Περπατώντας στο Πάρκο Ριζάρη, ο νέος Δήμαρχος της Αθήνας Χάρης Δούκας μίλησε για τα ζητήματα που καίνε το κέντρο της πόλης, το μετρό αλλά και το πράσινο.
«Ένα πάρκο, χώρος πρασίνου. Λίγους έχουμε στην Αθήνα. Διότι για εμάς το πράσινο ήταν μια επιλογή. Προτεραιοποίηση πολύ σημαντική. Λέμε ότι το πράσινο για εμάς είναι ζωή. Δεν είναι απλά lifestyle και ποιότητα, αλλά είναι επιβίωση. Διότι η Αθήνα έχει πολύ περιορισμένο πράσινο: 11% σε σχέση με 30% που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Έχει τριπλάσιο αριθμό μικροσωματιδίων σε σχέση με το επιτρεπόμενο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και έχει κοντά στους 3.000 θανάτους που συνδέονται έμμεσα ή άμεσα με τη ρύπανση και τη μόλυνση. Γι’ αυτό και τέτοιοι χώροι που είναι “πνεύμονες πρασίνου, πνεύμονες οξυγόνου”, είναι πάρα πολύ σημαντικοί για την πόλη και είναι πολύ σημαντικό να διασωθούν».
Σε ερώτηση σχετικά με το πώς θα διατηρηθεί ο χώρος Πρασίνου σε περιοχές που υπάρχει μετρό σημείωσε:
«Υπάρχει μια συζήτηση, να γίνει ένας νέος σταθμός και η συζήτηση είναι αν θα είναι σε αυτήν την περιοχή, εδώ που βρίσκονται κοντά στα 200 και πλέον δέντρα ή αν θα πάει 70 μέτρα πιο πέρα όπου έχουμε πολύ λιγότερα δέντρα. Άρα έχουμε εκεί τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε ένα έργο που είναι έτσι κι αλλιώς φιλολαϊκό και φιλοπεριβαλλοντικό, που είναι το μετρό, με έναν τρόπο στην κατασκευή του που θα προστατεύει και τα δέντρα όσο αυτό είναι δυνατόν (…)
Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε ευκαιρία να προχωρήσει ένα έργο σημαντικό με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση στο οικοσύστημα που έχει φτιαχτεί, το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και γι’ αυτό το λόγο ακριβώς και πιστεύουμε ότι η προσπάθεια των κατοίκων και πολλών επιφανών -του κυρίου Πατέρα, του κυρίου Δένδια και άλλων σημαντικών- είναι αξιοσημείωτη, διότι είναι ένας αγώνας ο οποίος έχει σαν έμφαση το Πράσινο, που είναι ζωή».
Στο ερώτημα αν είναι δήμαρχος ο οποίος θα στηρίξει την προσπάθεια να γίνει μετρό παντού απάντησε:
«Το έχω καταστήσει, νομίζω απολύτως ξεκάθαρο ότι εμείς είμαστε και με το μετρό και με το πράσινο παντού. Σημαίνει ακριβώς δύο πράγματα: Σημαίνει ότι πρέπει να χωροθετούνται και να προσπαθούμε ακριβώς να προσεγγίζουμε αυτά τα έργα με μια προσπάθεια να έχουν τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση στα οικοσυστήματα, στην κατασκευή τους. Γιατί είμαστε σε συνθήκες κλιματικής κρίσης.
Άρα αν μπορούμε να διασώσουμε κάποια δέντρα στην κατασκευή, πρέπει να το προσπαθήσουμε πάρα πολύ. Δεν είμαστε το 2000. Είμαστε στο 2023 στην καρδιά της κλιματικής κρίσης. Και ταυτόχρονα τα δέντρα τα οποία αναγκαστικά θα χρειαστεί να μεταφερθούν, να μην χαθούνε. Άρα με σωστή μεταφύτευση, βιώσιμη μεταφύτευση μπορεί να γίνει.
Στα περίπου 100 δένδρα που προσπάθησε να μεταφυτεύσει η εταιρία στο Κολωνάκι και σε άλλες περιοχές, κοντά στα 90% δεν το κατάφεραν. Τα δέντρα ξεράθηκαν. Άρα είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία, πολύπλοκη διαδικασία, μια διαδικασία που απαιτεί ειδικούς. Γι’ αυτό και το να λέμε ότι προχωράμε στη μεταφύτευση είναι κάτι απλοϊκό. Πρέπει να πούμε με ποιον τρόπο, για ποια δέντρα, τι θα γίνει ακριβώς στο Γουδί, πώς θα περιποιηθούν τις ρίζες των δέντρων, σε ποια σημεία ακριβώς και με ποιον τρόπο θα πάνε.
Και αυτό είναι μια συζήτηση που θέλει μελέτη και πρέπει να δίνουμε αυτή τη δυνατότητα να προχωράμε σε αυτές τις μελέτες, ακριβώς γιατί θέλουμε να προχωράει το μέτρο. Θέλουμε να σώσουμε τα δέντρα για να μπορούμε να ευχαριστιόμαστε τέτοιες βόλτες όπως η σημερινή.
Προτείνω λοιπόν ότι θα μπορούσε να χωροθετηθεί αυτό το μεγάλο και σημαντικό έργο σε μια τέτοια περιοχή, όπου τα δέντρα είναι πολύ λιγότερα, από μια περιοχή λίγα μέτρα πιο πέρα, η οποία έχει πάρα πολλά δέντρα και είναι ένας πνεύμονας πολύ σημαντικός και όχι μόνο πνεύμονας οξυγόνου, αλλά έχουν συνδεθεί και ζωές εδώ – κάνουνε βόλτες οι άνθρωποι, είναι η καθημερινότητά τους».
«Θέλω μετρό στα Εξάρχεια, θέλω και δέντρα στα Εξάρχεια»
«Θέλω μετρό στα Εξάρχεια, θέλω και δέντρα στα Εξάρχεια, όπως θέλω, μετρό στη Ριζάρη και δέντρα στη Ριζάρη, όπως θέλω μετρό και δέντρα παντού. Και τι είναι το σημαντικό; Είναι να έχουμε ξεκάθαρη την αρχή και να τηρούμε. Τα δέντρα στα Εξάρχεια δεν είναι διαφορετικά δέντρα από τα δέντρα στη Ριζάρη, ή τα δέντρα στο Κολωνάκι. Άρα αν θέλουμε προστατέψουμε τα δέντρα, πρέπει να βοηθήσουμε όλα τα δέντρα. Δεν σημαίνει ότι θα προστατεύσουμε τα δέντρα εδώ, σε μια πλατεία, αλλά σε μια άλλη πλατεία, ας καταστραφούν. Γι’ αυτό και ερχόμαστε σε αυτήν εδώ την πλατεία, που είναι και αυτή ένα πεδίο συζήτησης έντονης στην πόλη, για να δείξουμε ότι μπορούμε με διαβούλευση, με σωστή χωροθέτηση, με μια διαφορετική προσέγγιση για τον τρόπο που γίνονται τα μεγάλα έργα, να προχωρήσουμε χωρίς αντιδράσεις.
O Δήμος Αθηναίων έστειλε όταν συζητιέται ακόμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας η απόφαση, ένα υπόμνημα που λέει ότι είναι πολύ σημαντικό το μέτρο να πάει 70 μέτρα πιο πέρα. Το έστειλε ο ίδιος ο Δήμος. Άρα είναι πολύ κρίσιμο είναι σε αυτές τις συζητήσεις να μπαίνει και ο Δήμος και να προσπαθεί να δρομολογεί τα έργα με ένα τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε οι κάτοικοι να είναι μαζί με τα έργα.
Το μεγάλο μου άγχος είναι όταν έργα περιβαλλοντικά όπως το μετρό συνδέονται με καταστροφή Πρασίνου. Αυτό είναι μια εικόνα πολύ κακή. Ταυτόχρονα όμως, οφείλω να πω ότι ο τρόπος που προσεγγίζονται αυτά τα μεγάλα έργα είναι ένας τρόπος που θυμίζει παλιότερες δεκαετίες. Δηλαδή θα πρέπει ο τρόπος, που σχεδιάζουμε, που χωροθετούνται, που κατασκευάζουμε να είναι διαφορετικός – κι ας κοστίσει λίγο περισσότερο».
Επεισόδια με χημικά και κρότου λάμψης στη Θεσσαλονίκη για τον θάνατο του 17χρονου Ρομά (pics&vid)
Αιγάλεω: Έπεσε κομμάτι της οροφής σε σχολική αίθουσα – Απίστευτες εικόνες
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"