Η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, κατάφερε να εκσυγχρονίσει και να βελτιώσει εξ ολοκλήρου την Εθνική Πινακοθήκη, εμπλουτίζοντας και επεκτείνοντας την με παραρτήματα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Ποια ήταν όμως η πολυβραβευμένη Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, η επί 30 χρόνια πρόεδρος της Εθνικής Πινακοθήκης και με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Το βιογραφικό της Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα
Η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα γεννήθηκε το 1939 στο Αρκαλοχώρι του Ηρακλείου Κρήτης. Αρχικά η ίδια λόγω έλλειψης Γυμνασίου στο χωριό της, τελείωσε μόνο τις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, αφού αναγκαζόταν να πηγαίνει σε άλλο στη Κρήτη
Σε ηλικία μόλις 17 ετών παντρεύτηκε τον φιλόλογο Δημήτρη Πλάκα, που γνώρισε δύο χρόνια πριν. Ο ίδιος ήταν αδιόριστος δάσκαλος και κατάφερε να γίνει ο μέντορας της, έχοντας την ίδια λατρεία για τα βιβλία και τη γνώση. Έδωσε και την υπόσχεση στον νέο της τότε σύζυγο να τελειώσει τις σπουδές της και για να το πετύχει αυτό, έμεναν τα πρώτα χρόνια του γάμου τους μαζί με τους γονείς της, ώστε να μην έχει έγνοια το νοικοκυριό. Κατάφεραν να φτιάξουν το δικό τους σπιτικό, 15 χρόνια μετά το γάμο τους. Στην αρχή μάλιστα δύσκολα έβγαζαν τα προς το ζην, ενώ ξόδευαν το εισόδημα τους σε βιβλία και παραστάσεις.
Ο Δημήτρης Πλάκας πέθανε τον Ιούνιο του 1992. Η ίδια είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή της στα ΝΕΑ το 1998, ότι για χρόνια έβρισκε μηνύματα αγάπης από μαθήτριές του στον τάφο του, ο οποίος ήταν στον οικογενειακό της μητέρας του στη Σύμη.
Το ζεύγος ήταν άτεκνο, όμως ο σύζυγος της Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα, Δημήτρης Πλάκας, κατάφερε να μεταφέρει την αγάπη του για τη μάθηση σε χιλιάδες παιδιά.
Τη περίοδο 1959-1964 ήταν φοιτήτρια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έκανε και μεταπτυχιακά στην Κλασική Αρχαιολογία και την Ιστορία και Κοινωνιολογία της Τέχνης, με υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Την αμέσως επόμενη περίοδο (1965-68) παρακολούθησε τα μαθήματα του συγγραφέα Παντελή Πρεβελάκη πάνω στην Ιστορία της Τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών.
Το 1973 έλαβε “Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα” με άριστα και τίτλο “Ο Μπουρντέλ και η Ελλάδα”, από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι. Δύο χρόνια μετά αντικατέστησε τον Παντελή Πρεβελάκη λόγω ορίου ηλικίας, στη θέση της Τακτικής Καθηγήτριας στην έδρα της Ιστορίας της Τέχνης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ήταν η πρώτη γυναίκα Καθηγήτρια της Σχολής και κατάφερε να διδάξει σε ξένα Πανεπιστήμια της Γαλλίας, των ΗΠΑ, αλλά και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο. Μάλιστα διετέλεσε επισκέπτρια ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Princeton των Η.Π.Α. με υποτροφία Fulbright.
Έχει λάβει τα εξής βραβεία και παράσημα:
- Βραβείο Καζαντζάκη του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης (1985),
- Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης-Δοκιμίου για το βιβλίο Περί Ζωγραφικής-Αλμπέρτι και Λεονάρντο (1988),
- παράσημο του Ιππότη και Ταξιάρχη Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1997 και 2005),
- παράσημο του Αλφόνσου του Σοφού του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας (2000),
- Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2004),
- Βραβείο ΤΕΙ Κρήτης (2005),
- Βραβείο International Lions (2006),
- Βραβείο XENIA (2006),
- παράσημο του Ιππότη και Ταξιάρχη Γραμμάτων και Τεχνών της Ιταλικής Δημοκρατίας (1994 και 2007),
- Βραβείο “Αριάδνη” από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής (2009),
- παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας (2011).
Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης
Το 1992 η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, εκλέχθηκε στη θέση της διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης, θέση την οποία κράτησε μέχρι το θάνατο της στις 13 Ιουνίου 2022. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, η Εθνική Πινακοθήκη εμπλουτίστηκε με πάνω από 3.000 έργα, ανάμεσα τους συγκαταλέγονται και δύο έργα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco), ενώ απέκτησε και παραρτήματα σε Κέρκυρα, Ναύπλιο, στην Γλυπτοθήκη στο Γουδή και στο Μουσείο Καπράλου στην Αίγινα.
Επίσης διοργανώθηκαν πάρα πολλές σημαντικές εκθέσεις Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, όπως αυτής που διοργανώθηκε το χειμώνα 1992-93 με τίτλο “Από τον Θεοτοκόπουλο στον Σεζάν”, η οποία είχε πάνω από 600.000 επισκέψεις. Αρκετά από τα εκθέματα είχαν έρθει μέσω προγράμματος ανταλλαγής με το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης και από την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσινγκτον.
Επιπλέον, επί της διευθύνσεως της, εγκαινιάστηκε το νέο κτήριο της Εθνικής Πινακοθήκης, προσθέτοντας 11040 m2 στους χώρους της και εκσυγχρονίζοντάς την μουσειολογικά, αισθητικά και λειτουργικά, καθώς και το “Ψηφιακό Μουσείο” με την έκθεση για τον Ελ Γκρέκο, της οποίας η ιδέα, ο συντονισμός, η επιμέλεια, τα κείμενα και η αφήγηση είναι έργο της ίδιας. Επίσης επί της θητείας της εκλάπη και ο πίνακας του Πάμπλο Πικάσο “Γυναικείο Κεφάλι” μαζί με άλλα δύο σπάνια έργα. Ο πίνακας ήταν δώρο του ίδιου του Πικάσο προς τους Έλληνες για την ηρωική τους αντίσταση κατά των Γερμανών. Τα έργα ανακτήθηκαν το 2021 από την Ελληνική Αστυνομία.
Παράλληλα συμμετείχε σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει συγγράψει 21 βιβλία και χιλιάδες επιστημονικές μελέτες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες, όπως και περισσότερα από εκατό εισαγωγικά κείμενα σε καταλόγους εκθέσεων. Τέλος είχε διατελέσει και υπηρεσιακή αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού-Παιδείας και Θρησκευμάτων της Υπηρεσιακής κυβέρνησης Θάνου την περίοδο 28 Αυγούστου – 23 Σεπτεμβρίου 2015.
“Δεν υπάρχει κανένα θέμα επισιτιστικής ασφάλειας” διαβεβαιώνει ο Γεωργαντάς
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"