Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγραψε σήμερα ιστορία με τους Μιλγουόκι Μπακς. Ο Γιάννης από τα Σεπόλια, το παιδί μεταναστών που κυνήγησε το όνειρό του, ένα όνειρο που φαντάζει άπιαστο για τους περισσότερους ανθρώπους, κατάφερε να φτάσει στη κορυφή του κόσμου. Μετά από 50 ολόκληρα χρόνια, οι Μιλγουόκι Μπακς βρίσκονται στο υψηλότερο βάθρο του NBA με ηγέτη τον “Greek Freak”!
Πραγματοποιώντας μια μυθική εμφάνιση με 50 πόντους μέσα στο κατάμεστο “Fiserv Arena”, ο Giannis σκόρπισε ρίγη συγκίνησης στους φανς της ομάδας αλλά φυσικά και σε όλους τους Έλληνες. Οι Μπακς επικράτησαν με 105-98 έναντι των Φοίνιξ Σανς στο Game 6 των τελικών και με 4-2 στις νίκες σήκωσαν το πολυπόθητο τρόπαιο.
Είναι πραγματικά ασύλληπτο το τι έχει καταφέρει αυτό το παιδί και υπό ποιες συνθήκες. Από τις γειτονιές της Αθήνας κατάφερε με τον ιδρώτα του να βρεθεί στο υψηλότερο βάθρο του NBA. Μόλις στα 26 του χρόνια, με τις πιθανότητες να είναι εναντίον του, o Έλληνας σταρ του Μιλγουόκι κατάφερε να γίνει ο κάτοχος του μεγαλύτερου συμβολαίου στην ιστορία του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου. Το νέο πενταετές συμβόλαιο που υπέγραψε πέρυσι με τους Μπακς τον έκανε πλουσιότερο κατά 228,2 εκατ. δολάρια. Εκτός από χρήματα, ο Γιάννης κατέκτησε κάτι ακόμη σπουδαιότερο. Την παγκόσμια αναγνώριση. Σήμερα, όλος ο πλανήτης υποκλίνεται στο ταλέντο του.
Πάμε να θυμηθούμε τη πορεία του Γιάννη και της οικογένειας του. Μια ιστορία που ξεκινά με πόνο και απαξίωση, αλλά καταλήγει με δόξα, επιτυχία και παγκόσμια αναγνώριση.
Σεπόλια – Μιλγουόκι είναι 8.687 χιλιόμετρα απόσταση
Ο Γιάννης ήθελε να γίνει επαγγελματίας μπασκετμπολίστας για να βοηθήσει την οικογένειά του. Ήταν τόσο δυνατό το κίνητρο του, που αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτό. Ο Γιάννης είναι παιδί μεταναστών. Είδε τους γονείς του να παλεύουν καθημερινά για να παρέχουν έστω τα βασικά στα παιδιά τους. Γεννημένος το 1994, ο Γιάννης είναι το τρίτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας Αντετοκούμπο, που το 1992 μετανάστευσε από τη Νιγηρία στην Ελλάδα, μέσω Τουρκίας. Εκτός από τον Φράνσις -τον πρωτότοκο γιο τους- στα υπόλοιπα παιδιά τους έδωσαν ελληνικά ονόματα. Ο Θανάσης, ο Γιάννης, ο Κώστας, ο Αλέξης και ο Φράνσις πήγαν σε ελληνικά δημόσια σχολεία και μεγάλωσαν σαν Έλληνες. Με μια διαφορά όμως. Ήταν μαύροι, παιδιά Αφρικανών μεταναστών, και έζησαν σε μια εποχή που στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή ήταν εκλεγμένο κόμμα που κατείχε έδρανα στην ελληνική Βουλή. Ο Γιάννης και ο οικογένειά του βίωσαν στο πετσί τους τον ρατσισμό. Αλλά ποτέ δεν πτοήθηκαν.
“Η Ελλάδα είναι μια χώρα λευκών ανθρώπων και είναι δύσκολο για ανθρώπους με τον τύπο της επιδερμίδας μου. Πηγαίνεις σε γειτονιές και σε αντιμετωπίζουν αρνητικά, με ρατσισμό”, είχε εξομολογηθεί ο Γιάννης σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο αθλητικό μέσο Bleacher Report.
Ο Γιάννης δεν γεννήθηκε μαχητής, δεν γεννήθηκε επιτυχημένος, δεν γεννήθηκε αναγνωρισμένος. Ο Γιάννης πάλεψε, δούλεψε και έχυσε πολύ ιδρώτα για να καταφέρει να φτάσει στην κορυφή. Πάλεψε την φτώχεια, νίκησε τον ρατσισμό, δούλεψε τις ικανότητες του και μόνος του κατάφερε να φτάσει στα αστέρια.
Όντας ακόμη παιδάκι, βγήκε πολλές φορές στους δρόμους για να πουλήσει ρολόγια, τσάντες και γυαλιά ηλίου, σε μια προσπάθεια να συμπληρώσει το ελλιπές οικογενειακό εισόδημα.
“Μερικές φορές το ψυγείο μας ήταν άδειο. Δε μπορούσαμε να πουλήσουμε πράγματα στο δρόμο και έτσι δεν είχαμε χρήματα για να αγοράσουμε φαγητό”, είχε δηλώσει ο ίδιος στο παρελθόν.
Ο άνθρωπος που είδε πρώτος το ταλέντο του Γιάννη
Ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε και μαγεύτηκε από το ταλέντο του είναι ο Σπύρος Βελλινιάτης. Στο παρελθόν είχε αγωνιστεί και ο ίδιος στις ΗΠΑ και πλέον ως προπονητής είχε αφιερώσει τη ζωή του στην αναζήτηση ταλέντων. Αναζητούσε κρυμμένα ταλέντα, κυρίως σε παιδιά μεταναστών, και το 2007 έπεσε στην αντίληψή του ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Αρχικά, ο Σπύρος Βελλινιάτης παρακολουθούσε τον Θανάση Αντετοκούνμπο και τυχαία είδε τον Γιάννη να παίζει κυνηγητό με τα αδέλφια του. Αμέσως κατάλαβε ότι πρόκειται για “φλέβα χρυσού” και τον έπεισε χωρίς δεύτερη σκέψη να δοκιμάσει να μάθει μπάσκετ στον Φιλαθλητικό. Ο Γιάννης προτιμούσε να παίξει ποδόσφαιρο, αλλά ο εν λόγω προπονητής τον έπεισε να δοκιμάσει το άθλημα στο οποίο θα καταξιωνόταν.
“Έχεις μπροστά σου τον Μότσαρτ και δεν έχει φαγητό. Τι του δίνεις; Η απάντηση δεν είναι το βιολί, αλλά φαγητό”, είχε πει εύστοχα τότε ο κ. Βελλιανιάτης.
Από τον Φιλαθλητικό στην κορυφή του κόσμου
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τελικά έμαθε μπάσκετ αντί για ποδόσφαιρο. Και το έμαθε καλύτερα από όλους. Έδωσε ψυχή και σώμα στον Φιλαθλητικό, αλλά τελικά δεν κατάφερε ποτέ να ανέβει στην Α1. Κατάφερε όμως να βρεθεί στο υψηλότερο νούμερο (Νο 15) που έχει βρεθεί ποτέ Έλληνας παίκτης στο ντραφτ του ΝΒΑ από τους Μιλγουόκι Μπακς!
“Είναι εκπληκτικό το συναίσθημα, δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που νιώθω. Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Από την Ευρώπη και από τη δεύτερη κατηγορία, στο ΝΒΑ. Είναι πραγματικά υπέροχο”, είχε δηλώσει ενθουσιασμένος ο Γιάννης το 2013, ενώ ο αδελφός του Θανάσης πανηγύριζε έξαλλα με την ελληνική σημαία στα καθίσματα του Barclays Center του Μπρούκλιν.
Το 2013, λοιπόν, ξεκίνησε ένα όνειρο ζωής για τον Γιάννη. Ένα όνειρο που φάνταζε ακατόρθωτο και ουτοπικό για ένα παιδί μεταναστών στη χώρα μας. Ο Γιάννης όμως δούλεψε, ίδρωσε, κουράστηκε και τα κατάφερε. Σήμερα πανηγυρίζει το πρωτάθλημα του NBA μαζί με τους συμπαίκτες του. Αναδείχθηκε MVP των NBA Finals και μαζί με την δική του, πλέον, οικογένεια ζει το όνειρο του.
Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τι κατάφερε; Από τα Σεπόλια, στη κορυφή του αμερικανικού μπάσκετ. Ασύλληπτο! Μπράβο Γιάννη και σε ευχαριστούμε που μας έκανες εθνικά υπερήφανους!
Η δήλωση του μετά την κατάκτηση του τροπαίου αποδεικνύει πως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν γεννήθηκε νικητής, αλλά δούλεψε σκληρά για νικήσει την ίδια την ζωή:
“Πολλά παιδιά σε όλη την Αφρική και όλη την Ευρώπη με έχουν πρότυπο. Αυτή η επιτυχία πρέπει να κάνει τους πάντες να πιστέψουν στα όνειρά τους. Όταν δεν νιώθετε καλά, να πιστεύετε αυτό που κάνετε, να συνεχίσετε να δουλεύετε”.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"