Η Λυδία Κονιόρδου, η δημοφιλής ηθοποιός, μίλησε στην εκπομπή “Ελένη” για τον ρόλο της “Μαργαρίτας” στην τηλεοπτική σειρά “Η Γη της Ελιάς“, το θέατρο, την προσωπική της ζωή και γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με τη πολιτική.
Αρχικά η ηθοποιός που ειδικεύεται στις αρχαίες τραγωδίες, σχολίασε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να απέχει 34 χρόνια από τα τηλεοπτικά δρώμενα, λέγοντας ότι “Είχα κάνει κάποτε μία μικρή σειρά 12 επεισοδίων, ήταν εξαιρετική παραγωγή. Αλλά επί τρεις μήνες επειδή έκανα και θέατρο δεν έζησα, κόντεψα να πεθάνω από την κούραση. Τότε ορκίστηκα ότι δεν θα έκανα ποτέ ξανά ταυτόχρονα δύο δουλειές. Το θέατρο με κυνηγούσε συνέχεια, παρότι είχα ενδιαφέρουσες προτάσεις και για εκτός θεάτρου.”
Στη συνέχεια η Λυδία Κονιόρδου αποκάλυψε και τους λόγους που τελείωσε τη μακρά αποχή της από την τηλεόραση και την αποδοχή του πρώτου της τηλεοπτικού ρόλου μετά από 34 χρόνια, σχολιάζοντας πως ““Η Γη της Ελιάς” ήταν η στιγμή μου. Αισθάνθηκα ότι έχω κάνει μια διαδρομή στο θέατρο, ότι είμαι ευτυχής με τις συνεργασίες μου και ότι είναι η ώρα να ασχοληθώ με την κάμερα, που είναι ένας άλλος κόσμος. Σε μια συζήτηση το είπα σε συνεργάτες μου, το έμαθε ο Ανδρέας Γεωργίου και μου έκανε την πρόταση.”
Σχολιάζοντας και τον ρόλο της “Μαργαρίτας” στη σειρά “Η Γη της Ελιάς” και το κλίμα στα παρασκήνια, η γνωστή τραγωδός του αρχαίου θεάτρου είπε ότι “Ο ρόλος μου με εκφράζει πολύ. Έχει πράγματα που τα λέω και εγώ στη ζωή μου. Αισθάνομαι ευτυχής που δουλεύω στη σειρά. Έχουμε γίνει πραγματικά μία οικογένεια. Αυτό οφείλεται στον Αντρέα και στον τρόπο που οργανώνει τους ανθρώπους γύρω του αλλά και στη Βάνα Δημητρίου με το σενάριο και τις πλοκές.”
Το θέατρο δεν είναι μόνο λόγος
Αργότερα η Λυδία Κονιόρδου αναφέρθηκε στα πρώτα της χρόνια στον χώρο της υποκριτικής, όταν σπούδαζε στην Δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν, του οποίου μάλιστα έπλεξε και το εγκώμιο, λέγοντας πως “Ο Κάρολος Κουν ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος για μένα. Έμεινα κοντά του για εννιά χρόνια και αισθάνθηκα πολύ τυχερή που με διάλεξε και με κράτησε στο θίασό του. Μου ήταν αδιανόητο να τον δώσω για να παίξω αλλού. Και μόνο που άκουγα την αναπνοή του αισθανόμουν ότι παίρνω υλικό για 10 ζωές στο θέατρο. Για μένα το θέατρο ήταν η φυσική επιλογή. Δεν υπήρχε καν η σκέψη να αφήσω αυτόν τον άνθρωπο.“
“Όταν έβγαλα το πρώτο μου μεροκάματο από τον Κουν έφυγα από το σπίτι μου στη Κηφισιά και έπιασα το πρώτο μου σπίτι στα Εξάρχεια. Τα πρώτα μου έπιπλα ήταν πράγματα που έβρισκα από τον δρόμο. Εκεί έζησα 15 χρόνια” είπε αποκαλύπτοντας τα πρώτα της χρόνια μακριά από το πατρικό της στη Κηφισιά.
Επίσης τόνισε και τις δουλειές της στο εξωτερικό. “Αμερική, Παρίσι, Λονδίνο αλλά αισθάνομαι ότι στο θέατρο μόνο όταν μιλάς την γλώσσα σου έχεις την αμεσότητα και την επικοινωνία που χρειάζεται.” Αντίστοιχα για τους ξένους που έρχονται να παρακολουθήσουν θεατρικά έργα στην Ελλάδα, σχολίασε πως “Τώρα πια υπάρχουν οι υπέρτιτλοι και είναι πιο εύκολο. Ο λόγος είναι σημαντικός αλλά το θέατρο δεν είναι μόνο λόγος. Είναι μέρος της εμπειρίας της θεατρικής.”
“Αυτό που νιώθεις στο θέατρο, ειδικά σε μεγάλες παραστάσεις, νιώθεις την ενέργεια από τις κινήσεις. Από αυτό που εκρήγνυται πάνω στην σκηνή, από τις μορφές. Αν αυτές έχουν δύναμη παίρνεις το μέρος του νοήματος και χωρίς να καταλαβαίνεις απολύτως. Αν έχεις μπει και στον κόπο να διαβάσεις την ιστορία πριν ξεκινήσει το έργο καταλαβαίνεις πολλά” είπε σχετικά με τα αισθήματα που την κατακλύζουν όταν παίζει έναν ρόλο πάνω στο σανίδι του θεάτρου.
Όσον αφορά για το που προτιμούσε να παίζει σχολίασε ότι “Ήταν τόσο ωραίο να παίζεις στα χωριά της Ελλάδας. Παίζαμε σε πλατείες, αλάνες, σχολεία. Αυτό για έμενα είχε τόση συγκίνηση. Καλή η Επίδαυρος αλλά τη συγκίνηση που ένιωθα στα χωριά δεν θα τη ξεχάσω ποτέ.”
Η πολιτική έτυχε
Τέλος αναφέρθηκε και στην απόφαση της να ασχοληθεί με τη πολιτική, όταν διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού στην κυβέρνηση Τσίπρα από τις 5 Νοεμβρίου 2016 έως τις 29 Αυγούστου 2018. Συγκεκριμένα είπε πως “Η πολιτική έτυχε. Ήταν βέβαια επιλογή μου. Είμαι συνειδητοποιημένη σαν πολίτης από πολύ μικρή ηλικία. Μεγάλωσα με το αίσθημα του δίκαιου. Ήθελα να τάσσομαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Είμαι και της γενιάς του Πολυτεχνείου, όπου εκεί διαμορφώθηκα συνειδησιακά. Όλη αυτή η σειρά των εμπειριών με διαμόρφωσαν πολιτικά και έτσι όταν ήρθε η πρόταση την αποδέχτηκα.”
“Χαίρομαι για τα δύο χρόνια που έμεινα και πρόλαβα με συνεργάτες να κάνουμε πράγματα και να μείνουν. Πράγματα που είναι για το καλό των καλλιτεχνών” τόνισε για την περίοδο όταν ήταν υπουργός Πολιτισμού, ενώ στο ερώτημα για το εάν ο καθένας μπορεί να μπει στη πολιτική απάντησε ότι “Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Εγώ ένιωθα ότι αναζητώ, πέρα από πολιτικά πιστεύω, τα θετικά πράγματα στον καθένα και ποιο είναι το καλό κομμάτι της ψυχής του για να κάνουμε πράγματα μαζί.“
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"