Κάθε χρόνο, στις 24 Οκτωβρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πολιομυελίτιδας και σκοπός της συγκεκριμένης “ημέρας” είναι να θυμάται ο κόσμος, τις προσπάθειες του ΟΗΕ και των υπηρεσιών του για την εξάλειψη της ασθένειας η οποία είναι μια από τις κύριες αιτίες της παιδικής αναπηρίας.

Πολύ συχνά, η πολιομυελίτιδα, ονομάζεται και παιδική παράλυση και είναι μια οξεία ιογενής μολυσματική ασθένεια η οποία μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδεται είναι μέσω των κοπράνων και του στόματος.

Ο συγκεκριμένος όρος προέρχεται από τις λέξεις “πολιός” – γκρίζος – , “μυελός” και την κατάληξη -ίτις η οποία υποδηλώνει τη φλεγμονή στους ιατρικούς όρους.

Ο ΟΗΕ αποφάσισε το 1988 να καταπολεμήσει τη νόσο δημιουργώντας ένα πρόγραμμα εμβολιασμού στις χώρες του Τρίτου κόσμου, όπου και η ασθένεια είχε εκδηλωθεί έντονα και ο αριθμός των κρουσμάτων έπεσε κατά πολύ. Το 1988 είχαν καταγραφεί 350.000 ενώ το 2013 είχαν πέσει στα 416.

Τον Ιούνιο του 2002 η Ελλάδα είχε ανακηρυχθεί μια από τις περιοχές οι οποίες ήταν “ελεύθερες” από τη συγκεκριμένη ασθένεια μαζί με άλλες χώρες της Ευρώπης καθώς ήταν αποτελεσματικός ο εμβολιασμός.

Υπάρχουν τεσσάρων ειδών ιοί της πολιομυελίτιδας

Παραλυτική πολιομυελίτιδα

Πολιομυελίτιδα νωτιαίου

Προμηκική πολιομυελίτιδα

Νωτιαιοπρομηκική πολιομυελίτιδα

H συγκεκριμένη ασθένεια προκαλείται από μόλυνση με ένα μέλος του γένους Εντεροϊό γνωστό ως ιός της πολιομυελίτιδας (PV). Αυτοί οι RNA ιοί προσβάλλουν το έντερο και πιο συγκεκριμένα το γαστρεντερικό σωλήνα – ειδικά τον στοματοφάρυγγα και το έντερο.

Τα πρώτα σημάδια συνήθως κάνουν την εμφάνιση τους μέσα σε 3 με 35 μέρες και η πιο κοινή διάρκεια είναι από 6 έως 20 μέρες.

Η προφύλαξη κατά της πολιομυελίτιδας

Υπάρχουν δυο τρόποι για να υπάρχει προφύλαξη κατά της πολιομυελίτιδας:

1.Παθητική ανοσοποίηση

2.Εμβόλια

Πώς γίνεται η διάγνωση

Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, η οριστική εργαστηριακή διάγνωση απαιτεί την απομόνωση του άγριου ιού πολιομυελίτιδας από δείγματα κοπράνων, ΕΝΥ ή οροφαρυγγικές εκκρίσεις. Αν απομονωθεί ιός πολιομυελίτιδας από ένα άτομο με οξεία χαλαρή παράλυση, πρέπει να ελεγχθεί περαιτέρω, προκειμένου να προσδιορισθεί εάν ο ιός είναι του «άγριου» τύπου (δηλ. του ιού που προκαλεί νόσο) ή του τύπου του εμβολίου (ιού που μπορεί να προκύψει από στέλεχος εμβολίου). Εξειδικευμένα εργαστήρια μπορούν να ξεχωρίσουν τον «άγριο» τύπο του ιού από τα στελέχη των εμβολίων.

Ακολουθήστε το debater.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις