Όσοι διαβάζουν τον πολιτικό λόγο και τα κείμενα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, διαπιστώνουν τις διαφορές που κρύβονται πίσω από τις γραμμές των τοποθετήσεών του τον τελευταίο καιρό.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αυτή τη φορά στο άρθρο του στον Economist εμφανίζεται και πάλι επικριτικός σε εκείνες τις κυρίαρχες ομάδες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στοχοποιώντας και το φιλελεύθερο κατεστημένο, οι οποίες δεν μπορούν να καταλάβουν τις αγωνίες της Κοινωνίας και των διαμαρτυρόμενων πολιτών, με αποτέλεσμα να τροφοδοτούν τις δυνάμεις του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μητσοτάκης: “Πάρτε για παράδειγμα τα παράπονα των πολιτών. Ακόμα και τώρα το ευρωπαϊκό φιλελεύθερο κατεστημένο, του οποίου αποτελώ μέρος, εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να αδυνατεί ή να είναι απρόθυμο να αποδεχθεί ότι οι αιτιάσεις που τροφοδοτούν το ρεύμα του λαϊκισμού -από την παγκοσμιοποίηση μέχρι την αύξηση του κόστους ζωής- είναι πραγματικές και εκφράζονται με ειλικρίνεια.
Πρόκειται για μία προσέγγιση που εκδηλώνεται με τη μορφή του «εμείς και αυτοί» και λέει: «εμείς ξέρουμε καλύτερα». Μια τέτοια αλαζονική αυτοπεποίθηση είναι καταστροφική. Μας κάνει να μην βλέπουμε τις δυσκολίες των πολιτών, θολώνει την κρίση μας σχετικά με το ποια ζητήματα πρέπει να θέσουμε σε προτεραιότητα και, τελικά, αποξενώνει τους ψηφοφόρους”.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός κάνει δεύτερο άνοιγμα στους καραμανλικούς ψηφοφόρους, διευρύνοντας ωστόσο σε αυτή την περίπτωση και στην εποχή του Γ. Παπανδρέου, αναφέροντας ότι οι λαϊκίστικες δυνάμεις στη χώρα μας ανήλθαν στην εξουσία το 2015 (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και με “τον τρόπο αυτό, η Ελλάδα βρέθηκε με το «πλήρες πακέτο» της λαϊκιστικής ιδεολογίας: έναν υβριδικό συνασπισμό των άκρων τόσο της σκληρής αριστεράς όσο και της σκληρής δεξιάς“.
Με την επιχειρηματολογία αυτή ο πρωθυπουργός προσπαθεί να δείξει, από την μια τον κίνδυνο που υπάρχει αυτή τη στιγμή από τις δυνάμεις του λαϊκισμού εν όψει εκλογών, και από την άλλη να κάνει ένα άνοιγμα στο χώρο του κέντρου και του “μεσαίου χώρου” όπως αποκαλούσε ο Κώστας Καραμανλής εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που τον έφεραν στην εξουσία.
Οι συγκεκριμένες επιλογές του πρωθυπουργού, μόνοι τυχαίες δεν είναι εν όψει των ευρωεκλογών. Διαβάζοντας τις δημοσκοπήσεις διαπιστώνει, ότι οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί να υλοποιήσει “αγκαλιάζονται” από το κέντρο, που χτυπά καμπανάκι για δυο ζητήματα. Το ένα αφορά στους αγρότες, για τους οποίους η συντριπτική πλειοψηφία στηρίζει το δίκαιο των αιτημάτων τους, και το δεύτερο αφορά στην ακρίβεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει, εκτός από το να δείξει στην κοινωνία ότι διαφωνεί με την σκληρή γραμμή των “ελίτ” της Ευρώπης, κάτι ακόμη. Ότι εκείνος είναι ο εκφραστής της κεντρώας γραμμής, που αν χρειαστεί παίρνει μέτρα, τα οποία στηρίζουν τις κοινωνικές ομάδες που έχουν δίκαια αιτήματα, όπως είναι οι αγρότες.
Με αυτόν τον τρόπο αποκτά ερείσματα, εκτός από το ελληνικό ακροατήριο, και στο ευρωπαϊκό που πιστεύει ότι οι Βρυξέλλες, τόσο με τα Μνημόνια όσο και τώρα με τη διαχείριση των κρίσεων, ξεφεύγει από τον πολιτικό της προσανατολισμό. Ενώ οι “ελίτ” των Βρυξελλών – ακόμη και εκείνες που βρίσκονται στο φιλελεύθερο μπλοκ – με τις συμπεριφορές τους, αναγεννούν το “τέρας” του λαϊκισμού που πάει “πακέτο” με την ακροδεξιά.
Συναγερμός στην Αντιτρομοκρατική μετά την έκρηξη βόμβας έξω από το Υπουργείο Εργασίας
Εορτολόγιο – Ποιοι γιορτάζουν σήμερα, 3 Φεβρουαρίου;
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"