“Καλώς ήρθατε στην κόλαση” – Αποσπάσματα από το βιβλίο του Σαρκοζί για την εμπειρία του στη φυλακή

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Νικολά Σακροζί με τίτλο «Το Ημερολόγιο ενός φυλακισμένου», που θα κυκλοφορήσει στις 10 Δεκεμβρίου, έδωσε στη δημοσιότητα το Politico.

Στο βιβλίο του περιγράφει τα όσα βίωσε στη φυλακή “La sante”, στην οποία φυλακίστηκε επειδή θεωρήθηκε ότι επέτρεψε σε στενούς συνεργάτες του να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη για την προεδρική του εκστρατεία το 2007.

Ο 70χρονος πρώην πρόεδρος της Γαλλίας έγινε έτσι ο πρώτος πρώην αρχηγός κράτους στη Γαλλία που κατέληξε πίσω από τα κάγκελα και στο βιβλίο του περιγράφει την εμπειρία του από τη φυλακή. 

«Ξενοδοχείο χαμηλού κόστους»

Στην εισαγωγή του βιβλίου του γράφει: «Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν είναι μυθιστόρημα».

Στη συνέχεια, περιγράφει το κελί της φυλακής του σαν «ξενοδοχείο χαμηλού κόστους».

«Κρατούμενος χτυπούσε ασταμάτητα τα κάγκελα του κελιού του με μεταλλικό αντικείμενο. Αυτή η φασαρία διήρκεσε αρκετά λεπτά. Μου φαινόταν ατελείωτη. Η ατμόσφαιρα ήταν απειλητική. Καλώς ήρθατε στην κόλαση!», αναφέρει σε άλλο σημείο.

«Δεν είχα νιώσει ποτέ πιο σκληρό στρώμα, ούτε καν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας, τα μαξιλάρια ήταν φτιαγμένα από ένα παράξενο υλικό, ίσως πλαστικό, και οι κουβέρτες ήταν κουβέρτες μόνο κατ’ όνομα» γράφει ακόμα ο Σαρκοζί. Ωστόσο ο Σαρκοζί, όπως ο ίδιος αναφέρει, κατάφερε να κοιμηθεί μέχρι τις 7 π.μ. την πρώτη του νύχτα πίσω από τα κάγκελα. Και αυτό παρά το ότι, όπως αναφέρει, γνώριζε πως «οι γείτονες ήταν, ανάλογα με την περίπτωση, ισλαμιστές τρομοκράτες, βιαστές, δολοφόνοι ή έμποροι ναρκωτικών».

Υπάρχουν επίσης λεπτομέρειες για την καθημερινή του ρουτίνα. «Ξυπνούσα νωρίς. Έστρωνα αμέσως το κρεβάτι. Πλενόμουν, ξυριζόμουν, ντυνόμουν σωστά. Το μεσημεριανό γεύμα σερβιριζόταν νωρίς στις 11:30 π.μ., και πραγματικά δεν είχα όρεξη. Δεν νομίζω ότι έχασα πολλά αρνούμενος το γεύμα που προσφερόταν σε μικρούς πλαστικούς δίσκους, οι οποίοι, χωρίς να προσβάλω όποιον τους είχε ετοιμάσει, δεν ήταν και πολύ ελκυστικοί».

Αργότερα λέει ότι η μυρωδιά των δίσκων με το φαγητό τον έκανε να νιώθει «ναυτία» και καταδικάζει την «μουσκεμένη μπαγκέτα» που προσφερόταν το μεσημέρι. Περνούσε την ημέρα του διαβάζοντας.

Έκανε όμως και το συνηθισμένο διάλειμμα για άσκηση. «Οι βόλτες στην αυλή ήταν σουρεαλιστικές», γράφει ο Σαρκοζί. «Αντάλλασσα λίγα λόγια. Κάθε άντρας παρέμεινε κλειδωμένος στις σκέψεις του, στη δική του ιστορία. Ο πόνος έχει έναν τρόπο να κάνει τους ανθρώπους να σωπαίνουν. Η ταλαιπωρία σπάνια αρέσει στον θόρυβο».

Όπως εξομολογείται χρησιμοποιούσε τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου καθημερινά, φανταζόμενος τον εαυτό του να τρέχει στο δάσος του Saint-Léger-en-Yvelines ή στην παραλία του Cap Nègre. Για το το ντους μετά την προπόνηση είπε: «Το χειρότερο ήταν ότι αυτή η λεπτή ροή νερού σταματούσε πολύ γρήγορα, σαν χρονόμετρο. Έπρεπε συνεχώς να βρίσκεις το κουμπί και να το πατάς».

Ο Σαρκοζί γράφει επίσης για τη συνάντησή του με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, λίγες μέρες πριν μπει στη φυλακή. «Δεν είχα τίποτα να του πω και δεν είχα ιδιαίτερη επιθυμία για μια φιλική συζήτηση».

Ο Μακρόν, ωστόσο, είπε στον Σαρκοζί ότι θα τον μετέφερε σε μια άλλη, υποτίθεται ασφαλέστερη, φυλακή. Ο Σαρκοζί δεν το δέχτηκε και αρνήθηκε την «προνομιακή μεταχείριση» – εκτός από τους σωματοφύλακες της διπλανής πόρτας. Η Μπρούνι τον επισκεπτόταν φυσικά τακτικά, αλλά ο Σαρκοζί αποκαλύπτει ότι και ο πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ ζήτησε να πάει να τον δει.

Παράλληλα, ο πρώην πρόεδρος ευχαριστεί στο βιβλίο την ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λε Πεν για την υποστήριξή της, ενώ κατακεραυνώνει την εκλογική του αντίπαλο Σεγκολέν Ρουαγιάλ επειδή «ισχυρίστηκε ότι έχασε τις εκλογές του 2007 λόγω των χρημάτων του Καντάφι!».