Νέα δεδομένα σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία προέκυψαν μετά την τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ-Πούτιν το απόγευμα της Δευτέρας 19 Μαΐου.
Συγκεκριμένα, όπως σημειώνει το CNN, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αγνοώντας τις διεθνείς πιέσεις για άμεση και άνευ όρων εκεχειρία στην Ουκρανία, επανέφερε στο προσκήνιο την πάγια θέση του: ότι η ρωσική εισβολή ήταν άμεση συνέπεια της συνεχούς επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς.
Με αυτή την κίνηση, που έγινε σε μια περίοδο εντεινόμενων διπλωματικών προσπαθειών για την επίτευξη ειρήνης, ο Ρώσος πρόεδρος δεν θεωρεί απαραίτητη τη διαμεσολάβηση του Ντόναλντ Τραμπ ή άλλων διεθνών παραγόντων, και ότι παραμένει σταθερός στους όρους του για την επίλυση της σύγκρουσης.
Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος JD Vance δήλωσε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία «δεν είναι ο δικός μας πόλεμος», υπονοώντας ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποσυρθούν από την υποστήριξη της Ουκρανίας, τόσο διπλωματικά όσο και οικονομικά, εκτός εάν η Ρωσία συμφωνήσει σε μια ειρηνευτική συμφωνία. Αυτή η πιθανή αποχώρηση είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει η Ρωσία, και ο Πούτιν φαίνεται να πιστεύει ότι μπορεί να το επιτύχει συνεχίζοντας τον πόλεμο.
Η στάση του Τραμπ
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες δήλωνε πρόθυμος να μεσολαβήσει μεταξύ Πούτιν και Ζελένσκι, μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ρώσο πρόεδρο, φαίνεται να έχει αλλάξει στάση.
Τώρα, υποστηρίζει ότι η Ουκρανία και η Ρωσία πρέπει να συνομιλήσουν απευθείας, προτείνοντας μάλιστα το Βατικανό ως πιθανό χώρο συνομιλιών. Αυτή η αλλαγή υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ μπορεί να αποστασιοποιούνται από την πρωτοβουλία για την επίλυση της σύγκρουσης, αφήνοντας την ηγεσία σε άλλους.
Οι τελευταίες δέκα ημέρες κατέδειξαν περίτρανα την αδιαφορία του Πούτιν για την έγκριση των ΗΠΑ. Η ρωσική προπαγάνδα, που θεωρεί τη σύγκρουση υπαρξιακή και με στόχο την αποκατάσταση της ρωσικής ηγεμονίας, καθιστά την αμερικανική επιρροή περιορισμένη. Η ρωσική ηγεσία, αντιμέτωπη με μεγάλες απώλειες, δεν μπορεί να επιτρέψει την ήττα.
Οι ΗΠΑ έχουν περιορισμένες επιλογές. Η ενίσχυση των κυρώσεων θα μπορούσε να προκαλέσει ρήξη με παγκόσμιες δυνάμεις, ενώ η χαλάρωσή τους θα αποξένωνε τους Ευρωπαίους συμμάχους. Οποιαδήποτε κίνηση θα εμβάθυνε την αμερικανική εμπλοκή σε έναν ατέρμονο πόλεμο.
Το ζοφερό μέλλον της Ουκρανίας
Η Ουκρανία αντιμετωπίζει ένα ζοφερό μέλλον. Η ευρωπαϊκή στρατηγική βασίζεται στην ενότητα του ΝΑΤΟ, με την ελπίδα ότι η ρωσική οικονομία ή στρατιωτική ισχύς θα καταρρεύσει. Εντούτοις οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να εντείνουν την πίεση στη Ρωσία μέσω νέων κυρώσεων, αφού ο Τραμπ τους ενημέρωσε για τη συνομιλία του με τον Πούτιν, έγραψε στο Χ αργά χθες ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς.
Ο Τραμπ δεν φάνηκε έτοιμος να ακολουθήσει. Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο δεν επέβαλε νέες κυρώσεις στη Μόσχα προκειμένου να την αναγκάσει σε μια ειρηνευτική συμφωνία, όπως είχε απειλήσει, ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε: «Λοιπόν, επειδή πιστεύω ότι υπάρχει μια πιθανότητα να γίνει κάτι και, αν το κάνεις αυτό, μπορεί να κάνεις τα πράγματα πολύ χειρότερα. Όμως ίσως έρθει κάποια στιγμή που θα συμβεί».
Ο Ρεπουμπλικάνος πρόσθεσε ότι στις διαπραγματεύσεις «εμπλέκονται μερικά μεγάλα εγώ». Αν δεν υπάρξει πρόοδος «απλώς θα αποχωρήσω», τόνισε επαναλαμβάνοντας την απειλή του ότι ενδέχεται να εγκαταλείψει τις προσπάθειές του για ειρήνευση στην Ουκρανία. «Δεν είναι δικός μου πόλεμος».
Πρόσωπο που γνωρίζει λεπτομέρειες για την τηλεφωνική επικοινωνία του Τραμπ με τον Ζελένσκι και τους Ευρωπαίους ηγέτες δήλωσε ότι οι συμμετέχοντες «σοκαρίστηκαν» από το γεγονός ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν άσκησε πίεση στον Πούτιν με νέες κυρώσεις.
Σε ανάρτησή της στο Χ η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έγραψε απλώς ότι η συνομιλία με τον Τραμπ ήταν «καλή» και ότι «είναι σημαντικό ότι οι ΗΠΑ παραμένουν δεσμευμένες» στον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Δεν υπάρχει όφελος σε μια μακροχρόνια σύγκρουση
Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα του CCΝ, ο Τραμπ, με την επιχειρηματική του λογική, δεν βλέπει όφελος σε μια μακροχρόνια σύγκρουση. Η αδιαλλαξία του Πούτιν και η άρνηση του Τραμπ να υποστηρίξει τους ευρωπαίους συμμάχους καθιστούν την επίτευξη συμφωνίας αδύνατη.
Η αμερικανική ηγεσία βασίζεται σε συμμαχίες και ήπια ισχύ. Η καλή στάση προς τους συμμάχους, η τεράστια ισχύς και η στρατιωτική ηγεμονία, την έχουν μετατρέψει στη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Αλλά ο Τραμπ βλέπει τον ρόλο της Αμερικής να μικραίνει. Αυτή μπορεί να είναι η στιγμή που ο Τραμπ κατάλαβε τελικά τον Πούτιν ως κάποιον που πραγματικά δεν επιδιώκει την έγκρισή του.
Η αλλαγή στάσης του Τραμπ, που βλέπει την Αμερική με μικρότερο ρόλο, σηματοδοτεί μια πιθανή αποχώρηση από την παγκόσμια ηγεμονία. Η μεταφορά της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας στο Βατικανό υποδηλώνει την αναγνώριση των περιορισμών της αμερικανικής δύναμης.
Ουκρανικό: Τα νέα δεδομένα μετά το τηλεφώνημα Τραμπ – Πούτιν και το σχέδιο για πενταμερή
Βόλος: Αιφνίδιος θάνατος 5χρονου – Διακομίστηκε στο νοσοκομείο χωρίς τις αισθήσεις του
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"