Κάθε χρόνο, καθώς η Eurovision πλησιάζει, ένα ερώτημα αιωρείται συχνά ανάμεσα στους φίλους του διαγωνισμού: γιατί κάποιες χώρες δεν χρειάζεται να αγωνιστούν στους ημιτελικούς και βρίσκονται απευθείας στον μεγάλο τελικό; Η απάντηση κρύβεται στον όρο «Big Five», τις πέντε χώρες που κατέχουν ένα ιδιαίτερο προνόμιο λόγω της στενής τους σχέσης με την διοργανώτρια αρχή.
Ποιες είναι, όμως, αυτές οι «Μεγάλες Πέντε» που εξασφαλίζουν τη θέση τους στον τελικό χωρίς να περάσουν από τη διαδικασία των ημιτελικών;
Διαβάστε επίσης: Η Ευρώπη «υποκλίνεται» στην Klavdia – Θύελλα ενθουσιασμού από τους ξένους φαν της Eurovision
Αυτές οι χώρες είναι οι λεγόμενες «Big Five»
Πρόκειται για την Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και την Ιταλία. Αυτές οι πέντε χώρες αποτελούν τους σταθερούς πυλώνες του διαγωνισμού, έχοντας καθιερωθεί ως οι κύριοι οικονομικοί υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU), του οργανισμού που βρίσκεται πίσω από τη διοργάνωση της Eurovision.
Γιατί περνούν απευθείας στον τελικό
Η άμεση πρόκριση των «Big Five» στον τελικό αποτελεί μια αναγνώριση της ζωτικής σημασίας της οικονομικής τους συνεισφοράς για την επιτυχία και τη βιωσιμότητα του διαγωνισμού. Χάρη στην οικονομική τους στήριξη, η EBU μπορεί να διασφαλίσει την υψηλή ποιότητα της παραγωγής, την ευρεία προβολή και τη γενικότερη ομαλή διεξαγωγή του θεσμού.
Έτσι, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς τους μεγαλύτερους χρηματοδότες, τους παρέχεται η δυνατότητα να συμμετέχουν απευθείας στον τελικό, διατηρώντας μια σταθερή και κυρίαρχη παρουσία στον διαγωνισμό κάθε χρόνο.
Η ιδέα των «Big Five» δεν ήταν πάντα δεδομένη. Η ανάγκη για τη δημιουργία αυτού του προνομίου προέκυψε το 1996, όταν η Γερμανία, ένας από τους βασικούς χρηματοδότες, αποκλείστηκε από τον τελικό λόγω της αποτυχίας της να προκριθεί από τους ημιτελικούς.
Αυτό το γεγονός προκάλεσε σοβαρά οικονομικά προβλήματα στην EBU, οδηγώντας στην απόφαση να εξασφαλιστεί η παρουσία των μεγαλύτερων συνεισφερόντων στον τελικό. Από το 2000, οι τότε «Big Four» (Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία) απέκτησαν αυτό το προνόμιο. Με την επιστροφή της Ιταλίας στον διαγωνισμό το 2011, μετά από μια απουσία δέκα ετών, ο όρος μετατράπηκε σε «Big Five».
Ωστόσο, η ύπαρξη των «Big Five» δεν είναι πάντα αδιαμφισβήτητη και έχει κατά καιρούς προκαλέσει αντιδράσεις από άλλες συμμετέχουσες χώρες, οι οποίες αισθάνονται πως αυτό δημιουργεί μια άνιση μεταχείριση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Τουρκίας, η οποία αποσύρθηκε από τον διαγωνισμό το 2013, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά της για αυτόν τον κανόνα.
Παρά τις αντιδράσεις, η EBU διατηρεί το σύστημα των «Big Five», αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της οικονομικής τους υποστήριξης. Είναι σημαντικό να τονιστεί, ωστόσο, ότι η απευθείας πρόκριση στον τελικό δεν αποτελεί εγγύηση για την κατάκτηση υψηλών θέσεων.
Συνολικά, οι «Big Five» αποτελούν ένα αμφιλεγόμενο αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της Eurovision. Η ύπαρξή τους, αν και δικαιολογείται από την ανάγκη για οικονομική σταθερότητα, συχνά πυροδοτεί συζητήσεις σχετικά με τη δικαιοσύνη του διαγωνισμού και την πιθανή επιρροή στην καλλιτεχνική του ποιότητα.
Άγγελος Μπράτης: Επιβεβαίωσε την παρουσία του στο GNTM – Οι άνδρες που θα κάθονται δίπλα του
Τραγωδία στην Χερσόνησο Ηρακλείου – Νεκρός 78χρονος που του έπεσε σωλήνας στο κεφάλι
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"