Στράτος Σιμόπουλος: Ο «Πυρήνας Επαναστατικής Βίας» ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση με γκαζάκια στο σπίτι του

Την ευθύνη για την επίθεση με γκαζάκια στο σπίτι του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Στράτου Σιμόπουλου στη Θεσσαλονίκη ανέλαβε ο «Πυρήνας Επαναστατικής Βίας».

«Ο συγκεκριμένος, διετέλεσε και γενικός γραμματέας δημοσίων έργων στο υπουργείο μεταφορών από το 2012 μέχρι το 2014 ενώ μέχρι και σήμερα εκφράζει τον ακροδεξιό χώρο της Ν.Δ με διαχρονικές δηλώσεις ρατσιτσικού , ομοφοβικού και σεξιστικού περιεχομένου (έχει αναφέρει ότι τιμά τον Μεταξά, ότι οι αξίες του είναι η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια αναφερόμενος στο φράχτη του Έβρου)ενώ δε λείπουν και δηλώσεις του που υποβαθμίζουν τα προβλήματα της κοινωνίας όπως οι νεκροί της πανδημίας και η ακρίβεια. (Έχει χαρακτηρίσει τους νεκρούς της πανδημίας ως λεκέ και τρίχα που γίνεται τριχιά και οτι η ακρίβεια αφορά ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας και αρκετοί περνάν καλά και διασκεδάζουν)» αναφέρει μεταξύ άλλων το κείμενο της ανάληψης της ευθύνης.

Αναλυτικά το κείμενο:

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του Στράτου Σιμόπουλου Βουλευτή της Ν.Δ στην Α Θεσσαλονίκης στην οδό Καρυωτάκη 1 στη περιοχή της Μαρτίου τα ξημερώματα της 9ης Ιούνη Ο συγκεκριμένος, διετέλεσε και γενικός γραμματέας δημοσίων έργων στο υπουργείο μεταφορών από το 2012 μέχρι το 2014 ενώ μέχρι και σήμερα εκφράζει τον ακροδεξιό χώρο της Ν.Δ με διαχρονικές δηλώσεις ρατσιτσικού , ομοφοβικού και σεξιστικού περιεχομένου (έχει αναφέρει ότι τιμά τον Μεταξά, ότι οι αξίες του είναι η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια αναφερόμενος στο φράχτη του Έβρου)ενώ δε λείπουν και δηλώσεις του που υποβαθμίζουν τα προβλήματα της κοινωνίας όπως οι νεκροί της πανδημίας και η ακρίβεια. (Έχει χαρακτηρίσει τους νεκρούς της πανδημίας ως λεκέ και τρίχα που γίνεται τριχιά και οτι η ακρίβεια αφορά ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας και αρκετοί περνάν καλά και διασκεδάζουν).

Εδώ και ενάμιση χρόνο είμαστε μάρτυρες μιας γενοκτονίας σε ζωντανή μετάδοση. Το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ γενοκτονεί εις βάρος των Παλαιστινίων προσπαθώντας να υλοποιήσει το αποικιοκρατικό του πλάνο για τον εκτοπισμό τους από την Παλαιστίνη. 77 χρόνια εκδιωγμών, φυλακίσεων, βασανιστηρίων και δολοφονιών. Ερχόμενοι στο σήμερα, το φασιστικό κράτος του Ισραήλ περνά στην επόμενη φάση και επιδιώκει τη πλήρη εξόντωση του Παλαιστινιακού πληθυσμού που μετρά πάνω από 55.000 νεκρούς. Το τελευταίο χρονικό διάστημα χρησιμοποιείται και η πείνα ως ένα ακόμα εργαλείο θανάτου εμποδίζοντας κάθε είδος ανθρωπιστικής βοήθειας να περάσει και οδηγώντας σε λιμό τους Παλαιστίνιους, με αποκορύφωμα την επίθεση με drones στο στολίσκο ελευθερίας και την απαγωγή και απέλαση του πληρώματος Madleen.

Όλα αυτά συμβαίνουν με τις ευχές της πολιτισμένης δύσης η οποία όχι απλά σιωπεί εκκωφαντικά αλλά στηρίζει ενεργά τον γενοκτονικό αυτόν πόλεμο με τα βλέμματα του πολυεθνικού κεφαλαίου να είναι στραμμένα στην Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου Ντόναλτ Τράμπ για την επενδυτική ευκαιρία μετατροπής της Παλαιστινιακής γης σε τουριστικό θέρετρο. Το ελληνικό κράτος δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχο διατηρώντας μια από τις πιό σκληρές στάσεις στην Ευρώπη, ευελπιστώντας έτσι να ισχυροποιήσει την ηγετική του θέση στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και ευρύτερα το ρόλο του στη παγκόσμια σκακιέρα. Εξακολουθεί να διατηρεί ενεργειακές συμμαχίες με το Ισραήλ εξασφαλίζοντας και την εξυπηρέτηση του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Κάποια παραδείγματα από τις συνεργασίες της Ελλάδας με το Ισραήλ είναι η κατασκευή ηλεκτρικής διασύνδεσης μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου μήκους 1518 χλμ. , που θα ενώνει Ισραήλ, Κύπρο, Κρήτη και Ηπειρωτική Ελλάδα. Η δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο στη Λάρισα με επένδυση 600 εκατομμυρίων ευρώ και ο οικονομικός διάδρομος IMEC, μεταξύ Ινδίας, Μέσης Ανατολής και Ευρώπης όπου η δίοδος προς τη τελευταία συζητείται να γίνει μέσω του λιμανιού του Πειραιά. Όσον αφορά το στρατιωτικό τομέα, το 2023 η Ελλάδα παραχώρησε στο Ισραήλ τον εναέριο χώρο της για ασκήσεις προσομοίωσης βομβαρδισμού του Ιράν. Ταυτόχρονα αναβαθμισμένος είναι ο ρόλος της Ελλάδας στις επιχειρήσεις στην Ερυθρά θάλασσα με τη συμμέτοχη στην επιχείρηση ‘ Φύλακας Ευημερίας’ υπό την ηγεσία των Η.Π.Α ενάντια στους Χούθι και τη διεύθυνση της ευρωπαικής επιχείρησης ασπίδες με το στρατηγείο επιχειρήσεων να εδρεύει στη βάση της Λάρισας. Τέλος το ελληνικό κεφάλαιο ενισχύεται από τις επενδύσεις ισραηλινών επιχειρήσεων με αγορές κατοικιών, ξενοδοχείων και εμπορικών ακινήτων δημιουργώντας την Ελλάδα ένα προόρισμο αναψυχής για σιωνιστές τουρίστες αλλά και εν ενεργεία στρατιώτες του IDF που χρειάζονται ένα διάλειμμα από το γενοκτονικό πόλεμο που συμμετέχουν ( βλ. ΜΚΟ Swords of Iron που παρέχει σε στρατιώτες ολοκληρωμένα πακέτα διακοπών σε ελληνικούς προόρισμους).

Από την άλλη μεριά οι Παλαιστίνιοι/ές εδώ και 77 χρόνια συνεχίζουν να αντιστέκονται με ότι μέσο διαθέτουν. Από την παρανμονή τους στα εδάφη τους, που από μόνο του αποτελεί μια πράξη αντίστασης, μέχρι και την οργάνωση τους σε ένοπλες οργανώσεις δείχνουν το δρόμο σε όλους τους λαούς του κόσμου και αποτελούν πηγή εμπνεύσης για κάθε εξεγερμένο άνθρωπο. Αφιερώνουμε τη δράση μας στο μαχόμενο λαό της Παλαιστίνης.

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση χαμηλής ισχύος στο σπίτι του Στράτου Σιμόπουλου Βουλευτή της Ν.Δ στην Α Θεσσαλονίκης στην οδό Καρυωτάκη 1 στη περιοχή της Μαρτίου τα ξημερώματα της 9ης Ιούνη.

Ο συγκεκριμένος, διετέλεσε και γενικός γραμματέας δημοσίων έργων στο υπουργείο μεταφορών από το 2012 μέχρι το 2014 ενώ μέχρι και σήμερα εκφράζει τον ακροδεξιό χώρο της Ν.Δ με διαχρονικές δηλώσεις ρατσιτσικού , ομοφοβικού και σεξιστικού περιεχομένου (έχει αναφέρει ότι τιμά τον Μεταξά, ότι οι αξίες του είναι η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια αναφερόμενος στο φράχτη του Έβρου)ενώ δε λείπουν και δηλώσεις του που υποβαθμίζουν τα προβλήματα της κοινωνίας όπως οι νεκροί της πανδημίας και η ακρίβεια. (Έχει χαρακτηρίσει τους νεκρούς της πανδημίας ως λεκέ και τρίχα που γίνεται τριχιά και οτι η ακρίβεια αφορά ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας και αρκετοί περνάν καλά και διασκεδάζουν)

“Καλώς ελήφθη η απόφαση για το μπάζωμα του σημείου”

Στράτος Σιμόπουλος

Πάνω από δύο χρόνια έχουν περάσει από το κεφαλαιοκρατικό έγκλημα των Τεμπών που δύο αμαξόστοιχίες συγκρούστηκαν μετωπικά με αποτέλεσμα 57 άνθρωποι να χάσουν την ζωή τους και τουλάχιστον 87 να τραυματιστούν. Ήδη από την επομένη της σύγκρουσης σύσσωμος ο μιντιακός και κρατικός μηχανισμός προσπάθησε να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και να αποποιηθεί των ευθυνών του ρίχνοντας όλο το βάρος του δυστηχήματος στο σταθμάρχη και παρουσιάζοντας το ως ένα ατομικό λάθος. Ωστόσο παρά την ενορχηστρωμένη απόπειρα συγκάλυψης είναι εξόφθαλμο πως τα Τέμπη δεν ήταν ούτε ατύχημα ούτε κάποιο ανθρώπινο λαθος αλλά ακριβώς ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Μια απτή απόδειξη του πως οι ζωές μας μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα είναι αναλώσιμες, τόσο ασήμαντες όσο ορίζει το κέρδος τους.

Η κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρόμου ήταν υποβαθμισμένη εδώ και δεκαετίες. Ήδη από την δεκαετία του 90 όπου και δημιουργήθηκε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αναλαμβάνοντας το κομμάτι της μεταφοράς των επιβατών ως θυγατρική του ΟΣΕ, η έλλειψη εκσυγχρονισμού ήταν φανερή, ενώ τα χρέη άρχισαν να συσσωρεύονται. Έτσι σταδιακά σε μια προσπάθεια συμμόρφωσης με τις επιταγές της Ε.Ε, το 1996 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και έπειτα το 2005 επί κυβέρνησης Ν.Δ, ο ΟΣΕ κατακερματίζεται με τη τελευταία μάλιστα να κάνει λόγο για ανάγκη άμεσης ιδιωτικοποιήσης. Το 2009 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκχώρησε σε ιδιώτες το 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ενώ μέχρι το 2010 η εταιρία είχε αποκτήσει χρέος 10,7 δις., στρώνοντας το δρόμο προς κατάρρευση και πλήρη ιδιωτικοποίηση. Στη συνέχεια το 2013 η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ Ν.Δ σε ευθυγράμμηση με της μνημονιακές πολιτικές διεκπεραιώνει το νομοθετικό πλαίσιο της ιδιωτικής εκμετάλλευσής του το οποίο έρχεται εν τέλη να εκπληρώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ ΑΝΕΛ το 2017 με το ξεπούλημα έναντι 45 εκατομμυρίων ευρώ στην ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane Group. Συγκεκριμένα ξεπουλήθηκε το κομμάτι της μεταφοράς των επιβατών και τα κέρδη των εισιτηρίων ενώ η ευθύνη για την συντήρηση των γραμμών και των υποδομών, δηλαδή το πιο ζημιογόνο μέρος , έμεινε υπό την διαχείριση του ελληνικού κράτους. Οι πολιτικές αυτές λοιπόν, ήταν αποτέλεσμα του συνδυασμού αποφάσεων της εθνικής κρατικής διαχείρισης και της διεθνούς πολιτικής και οικονομικής συγκυρίας. Σημασία έχει μάλιστα να τονίσουμε πως δεν ήρθαν απλά να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κακού εξωτερικού κεφαλαίου αλλά πως ταυτόχρονα ενίσχυσαν το κέρδος του μικρού και μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου, όπως συμβαίνει με την υποβάθμιση όλων των δημόσιων υπηρεσιών. Γιαυτό και λογικές που θέλουν περισσότερο κοινωνικό κράτος και το παρουσιάζουν ως προστάτη που θα μας εξυγιάνει, μόνο να αποπροσανατολίσουν μπορούν από το ποιός πραγματικά είναι ο ρόλος του ως εγγυητή της καπιταλιστικής κερδοφορίας και δυνάστη των ζωών μας. Δεν είναι μόνο οι ιδιωτικοποιήσεις που γεννούν θάνατο, αλλά και η αναπόφευκτη δολοφονική ενότητα των συμφερόντων κράτους και κεφαλαίου.

Μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, για να βγουν τα σπασμένα του κατακερματισμού και της ιδιωτικοποίησης, ύπηρχε έλλειψη κάθε τεχνολογικού μέσου και υποστελέχωση ποντάροντας στη ρουλέτα τις ζωές εργαζομένων και επιβατών. Κομβικό σημείο σε αυτήν την ιστορία αποτελεί και η μη υλοποίηση της σύμβασης 717, σχετικά με την εφαρμογή του συστήματος της σηματόδοτησης της τηλεδιοίκησης, τοποθέτησης σηματοδότων και του γενικότερου εξυγχρονισμού του δικτύου. Η κυβέρνηση της ΝΔ με αρμόδιο υπουργό τον Κώστα Καραμανλή χάρισε 600 εκατομμύρια στη Hellenic Train, λεφτά που προόριζοταν για επενδύσεις προς όφελος του κοινού. Για την απελπιστική αυτή κατάσταση οι εργαζόμενοι και οι τεχνικοί υπεύθυνοι ασφαλείας προσπαθούσαν να ειδοποιήσουν για χρόνια με επιστολές και υπομνήματα. Τις προειδοποιήσεις αυτές, ο κρατικός μηχανισμός, όχι απλά επιδεικτικά αγνόησε, αλλά έκρινε τις στάσεις εργασίας του σωματείου μηχανοδηγών παράνομες. Δεν ξεχνάμε μάλιστα πως το έγκλημα στα Τέμπη ήταν και μια από τις μεγαλύτερες εργοδοτικές δολοφονίες ( 11 εργαζόμενοι/ες). Ακόμα και μετά βέβαια η Hellenic Train διατήρησε την αδηφάγα στάση της, προχωρώντας σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων. 

Την πρώτη εκείνη χρονιά του 2023, παρά τις απεργίες και τη μαζική συμμετοχή του κόσμου στις διαδηλώσεις, δεν κατορθώθηκε να δημιουργηθεί ένα δυναμικό οργανωμένο κίνημα καθώς κατάφεραν να υπερισχύσουν τα αφηγήματα πέρι δυστήχηματος, άνθρωπινου λάθους και εθνικού πένθους ξεπλένοντας τη συνολική ευθύνη κράτους και κεφαλαίου. Ωστόσο φτάνοντας δύο χρόνια μετά γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κατάστασης με αφετηρία τη πορεία της 26ης Γενάρη και αποκορύφωμα την απεργία της 28ης Φλεβάρη, που αποτέλεσε και τη μαζικότερη πορεία από τη μεταπολίτευση και μετά, ενώ και οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν την επόμενη εβδομάδα ήταν εξίσου δυναμικές με διάχυτες συγκρούσεις αποδεικνύοντας πως το έγκλημα των Τεμπών, όχι απλά δεν είναι ένα λήξαν ζήτημα, αλλά ένα καζάνι που βράζει. Παράλληλα εκείνες τις μέρες ο μιντιακός μηχανισμός είχε επιδοθεί σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και απονομιμοποίησης της κοινωνικής οργής, κάνοντας λόγο για προβοκάτορες και πράκτορες, μια ρητορική που εξυπηρετεί και τα συμφέροντα του κρατικού μηχανισμού παρουσιάζοντάς τον ως τον έχοντα του μονοπωλίου της βίας και καταστέλλοντας προληπτικά την οποιαδήποτε αντίδραση. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την αναζοπύρωση και τη δυναμική επαναφορά του ζητήματος στο προσκήνιο της επικαιρότητας συνετέλεσαν τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας συνδέοντας τη κυβέρνηση με την ύπαρξη παράνομων ευφλεκτών υλικών στην εμπορική αμαξοστοιχεία, φανερόνοντας ότι τα όρια μεταξύ κράτους και παρακράτους είναι δυσδιάκριτα, εώς και ανύπαρκτα. Θαμμένα αρχεία φωτογραφικού και βιντεοληπτικού υλικού που εξαιρέθηκαν απο τη δικογραφία, ηχητικά ντοκουμέντα με τις τελευταίες στιγμές ανθρώπων πάνω στο τρένο, αστραπιαίο μπάζωμα του χώρου του εγκλήματος με κυβερνητική εντολή, άφεση αμαρτιών της διοικησής της Hellenic Train, του υπουργείου μεταφορών, και όλων των υπευθύνων ανά τα χρόνια δημιούργησαν το ψηφιδωτό της συγκάληψης. Εμάς προφανώς καμία εντύπωση δεν μας προξενούν τα πάρε δώσε του κράτους με το παρακράτος, τη μαφία και τη μαύρη οικονομία, καθώς αποτελούν τις όψειες του ίδιου νομίσματος. Ούτε θα εμμείνουμε σε παραπλανητικά δίπολα μεταξύ κράτος δικαίου ή μιας διεφθαρμένης κυβέρνησης γιατί μόνο αποπροσανατολιστικά μπορούν να λειτουργήσουν. Η αλήθεια δεν βρίσκεται πίσω από κάποια κουρτίνα μέσα στο σκοτάδι, αλλά μπροστά στα μάτια μας. Οι ευθύνες δε βαραίνουν μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά συνολικά το κράτος και το κεφάλαιο. 

Στις μεγαλειώδεις αυτές πορείες συμπορεύτηκαν υποκείμενα με σαφείς αποστάσεις, και διάφορα αιτήματα, πολλές φορές αντιθετικά μεταξύ τους, με κυριότερο την απονομή δικαιοσύνης και ενάντια στη συγκάλυψη. Γνωρίζουμε βέβαια πως η ποσότητα δεν είναι από μόνη της αρκετή. Το στοίχημα όμως είναι πως θα ερμηνεύσουμε τη συγκυρία και θα αφήσουμε παρακαταθήκη. Πως θα μετουσιώσουμε τη ποσότητα σε ποιότητα, τη διάχυτη αγανάκτηση και οργή σε οργάνωση και τις αποσπασματικές αντιδράσεις σε αδιάλλακτο και συνεχές αγώνα.

Μέσα από την ανάδειξη της κρατικοκαπιταλιστικής δολοφονίας των Τεμπών, αναπόφευκτα προκύπτει και η συζήτηση για την ευύτερη πολιτική που ακολουθεί διαχρονικά το ελληνικό κράτος. Επιλέγουμε να κάνουμε μια εκτενή αναφορά με εφαλτήριο κεντρικά νομοθετήματα που έφερε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την τελευταία εξαετία ως φυσική συνέχεια και εμπλουτσιμό προηγούμενων κυβερνήσεων. Κρίνουμε ότι τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια επιτάχυνση προς δύο δρόμους που αλληλοσυμπληρώνονται : η μία πολιτική κατεύθυνση αφορά την ιδιωτικοποίηση όλων των πτυχών της ζωής και η άλλη την ιδεολογική και “πρακτική” ολοκλήρωηση του δόγματος νόμος και τάξη σε όλα τα πεδία. Ο συνδυασμός αυτών των δύο αξόνων δε θα μπορούσε να αποτυπώνεται καλύτερα από το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ για τα πανεπιστήμια. Η πλήρης (επανα)κατάργηση του ασύλου το 2019 ήταν το πρώτο βήμα από το οποίο ακολούθησε η ψήφιση του νόμου 4777 τον Φεβρουάριο του 2021, γνωστός ως νόμος Κεραμέως Χρυσοχοίδη. Η πρόβλεψη αυτού του νομοθετήματος είναι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση με τη συνεργασία του υπουργείου παιδείας με το υπουργείο προπο, οι διαγραφές φοιτητών με την εφαρμογή του ν 2, η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και πειθαρχικών συμβουλίων με στόχο την καταστολή των αγωνιζόμενων φοιτητών. Φυσικά η ψήφιση του 4777 έκλεισε το μάτι προς την ιδιωτική εκπαίδευση για την οποία τον Μάρτιο του 2024 ψηφίστηκε ο νόμος των ιδιωτικών πανεπιστημίων στον ελλαδικό χώρο. Όλα αυτά φυσικά δεν πέρασν αμαχητί. Το τεράστιο φοιτητικό κίνημα που ξέσπασε το 2021, κατάφερε να βάλει στον πάγο την εφαρμογή του νόμου (οι μπάτσοι των ΟΠΠΙ καταργήθηκαν), ενώ η συνέχειά του την άνοιξη του 2022 με τις καθημερινές κινητοποιήσεις και συγκρούσεις ενάντια στη στρατοπέδευση των μπάτσων στο ΑΠΘ, αλλά και οι μαζικές καταλήψεις των σχολών στις αρχές του 2024 ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, απείλησαν τους κρατικούς και κυβερνητικούς στόχους .

Αντιλαμβανόμαστε την ιδεολογική εμμονή της ΝΔ με τα πανεπιστήμια ως εμμονή που προέρχεται διαχρονικά από τους κυβερνώντες που καταστείλουν τις αντιστάσεις που γεννιούνται μέσα στα πανεπιστήμια. Αντιστάσεις που εντοπίζουμε τουλάχιστον από τα χρόνια της δικτατορίας, απο την πτώηση της χούντας και τους νεκρούς του πολυτεχνείου, αντιστάσεις που δημιουργούν ριζοσπαστικούς αγώνες από φοιτητές και μη, καταλήψεις, στέκια, συγκρούσεις με την αστυνομία, τους φασίστες και τους δαπίτες.

Η σιγή νεκροταφείου που προσπαθούν να επιβάλουν σε έναν χώρο που ιστορικά γεννά αγώνες, θέλουν φυσικά να επικρατήσει και στα κάτεργα του καπιταλισμού, δηλαδή στους χώρους εργασίας, με σκοπό την περαιτέρω εξαθλίωση του προλεταριάτου και την κάμψη κάθε αντίστασης. Με την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη το 2021 και τη συνέχειά του με τον νόμο Γεωργιάδη το 2023 θεσμοθετείται η κατάργηση του 8ώρου, η νομιμοποίση της απλήρωτης υπερωρίας και της κυριακάτικης εργασίας σε περισσότερους κλάδους, η κατάργηση του πενθήμερου στη βιομηχανία. Για την καταστρατήγηση των κεκτημένων αυτών που κερδήθηκαν με αιματηρούς αγώνες, ένας τέτοιος νόμος σαφώς ενέχει και τις κατασταλτικές διατάξεις του εφαρμόζοντας την ποινικοποίση του συνδικαλισμού, της απεργίας, τις ποινές φυλάκισης και τα βαριά πρόστιμα για τις καταλήψεις κτιρίων από εργαζομένους. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: στον αδηφάγο καπιταλισμό ζεις μόνο για να δουλεύεις και να καταναλώνεις. Όποιος αγωνίζεται στοχοποιείται και καταστέλλεται, ενώ ταυτόχρονα μετράμε σχεδόν 100 εργοδοτικές δολοφονίες μόνο μέσα στο 2025.

Πιάνοντας και παλι το νήμα των ιδιωτικοποιήσεων μια από τις πιο εξαθλιωτικές συνθήκες συντελείται στο πεδίο της δημόσιας υγείας και της διάλυσης του ΕΣΥ. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς της πανδημίας. Η νομιμοποίηση στο φακελάκι με τα απογευματινά χειρουργεία, η υποστελέχωση, οι παραιτήσεις και απολύσεις προσωπικού που καταγγέλλουν τις άθλιες συνθήκες και το κλείσιμο νοσοκομείων και κέντρων υγείας καταδεικνύουν την κατεύθυνση προς την ιδιωτικοποίηση της υγείας. Φυσικά δεν έμειναν στο απυρόβλητο οι δομές ψυχικής υγείας οι οποίες οδηγήθηκαν σε συμψηφισμό και κλείσμο μετά την ψήφιση του νόμου Βαρτζόπουλου του 2024. Δεν είμαστε φετιχιστές του δημοσίου ούτε υπερασπιστές των κρατικών φορέων, αλλά κάνουμε ξεκάθαρο ότι η ιδιωτικοποίηση όλων των κοινωνικών παροχών είναι η ταξική επίθεση κράτους και κεφαλαίου στην κοινωνική βάση.

Στον απόηχο της κυβερνητικής ατζέντας δεν θα μπορούσε να λείπει η αντιμεταναστευτική πολιτική και η οργανωμένη επίθεση προς τους ρομά (με πρόσφατο παράδειγμα την εξαγγελία για δημιουργία ειδικών σωμάτων ασφαλείας για ρομά) ως αναπόσπασπαστο κομμάτι της ρατσιστικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Κάθε βδομάδα είμαστε θεατές κρατικών δολοφονιών μεταναστών σε θαλάσσια και χερσαία σύνορα, με τη μαζικότερη να πραγματοποιείται στις 14 Ιουνίου του 2023 στα ανοιχτά της Πύλου με 600 νεκρούς μετανάστες.

Από τη λίστα των εχθρικών μεταρρυθμίσεων δε θα μπορούσαν να λείπουν οι αυστηροποιήσεις του ποινικού και σωφρονιστικού κώδικα που συνεισφέρουν στον απόλυτο ποινικό λαικισμό. Η κατεύθυνση είναι περισσότερη φυλακή, και αποτυπώνεται με αυξήσεις ελάχιστων και μέγιστων ορίων ποινής και στη δυσχέρανση της αναστολής που οδηγεί στη πραγματική έκτιση ποινής σε μικροαδικήματα. Όλα αυτά σε ένα τοπίο όπου διατηρούνται οι φυλακές τύπου Γ ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιούνται εκδικητικές μεταγωγές και πειθαρχικά σε ανθρώπους που αγωνίζονται εντός των τειχών.

Τέλος για να ολοκληρωθεί η ατζέντα τάξης και ασφάλειας δε μπορούμε να μην αναφερθούμε στην ολομέτωπη κρατική επίθεση προς τον α/α χώρο, το παντοτινό εσωτερικό εχθρό. Τα τελεσίγραφα για τις καταλήψεις και οι αμέτρητες εκκενώσεις τα τελευταία χρόνια δείχνουν το κρατικό μένος προς τις δομές αγώνα και τη προσπάθεια διάλυσης της εδαφικοποιήσης εντός του αστικού ιστού. Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε επίσης τις συχνές εφόδους των μπάτσων σε σπίτια συντρόφων με μηδαμινά στοιχεία. Όσο και να προσπαθούν το κράτος και οι εντολοδόχοι του να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη από την εξαθλίωση των ζωών μας, εμείς θα παραμείνουμε αγκάθι στο λαιμό τους και θα τους υπενθυμίζουμε πως τίποτα δεν έχει τελειώσει και πως όλα συνεχίζονται.

Όλα αυτά τα αναφέρουμε θέλοντας να επαναφέρουμε στο προσκήνιο κάποιες κομβικές πολιτικές που έχουν υλοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν στοχεύουμε σε καμία αντικυβερνητική προπαγάνδα. Όπως είπαμε το κράτος έχει συνέχεια και δεν μπαίνουμε σε λογικές καλών και κακών κυβερνήσεων μιας και αντιλαμβανόμαστε πως όποιο χρώμα και να φοράνε οι κυβερνώντες, υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Παρολαυτά θέλουμε να καταδείξουμε τις πολιτικές οι οποίες ασκούνται από το κράτος μεν κύριος διαχειριστής των οποίων είναι η Ν.Δ δε. Ταυτόχρονα δεν παραγνωρίζουμε ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι κράτος εν κράτει, συμμετέχει ως τέτοια βαθιά στο κρατικό μηχανισμό εδώ και δεκαετίες, ενώ η οικογενειοκρατεία εντός της ως ελίτ της άρχουσας τάξης στον ελλαδικό χώρο εντοπίζεται τουλάχιστον από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Σκοπός μας δεν είναι ούτε να σπείρουμε τη τρομολαγνία, ούτε να μιλήσουμε για μια πρωτόγνωρη κατασταλτική συνθήκη. Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που το κράτος προσπαθεί να αποτελειώσει κάθε πτυχή της ζωής στο βωμό του κέρδους. Ωστόσο είναι σημαντικό σε περιόδους που δεν υπάρχουν έντονες κοινωνικές αντιστάσεις και επικρατεί ένα γενικευμένο κλίμα φόβου, να δημιουργούμε πολιτικό κόστος με τη δράση μας και να καταδεικνύουμε τις εγκληματικές πολιτικές του ελληνικού κράτους.

Από μεριάς μας αναγνωρίζουμε ότι η πάλη με όλα τα μέσα υπάρχει διαχρονικά ως μια αναγκαία συνθήκη για τη συνέχιση του πολύμορφου επαναστατικού αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Όσο η εξουσία εντείνει τη κατασταλτική πολιτική, τόσο οι αγωνιζόμενοι και οι αγωνιζόμενες πρέπει να αναλαμβάνουν δράση και να οξύνουν το ταξικό και κοινωνικό πόλεμο. Το κράτος δεν είναι μια αφηρημένη έννοια που λειτουργεί στον αυτόματο, αντιθέτως έχει δομές και θέσεις που στελεχώνονται από πρόσωπα, έχει εγκαταστάσεις που μπορούν να γίνουν στόχοι μας και να χτυπηθούν διαρρυγνύωντας τη κοινωνική νηνεμία. Οι επισκέψεις μας σε σπίτια πολιτικών, μπάτσων και δικαστών επιστρέφει ένα ελάχιστο ποσοστό βίας που δεχόμαστε καθημερινά και υπενθυμίζει πως η θέση που έχουν επιλέξει στο κοινωνικό ανταγωνισμό έχουν συνέπειες και θα βρίσκονται πάντοτε στο στόχαστρο μας. Όποιος μιλάει για αντίσταση, για επανάσταση και για ρήξη με το υπάρχον και δεν πράττει προς αυτή τη κατεύθυνση, έχει ενα πτώμα στο στόμα του. Δε μπορούμε να περιμένουμε τις σωστές χρονικές συγκυρίες για να οργανώσουμε τη ταξική μας αυτοάμυνα, όσο η καπιταλιστική βαρβαρότητα επελαύνει ολοένα και περισσότερο. Αν θέλουμε να μιλάμε για ολοκληρωτικά καθεστώτα και εποχές που προσομοιάζουν με δικτατορίες πρέπει να παίρνουμε και τις αντίστοιχες επιλογές που θα μπορέσουν να πληγώσουν τον εχθρό και να ανατρέψουν τις υπάρχουσες δυσμενείς συνθήκες. Ο επαναστατικός ταξικός πόλεμος φέρει ευθύνες, ρίσκα και απώλειες και ο κόσμος που επιλέγει να πάρει θέση μάχης σε αυτόν δεν είναι εξωγηίνοι. Είναι η διπλανή σου που καταστρέφει το σώμα της στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς και αγωνίζεται καθημερινά για την επιβίωση της. Είναι ο φοιτητής που δουλεύει ενώ σπουδάζει γιατί τα ενοίκια έχουν φτάσει στο θεό, Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έχουν τα ίδια προβλήματα με την εργατική τάξη μιας και είναι μέρος αυτής.

Ένας τέτοιος άνθρωπος λοιπόν, ήταν και ο σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης που έχασε τη ζωή του στις 31/10 σε διαμέρισμα στην οδό Αρκαδίας έπειτα από έκρηξη βόμβας. Ένας άνθρωπος δοσμένος στον αγώνα για τη κοινωνική επανάσταση που αντιλαμβανόμενος τα επίδικα της εποχής όπλισε τις αρνήσεις του και βάδισε στο δύσβατο μονοπάτι του αντικρατικού αγώνα. Μπορεί να μην είχαμε τη τύχη να τον γνωρίσουμε παρόλαυτα βρίσκεται πάντα μέσα στη σκέψη μας όταν αναλαμβάνουμε δράση.

Μετά το θάνατο του συντρόφου μας και του τραυματισμού της συντρόφισσας Μαριάννας που βρισκόταν στο διαμέρισμα, η αντιτρομοκρατική ως συνήθως, έστησε ένα κατασταλτικό σκηνικό βασανίζοντας τη συντρόφισσα ενώ ακόμα νοσηλευόταν σε βαριά κατάσταση στο νοσοκομείο. Προέβησαν σε λήψη DNA χωρίς την εγκρισή της και με fast track διαδικασίες τη προφυλάκισαν και τη μετέφεραν στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, μια μέρα μετά το δεύτερο χειρουργείο που είχε υποβληθεί. Στη συνέχεια στοχοποιήσαν το κοντινό κύκλο των συντρόφων και με μηδαμινά στοιχεία συνέλαβαν και προφυλάκισαν τη συντρόφισσα Δήμητρα και το σύντροφο Δημήτρη. Τέλος για να εξυπηρετηθεί το αφήγημα της σύνδεσης παλιών και νέων τρομοκρατών και με με μοναδικό στοιχείο μερικό αποτύπωμα σε μια σακούλα σε ένα κατεστραμμένο διαμέρισμα, η αντιτρομοκρατική συλλαμβάνει τον σύντροφο Νίκο Ρωμανό και τον Α.Κ και τους εντάσσει στην ίδια τρομοκρατική οργάνωση με τους υπόλοιπους συλληφθέντες προφυλακίζοντάς τους. Βασικό ρόλο σε όλη αυτή την υπόθεση είχαν τα Μ.Μ.Ε. Πλήρως εναρμονισμένα με το αφήγημα της αντιτρομοκρατικής σε καθημερινή βάση μέσα από τα δελτία των 20:00 περιέγραφαν ως επιτυχία την εξάρθρωση της αστυνομίας και το κυνήγι μαγισσών που είχαν εξαπολύσει. Έβγαλαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία για τη προσωπική ζωή των συλληφθέντων, ενώ παράλληλα παρουσίαζαν τον σύντροφο Κυριάκο ως παρολίγον δολοφόνο που θα έβαζε βόμβα με πολλά θύματα. Θέλουμε να κάνουμε σαφές ότι δολοφόνοι και τρομοκράτες είστε εσείς που βυθίζετε εδώ και δεκαετίες τη κοινωνία στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Εσείς που κάνετε τα πάντα για να θαφτεί το έγκλημα των Τεμπών λοιδορώντας και απειλώντας ακόμα και τους συγγενείς των θυμάτων. Θα είμαστε για πάντα απέναντι σας πολεμώντας σας με κάθε εφικτό τρόπο μέχρι τη στιγμή που η οργή του λαού θα σας στείλει στα σκουπίδια της ιστορίας.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ/ΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ/ΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Πυρήνας Επαναστατικής Βίας