Πόλεμος στην Ουκρανία: Άρθρο “κόλαφος” του Politico εξηγεί πως οι Γερμανοί εξελίχθηκαν στους “χρήσιμους ηλίθιους” του Πούτιν, με τη συμπεριφορά τους απέναντι στη Ρωσία, από τα χρόνια της καγκελαρίας Μέρκελ μέχρι σήμερα και πώς αυτή η συμπεριφορά ουσιαστικά ενθάρρυνε την εισβολή στην Ουκρανία, σημειώνοντας πως ακόμα και αν έχουν αλλάξει στάση δεν μπορούν να ξεφύγουν από την ιστορία.
“Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν πως το Βερολίνο πέρασε τα τελευταία 16 χρόνια στη λάθος πλευρά της ιστορίας στη στρατηγική που ακολούθησε απέναντι στη Ρωσία”, αναφέρει αρχικά το άρθρο του Politico.
Το άρθρο “κόλαφος” του Politico συμπληρώνει πως ακόμα “λιγότερο προβλέψιμη ήταν η ταχύτητα με την οποία η Γερμανία τις τελευταίες Εβδομάδες εγκατέλειψε τη στάση της απέναντι στη Μόσχας σχετικά με την αναστολή του έργου του αμφιλεγόμενου αγωγού “Nord Stream 2”, με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, υιοθετώντας κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, αλλά και με την ουσιαστική αλλαγή στάσης στα εξοπλιστικά και την υιοθέτηση του δικού της στρατού“.
“Με άλλα λόγια, η Γερμανία συμφώνησε σχεδόν σε μία νύχτα αποφάσισε να κάνει ότι την παρότρυναν οι ΗΠΑ και οι άλλοι σύμμαχοί της εδώ και χρόνια”, συνεχίζει το άρθρο και μάλιστα όπως επισημαίνει το άρθρο “το Βερολίνο δημιούργησε επίσης κι ένα σύνθημα, έτοιμο να γίνει “hashtag”: “Zeitenwende“, δηλαδή η αυγή μιας νέας εποχής“. Μερικές εβδομάδες αργότερα είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που προσπαθούν να πουν οι Γερμανοί ηγέτες είναι: “Ας προχωρήσουμε μπροστά”. Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι Γερμανοί είχαν όση τύχη ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία. Αυτό έγινε επειδή η Γερμανία δεν “εκτίμησε απλά λάθος τον Πούτιν”, όπως υποστήριξε την περασμένη εβδομάδα ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής της τέως καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ, Κριστόφ Χόισγκεν, που πλέον αναλάβει πρόεδρος στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου“.
“Η εμμονή της Γερμανίας να διατηρεί επαφές με τον Ρώσο ηγέτη ενόψει της συνεχιζόμενης επιθετικότητάς του (ο κατάλογος των αδικημάτων κυμαίνονται από την εισβολή στη Γεωργία έως τις δολοφονίες εχθρών στο εξωτερικό και τα εγκλήματα πολέμου στη Συρία), τα οποία δεν ήταν τίποτα άλλο από μια καταστροφική γκάφα, που θα έδινε στη Μέρκελ μία θέση στο πάνθεον της πολιτικής αφέλειας δίπλα στον άλλοτε πρωθυπουργό της Βρετανίας, Νέβιλ Τσάμπερλεν.
Αργά αλλά σταθερά, οι Γερμανοί από την ήπια προσέγγιση της Μέρκελ προς τη Ρωσία, έφτασαν στο ζενίθ της το 2015 με την απόφαση να δοθεί το πράσινο φως στον αγωγό “Nord Stream 2” παρά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και τον ρόλο της στον πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία, αυτό όχι μόνο δεν άνοιξε απλά την πόρτα στον Πούτιν να προχωρήσει παραπέρα, αλλά ουσιαστικά τον ενθάρρυνε να το κάνει“, προσθέτει ακόμα το Politico.
Στη συνέχεια το άρθρο κάνει λόγο στην αλλαγή πλεύσης της Γερμανία και στην ευθύνη των πολιτικών. “Όμως η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν είναι απλά μια αποκήρυξη της καγκελαρίας της Μέρκελ, αλλά μιας ολόκληρης γενιάς Γερμανών πολιτικών σε όλο το φάσμα τους, από τους τυφλωμένους από τη νοσταλγία της “Ostpolitik”και της “Wandel durch Handel” μέχρι τις πολιτικές ύφεσης της δεκαετίας του 1970 που υποστήριξε ο τότε Καγκελάριος Βίλι Μπράντ, που σύμφωνα με τον γερμανικό μύθο οδήγησε στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Η συλλογική ευθύνη της Γερμανίας είναι γιατί το να γυρίσεις σελίδα είναι πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις. Δεν υπάρχει μία προσωπικότητα όπως ο Τσόρτσιλ στη γερμανική πολιτική που να προειδοποιεί εδώ και χρόνια για τους κινδύνους της εμπιστοσύνης στον Πούτιν, ενώ η Μέρκελ δείχνει να φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το γεγονός ότι έπεσε στην παγίδα του Ρώσου ηγέτη, η αλήθεια είναι ότι ολόκληρη η πολιτική τάξη της Γερμανίας μοιράζεται την ενοχή.
Ως υπουργός Οικονομικών και αντικαγκελάριος της Μέρκελ, ο σημερινός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, του οποίου οι Σοσιαλδημοκράτες ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τους αγωγούς Nord Stream, υποστήριξε την ιδέα ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του Πούτιν ήταν μέσω ενός ατέρμονου και ατελείωτου “διαλόγου”.
Ο Γενς Πλέτνερ, νυν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Σολτς, ήταν ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες αυτής της πολιτικής στα χρόνια του ως ανώτερος διπλωμάτης στο υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, καθώς υπηρέτησε ως επικεφαλής του επιτελείου του Σοσιαλδημοκράτη τότε υπουργού Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγερ (και νυν προέδρου της χώρας) και πιο πρόσφατα ως πολιτικός διευθυντής του υπουργείου.
Ακόμη και όταν ο Πούτιν συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες στρατεύματα στα σύνορα της Ουκρανίας τον Δεκέμβριο, ο Πλέτνερ συμβούλεψε τον Σολτς να παραμείνει πιστός στο έργο “Nord Stream 2” και επανέλαβε δημόσια το αφήγημα ότι ήταν κάτι περισσότερο από ένα “εμπορικό έργο”.
Ο άλλοτε επικεφαλής του Πλέτνερ ο Στάινμαγερ κατηγόρησε το 2016 το ΝΑΤΟ ότι “εκφοβίζει και υποστηρίζει τον πόλεμο” για το γεγονός διέξαγε στρατιωτική πτέρυγα στην ανατολική πτέρυγα της συμμαχίας και διαφώνησε σχεδόν μέχρι να πέσουν οι πρώτες σφαίρες στην Ουκρανία με τη Γερμανία να πρέπει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια, με τη Γερμανία να χρησιμοποιεί την νεέργεια για να δημιουργεί γέφυρες με τη Ρωσία.
Αυτές τις ημέρες ο Στάινμαγιερ που ως πρόεδρος σημαίνει να υπηρετεί ως η ηθική Αρχή της Γερμανίας, παρουσιάζεται οργανώνοντας συναυλίας για την “ελευθερία και την ειρήνη” με Ρώσους και Ουκρανούς μουσικούς.
Το Σαββατοκύριακο ο Αντρέι Μέλνικ, ο Ουκρανός πρέσβης στη Γερμανία, δήλωσε ότι θα μποϊκοτάρει την τελευταία εκδήλωση του Στάινμαγιερ, με την αιτιολογία ότι οι Ουκρανοί δεν έχουν χρόνο για τον “σπουδαίο ρωσικό πολιτισμό” ενώ η Μόσχα δολοφονεί αθώους πολίτες.
Αν και λιγότερο υπεύθυνα από τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ και τους Σοσιαλδημοκράτες για τις πολιτικές που οδήγησαν στην εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, τα μικρότερα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού της Γερμανίας – οι φιλελεύθεροι Ελεύθεροι Δημοκράτες και οι Πράσινοι – έπαιξαν και αυτοί τον ρόλο τους.
Από την άλλη πλευρά παρόλο που οι “Πράσινοι” αντιτάχθηκαν στον αγωγό “Nord Stream 2” ως επί το πλείστον για οικολογικούς λόγους όσο και για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην Ουκρανία. Ωστόσο η πιο σημαντική αλλαγή στάσης τους ήταν πως αν και αντιστέκονταν στην παράδοση όπλων στο Κίεβο, μόνον όταν ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες άλλαξαν στάση.
Όσον αφορά τους “Ελεύθερους Δημοκράτες”, ήταν διχασμένοι σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν για τον “Nord Stream 2”, με πολλούς μέσα στο κόμμα, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή αρχηγού του κόμματος Βόλφγκανγκ Κουμπίκι, να τάσσονται υπέρ των συναλλαγών με τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον Μέλνικ μάλιστα ο ηγέτης των “Ελεύθερων Δημοκρατών”, Κρίστιαν Λίντνερ, που είναι επίσης υπουργός Οικονομικών της Γερμανία, του είπε ότι την ημέρα που άρχισε ο πόλεμος πως δεν υπήρχε κάποια ένδειξη ότι το Βερολίνο θα στείλει όπλα στην Ουκρανία ή θα πετάξει έξω από το SWIFT τη Ρωσία”, αναφέρει ακόμα το Politico.
Πόλεμος στην Ουκρανία: “Ήμασταν όλοι λάθος”
Ακόμα και ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παραδέχθηκε ότι η στάση του Βερολίνου απέναντι στη Μόσχα δεν ήταν σωστή.
“Έκανα λάθος, όλοι κάναμε λάθος”, παραδέχθηκε στην κυριακάτικη έκδοση της συντηρητικής εφημερίδας “Die Welt”, ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Γερμανίας και πρώην υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
“Εκείνο που δεν είπε πάντως ούτε ο Σόιμπλε ούτε οι συνάδελφοί του είναι ότι σύμμαχοι της Γερμανίας προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια τη γερμανική ηγεσία για τη στάση της απέναντι στον Πούτιν και ότι τον υποτιμούσε και τώρα που ήλθε αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, δεν ξέρει πως θα αντιδράσει.
“Στην πρόσφατη ομιλία του στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι υπενθύμισε στη Γερμανία πως βοήθησε τη Ρωσία να χρηματοδοτήσετε πόλεμό του Πούτιν εναντίον της χώρας του και για το γεγονός ότι δεν απέδωσαν έναν αχρείαστο φόρο τιμής για το Ολοκαύτωμα, οι Γερμανοί βουλευτές τον καταχειροκρότησαν μεν όρθιοι, αλλά λίγο μετά -σαν να μην είχε μεσολαβήσει τίποτε- επέστρεψαν στην καθημερινότητά τους και τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις κι ευχήθηκαν μάλιστα “χρόνια πολλά” σε δύο συναδέλφους τους που γιόρταζαν τα γενέθλιά τους”, γράφει ακόμα το Politico.
Πόλεμος στην Ουκρανία: Γιατί είναι “χρήσιμοι ηλίθιοι”
“Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο όρος “χρήσιμοι ηλίθιοι” χρησιμοποιήθηκε για όσους μετριοπαθείς στη Δύση που έδιναν βάση στα αφελή επιχειρήματα των κομμουνιστών”, αναφέρει ακόμα το άρθρο εξηγώντας τον όρο “χρήσιμοι ηλίθιοι“.
“Όλο αυτό το διάστημα, οι λεγόμενοι “Russlandversteher”, αυτοί που συμπαθούν Ρωσία και είναι διάσημοι στο πολιτικό καθεστώς της Γερμανίας, απέρριπταν την κριτική για την πορεία τους, επιμένοντας ότι ήξεραν καλύτερα, ενώ χλεύαζαν κατάμουτρα την Ουάσιγκτον. Ουδείς γελά πλέον“, σχολιάζει ακόμα άρθρο.
“Ακόμα και αν οι σύμμαχοι καλωσορίζουν την αλλαγή πορείας του Βερολίνου, δεν ξεγελιούνται. Η Ουκρανία, η οποία λεηλατήθηκε από τη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο τέλος του οποίου είχε χάσει περισσότερο από το 15% του πληθυσμού της, σίγουρα δεν θα συγχωρήσει και δεν θα ξεχάσει. Η Γερμανία δεν έχει καμία αξιοπιστία εντός της διαταλαντικής συμμαχίας (άσχετο το πόσα δισεκατομμύρια θα ξοδέψει για την άμυνά της) μέχρι να είναι ειλικρινής να εκτιμήσει την ιστορία από τα χρόνια της Μέρκελ και τους Πούτιν, θα γνωρίζει πως ακόμα και αν κρυφτεί λίγο από την ιστορία δεν θα μπορεί να ξεφύγει από αυτήν“, καταλήγει το άρθρο του Politico.
Αγνώριστος ο Phil Collins – Τραγούδησε καθιστός στην τελευταία του συναυλία (vids)
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"