Μια αποκαλυπτική κι εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Πέτρος Ιακωβίδης σε γνωστό περιοδικό. Ο γνωστός τραγουδοποιός, σε μία από τις λίγες συνεντεύξεις που δίνει, αναφέρθηκε στην οικογένεια αλλά και την προσωπική του ζωή.
Πιο συγκεκριμένα, ο Πέτρος Ιακωβίδης μίλησε στο Down Town και τον Πάνο Ζόγκα και απάντησε σε… αδιάκριτες ερωτήσεις που αφορούσαν το ξεκίνημά του από την πατρίδα του, την Καβάλα, τη γνώμη της οικογένειάς του για το επάγγελμα που διάλεξε αλλά και για τις επιλογές στην προσωπική του ζωή.
Ένα παιδί από την Καβάλα στη μεγάλη πόλη. Πώς ξεκίνησαν όλα; Με τι ασχολούνται οι γονείς σου;
Ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιριστής, όταν γνωρίστηκε με τη μητέρα μου. Μετά ασχολήθηκε με την εστίαση, είχε ένα εστιατόριο στο λιμανάκι της Καβάλας. Αργότερα επέστρεψε στα γήπεδα, ως φροντιστής πια λόγω ηλικίας. Η μητέρα μου ήταν κομμώτρια, αλλά όταν γεννήθηκα εγώ και δύο χρόνια μετά η αδελφή μου τα άφησε όλα και ασχολήθηκε με το μεγάλωμά μας. Η κλασική Ελληνίδα μάνα.
Απ’ ό,τι ξέρω είστε πολύ αγαπημένα αδέλφια.
Έτσι μας έμαθαν οι γονείς μας. Να λέμε τα πάντα μεταξύ μας, να μην κρύβουμε ό,τι μας ενοχλεί. Γενικά στο σπίτι υπήρχε μια ελεγχόμενη ελευθερία.
Καλά, οι γονείς σου δεν σου είπαν “παιδί μου σε τι χώρο πας, κάνε και κάτι άλλο”;
Από παιδί μού άρεσε η μουσική. Βλέπω κάποια παλιά μου βίντεο σε πολύ μικρή ηλικία που έπαιζα με ψεύτικα όργανα. Δεν είχα αμαξάκια και όπλα. Οπότε εκείνοι το είχαν καταλάβει πριν από μένα
ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική – όχι ότι θα γίνω τραγουδιστής, αλλά ότι θα ασχοληθώ με αυτό τον τομέα. Όταν πήγαινα νηπιαγωγείο, άρχισα να κάνω μαθήματα για να μάθω να παίζω μπουζούκι, στα βιβλία μου μέσα έγραφα στιχάκια και όλο αυτό με πήγαινε προς τα εκεί. Ο δάσκαλός μου και μαέστρος σε νυχτερινά κέντρα, ο Δημήτρης Δημητρόπουλος, ήταν αυτός που τους ενημέρωσε ότι θ’ αρχίσω
να τραγουδάω.
Και μετά σε φέρνει στη Θεσσαλονίκη ο Νίκος Κουρκούλης, που είναι και θείος σου όπως διάβασα.
Ναι, αλλά με μια διαφορά. Μετά από πολλά μαγαζιά της επαρχίας, πηγαίνω στο “Ρόδον” της Θεσσαλονίκης όπου και πάλι τραγουδούσαμε έξι μέρες την εβδομάδα. Ήμουν 18 χρονών. Ο
Νίκος με βοήθησε πάρα πολύ, υπήρξε υποστηρικτής μου. Μου το έκανε ξεκάθαρο από την αρχή. Μου είπε: “Δεν θα σε βάλω σε κάποιο σχήμα εγώ. Θα είμαι εδώ για να σου δίνω συμβουλές. Γιατί θέλω όταν συμβεί κάτι με το όνομά σου να λένε πως το πέτυχε ο Πέτρος και όχι ο ανιψιός του Κουρκούλη ή οποιοσδήποτε άλλος”. Τρία χρόνια λοιπόν Θεσσαλονίκη, δύο χρόνια σε κάποιες άλλες πόλεις και μετά Αθήνα.
Πώς έγινε;
Τότε ο Νίκος τραγουδούσε στο Fix με την Κέλλυ Κελεκίδου και τον Κώστα Καραφώτη. Μου τηλεφωνεί και μου λέει: “Νομίζω ότι τώρα ήρθε η ώρα να κατέβεις Αθήνα”. Και έτσι έγινε. Και κάπου στα 26 μου ένας καλός μου φίλος που δουλεύαμε μαζί στη Βέροια, ο Σπύρος Ποταμόπουλος, μου πρότεινε να συνεργαστούμε, εκείνος ως παραγωγός κι εγώ ως καλλιτέχνης. Έτσι έκανα τον πρώτο μου δίσκο και έγινα πια δισκογραφημένος καλλιτέχνης και πορευόμαστε μαζί.
Από προσωπική ζωή; Πώς σκέφτεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;
Σίγουρα θέλω να κάνω οικογένεια –έτσι μεγάλωσα, σε μια ευτυχισμένη οικογένεια–, αλλά όχι τώρα. Επειδή εργάζομαι πολύ, θέλω όταν θα κάνω παιδιά να είμαι παρών και ο χρόνος τώρα είναι ελάχιστος. Όπως για μένα και την αδελφή μου οι γονείς ήταν σπίτι, έτσι το σκέφτομαι κι εγώ. Δεν θέλω τα παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς εμένα και απλώς εγώ να γυρίζω σπίτι. Και αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο.
Παραδεκτή η προσφυγή της Γεωργίας Μπίκα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπόθεση βιασμού
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"