Μπομπ Ντίλαν: Στις 24 Μαίου του 1941 σε μια μικρή πόλη το Ντάλουθ της Μινεσότα, γεννιέται ο Σαμπτάι Ζισλ μπεν Αβραάμ ή πιο Αμερικανικά ο Ρόμπερτ Άλεν Ζίμερμαν, Οι γονείς του ανήκαν στην εβραϊκή κοινότητα της περιοχής και ήταν ρωσικής καταγωγής. Το μέλλον του σχεδόν προδιαγεγραμμένο , θα ακολουθούσε τα βήματα του πατέρα του , πωλητής επίπλων και οικιακών συσκευών .
Ο πιτσιρικάς όμως δεν ήταν ακριβώς όπως τα άλλα παιδιά . Ανήσυχο πνεύμα γοητεύεται από τη φολκ μουσική και την μπιτ ποίηση. Φοιτητής ακόμα αλλάζει το επώνυμό του σε Ντίλαν, από τον ποιητή Ντίλαν Τόμας, και ο κόσμος καλωσορίζει για πρώτη φορά το Μπομπ Ντίλαν .
Εγκαταλείπει τις σπουδές του και εγκαθίσταται στην Νέα Υόρκη όπου ζει χάρι στην γενναιοδωρία των πρώτων θαυμαστών σε διάφορα κλαμπ της περιοχής. Γρήγορα έγινε γνωστός και μέσα σε τέσσερις μήνες προσλήφθηκε για να παίξει φυσαρμόνικα για μία ηχογράφηση του Χάρι Μπελαφόντε.
Το Σεπτέμβριο του 1961 τον ανακάλυψε ο κυνηγός ταλέντων Τζον Χάμοντ κι έπεισε τη δισκογραφική εταιρεία Columbia Records να υπογράψει συμβόλαιο μαζί του.
Blowin’ in the Wind και Like a Rolling Stone
Το επώνυμο πρώτο άλμπουμ του Μπομπ Ντίλαν κυκλοφόρησε στις 19 Μαρτίου 1962 και πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, καθώς μόλις και μετά βίας πούλησε 5.000 αντίτυπα. Περιλάμβανε 11 διασκευές και δύο δικά του τραγούδια (“Talkin’ New York” και “Song to Woody”). Στελέχη της Columbia ζήτησαν τη διακοπή του συμβολαίου του, αλλά μεταπείστηκαν από τον Τζον Χάμοντ και τον Τζόνι Κας. Το πρώτο άλμπουμ του Ντίλαν δεν έπεισε ούτε τους κριτικούς. Το τραγούδι του – ένας θρήνος καουμπόι με μεσοδυτική προφορά και εμφανείς τις επιρροές από τον Γκαθρι – μάλλον τους μπέρδεψε. Ήταν ένας ήχος που πήρε χρόνο να τον συνηθίσουν.
Συγκριτικά, το δεύτερο άλμπουμ του Μπομπ Ντίλαν “Freewheelin Bob Dylan” που κυκλοφόρησε στις 27 Μαΐου 1963 ακούστηκε σαν εγερτήριο σάλπισμα. Τα νεαρά αυτιά παντού αφομοίωσαν την ιδιόμορφη φωνή του, η οποία χώρισε γονείς και παιδιά και καθιέρωσε τον Μπομπ Ντίλαν ως μέρος της ανερχόμενης τότε αντικουλτούρας. Ο Ντίλαν ήταν πλέον “ένας επαναστάτης με αιτία” και η πρώτη του μεγάλη σύνθεση “Blowin’ in the Wind” έδειξε ότι δεν ήταν ένας αναλώσιμος καλλιτέχνης.
Σε αντίθεση με το πρώτο του άλμπουμ, το δεύτερο περιείχε 11 δικά του κομμάτια και μόνο δύο διασκευές. Τα τραγούδια που ξεχώρισαν, εκτός από το “Blowin’ in the Wind”, ήταν τα “Girl from the North Country”, “Masters of War”, “A Hard Rain’s a-Gonna Fall” και “Don’t Think Twice, It’s All Right”.
Τον Απρίλιο του 1963 ο Ντίλαν έδωσε την πρώτη του μεγάλη συναυλία στη Νέα Υόρκη και τον Μάιο εμφανίστηκε στο δημοφιλές τηλεοπτικό πρόγραμμα του Εντ Σάλιβαν, όπου του απαγορεύτηκε να τραγουδήσει το “Talkin’ John Birch Paranoid Blues”, επειδή δυσφημούσε τον στρατό. Εκείνο το καλοκαίρι έκλεψε την παράσταση στο φεστιβάλ φολκ μουσικής του Νιούπορτ και ουσιαστικά στέφθηκε βασιλιάς της φολκ μουσικής. Το προφητικό τραγούδι του επόμενου άλμπουμ του “The Times They Are A-Changin” (1964) ήταν ένας ακόμη ύμνος της εξεγερμένης νεολαίας.
Ο Μπομπ Ντίλαν απέκτησε εκατομμύρια νέους οπαδούς, όταν το δημοφιλές φωνητικό τρίο “Peter, Paul and Mary” διασκεύασε το “Blowin’ in the Wind” και το ανέβασε στο Νο2 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών.
Ο Ντίλαν θεωρήθηκε ως ο κατ’ εξοχήν ερμηνευτής τραγουδιών διαμαρτυρίας κι ένας πολιτικά φορτισμένος καλλιτέχνης. Οι μιμητές του άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Στις 28 Αυγούστου 1963 ο Μπομπ Ντίλαν και η Τζόαν Μπαέζ τραγούδησαν σε μεγάλη συγκέντρωση στην Ουάσιγκτον για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών (“March on Washington”). Στην ίδια συγκέντρωση, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ εκφώνησε τον περίφημο λόγο του “I have a dream”.
Tον Ιούνιο του 1965 ηχογράφησε ένα ακόμη σπουδαίο κομμάτι, το “Like a Rolling Stone”, χωρίς προφανείς πολιτικές αναφορές. Το τραγούδι μίλησε σ’ ένα νέο κοινό κι έφτασε ως το Νο2 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών. Και το άλμπουμ “Highway 61 Revisited” (1965), που περιείχε το επιτυχημένο σινγκλ, δικαίωσε την παραίτησή του από το τραγούδι διαμαρτυρίας. Το περιοδικό Rolling Stone θα το κατατάξει στο Νο 4 του καταλόγου με τα 500 σπουδαιότερα άλμπουμ όλων των εποχών.
Όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία . Παρακάμπτοντας τις επιθυμίες των κριτικών, ακολουθεί το δρόμο που ο ίδιος επιλέγει. Όταν το κοινό και οι κριτικοί είναι πεπεισμένοι ότι η μούσα τον έχει εγκαταλείψει, ο Ντίλαν κυκλοφορεί ένα άλμπουμ και αποσύρεται ξανά.
Ντίλαν και Ελλάδα
Στις 26 Ιουνίου 1989 ο Μπομπ Ντίλαν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα σε συναυλία στην Πάτρα. Την επομένη συμμετείχε στα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ του BBC για τον Βαν Μόρρισον στο Λόφο του Φιλοπάππου και στις 28 Ιουνίου έδωσε συναυλία στο Παναθηναϊκό Στάδιο
“Μετάλλιο της Ελευθερίας” και Νόμπελ Λογοτεχνίας
Το 2009 ο Ντίλαν κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Together Through Life”, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ακολούθησε το “Tempest” (2012), που τον βρήκε σε μεγάλη φόρμα, παρότι είχε εισέλθει στην όγδοη δεκαετία της ζωής του. Τα επόμενα χρόνια κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ, με σπουδαία αμερικανικά τραγούδια του παρελθόντος: “Shadows in the Night” (2015), “Fallen Angels” (2016) και “Triplicate” (2017).
To 2020 κυκλοφόρησε το 39ο άμπουμ του, με τίτλο Rough and Rowdy Ways, ο οποίος περιείχε νέα τραγούδια.
Το 2012 ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα του απένειμε το “Μετάλλιο της Ελευθερίας”, το ανώτατο πολιτικό παράσημο των ΗΠΑ.
Το 2016 τιμάται με τον Νόμπελ Λογοτεχνίας για τη δημιουργία νέων ποιητικών εκφράσεων στο πλαίσιο της σπουδαίας παράδοσης του αμερικανικού τραγουδιού”, όπως ανέφερε στο σκεπτικό της.
Έτσι, ο Μπομπ Ντίλαν έγινε ο πρώτος τραγουδοποιός που τιμήθηκε με το κορυφαίο βραβείο στο χώρο της λογοτεχνίας.
Καταλύτης στην Παγκόσμια Μουσική
Η επίδρασή του στις κατευθύνσεις που ακολούθησε μετέπειτα η σύγχρονη λαϊκή μουσική ενθάρρυνε μία σοβαρή προσέγγιση της ροκ μουσικής. Υπήρξε ο καταλύτης για την αυξανόμενη πολυπλοκότητα της μουσικής των Beatles μετά το 1965, επιτρέποντας παράλληλα στους κριτικούς και τους ακαδημαϊκούς να αναγνωρίσουν τη ροκ μουσική ως ολοκληρωμένη μορφή τέχνης.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"