“Γροθιά στο στομάχι” είναι οι νέες μαρτυρίες διασωθέντων και συγγενών νεκρών στη δίκη για τη φωτιά στο Μάτι με τα 104 θύματα, που διεξάγεται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας.
Ο Αλέξανδρος Φλώρος, που έζησε τον πύρινο εφιάλτη μαζί με την οικογένεια του το καλοκαίρι του 2008, μίλησε για τις δραματικές ώρες που πέρασαν και την πολύωρη μάχη στη θάλασσα.
“Είδα τη φωτιά να έρχεται προς τα εμάς, υπήρχαν παντού στάχτες. Έβλεπα πυκνή ροή οχημάτων από τη Μαραθώνος και κάτω. Φωνάζω στην οικογένεια να βγουν έξω και μπήκαμε στο αυτοκίνητο να φύγουμε” είπε ο κ. Φλώρος.
“Όσο περνούσε η ώρα η ορατότητα μειωνόταν. Ο καπνός είχε φτάσει να είναι έντονος και είπαμε να πάμε προς τη θάλασσα. Σταματήσαμε να πατώνουμε όλοι, δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, πάμε κι άλλο μέσα, κι άλλο μέσα. Χάσαμε τη στεριά. Δυστυχώς οι συνθήκες ήταν πολύ άσχημες. Κολυμπάγαμε, κολυμπάγαμε, προσπαθούσαμε να μείνουμε ενωμένοι, να είμαστε σε απόσταση να βλέπουμε τον άλλον. Κάποια στιγμή τα πράγματα δυσκόλεψαν διότι άρχισε να νυχτώνει. Βλέπαμε τα αεροπλάνα που ήταν χιλιόμετρα πάνω και νομίσαμε ότι ήρθαν να μας σώσουν. Αυτό γινόταν συνέχεια. Κάποια στιγμή η γυναίκα μου λέει, “αυτό ήταν”…” πρόσθεσε ο ίδιος.
Όπως ανέφερε ο μάρτυρας στη δίκη για το Μάτι, τους εντόπισε ένα ψαροκάικο: “Μετά από πολλές ώρες είδαμε κάτι φώτα. Είχαμε φτάσει κοντά στο λιμάνι της Ραφήνας, ήταν φώτα πλοίου. Ερχόταν ένα ψαροκάικο. Μας έριξε φως με φακό, μετά μια κουλούρα. Η γυναίκα μου είχε πάθει υποθερμία, τα παιδιά είχαν γίνει μπλε. Μας έδωσαν κουβέρτες. Είδα έναν παππού να επιπλέει στη θάλασσα… Ανέσυραν μια γυναίκα, της έκαναν ανάνηψη, δεν τα κατάφερε… Μας έβγαλαν στην ακτή, από το σοκ δεν θυμόμασταν να πάρουμε τηλέφωνο κάποιον δικό μας”.
“Δίπλα στα ασθενοφόρα ήταν πλαστικές σακούλες μαύρες με νεκρούς. Η κόρη μου είπε “μπαμπά τι να πάω να πω για το μάτι μου (σ.σ. είχε κλείσει), δεν βλέπεις τι γίνεται τώρα;” συμπλήρωσε.
Από την πλευρά του, ο Κωνσταντίνος Χατζησταματίου, που νοσηλεύτηκε για περίπου 40 ημέρες, καθώς είχε υποστεί εκτεταμένο έγκαυμα στο πρόσωπο σημείωσε ότι “καμία υπηρεσία δεν μερίμνησε. Δεν υπήρξε από κανέναν ειδοποίηση, εάν δεν βλέπαμε τον καπνό και τη φωτιά δεν θα φεύγαμε“.
“Γύρω στις πεντέμισι, έξι παρά είδαμε πυκνούς καπνούς. Στις έξι άρχισαν να πέφτουν μεγάλες καύτρες. Είδα τη φωτιά μέσα στην αυλή μας. Έξι και δέκα πήρα τη γυναίκα μου τη νύφη μου και τον εγγονό μου και φύγαμε. Πουθενά δεν υπήρξε πυροσβεστικό όχημα. Το μόνο όχημα που εμφανίστηκε ήταν γύρω στις 10 και μισή το βράδυ” συμπλήρωσε ο ίδιος.
Ο μάρτυρας Ιωάννης Χατζηαθανασιου στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι έχασε την αδελφή του, η οποία έμενε στο Κόκκινο Λιμανάκι. “Η αδελφή μου απανθρακώθηκε. Έμενε στο Κόκκινο λιμανάκι. Δεν ειδοποιήθηκε κανένας, ούτε εγώ ειδοποιήθηκα για την πυρκαγιά. Κινδύνευσα κι εγώ αλλά ευτυχώς όταν πλησίασε το σπίτι μου στη Ραφήνα, η φωτιά είχε κατευναστεί” υπογράμμισε.
Σε κάποιο σημείο, προκλήθηκε ένταση ένταση ανάμεσα στους συνηγόρους υπεράσπισης και υποστήριξης της κατηγορίας με αφορμή ερωτήσεις που υποβλήθηκαν για τους νεκρούς.
Τι κατέθεσε ο 15χρονος από τη δομή της “Κιβωτού” στο Βόλο – Ποιον κατηγόρησε για ασέλγεια
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"