνο σε ορισμένα από τα 197 παιδιά που απέκτησε, αξιωματούχοι στο Βέλγιο κάλεσαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημιουργήσει ένα πανευρωπαϊκό μητρώο δοτών σπέρματος για την παρακολούθηση του σπέρματος που ταξιδεύει πέρα ​​από τα σύνορα.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Φρανκ Βάντενμπρουκ δήλωσε ότι η βιομηχανία μοιάζει με την «Άγρια Δύση» και «η αρχική αποστολή να προσφέρει στους ανθρώπους τη δυνατότητα μιας οικογένειας έχει δώσει τη θέση της σε μια πραγματική επιχείρηση γονιμότητας».

Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας έχει επίσης προτείνει ένα όριο 50 οικογενειών ανά δότη σε ολόκληρη την ΕΕ. Αυτό το σύστημα θα επέτρεπε ακόμα στο σπέρμα ενός δότη να κάνει περισσότερα από 100 παιδιά εάν οι οικογένειες ήθελαν δύο ή περισσότερα μωρά η καθεμία. Έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο στα παιδιά που θα συλληφθούν μέσω δωρεάς σπέρματος. Κάποιοι θα είναι χαρούμενοι, άλλοι μπορεί να είναι βαθιά στενοχωρημένοι από τη διπλή ανακάλυψη ότι έχουν γεννηθεί με σπέρμα δότη και ταυτόχρονα είναι ένα από τα εκατοντάδες ετεροθαλή αδέρφια.

Το ίδιο ισχύει και για τους δότες, οι οποίοι συχνά δεν έχουν ιδέα ότι το σπέρμα τους διανέμεται τόσο ευρέως.

Αυτοί οι κίνδυνοι ενισχύονται από τα άμεσα διαθέσιμα τεστ DNA για την καταγωγή και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν τα παιδιά τους, τα αδέλφια τους ή τον δότη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν υπάρχει πλέον ανωνυμία για τους δότες σπέρματος και υπάρχει μια επίσημη διαδικασία μέσω της οποίας τα παιδιά μαθαίνουν την ταυτότητα του βιολογικού τους πατέρα.

Ο κ. Schou στην Cryos υποστηρίζει ότι περισσότεροι περιορισμοί στη δωρεά σπέρματος θα οδηγούσαν τις οικογένειες στο να «στραφούν στην ιδιωτική, εντελώς ανεξέλεγκτη, αγορά».

Ο Δρ Τζον Άπλμπι, ειδικός στην ιατρική ηθική στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, δήλωσε ότι οι επιπτώσεις της τόσο ευρείας χρήσης του σπέρματος αποτελούν ένα «τεράστιο» ηθικό ναρκοπέδιο.

Είπε ότι υπάρχουν ζητήματα σχετικά με την ταυτότητα, την ιδιωτικότητα, τη συναίνεση, την αξιοπρέπεια και άλλα – καθιστώντας το μια «πράξη εξισορρόπησης» μεταξύ ανταγωνιστικών αναγκών».