Η είδηση πως πέθανε η σπουδαία Μαίρη Χρονοπούλου «πάγωσε» το πανελλήνιο το μεσημέρι της Παρασκευής (6/10). Μετά από σύντομη νοσηλεία σε νοσοκομείο, λόγω ενός ατυχήματος που είχε μέσα στο σπίτι της, η εμβληματική Ελληνίδα ηθοποιός δεν βρίσκεται πια κοντά μας.
Ένας από τους πολύ στενούς της φίλους, ο επίσης ηθοποιός Μάκης Δελαπόρτας, αδυνατεί να συνειδητοποιήσει την απώλεια και το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει πίσω της η Μαίρη Χρονοπούλου.
Οι δυο τους μοιράστηκαν πάμπολλες προσωπικές τους στιγμές, πέρασαν ώρες συζητώντας και ανταλλάσοντας απόψεις ζωής, με τον κ. Δελαπόρτα να τη χαρακτηρίζει «μεγάλο πανεπιστήμιο» για όσα του δίδαξε με τη στάση της.
Ο Μάκης Δελαπόρτας στο DEBATER
Λίγο μετά τη γνωστοποίηση του θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου, το DEBATER επικοινώνησε με τον Μάκη Δελαπόρτα που συντετριμμένος μίλησε για την καλή του φίλη που δεν βρίσκεται πια στη ζωή.
«Η απώλεια για εμένα είναι μεγάλη. Μιλάμε για μια γυναίκα σημαντική για τη ζωή μου, μία φίλη καρδιάς που έχει στιγματίσει τα παιδικά μου χρόνια, αλλά και τη μετέπειτα ζωή μου αφότου τη γνώρισα από κοντά. Με τη Μαίρη η φιλία μας γιγαντώθηκε όλα αυτά τα χρόνια και αυτή τη στιγμή είμαι συγκλονισμένος».
Μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του, ο κ. Δελαπόρτας πρόσθεσε:
Όσο απαισιόδοξοι και να ήταν οι γιατροί της, εγώ ήθελα να ελπίζω ότι και αυτή τη φορά θα τα καταφέρει. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε. Και στεναχωριέμαι ιδιαίτερα γιατί ο θάνατος της ήταν πολύ άδικος. Έφυγε άδικα… Είχε βρει ξανά τα πατήματα της, είχε όνειρα. Περνούσε ένα μήνυμα μεγάλο στην τρίτη ηλικία, πως η ζωή δεν τελειώνει ποτέ και όσο ζούμε ελπίζουμε, κάνουμε όνειρα όπως οι νεότεροι άνθρωποι.
Όλο αυτό γκρεμίστηκε, έπεσε… Θα τη θυμάμαι πάντα με αγάπη, θα είναι πάντα στην καρδιά μου. Έχω να κρατήσω από εκείνη τις ατελείωτες συζητήσεις που κάναμε τα βράδια, είτε τηλεφωνικά, είτε από κοντά. Για εμένα ήταν μεγάλο πανεπιστήμιο η Μαίρη Χρονοπούλου.
Πίστευε πως η ψυχή, η ενέργεια και η αύρα του ανθρώπου δεν χάνεται ποτέ. Πιστεύω ότι η δίκη της αύρα δεν θα χαθεί ποτέ, γιατί ήταν έντονη προσωπικότητα. Δεν ήθελε να φτάσει σε σημείο να χάσει το μυαλό της και να ταλαιπωριέται στην καθημερινότητα της. Έγινε έτσι όπως ακριβώς ήθελε, να μην ταλαιπωρηθεί, να μην χάσει το μυαλό της. Μέχρι και την τελευταία τη στιγμή ήταν έτσι ακριβώς όπως ήθελε. Ακμαία και χαρούμενη».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΛΑΖΟΣ ΜΑΝΤΙΚΟΣ
Κρυολόγημα… διαρκείας: Τα συμπτώματα του long cold
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"