Σε μια συγκινητική τελετή, φίλοι, συγγενείς και συνεργάτες αποχαιρέτησαν τον Αντώνη Λυμπέρη, ο οποίος ”σημάδεψε” τον ελληνικό εκδοτικό χώρο. Ωστόσο, ήταν ο επικήδειος του γιου του, Αλέξανδρου Λυμπέρη, που συγκίνησε ιδιαίτερα, αποτυπώνοντας με λίγες λέξεις την βαθιά αγάπη και τον αμοιβαίο σεβασμό που συνέδεε πατέρα και γιο.
Ο συγκινητικός επικήδειος του Αλέξανδρου Λυμπέρη
Ο Αλέξανδρος Λυμπέρης επέλεξε να αποχαιρετήσει τον πατέρα του με ένα συγκλονιστικό μήνυμα. Οι λέξεις του αποτυπώνουν την τελευταία στιγμή που οι δυο τους μοιράστηκαν, μια στιγμή γεμάτη αγάπη.
Διαβάστε επίσης: Αντώνης Λυμπέρης: Πλήθος κόσμου στο Α’ Νεκροταφείο για την κηδεία του εκδότη (pics)
«Ο πατέρας μου ήταν ένας μαχητής. Μέχρι την τελευταία του πνοή, έδωσε τη δική του άνιση μάχη με μια αρρώστια που κανείς δεν μπορεί να νικήσει. Ήξερε τις δυσκολίες, ήξερε τι είχε απέναντί του, αλλά δεν λύγισε ποτέ. Με θάρρος, αξιοπρέπεια και την ανεξάντλητη δύναμη της ψυχής και της θέλησής του, αντιμετώπισε το κάθε εμπόδιο.
Πάλεψε για να μείνει κοντά μας, για να ζήσει όσο περισσότερο μπορούσε μαζί μας. Αυτό ήταν ο πατέρας μου: ένας άνθρωπος που δεν εγκατέλειπε ποτέ. Θυμάμαι σχεδόν 2 εβδομάδες πριν ήμασταν οι 2 μας στο δωμάτιο του νοσοκομείου και μου είπε “μην ακούς ρε όταν πονάω, φωνάζω κ λέω πως δεν αντέχω τον πόνο κ ότι θα πεθάνω, Δε θα πεθάνω, έτσι το λέω, Εγώ θα ζήσω”.
Μία εβδομάδα πριν φύγεις μας είπες να φτιάξουμε τη λίστα για τα γενέθλια σου στις 19 Δεκεμβρίου για το ποιους θα καλέσουμε στο σπίτι όπως κάθε χρόνο. Μας είπες που θέλεις να πάμε τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά να πούμε καλή χρόνια να είμαστε καλά και μετά λες βλέπουμε τι θα γίνει του χρόνου. Εκεί που ήθελες θα είμαστε με το πιάτο σου στο τραπέζι.
Μία ημέρα πριν φύγεις ήσουν σε καταστολή και όμως όταν σου έσφιξα σφιχτά το χέρι, άνοιξες τα μάτια σου ορθάνοιχτα για τελευταία φορά και με κοίταξες. Δεν μπορούσες να μου μιλήσεις όμως ένα δάκρυ κύλησε.
Την τελευταία σου ημέρα πριν φύγεις σου κρατούσαμε το χέρι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ήμασταν όλοι εκεί, η μαμά, η ηρωίδα μας που σε στήριξε όσο κανένας άλλος, η Φιλίππα, η Ιόλη, ο Άρης και εγώ! Δεν ήθελες να εγκαταλείψεις όμως. Μέχρι που η μαμά λιποθύμησε και έμεινες στο δωμάτιο μόνος σου για 1 λεπτό. Τότε άφησες την τελευταία σου πνοή και έφυγες.
Ήσουν τόσο περήφανος και δυνατός που δεν μπορούσες να το κανείς όσο ήμασταν εκεί. Τη στιγμή που έφυγες ήταν και τα γενέθλια του Άρη μας, που έγινε 20 χρόνων και όμως έχει σταθεί με τόση δύναμη και γενναιότητα, όσο κανένας μας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Αλέξανδρος Λυμπέρης στον επικήδειό του.
Θ. Κοντογεώργης: “Εκλογές στο τέλος της τετραετίας με τον ίδιο εκλογικό νόμο”
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"