Θυμάμαι σαν τώρα, ότι με βάση τις δημοσκοπήσεις επιχειρούσαμε προεκλογικά να καταγράψουμε τους πιθανούς νικητές. Και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι το αποτέλεσμά τους θα θύμιζε φοιτητικές εκλογές, καθώς όλοι θα έβρισκαν έναν λόγο να πανηγυρίζουν. Τελικά, ο σοφός λαός διέψευσε είτε με την ψήφο του είτε με την αποχή του τα σενάρια αυτά στέλνοντας με τον δικό του τρόπο το μήνυμα. Με κυριότερο από όλα ότι η περίοδος χάριτος για όλους τελείωσε και η επιταγή από… λευκή προς ηγεσίες και κυβέρνηση πλέον έχει ημερομηνία λήξης. Για κάποιους δε, πολύ πιο κοντινή από ότι πίστευαν οι ίδιοι. Στην κάλπη των ευρωεκλογών υπήρξαν με βάση το αποτέλεσμα πολλοί ηττημένοι αλλά ένας νικητής. Και ο νικητής αυτός δεν έχει… φωτιστεί, καθώς περιμένει στη γωνία για να εμφανιστεί περισσότερο στο «φως».
Όπως είναι γνωστό η… μάχη που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια είναι μεταξύ της πολιτικής και των οικονομικών συμφερόντων. Αυτό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά όλου του δυτικού κόσμους. Χρόνια τώρα οι οικονομικές δυνάμεις θέλουν την επικυριαρχία τους επί της πολιτικής. Εάν ανατρέξουμε σε δηλώσεις διαφόρων ισχυρών παραγόντων θα γίνει πιο εμφανές το παραπάνω. Διαχρονικά τα «οικονομικά συμφέροντα» θέλουν απέναντι τους αδύναμες κυβερνήσεις και ανίσχυρα πολιτικά κόμματα. Με τον τρόπο βέβαια αυτόν επί της ουσίας πριονίζουν το κλαδί που και αυτά κάθονται, αλλά για την ώρα δεν φαίνεται να τους απασχολεί αυτό.
Στην πατρίδα μας αυτή η μάχη είναι σε πλήρη εξέλιξη, για έναν ακόμη λόγο. Γιατί στη βάση το οικονομικό μας σύστημα παραμένει σε όλες τις δομές του άμεσα εξαρτώμενο από το κράτος. Και η οικονομία μας είναι στη φιλοσοφία της κρατικοδίαιτη. Η… μάχη για το Ταμείο Ανάπτυξης είναι ενδεικτική, όπως βέβαια και οι επενδύσεις που στηρίζονται στις κρατικές επιδοτήσεις και πρόνοιες. Αυτό από τη φύση της οδηγεί σε μια σύγκρουση διαρκείας με τους μεν να επιχειρούν να κρατήσουν τα κεκτημένα τους και τους δε να περιορίσουν την ισχύ των κυβερνήσεων. Με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα της κάλπης των ευρωεκλογών, η κυβέρνηση δεν περιόρισε μόνο την πολιτική της κυριαρχία καθώς όπως είπε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, το 41% δεν υπάρχει πλέον, αλλά κυρίως γιατί περιόρισε την ισχύ της απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα. Και στις «διαπραγματεύσεις» μαζί τους δεν είναι αυτή που θα έχει το πάνω χέρι όπως συνέβαινε μέχρι την ευρωκάλπη. Καλό ή κακό θα φανεί. Αλλά όποιος γνωρίζει ανθρωπογεωγραφία στην πολιτική και στον κόσμο των επιχειρήσεων, βλέπει την επόμενη ημέρα σε πλήρη εξέλιξη. Καθώς ο κερδισμένος των εκλογών περιμένει στη… γωνία. Το πότε θα εμφανισθεί θα φανεί. Αργά ή γρήγορα…
*Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Παλαιό Ψυχικό: Άγνωστος πυροβόλησε γάτο – Ξεσπά ο κηδεμόνας του ζώου στο DEBATER (ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ)
Ο Μητσοτάκης θέλει να ξορκίσει την εσωστρέφεια με το… βλέμμα σε Παρίσι – Βρυξέλλες
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"