Ο Θάνος Αλεξανδρής δεν χρειάζεται συστάσεις. Έχει μιλήσει γι αυτόν η τεράστια πορεία του και το μεγαλείο ψυχής που διαθέτει. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Αυτή η Νύχτα Μένει» το οποίο έγινε η πιο πετυχημένη τηλεοπτική σειρά για φέτος. Τον συνάντησα στο ησυχαστήριό του στην Νέα Αρτάκη και μιλήσαμε για την πορεία του, την σειρά,, την γνωριμία του με τον Γιώργο Μαρίνο αλλά και για την μεγάλη του αγάπη την Μαλβίνα.
➟Σε πετυχαίνω σε μια πολύ δημιουργική περίοδο. Πως έγινε η προσέγγιση ώστε το βιβλίο σου «Αυτή η Νύχτα Μένει» να γίνει σειρά;
Αν και έχω δικό μου σπίτι στο Μαρούσι, και πάντα θα λατρεύω την Αθήνα, όμως μεγαλώνοντας, καταλαβαίνεις ότι αληθινή σου πατρίδα είναι εκεί που υπάρχουν οι μνήμες…Νομίζω εδώ στο χωριό, έχω στήσει ένα δικό μου σκηνικό, όπου αραχτός βλέπω Netflix, δουλεύω στον υπολογιστή, μαγειρεύω και κοντά στα αγαπημένα μου πρόσωπα δεν υπάρχει η παραμικρή λαχτάρα για καριέρες και τα τοιαύτα, εκτός κι αν προκύψει κάτι άκρως διεγερτικό…Μου τηλεφώνησε από τον Alpha η υπέροχη Ευγενία Μαυρίδου στενή συνεργάτης του διευθυντή προγράμματος κ. Χρήστου Κόμπου και ζήτησε ραντεβού…Επειδή ήταν πρόσφατη η κυκλοφορία του τρίτου μου βιβλίου «Του Οσίου Αλμοδόβαρ Ανήμερα» και είχε δημιουργήσει θα’ λεγα ένα σουξέ, υπέθεσα πως θα ζητούσαν το συγκεκριμένο πόνημα για αυτοτελείς επιθεωρησιακές τηλεοπτικές ιστορίες… Όμως είχαν επιλέξει το «Αυτή η νύχτα μένει» κι επειδή υπήρχαν για μένα μαύρα κατάλοιπα από την ταινία, το εξέλαβα σαν θεϊκό σημάδι, για να ξεμπερδεύω με τις αδικίες που έγιναν στο πρόσωπό μου κατά το παρελθόν. Αφού συμφωνήσαμε με τα οικονομικά, ξεκίνησε μια υπέροχη συνεργασία με εξαιρετικούς ανθρώπους, που πάντα θα τους έχω στην καρδιά μου και θα τους μνημονεύω με αγάπη…
➟Συμμετείχες και εσύ στην επιλογή των ηθοποιών της σειράς;
Δεν είχα καμία σχέση με το casting, γιατί μένοντας χρόνια μακριά από Αθήνα δεν γνώριζα τους ηθοποιούς των τελευταίων χρόνων, δεύτερον δεν θα το επιχειρούσα ποτέ στη ζωή μου γιατί θα ήταν επώδυνο για μένα να απορρίπτω ανθρώπους που κάνουν όνειρα, και τρίτον, έτσι κι αλλιώς πάντα την επιλογή την κάνει ο παραγωγός που ρισκάρει τα χρήματά του…
➟Η σειρά ολοκληρώνεται φέτος; Τα podcast που κάνεις θα συνεχίσουν κανονικά;
Η καινούργια αυτή εμπειρία ήταν συναρπαστική και θα τολμούσα να πω είχε αποδοχή από τους φίλους μου, αν και άρχισα φοβισμένα και πολύ δισταχτικά, όπως πάντα συμβαίνει σε μένα, όταν καταπιάνομαι με καινούργιες προκλήσεις και προσκλήσεις. Η τηλεόραση δεν μ’ αρέσει καθόλου, όμως αν υπάρξουν ενδιαφέρουσες προτάσεις για ραδιόφωνο και podcast, κάποιοι με έχουν προσεγγίσει για το τελευταίο, θα ήταν δυνατό δέλεαρ για να αποχωριστώ την μόνιμη παραμονή μου στην Νέα Αρτάκη.
➟Θα σε δούμε μέχρι το τέλος της σειράς να επιστρέφεις στο Αγρίνιο;
Να σκεφτείς είχαμε την ίδια κουβέντα με τον Γιάννο Περλέγκα, αυτόν τον συγκλονιστικό ηθοποιό και φίλο στο αφιέρωμα που του έκανα στην σειρά των podcast… Μου λέει ο Γιάννος: «Θέλω στο φινάλε της σειράς να χορέψω ένα ζεϊμπέκικο, αλλά τραγουδiσμένο από σένα και μάλιστα το Τρίτη μακαρόνια φάτε μάγκες βγάλτε χρόνια. Και την Κυριακή έχει κρέας, τζάμπα είναι κι ο κουρέας». Μου άρεσε η ιδέα γελάσαμε, αλλά όχι δεν θα γίνει. Εκείνη η εμφάνιση που έκανα με το κόκκινο κασκόλ τραγουδώντας «Τι πουρό τι καγκουρό» ήταν υπεραρκετή, και παραδόξως άρεσε, ενώ όταν το είδα εγώ, σκιάχτηκα.
➟Έγιναν αλλαγές στο σενάριο που στο βιβλίο δεν τις βλέπουμε;
Επειδή πάντα λέω την αλήθεια και θέλω να είμαι ειλικρινής με τους φίλους μου , το ζητούμενο και το μεγάλο μου όνειρο, αν θέλετε μέχρι τώρα, είναι οποιαδήποτε συνεργασία γίνει, να είναι στηριγμένη αποκλειστικά και μόνο στο βιβλίο. Αυτό όμως θα μπορούσε να γίνει στην ταινία, όπου σύμφωνα με τον μεγάλο μας συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα, αν το θέμα της ταινίας είχε στηριχτεί αποκλειστικά και μόνο στο βιβλίο, θα είχαμε ένα δεύτερο «Ποτέ την Κυριακή» που θα τρέλαινε τους Αμερικάνους. Αυτά είναι τα λόγια του αείμνηστου μανταρέα, όταν ήρθε στην πρεμιέρα της ταινίας παρέα με τον Γιώργο Χρονά. Όταν όμως πρόκειται για σήριαλ είναι εντελώς ανέφικτο και φυσικά ο σταθμός μου εξήγησε, πως η μυθοπλασία ήταν αναγκαία αφού υπολόγιζαν πάνω από 120 επεισόδια…Μόνο στην περίπτωση που τα επεισόδια ήταν 20 έως 30, θα μπορούσε όλο αυτό το πράγμα να στηριχτεί μόνο στο βιβλίο και να λειτουργήσει σαν ντοκιμαντέρ από εκείνη την ένδοξη εποχή.
➟Έχεις ζήσει την νύχτα στην δεκαετία των 80ς. Είναι όπως την βλέπουμε στη σειρά ή υπήρχαν πιο ακραία περιστατικά;
Πριν την προβολή της σειράς στο μεγάλο πάρτι που οργάνωσε ο Alpha, ένας από τους ιθύνοντες του καναλιού με ρώτησε: «Βρε Θάνο, διάβασα το βιβλίο σου και έχω απορίες… Όντως έγιναν όλα αυτά; Σε μένα φαίνεται, ένα άλλο σύμπαν» και του απάντησα «Όχι απλά έγιναν, όμως για να μην τρομάξω τον κόσμο, στο βιβλίο μου παρουσιάζω την πιο light εκδοχή των πραγμάτων»…Στο σήριαλ λοιπόν πέτυχε η παραγωγή και ο σταθμός, αφού επέλεξαν ό,τι εκλεκτότερο υπάρχει από συνεργάτες να αποδώσουν πιστά την εποχή, το κλίμα, την ατμόσφαιρα των μαγαζιών και ειλικρινά εμένα μ’ έχει συγκινήσει πολλές φορές, γιατί νιώθω να τα ξαναζώ από την αρχή… Εννοείται σε ένα μεγάλο οικογενειακό κανάλι δεν επιτρέπονται τα ακραία γιατί θα πέφτανε βροχή τα πρόστιμα. Τηλεφωνούν φίλοι από όλη την Ελλάδα και κλαίνε γιατί ξαναζούν τα ένδοξα νιάτα τους και συνεργάτες του 80 μου στέλνουν φωτογραφίες από κοινές μας εμφανίσεις, νιώθοντας ότι ξαναζώ το ξέφρενο πανηγύρι εκείνων των χρόνων…Θα σας περιγράψω μια σκληρή εικόνα που θα ήταν ανέφικτο να ενταχτεί στην σειρά λόγω της βωμολοχίας, και της αγριότητας, που δεν αντέχεται. Καταχείμωνο, σε ένα εντελώς ντεκαντάνς σκυλάδικο κάπου στην βόρεια Ελλάδα, εγώ στα παρθενικά μου βήματα, όμως από το πρώτο βράδυ καταλαβαίνουμε, ότι δουλεύουμε σε εμπόλεμη ζώνη…Ένα βράδυ αποκαμωμένος μαζί με το μπαλέτο μου, γυρνάμε σε ένα άθλιο ξενοδοχείο και την στιγμή που συνομιλώ με συμφοιτητή μου από το θέατρο τέχνης, ο οποίος κάθε φορά ενθουσιάζεται με όλα αυτά που διηγούμαι, ακούω έναν τρομαχτικό θόρυβο, σαν ποδοβολητά αλόγων και φωνές πολλές που ουρλιάζουν, χτυπούν πόρτες και αλαλάζουν : «Καριόλες από δω, δεν φεύγετε, αν δεν σας γαμήσουμε…ξέρετε, πόσες έχουμε πετάξει στο βουνό;» Αποσβολωμένος με το τηλέφωνο στο χέρι προσπαθώ να εξηγήσω στον φίλο μου και τηλεφωνώ στην ρεσεψιόν…Γρήγορα όμως αντιλαμβάνομαι, πως είμαστε στη μέση του πουθενά, απροστάτευτοι, στο έλεος του Θεού…Τι είχε γίνει; Κάποιες τραγουδίστριες υποσχέθηκαν διάφορα στους πελάτες αν ξόδευαν πολλά λεφτά για σαμπάνιες κι αυτοί ήρθαν σαν τους αλιγάτορες να αρπάξουν τη λεία τους… Ακολούθησε χαμός, η αστυνομία καμία αντίδραση και θυμάμαι αρπάξαν μια κοπέλα με φοβερές συνέπειες.
➟Το βιβλίο «Αυτή η Νύχτα Μένει» το έχεις αφιερώσει στην μητέρα σου. Σου στάθηκε στην επιλογή σου να ασχοληθείς με την νύχτα;
Εννοείται πως όχι…..Η μάνα μου ήταν ενάντια στις Επιδαύρους και στα Εθνικά θέατρα, θα ενέκρινε την νύχτα; Νομίζω το πήρε απόφαση, πως δικηγόρο δεν θα μ΄ έβλεπε ποτέ και επίσης για να την καθησυχάσω, κάθε πρωί μετά τη δουλειά, πήγαινα τράπεζα και της έστελνα όλα τα λεφτά…Τουλάχιστον τα μάζευε εκείνη, για να μην μείνω κάποια μέρα στο δρόμο, όπως συνήθιζε να λέει, και εκτός από όλα τα άλλα, της οφείλω και αυτό…
➟Πώς ανακοίνωσες στους γονείς σου ότι θα ασχοληθείς με το τραγούδι και την νύχτα; Ήρθες σε σύγκρουση μαζί τους;
Οι μεγάλες ταραχές και συγκρούσεις ήταν στην αρχή όταν μπήκα στην δραματική του Κουν και όλα για τον φόβο των Ιουδαίων γίνονταν εν κρυπτό…Μετά όταν με πήρε ο Μαρίνος στη Μέδουσα, αναγκάστηκα να ομολογήσω, στέλνοντας επιστολή παρακαλώ.…Απάντησε οργισμένη, ότι μετά απ΄ αυτό το ατόπημα θα έπρεπε να τους ξεχάσω, θα τους πεθάνω και βέβαια εγώ δεν θα έχω καλό τέλος. Ήρθαν ευτυχώς στη Μέδουσα με είδαν, ενθουσιάστηκαν και έτσι πήρα το οκ…Όταν άρχισα στην επαρχία, δεν μίλησα ούτε για σκυλάδικα, ούτε για κονσομανσιόν, ούτε φυσικά έκανα λόγο για νονούς της νύχτας…Με είδαν και στα φαντασμαγορικά, θεάματα του Μαρίνου αλλά και σε μαγαζιά της Αθήνας που ήταν καρατσεκαρισμένο από μένα πως δε θα γινόταν φόνος άρα κανένα πρόβλημα.
➟Έχεις εξασκήσει το επάγγελμα του ηθοποιού ή σε κέρδισε κατευθείαν η νύχτα;
Βεβαίως με επιτυχία από τα πρώτα μου βήματα…Σπουδαστής της δραματικής έπαιξα πρωταγωνιστικό ρόλο στην παράσταση «ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ» του Λουκιανού στο Λυκαβηττό δίπλα στον Ψαριανό, Μπουλά, Μπαλανίκα, Ζούνη,Μαρίνα, Μαρία Τζομπανάκη…Ήταν σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλαβέτα και μουσική Μίμη Πλέσσα, επίσης σε παιδικό θέατρο με μουσική Κατσαρού, Νικο Χατζίσκο στον Οιδίποδα Τύραννο και όταν μου κάνανε πρόταση να παίξω πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «ΑΓΓΕΛΟΣ» υποδυόμενος τον εραστή του Μανιάτη, κάποια στιγμή τα παρατάω όλα και αρχίζω στα σκυλάδικα.
➟Η γνωριμία με τον Γιώργο Μαρίνο πως ήρθε;
Ένα βράδυ τυχαία και ανυποψίαστα κατέβηκα τα σκαλιά της Μέδουσας, τον Μαρίνο τότε δεν τον είχα από τους δίσκους του τότε σε μεγάλη υπόληψη, όμως όταν τον είδα live, έκλαιγα από συγκίνηση.
➟Τι έχεις λάβει από εκείνον; Ποια συμβουλή του κρατάς βαθιά μέσα σου;
Κοντά του έμαθα να είμαι συνεπής στις πρόβες και στα ραντεβού, στρατιωτική πειθαρχία και το σημαντικότερο πως γίνεται ένα ελαφρύ είδος όπως είναι το show, να γίνεται μια μεγάλη μορφή τέχνης.
➟Θυμάσαι κάποιο περιστατικό από την συνεργασία σου με τον Γιώργο Μαρίνο;
Τις πρώτες μέρες ρώτησε τι ζώδιο είμαι και μόλις άκουσε Παρθένος, ήθελε να με διώξει… «Πώς σε λένε?» … «Θανάση Αλεξανδρή» απαντάω… Έχεις το ωραιότερο επίθετο του κόσμου και ένα πανάθλιο όνομα…από τότε κουβαλούσα το κόμπλεξ και όταν κυκλοφόρησε το πρώτο δημοσιογραφικό μου κομμάτι υπέγραψα με το Θάνο. Για μένα είναι ο μεγαλύτερος εν ζωή καλλιτέχνης και πιστεύω, δεν πρόκειται ποτέ να αντικατασταθεί. Πολλές φορές στην προσπάθεια να βγει το πρόγραμμα όπως το είχε ονειρευτεί, γινόταν υστερικός, εγκληματικός και μέσα σε όλα τα υπέροχα που μου έδωσε, θυμάμαι και βράδια που ξέσπαγα σε κλάματα…Δεν έχω επαφές μαζί του ούτε εγώ ούτε οι πιο κοντινοί του…Έχει επιλέξει να ζει μόνος και πρέπει να το σεβαστούμε.
➟Η νύχτα που έζησες εσύ στα μαγαζιά της εποχής έχει κοινά στοιχεία με την νύχτα του σήμερα;
Έτσι κι αλλιώς δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να είναι η ίδια…Αυτό που ζήσαμε τότε, ήταν συνάρτηση της εποχής της σεξουαλικής απελευθέρωσης και του χρήματος που έρεε άφθονο…Μια προσπάθεια αναβίωσης θα ήταν αποτυχία, γιατί απλώς θα ήταν απλά και μόνο μίμηση.
➟Κινδύνεψε ποτέ η ζωή σου μέσα στα σκυλάδικα;
Εννοείται πως εκτός από τις συγκλονιστικές εμπειρίες που προσφέρει η νύχτα υπήρξαν στιγμές που κινδύνεψα κι εγώ και το μπαλέτο μου και έχουμε γίνει μάρτυρες σε άγριες καταστάσεις…Να σας πω όμως μια αλήθεια; Στο κόσμο της μέρας και στους κόλπους της διανόησης κινδύνεψα περισσότερο, γιατί στους «ανίερους» χώρους που βρισκόμουνα τόσα χρόνια υπήρχαν κανόνες, μπέσα και ηθική..
➟Η Μαλβίνα Κάραλη είναι κομμάτι της ζωής σου. Τι θυμάσαι από εκείνη;
Η Μαλβίνα δεν είναι απλά ένα απλά ένα κομμάτι της ζωής μου, όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά μέλος της οικογένειας…Το πιο δαιμόνιο μυαλό με χιούμορ εκρηκτικό, πλούτο γνώσεων που σε εκνεύριζε. Νομίζω 100 χρόνια κι αν περάσουν Μαλβίνα δεν θα ξαναδεί αυτός ο λαός.. Τι θυμάμαι από αυτή? Γέλια γέλια , ιδέες, τρέιλερ, κείμενα, καλλιαρντά, κάθε μέρα η παρέα της ήταν πανηγύρι…Τι να ξεχωρίσω όταν έχω ζήσει εκατομμύρια πράγματα παρέα της…Νομίζω ο χαμός, το μεγάλο σουξέ και η τεράστια ανατροπή στο προφίλ της ήταν όταν κάναμε το ΝΤΑΛΕ-ΝΤΑΛΕ στο ραδιόφωνο του Σκαι και όλο αυτό γινόταν κόλαση για τους υπόλοιπους… Μέχρι νταλίκες πάρκαραν για να φέρουν μπύρες, κρασί και γουρουνόπουλα στην λατρεμένη τους ντίβα. Μέρες του νοσοκομείου δεν θέλω να τις θυμάμαι…θυμάμαι όμως λίγο καιρό πριν φύγει, όταν σχεδιάζαμε ραδιοφωνική εκπομπή και οι τίτλοι θα ήταν ντυμένοι με την φωνή του Μάκη Χριστοδουλόπουλου….
➟Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Όνειρό μου ένα ντοκιμαντέρ που το ετοιμάζω χρόνια και θα είναι η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά.
“Σεισμός” με την επιστροφή της Ελένης Φουρέιρα – Το εκρηκτικό σόου και η συγκίνηση (vid)
Με ποιους συναντήθηκε ο Σπύρος Μαρτίκας μετά την αποχώρησή του από το Survivor All Star; (pics)
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"