ΣΥΡΙΖΑ: Καμία μέριμνα, καμία προστασία, καμία λύση από την κυβέρνηση για τους ανθρώπους που φτάνουν στην Κρήτη

«Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να αντιμετωπίσει με οργάνωση, σχέδιο, ανθρωπισμό και σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας όσους έχουν φτάσει τις τελευταίες, κυρίως, μέρες στην Κρήτη», αναφέρουν σε κοινή τους δήλωση οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργος Ψυχογιός, Παύλος Πολάκης, Χάρης Μαμουλάκης και ο ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης.

Ακολούθως ζητούν από τη κυβέρνηση «Να αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της, να λάβει μέτρα για την προσωρινή στέγασή τους σε αξιοπρεπείς κλειστούς χώρους και όχι στο λιοπύρι και το τσιμέντο, καθώς και να μεριμνήσει για την σίτιση αυτών και των οικογενειών τους, μεταξύ των οποίων και πολλά μικρά παιδιά».

Ασκούν κριτική στο αρμόδιο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου σημειώνοντας: «Προς το παρόν, το υπουργείο δεν κάνει τίποτα σε αυτή την κατεύθυνση πετώντας το μπαλάκι στους τοπικούς φορείς, χωρίς καμία στήριξη. Αντ’ αυτού, και την ώρα που οι ροές αυξάνονται ραγδαία προς την Κρήτη, ο νέος υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου αντί να ενισχύσει τις δομές και τον συντονισμό, ενδιαφέρεται μόνο να παρουσιάζει ως “μεταρρύθμιση” την κατάργηση του δικαιώματος προστασίας για χιλιάδες Σύρους πρόσφυγες, με προκλητικές και νομικά πλήρως αβάσιμες αναφορές, αλλά και να κάνει μισαλλόδοξα κηρύγματα από το Βήμα της Βουλής ψαρεύοντας στα ακροδεξιά ακροατήρια και δηλητηριάζοντας την κοινωνία.

Ας του θυμίσει κάποιος ότι το υπουργείο του, είναι υπουργείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Συνταγματικής και διεθνούς νομιμότητας. Να του θυμίσει, επίσης, ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά κυρίως την Ευρώπη, στην οποία δεν ψελλίζει λέξη για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, μετεγκαταστάσεις και ενιαίο σύστημα υποδοχής και ασύλου, αποδεχόμενος απολύτως το ρόλο της χώρας ως αποθήκη ψυχών και δεσμοφύλακα της Ευρώπης».

Κλείνοντας διαβεβαιώνουν: «Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα σταθεί με όλες του τις δυνάμεις, εντός και εκτός Βουλής, απέναντι σε αυτή την επικίνδυνη διολίσθηση, υπερασπιζόμενος την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το διεθνές δίκαιο και τις τοπικές κοινωνίες που έχουν σηκώσει δυσανάλογο βάρος, χωρίς στήριξη και σχέδιο από το κράτος».