Αμαλιάδα: Η 50χρονη Στέλλα και ο 93χρονος πατέρας της έχουν στοιβάξει όλα τους τα υπάρχοντα σε ένα πορτμπαγκάζ και κάθονται, κοιμούνται και ζουν σε δύο καθίσματα αυτοκινήτου, εξαιτίας της έξωσης που τους έκαναν.
Όπως αναφέρει το Patrisnews, η κα Στέλλα Παναγιωτοπούλου και ο υπερήλικας πατέρας της ο κ. Παναγιώτης, ένας ευγενέστατος άνθρωπος, μετανάστης, που δημιούργησε μια όμορφη ζωή δουλεύοντας παρά τις δυσκολίες, έμειναν μόνο με τα υπάρχοντα τους και το μικρό “φιατάκι” που από τον χειμώνα έχει γίνει το “σπίτι” τους.
Πέρασαν ένα καλοκαίρι με ζέστη, καύσωνα, μαθαίνοντας μέσα στην ημέρα ότι για να μη “καούν” θα πρέπει να αλλάζουν θέσεις παρκαρίσματος γύρω από την παλιά τους γειτονιά. Η γυναίκα εκφράζει την απέραντη θλίψη της λέγοντας: “Η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα ζούσαμε κάτι τέτοιο. Έχουμε στείλει επιστολές με το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, εγώ χωρίς δουλειά επί χρόνια και χωρίς σπίτι, αλλά δε γίνεται κάτι.”
Εξηγεί με πόνο τις ατέρμονες προσπάθειές τους: “Στη Μητρόπολη που απευθυνθήκαμε, μας είπαν να πάμε στο χώρο που λειτουργεί στα Σπάτα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε. Θα ήθελα να δουλέψω, να βρούμε ένα σπίτι και όχι να είμαστε κάπου χωρίς να κάνω κάτι. Δεν είναι λύση να πάμε σε ένα ίδρυμα. Απευθυνθήκαμε και στον δήμο και στον Συνήγορο του Πολίτη και σε κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά δεν έχει γίνει κάτι. Να μπορέσουμε να νοικιάσουμε ένα σπίτι στην Αμαλιάδα, να ξέρω ότι ο πατέρας μου είναι ασφαλής, ώστε να μπορώ να βρω δουλειά και έξω από την πόλη. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο τα χρέη, ένα αυτοκίνητο που έχει γίνει σπίτι και τα υπάρχοντα μας στο αυτοκίνητο και σε μια αποθήκη…”
Κάνουν έκκληση για βοήθεια
Με παράπονο λέει: “Ήδη, ξεχαστήκαμε…Περνάει όλος ο κόσμος, μας βλέπει με λύπη. Είναι ό,τι χειρότερο για εμάς. Περίπου 10 χρόνια άνεργη. Έχω τελειώσει Λογιστικά και έχω βγάλει και Πληροφορική. Έκανα διάφορες δουλειές, αλλά τώρα δεν έχουμε τίποτα”.
Τα τελευταία χρόνια ζουν από τη σύνταξη του κ. Παναγιώτη, που φτάνει κατά 3.000 ευρώ μειωμένη εδώ και χρόνια, στις 5.800 ευρώ το έτος, με τα χρέη τους να συσσωρεύονται. Όπου έχουν απευθυνθεί για ενοικίαση σπιτιού, οι απαντήσεις είναι αρνητικές, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι θα καταβάλλουν το ενοίκιο.
“Θέλω να με εμπιστευτούν οι ιδιοκτήτες σπιτιών. Είμαστε άνθρωποι που είχαμε δουλέψει, είχαμε περιουσία και κάποια στιγμή όλα μας πήγαν ανάποδα, όπως συμβαίνει σε πολύ κόσμο. Δε θα κοροϊδέψουμε κανέναν. “Μια δουλειά και ένα σπίτι να νοικιάσουμε. Δεν είναι ανθρώπινο αυτό που ζούμε. Δεν είναι δίκαιο για τον πατέρα μου…” λέει η κυρία Στέλλα.
Κλείνοντας με διάχυτη συγκίνηση το ρεπορτάζ, ο γλυκύτατος κ.Παναγιώτης σηκώθηκε από την “καρέκλα” του και πρόσθεσε: “Ήρθαμε μετανάστες και φτιάξαμε τον οικισμό Κερτιζέϊκα στα Δουνέϊκα. Δουλέψαμε, δυσκολευτήκαμε, παλέψαμε, τα καταφέραμε όμως τίμια, και κάναμε τις οικογένειες μας. Δεν είναι δίκαιο αυτό. Πού είναι η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, οι αρχές;“
“Κοινό μέτωπο” Ελλάδας, Βελγίου, Ιταλίας και Πολωνίας για πλαφόν στο φυσικό αέριο
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"