Οι αποκαλυπτικές συνομιλίες μεταξύ του ιερέα και των μελών του κυκλώματος – Τα “μακαρόνια”, η “γλάστρα” και το αποσμητικό

Τους αποκαλυπτικούς διαλόγους μεταξύ του παλαιοημερολογίτη ιερέα, πρώην μοντέλου, άλλων δύο ιερέων και της 52χρονης αρχηγού του κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών, φέρνει στο φως της δημοσιότητας το DEBATER.

Συγκεκριμένα, όπως αποκαλύπτεται από τους διαλόγους, που κατέγραψε ο «κοριός» της ΕΛ.ΑΣ, το κύκλωμα χρησιμοποιούσε συνθηματικά για τα ναρκωτικά όπως «μακαρόνια», μια μάρκα αποσμητικού, μία «γλάστρα» ενώ μέσα στις συνομιλίες αναφέρονται ύβρεις, αναφορές για ναρκωτικά που κρύβονται σε ιερούς ναούς, αλλά και τσακωμοί για τις δοσοληψίες ναρκωτικών.

Αναλυτικά οι συνομιλίες:

Έλαα.

Έλαα.

: Έλα δεν μπορώ να συνδεθώ. Δεν έχω καθόλου μονάδες….

: Έλα;

Δεν έχω καθόλου μονάδες για να συνδεθώ σε ίντερνετ.

: Ωραία πες μου.

: Ωραία πες μου κάτι.

: Πρέπει μάλλον να ακυρώνετε να φύγω και έχω τρελαθεί τώρα πες μου.

: Σε ακυρώνω να φύγεις;

: Όχι εσύ ρε συ. Πες μου πες μου γάμησέ το τώρα κάτι…πες μου. Όχι εσύ.

: Ωραία πες μου…πες μου κάτι. Έχεις ένα πακέτο μακαρόνια που χρειάζομαι;

: Λεφτά έχω;

: Ναι για αυτό σου λέω.

: Αστέριε τίποτα παραπάνω; Αλήθεια τώρα;

: Τι εννοείς; Όχι αγάπη μου. Άκου, άμα έχεις…άμα έχεις να με καλύψεις επειδή είμαστε τρελαμένοι. Μόλις μπήκαμε, σκέψου τραβολογάγαμε τη Βούλα, θέλουμε ένα πακέτο μακαρόνια και θα σου δώσω εγώ τριακόσια ευρώ.

: Εεε…Αστέριε….

: Τακτοποίησέ μας σε παρακαλώ.

: Αστέριε…

: Πες.

: Εεε το ένα δηλαδή πληρώνεις στην ουσία…

: Ναι ρε αγάπη.

:…και είναι  τριακόσια έτσι;

: Βρε ναι εντάξει και έχει ο θεός. Και αύριο. Ωχ θεέ μου.

: Άμα έχεις παραπάνω λεφτά…

: Δεν έχω.

:…(δυσνόητο) θα έχει να φύγω.

: Δεν έχω γιατί μου πήγαν…

: Αλλά χωρίς λεφτά δεν μπορώ Αστέριε…Δηλαδή πράγμα…

: Όχι.

: …Αστέριε…

: Άκουσέ με.

: Ναι.

: Δεν έχω παραπάνω λεφτά και εκτός αυτού αύριο το πρωί έχουμε λειτουργία…

: Αστέριε…(δυσνόητο) πεντακόσια από κει πέρα.

:… Δεν μπορώ και ούτε θέλω.

: Ρε γαμώ τη τρέλα μου γαμώ ρε.

: Τι;

: Ρε Αστέριε μου είπατε για εφτακόσια θα πηγαίνατε και θα καλυβόμουνα και εγώ για αυτό το πράγμα. Ρε τι θα πάθω εγώ με αυτή τι τραπέζι…Τι έχω βάφτιση έχω εγώ γάμησέ τα.  Αλήθεια. Αστέριε…

: Ναι.

: Μ’ ακούς;

: Ναι.

: Ωραία, ένα και εντάξει οκ. Αστέριε…

: Ναι.

: Σε παίρνω να βγεις.

: Ναι ναι ναι εντάξει έλα έλα, έλα καρδούλα μου.

: Ναι, έλα μπάι.

: Εσύ δε θα μπεις; Θα φύγεις εεε κατευθείαν;

: Ούτε καν ούτε καν ούτε καν ούτε καν

: Ντάξει ντάξει ντάξει ντάξει, άντε…

: Πρέπει να φύγω μπαμ. Έλα.

: …τακτοποίησε με σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ γεια.

: Έλα έλα.

: Τον είδες;

: Αγάπη μου, σε ευχαριστώ. Λοιπόν σου στέλνω ρολόν, ένα σπρέι Noxzema memories.

: Ναι.

: Και…και άρτο.

: Τον είδες; Τον Ψηλό;

: Ναι και άρτο από τη Παναγία ναι ναι ναι.

: Ντάξει ντάξει.

: Τα έχω…τα κανόνισα όλα.

: Ντάξει ντάξει μπράβο μπράβο.

: Εντάξει;

: Μπράβο ναι.

: Ντάξει;

: Άναψε και ένα κεράκι εκεί τώρα και τα λέμε.

: Αμήν αμήν αμήν. Ντάξει.

: Έλα μπάι.

: Εσύ; Άντε θα τα πούμε.

: Έλα γεια γεια.

: Και κάτι…κάτι του είπα, θα σου εξηγήσει γεια. Τα λέμε.

: Ντάξει έλα μπάι.

: Γεια γεια φιλάκια. Ευχαριστώ.

*ΜΙΛΑΕΙ Ο ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ*

: Υπάρχουνε;

: Τι;

: Μακαρόνια;

: Όχι ρε…

: Μμμ.

: Που να υπάρχουνε στη γλάστρα; Υπάρχουν αλλά…όχι εκεί…πλέον.

: Μμμ;

: Άμα δεν γυρίσω εγώ…Άμα δεν γυρίσω εγώ τώρα δεν γίνεται.

: Τι εννοείς;

: Τι εννοώ;…Μ’ ακούς;

: Έλα.

: Για πες μου λίγο.

: Τι;

: Αυτό που σου είπα το πήρες.

: Ναι.

: Που αλλού να είχα βάλει δηλαδή; Που να το χα βάλει;

: Δεν ξέρω. Ρωτάω αν…

: Όχι, δεν έχω βάλει άλλο. Άμα δεν γυρίσω δεν γίνεται κάτι. Σε ρώτησα εκείνη την ώρα…αν θέλεις κάτι πες μου…αλλά ναι ήταν το οικονομικό στη μέση το καταλαβαίνω…

: Ρε καρδούλα μου δεν είναι το θέμα μόνο αυτό. Το θέμα είναι ότι τώρα, εγώ, εε πως το λένε…είμαι μες στη μέση, σαν το μαλάκα.

: Είσαι;

: Και όχι τίποτα άλλο. Είμαι μες στη μέση λέω σαν τον μαλάκα και όχι τίποτα άλλο, ούτως η αλλιώς από τη στιγμή που θα πάμε στο Grand Resort, θα βγούνε. Δεν είναι το θέμα αυτό.

: Άκου αγόρι μου να σου πω κάτι. Άκου αγόρι μου να σου πω κάτι. Εγώ, δεν αντιλέγω σε τίποτα. Όμως, έχω φτάσει να χρωστάω από προχθές. Ο ψηλός στον φίλο του, συν εγώ που πραγματικά δεν μπορώ να λύσω ένα πρόβλημα. Δηλαδή σήμερα πήγε και πήρε από τη πάρτη του, έτσι, από αλλού με λεφτά και πάλι και αυτά του τα χρωστάω που μου πήρε. Ναι αλλά εγώ έφυγα και σας είπα δώστε μου έναν για να μπορέσουμε να είμαστε δύο για να έχουμε και μισά μισά να κάνω και εγώ κάτι γιατί έρχονται οι ημέρες για την βάπτιση ούτε ο Χριστόφορος δεν μπορούσε να έρθει ούτε κανένας.

: Αφού ήμασταν όλοι μαζί.

: Γαμώ της γης τον άξονα και πως…ναι αλλά…

: Δεν ήμασταν όλοι μαζί;

:…γυρίζατε και εγώ δεν είχα φύγει.

: Ε αυτό σου λέω μα δεν μου ζήτησες.

: Και πάλι δεν ήρθε κανένας. Δεν ήθελα εσένα. Και πάλι έστω για τη…για το τέτοιο για να…για να μπορέσω και εγώ να μειώσω κάτι ρε γαμώτο. Να μειωθεί κάτι.

: Μου ζήτησες;

:  Τι να κάνω τώρα πες μου. Και πάλι σε σκέφτηκα και στη γλάστρα άφησα βλέπεις (δυσνόητο);

: Μου ζήτησες;

: Τι σου ζήτησα; Ναι σου ζήτησα βεβαίως τον Χρυσόστομο.

: Α όχι αυτό σου λέω. Όταν έφτασα μου είπες ότι θα πας…

: Όχι…

:…με το….

: όχι όχι όχι όχι όχι όχι δεν είπα εγώ τέτοιο πράγμα. Όχι όχι. Σου είπα εγώ φεύγω και μου λες θα πας τελικά… και σου λέω ναι θα πάω.

: Ναι.

: Εγώ δεν θα παρακαλέσω για να πάρω. Είπα μία, είπα δύο.

: Καλέ πας καλά…

: Μετά δεν μπορώ εγώ να παρακαλέσω…

:…τι να παρακαλέσεις;

:…μπορεί ο καθένας να μη θέλει, μπορεί…να’ μαστε ξεκάθαροι όμως, έτσι;

: Καλέ ούτε καν.

: Όχι από τη μία να λέμε…

: Ρώτα…ρώτα δίπλα σου…

:…θέλουμε δουλειά…

: ρώτα δίπλα σου τι ρώτησα.

:…και από την άλλη να λέμε…πως;

: Ρώτα δίπλα σου τι ρώτησα.

: Ρε εσύ ρώτησες. Εγώ…εσύ ρώτησες ότι δεν μου τη ρώτησες. Εγώ όμως πριν μια μέρα, πριν μια ώρα σου είχα πει να πάρουμε χίλια χίλια. Στο χα πει ή δε στο χα πει; Όχι εσύ. Ο Χρυσόστομος…να ρθει. Τι είπα εγώ…

: Ο άλλος έκανε πίσω.

:…είπα κάτι κακό;

: Όχι.

: Μπράβο, είπα εγώ ότι δεν θα πάω και εγώ μαζί του στο Ναύπλιο; Είπα εγώ ότι θα τον αφήσω μόνο του; Όχι. Εγώ όμως πραγματικά άφησα αυτό εκεί στην γλάστρα γιατί ήξερα ότι θα ξανασυμβεί τηλεφώνημα και λέω τουλάχιστον Αθηνά μην μείνουν έτσι τα παιδιά…άσε. Το κανα; Τώρα…άμα δεν επιστρέψω εγώ Αθήνα…δεν μπορώ. Δεν υπάρχει κάπ…δεν υπάρχει κάποιος να ανέβει. Κατάλαβες τι σου λέω, έτσι;

: Ναι.

: Και εγώ τώρα δηλαδή για να λύσω ένα πρόβλημα που με…τι τι να λύσω, τα άλυτα; Τι να λύσω; Για αυτό σου είπα να’ ρθει να τα μοιραζόμασταν.

: Και είναι του γιατρού, δεν το συζητώ.

: Πως; Δε σ’ ακούω.

: Λέω και είναι του γιατρού, δεν το συζητώ.

: Είναι του γιατρού αλλά…τι να κάνω; Πες μου τι να κάνω από δω που είμαι. Τι μπορώ να κάνω; Εγώ επιστρέφω από Ναύπλιο και θέλω δυο ώρες. Τι να πω ψέματα;

: (δυσνόητο) σε δύο ώρες εμείς θα φύγουμε.

: Εεε χαίρω πολύ χαιρόπουλος. Ναι. Και σε ρώτησα πριν αν ο ναός είναι ανοιχτός, γιατί θέλω να’ ρθω.

: Ναι μα είναι, θα είναι.

: Αυτό λέω.

:Μμμ.

: Δεν υπάρχει κάποια λύση, πίστεψέ με ειλικρινά, έτσι; Για αυτό το κανα εκεί πέρα γιατί ήξερα…

: Ναι.

:…ότι θα χρειαστείς, γιατί ξέρω δεν έχω τίποτα άτομα. Σου λέω πλήρωσε από την τσέπη του για να πάει να μου πάρει εμένα πέντε σήμερα να έχω κάτι για να μην  χτυπήσει κάποιο τηλέφωνο.

:Μμμ.

: Έρχομαι αλλά όχι εδώ πέρα…εε να πετάξω; Πως…πως θα γίνει; Δεν μπορώ να γίνει.

: Μωρή ντρέπεται ο δικός σου.

: Ποιος;

: Σε καλεί και μου το αφήνει ανοιχτή ακρόαση.

: Ποιος;

: Τι ποιος είναι ο ντρέπομαι; Ο Γέροντάς σου.

: Αα. Τι ντρέπεται;

: (δυσνόητο)… άκου.

: Τι ντρέπεται;

: Ναι, όταν λέμε τα πουτανιλίκια μας καλά είναι.

: Ναι άντε ντε.

: Πωπω έχω ένα κεφάλι καζάνι φιλενάδα.

: Εεε εσύ τώρα δεν έχεις λεφτά έτσι; Για αυτό το λες. Όχι άμα είχε η Δήμητρα δεν υπήρχε θέμα, ερχότανε χωρίς και τα βρίσκαμε αύριο. Εεε…

: Καρδούλα μου. Άμα είχα λεφτά θα στα είχα δώσει από την αρχή. Όλα.

: Βρε άλλο σου λέω.

: Τι;

: Έχει τελειώσει εκείνη, δεν έχει στο πα από πριν. Αλλά μου λέει περίμενε μπας και πάω να ζητήσω ένα από κάπου.

: Αυτό λέω. Άμα είχα λεφτά…

: Αυτό. Για αυτό σου λέω περίμενε λίγο.

: Τα λεφτά θα τα είχα δώσει όλα εσένα ρε. Πας καλά; Που έχεις ταξίδι.

: Ναι έχω το κέρατό μου το δίφορο. Εντάξει.

: Ωραία η Ανάβυσσος;

: Ναι.

: Φώκια από κει τέλεια.

: Ναι ναι.

: Λαγονήσι…

: Για να δούμε. Ναι. Μωρέ τώρα τώρα θα έπαιρνε και θα με πάρει μόλις θα μπορέσει.

: Ντάξει μπέμπα μου.

: Ντάξει.

: Και όχι τίποτα άλλο. Ήδη με έχει πιάσει το Ταβοράκι αλλά θέλω δεν ξέρω με έχει αυτή…έλα.

: Έλα.

: Έλα. Έλα λοβ.

: Μ’ ακούς εγώ. Έχω πολύ νεύρα ε.

: Μου έπεσε το τηλέφωνο κάτω.

: Ένα λεπτό. Ένα λεπτό.

: Ερχόμουνα εδώ και το έχασα το τηλέφωνο ναι.

3453: Μ’ ακούς εδώ;

: Ναι έλα.

: Αυτό το παιδί …(δυσνόητο).

: Ποιο παιδί; Στην εκκλησία;

: Αυτό που…αυτό που είπε ότι θα πάρει τρία…τρία κιλά που έχει το εκκλησία.

: Ναι ναι.

: Είναι με έναν (δυσνόητο)…

: Ναι.

: …θα πάει τον παπά εκεί.

3114: Στο στενό.

: Όπως το ήθελε εκείνη. Όπως το έδωσε εκείνη χθες λέει.

: Ναι οκ. Που έδωσες χθες ναι. Ωραία.

: Πάνω πάνω το στενό. Κατάλαβες;

: Ωραία. Εγώ ήρθα λίγο εδώ Νιρβάνα και μου έπεσε το τηλέφωνο και το βρήκαν κάτι παιδιά και πήραμε τηλέφωνο  πέντε παιδιά μικρά και δώσανε τηλέφωνο πίσω.

: Τι κάνεις; Ποιος (δυσνόητο) τηλέφωνο;

: Εγώ έρχομαι εδώ πέρα στη Νιρβάνα στην αδελφή του Ηρακλή.

: Ναι.

: Με πόδια.

: Ναι.

: Και πέφτει τηλέφωνο δικό μου κάτω. Εγώ δεν κατάλαβα.

: Ναι.

: Που έπεσε. Εγώ ανεβαίνω απάνω πέντε λεπτά, λέω που είναι τηλέφωνο.

: Ναι.

: Με παίρνει τηλέφωνο η εδώ…η Λόλα στο τηλέφωνο, χτυπάει, σηκώνει ένα παιδί μικρό.

: Ναι.

: Λέει εγώ βρήκα τηλέφωνο εδώ Νιρβάνα κάτω.

: Ναι με πήρες εμένα. Λέει (δυσνόητο). Ναι;

: Ποιος σε πήρε;

: Με πήρε.

: Και κατεβήκαμε κάτω, δώσαμε δεκαπέντε ευρώ στα παιδιά και πήρα τηλέφωνο. Βρήκαν δρόμο και σηκώσανε αυτά.

: Ου πάλι…

: Άλλος δεν θα είχε σηκώσει ρε.

: Πάλι καλά.

: Ε βέβαια. Κάτσε να πάρω εκκλησία. Με παίρνει και Λόλα. Κάτσε κλείσε. Εντάξει.

: Πάρε λίγο τη…

: Σε πόση ώρα εκκλησία;

: Εκεί είναι περιμένει …(δυσνόητο).

: Έλα κλείσε.

Στο σημείο αυτό η ΑΘΗΝΑ αλλάζει γραμμή και συνομιλεί με τη Λόλα με διαφορετική τηλεφωνική σύνδεση.

: Ναι..

: Έλα καρδούλα μου.

: Καλημέρα.

: Καλημέρα, τι κάνεις;

: Καλά.

: Καλά όλα;

: Ναι, τι έγινε;

: Τι να γίνει; Μαλακίες εδώ.

: Τι;

: Αχ θεέ μου, τίποτα. Εσείς;

: Τίποτα εγώ ρε.

: Μήπως είδες αν μπήκανε τα χρήματα;

: Όχι όχι.

: Μαλάκα μου…Έχω τρελαθεί.

: Δεν έχω δει όχι.

: Ήρθε ένα μαλακισμένο ένα τσόλι αυτός ο….και έπιασε τον πατέρα Αντώνιο.

: Τι έκανε;

: Ήρθε ένας…

: Ναι…

: …και έπιασε τον πατέρα Αντώνιο.​

: Ποιος είναι ο πατέρας Αντώνιος;

: Ο παπάς που έχουμε εδώ.

: ΑΑΑ ο α…

: και του είπε…

: Όχι ο Παπα-Γιάννης…

: Ναι.

: …ο άλλος λες.

9080: Όχι ο Παπα-Γιάννης ο άλλος ναι.

: Ναι…

:Μμμ

: …και τι του είπε;

: Ότι του χρωστάμε λεφτά από συνάντηση και αυτά…προφανώς μπορεί να του πει για τα ναρκωτικά, δεν ξέρω.

: Τι είπες τώρα ρε…

: Γάμησε τα.

……………………

: Έλα. Έλα

: Έλα. Έλα. Και τι έγραφε το πανό;

: Γάμησε τα Αθηνά.

: Τι; Πες.

: Ότι κλέβουμε τα λεφτά του κοσμάκη για να κάνουμε ναρκωτικά και ζιγκολό.

: Τι λες ρε φίλε;

: Άστα…

: Ποιος φαντάζεσαι ότι τα έχει κάνει αυτά;

:…άστα Αθηνά, άστα μου έρχεται να τρελαθώ. Μου έρχεται να τρελαθώ.

: Τι λες ρε….Και ποιος να το κανε αυτό…

: Τίποτα.

:…ρε συ αληθεια. Ε;

: Δεν ξέρω Αθηνά, δεν ξέρω. Δεν ξέρω, το θέμα είναι ότι αυτό για μικρο…για μικροποσά για τρακόσια εδώ, διακόσια εδώ αυτό…θα γίνουμε τσιμπούκι.

: Τι λες τώρα…

: Θα γίνουμε τσιμπούκι. Κάπου…

: Εννοείται.

: πρέπει να βρούμε…άκουσε με. Κάπου πρέπει να βρούμε, να δανειστούμε και μετά να χρωστάμε σε έναν άνθρωπο. Δεν γίνεται…

: Ναι ναι ναι.

:…θα καταστραφούμε. Έλα.

: Ναι ναι.

: Έλα.

: Λοιπόν να σου πω κάτι;

: Έλα από δω έλα από δω Αθηνά.

3114: Θα τα πούμε πιο μετά και στον καφέ είπα ναι…

: Πες μου.

: Έλαα.

: Έλαα.

: Έλα δεν μπορώ να συνδεθώ. Δεν έχω καθόλου μονάδες….

: Έλα;

:…Δεν έχω καθόλου μονάδες για να συνδεθώ σε ίντερνετ.

: Ωραία πες μου.

: Ωραία πες μου κάτι.

: Πρέπει μάλλον να ακυρώνετε να φύγω και έχω τρελαθεί τώρα πες μου.ς: Σε ακυρώνω να φύγεις;

: Όχι εσύ ρε συ. Πες μου πες μου γάμησέ το τώρα κάτι…πες μου. Όχι εσύ.

: Ωραία πες μου…πες μου κάτι. Έχεις ένα πακέτο μακαρόνια που χρειάζομαι;

: Λεφτά έχω;

: Ναι για αυτό σου λέω.

: Αστέριε τίποτα παραπάνω; Αλήθεια τώρα;

: Τι εννοείς; Όχι αγάπη μου. Άκου, άμα έχεις…άμα έχεις να με καλύψεις επειδή είμαστε τρελαμένοι. Μόλις μπήκαμε, σκέψου τραβολογάγαμε τη Βούλα, θέλουμε ένα πακέτο μακαρόνια και θα σου δώσω εγώ τριακόσια ευρώ.

: Εεε…Αστέριε….

: Τακτοποίησέ μας σε παρακαλώ.

: Αστέριε…

: Πες.

: Εεε το ένα δηλαδή πληρώνεις στην ουσία…

: Ναι ρε αγάπη.

:…και είναι  τριακόσια έτσι;

: Βρε ναι εντάξει και έχει ο θεός. Και αύριο. Ωχ θεέ μου.

: Άμα έχεις παραπάνω λεφτά…

: Δεν έχω.

:…(δυσνόητο) θα έχει να φύγω.

: Δεν έχω γιατί μου πήγαν…

: Αλλά χωρίς λεφτά δεν μπορώ Αστέριε…Δηλαδή πράγμα…

: Όχι.

: …Αστέριε…

: Άκουσέ με.

: Ναι.

: Δεν έχω παραπάνω λεφτά και εκτός αυτού αύριο το πρωί έχουμε λειτουργία…

: Αστέριε…(δυσνόητο) πεντακόσια από κει πέρα.

:… Δεν μπορώ και ούτε θέλω.

: Ρε γαμώ τη τρέλα μου γαμώ ρε.

: Τι;

: Ρε Αστέριε μου είπατε για εφτακόσια θα πηγαίνατε και θα καλυβόμουνα και εγώ για αυτό το πράγμα. Ρε τι θα πάθω εγώ με αυτή τι τραπέζι…Τι έχω βάφτιση έχω εγώ γάμησέ τα.  Αλήθεια. Αστέριε…

: Ναι.

: Μ’ ακούς;

: Ναι.

: Ωραία, ένα και εντάξει οκ. Αστέριε…

: Ναι.

: Σε παίρνω να βγεις.

: Ναι ναι ναι εντάξει έλα έλα, έλα καρδούλα μου.

: Ναι, έλα μπάι.

: Εσύ δε θα μπεις; Θα φύγεις εεε κατευθείαν;

: Ούτε καν ούτε καν ούτε καν ούτε καν

: Ντάξει ντάξει ντάξει ντάξει, άντε…

: Πρέπει να φύγω μπαμ. Έλα.

: …τακτοποίησε με σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ γεια.

: Έλα έλα.

: Τον είδες;

: Αγάπη μου, σε ευχαριστώ. Λοιπόν σου στέλνω ρολόν, ένα σπρέι Noxzema memories.

: Ναι.

: Και…και άρτο.

: Τον είδες; Τον Ψηλό;

: Ναι και άρτο από τη Παναγία ναι ναι ναι.

: Ντάξει ντάξει.

: Τα έχω…τα κανόνισα όλα.

: Ντάξει ντάξει μπράβο μπράβο.

: Εντάξει;

3114: Μπράβο ναι.

: Ντάξει;

: Άναψε και ένα κεράκι εκεί τώρα και τα λέμε.

: Αμήν αμήν αμήν. Ντάξει.

: Έλα μπάι.

: Εσύ; Άντε θα τα πούμε.

: Έλα γεια γεια.

: Και κάτι…κάτι του είπα, θα σου εξηγήσει γεια. Τα λέμε.

: Ντάξει έλα μπάι.

: Γεια γεια φιλάκια. Ευχαριστώ.

*ΜΙΛΑΕΙ Ο ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ*

: Υπάρχουνε;

: Τι;

: Μακαρόνια;

: Όχι ρε…

: Μμμ.

: Που να υπάρχουνε στη γλάστρα; Υπάρχουν αλλά…όχι εκεί…πλέον.

: Μμμ;

: Άμα δεν γυρίσω εγώ…Άμα δεν γυρίσω εγώ τώρα δεν γίνεται.

: Τι εννοείς;

: Τι εννοώ;…Μ’ ακούς;

: Έλα.

: Για πες μου λίγο.

: Τι;

: Αυτό που σου είπα το πήρες.

: Ναι.

: Που αλλού να είχα βάλει δηλαδή; Που να το χα βάλει;

: Δεν ξέρω. Ρωτάω αν…

: Όχι, δεν έχω βάλει άλλο. Άμα δεν γυρίσω δεν γίνεται κάτι. Σε ρώτησα εκείνη την ώρα…αν θέλεις κάτι πες μου…αλλά ναι ήταν το οικονομικό στη μέση το καταλαβαίνω…

: Ρε καρδούλα μου δεν είναι το θέμα μόνο αυτό. Το θέμα είναι ότι τώρα, εγώ, εε πως το λένε…είμαι μες στη μέση, σαν το μαλάκα.

: Είσαι;

: Και όχι τίποτα άλλο. Είμαι μες στη μέση λέω σαν τον μαλάκα και όχι τίποτα άλλο, ούτως η αλλιώς από τη στιγμή που θα πάμε στο Grand Resort, θα βγούνε. Δεν είναι το θέμα αυτό.

: Άκου αγόρι μου να σου πω κάτι. Άκου αγόρι μου να σου πω κάτι. Εγώ, δεν αντιλέγω σε τίποτα. Όμως, έχω φτάσει να χρωστάω από προχθές. Ο ψηλός στον φίλο του, συν εγώ που πραγματικά δεν μπορώ να λύσω ένα πρόβλημα. Δηλαδή σήμερα πήγε και πήρε από τη πάρτη του, έτσι, από αλλού με λεφτά και πάλι και αυτά του τα χρωστάω που μου πήρε. Ναι αλλά εγώ έφυγα και σας είπα δώστε μου έναν για να μπορέσουμε να είμαστε δύο για να έχουμε και μισά μισά να κάνω και εγώ κάτι γιατί έρχονται οι ημέρες για την βάπτιση ούτε ο Χριστόφορος δεν μπορούσε να έρθει ούτε κανένας.

: Αφού ήμασταν όλοι μαζί.

: Γαμώ της γης τον άξονα και πως…ναι αλλά…

: Δεν ήμασταν όλοι μαζί;

:…γυρίζατε και εγώ δεν είχα φύγει.

: Ε αυτό σου λέω μα δεν μου ζήτησες.

: Και πάλι δεν ήρθε κανένας. Δεν ήθελα εσένα. Και πάλι έστω για τη…για το τέτοιο για να…για να μπορέσω και εγώ να μειώσω κάτι ρε γαμώτο. Να μειωθεί κάτι.

: Μου ζήτησες;

: Τι να κάνω τώρα πες μου. Και πάλι σε σκέφτηκα και στη γλάστρα άφησα βλέπεις (δυσνόητο);

: Μου ζήτησες;

: Τι σου ζήτησα; Ναι σου ζήτησα βεβαίως τον Χρυσόστομο.

: Α όχι αυτό σου λέω. Όταν έφτασα μου είπες ότι θα πας…

: Όχι…

:…με το….

: όχι όχι όχι όχι όχι όχι δεν είπα εγώ τέτοιο πράγμα. Όχι όχι. Σου είπα εγώ φεύγω και μου λες θα πας τελικά… και σου λέω ναι θα πάω.

: Ναι.

: Εγώ δεν θα παρακαλέσω για να πάρω. Είπα μία, είπα δύο.

: Καλέ πας καλά…

: Μετά δεν μπορώ εγώ να παρακαλέσω…

:…τι να παρακαλέσεις;

:…μπορεί ο καθένας να μη θέλει, μπορεί…να’ μαστε ξεκάθαροι όμως, έτσι;

: Καλέ ούτε καν.

: Όχι από τη μία να λέμε…

: Ρώτα…ρώτα δίπλα σου…

:…θέλουμε δουλειά…

: ρώτα δίπλα σου τι ρώτησα.

:…και από την άλλη να λέμε…πως;

: Ρώτα δίπλα σου τι ρώτησα.

: Ρε εσύ ρώτησες. Εγώ…εσύ ρώτησες ότι δεν μου τη ρώτησες. Εγώ όμως πριν μια μέρα, πριν μια ώρα σου είχα πει να πάρουμε χίλια χίλια. Στο χα πει ή δε στο χα πει; Όχι εσύ. Ο Χρυσόστομος…να ρθει. Τι είπα εγώ…

: Ο άλλος έκανε πίσω.

:…είπα κάτι κακό;

: Όχι.

: Μπράβο, είπα εγώ ότι δεν θα πάω και εγώ μαζί του στο Ναύπλιο; Είπα εγώ ότι θα τον αφήσω μόνο του; Όχι. Εγώ όμως πραγματικά άφησα αυτό εκεί στην γλάστρα γιατί ήξερα ότι θα ξανασυμβεί τηλεφώνημα και λέω τουλάχιστον Αθηνά μην μείνουν έτσι τα παιδιά…άσε. Το κανα; Τώρα…άμα δεν επιστρέψω εγώ Αθήνα…δεν μπορώ. Δεν υπάρχει κάπ…δεν υπάρχει κάποιος να ανέβει. Κατάλαβες τι σου λέω, έτσι;

: Ναι.

: Και εγώ τώρα δηλαδή για να λύσω ένα πρόβλημα που με…τι τι να λύσω, τα άλυτα; Τι να λύσω; Για αυτό σου είπα να’ ρθει να τα μοιραζόμασταν.

: Και είναι του γιατρού, δεν το συζητώ.

: Πως; Δε σ’ ακούω.

: Λέω και είναι του γιατρού, δεν το συζητώ.

: Είναι του γιατρού αλλά…τι να κάνω; Πες μου τι να κάνω από δω που είμαι. Τι μπορώ να κάνω; Εγώ επιστρέφω από Ναύπλιο και θέλω δυο ώρες. Τι να πω ψέματα;

: (δυσνόητο) σε δύο ώρες εμείς θα φύγουμε.

: Εεε χαίρω πολύ χαιρόπουλος. Ναι. Και σε ρώτησα πριν αν ο ναός είναι ανοιχτός, γιατί θέλω να’ ρθω.

: Ναι μα είναι, θα είναι.

: Αυτό λέω.

:Μμμ.

: Δεν υπάρχει κάποια λύση, πίστεψέ με ειλικρινά, έτσι; Για αυτό το κανα εκεί πέρα γιατί ήξερα…

: Ναι.

:…ότι θα χρειαστείς, γιατί ξέρω δεν έχω τίποτα άτομα. Σου λέω πλήρωσε από την τσέπη του για να πάει να μου πάρει εμένα πέντε σήμερα να έχω κάτι για να μην  χτυπήσει κάποιο τηλέφωνο.

:Μμμ.

: Έρχομαι αλλά όχι εδώ πέρα…εε να πετάξω; Πως…πως θα γίνει; Δεν μπορώ να γίνει.

: Μωρή ντρέπεται ο δικός σου.

: Ποιος;

: Σε καλεί και μου το αφήνει ανοιχτή ακρόαση.

: Ποιος;

: Τι ποιος είναι ο ντρέπομαι; Ο Γέροντάς σου.

: Αα. Τι ντρέπεται;

: (δυσνόητο)… άκου.

: Τι ντρέπεται;

: Ναι, όταν λέμε τα πουτανιλίκια μας καλά είναι.

: Ναι άντε ντε.

: Πωπω έχω ένα κεφάλι καζάνι φιλενάδα.

: Εεε εσύ τώρα δεν έχεις λεφτά έτσι; Για αυτό το λες. Όχι άμα είχε η Δήμητρα δεν υπήρχε θέμα, ερχότανε χωρίς και τα βρίσκαμε αύριο. Εεε…

: Καρδούλα μου. Άμα είχα λεφτά θα στα είχα δώσει από την αρχή. Όλα.

: Βρε άλλο σου λέω.

: Τι;

: Έχει τελειώσει εκείνη, δεν έχει στο πα από πριν. Αλλά μου λέει περίμενε μπας και πάω να ζητήσω ένα από κάπου.

: Αυτό λέω. Άμα είχα λεφτά…

: Αυτό. Για αυτό σου λέω περίμενε λίγο.

: Τα λεφτά θα τα είχα δώσει όλα εσένα ρε. Πας καλά; Που έχεις ταξίδι.

: Ναι έχω το κέρατό μου το δίφορο. Εντάξει.

: Ωραία η Ανάβυσσος;

: Ναι.

: Φώκια από κει τέλεια.

: Ναι ναι.

: Λαγονήσι…

: Για να δούμε. Ναι. Μωρέ τώρα τώρα θα έπαιρνε και θα με πάρει μόλις θα μπορέσει.

: Ντάξει μπέμπα μου.

: Ντάξει.

: Και όχι τίποτα άλλο. Ήδη με έχει πιάσει το Ταβοράκι αλλά θέλω δεν ξέρω με έχει αυτή…έλα.

: Έλα.

: Έλα. Έλα λοβ.

: Μ’ ακούς εγώ. Έχω πολύ νεύρα ε.

: Μου έπεσε το τηλέφωνο κάτω.

: Ένα λεπτό. Ένα λεπτό.

: Ερχόμουνα εδώ και το έχασα το τηλέφωνο ναι.

: Μ’ ακούς εδώ;

: Ναι έλα.

: Αυτό το παιδί …(δυσνόητο).

: Ποιο παιδί; Στην εκκλησία;

: Αυτό που…αυτό που είπε ότι θα πάρει τρία…τρία κιλά που έχει το εκκλησία.

: Ναι ναι.

: Είναι με έναν (δυσνόητο)…

: Ναι.

: …θα πάει τον παπά εκεί.

: Στο στενό.

: Όπως το ήθελε εκείνη. Όπως το έδωσε εκείνη χθες λέει.

: Ναι οκ. Που έδωσες χθες ναι. Ωραία.

: Πάνω πάνω το στενό. Κατάλαβες;

: Ωραία. Εγώ ήρθα λίγο εδώ Νιρβάνα και μου έπεσε το τηλέφωνο και το βρήκαν κάτι παιδιά και πήραμε τηλέφωνο  πέντε παιδιά μικρά και δώσανε τηλέφωνο πίσω.

: Τι κάνεις; Ποιος (δυσνόητο) τηλέφωνο;

: Εγώ έρχομαι εδώ πέρα στη Νιρβάνα στην αδελφή του Ηρακλή.

: Ναι.

: Με πόδια.

: Ναι.

: Και πέφτει τηλέφωνο δικό μου κάτω. Εγώ δεν κατάλαβα.

: Ναι.

: Που έπεσε. Εγώ ανεβαίνω απάνω πέντε λεπτά, λέω που είναι τηλέφωνο.

: Ναι.

: Με παίρνει τηλέφωνο η εδώ…η Λόλα στο τηλέφωνο, χτυπάει, σηκώνει ένα παιδί μικρό.

: Ναι.

: Λέει εγώ βρήκα τηλέφωνο εδώ Νιρβάνα κάτω.

: Ναι με πήρες εμένα. Λέει (δυσνόητο). Ναι;

: Ποιος σε πήρε;

: Με πήρε.

: Και κατεβήκαμε κάτω, δώσαμε δεκαπέντε ευρώ στα παιδιά και πήρα τηλέφωνο. Βρήκαν δρόμο και σηκώσανε αυτά.

: Ου πάλι…

: Άλλος δεν θα είχε σηκώσει ρε.

: Πάλι καλά.

: Ε βέβαια. Κάτσε να πάρω εκκλησία. Με παίρνει και Λόλα. Κάτσε κλείσε. Εντάξει.

: Πάρε λίγο τη…

: Σε πόση ώρα εκκλησία;

: Εκεί είναι περιμένει …(δυσνόητο).

: Έλα κλείσε.

Στο σημείο αυτό η ΑΘΗΝΑ αλλάζει γραμμή και συνομιλεί με τη Λόλα με διαφορετική τηλεφωνική σύνδεση.

: Ναι..

: Έλα καρδούλα μου.

: Καλημέρα.

: Καλημέρα, τι κάνεις;

: Καλά.

: Καλά όλα;

: Ναι, τι έγινε;

: Τι να γίνει; Μαλακίες εδώ.

: Τι;

: Αχ θεέ μου, τίποτα. Εσείς;

: Τίποτα εγώ ρε.

: Μήπως είδες αν μπήκανε τα χρήματα;

: Όχι όχι.

: Μαλάκα μου…Έχω τρελαθεί.

: Δεν έχω δει όχι.

: Ήρθε ένα μαλακισμένο ένα τσόλι αυτός ο….και έπιασε τον πατέρα Αντώνιο.

: Τι έκανε;

: Ήρθε ένας…

: Ναι…

: …και έπιασε τον πατέρα Αντώνιο.​

: Ποιος είναι ο πατέρας Αντώνιος;

: Ο παπάς που έχουμε εδώ.

: Ααα ο α…

: και του είπε…

: Όχι ο Παπα-Γιάννης…

: Ναι.

: …ο άλλος λες.

: Όχι ο Παπα-Γιάννης ο άλλος ναι.

: Ναι…

:Μμμ

: …και τι του είπε;

: Ότι του χρωστάμε λεφτά από συνάντηση και αυτά…προφανώς μπορεί να του πει για τα ναρκωτικά, δεν ξέρω.

: Τι είπες τώρα ρε…

: Γάμησε τα.

……………………

: Έλα. Έλα

: Έλα. Έλα. Και τι έγραφε το πανό;

: Γάμησε τα Αθηνά.

: Τι; Πες.

: Ότι κλέβουμε τα λεφτά του κοσμάκη για να κάνουμε ναρκωτικά και ζιγκολό.

: Τι λες ρε φίλε;

: Άστα…

: Ποιος φαντάζεσαι ότι τα έχει κάνει αυτά;

:…άστα Αθηνά, άστα μου έρχεται να τρελαθώ. Μου έρχεται να τρελαθώ.

: Τι λες ρε….Και ποιος να το κανε αυτό…

: Τίποτα.

:…ρε συ αληθεια. Ε;

: Δεν ξέρω Αθηνά, δεν ξέρω. Δεν ξέρω, το θέμα είναι ότι αυτό για μικρο…για μικροποσά για τρακόσια εδώ, διακόσια εδώ αυτό…θα γίνουμε τσιμπούκι.

: Τι λες τώρα…

: Θα γίνουμε τσιμπούκι. Κάπου…

: Εννοείται.

: πρέπει να βρούμε…άκουσε με. Κάπου πρέπει να βρούμε, να δανειστούμε και μετά να χρωστάμε σε έναν άνθρωπο. Δεν γίνεται…

: Ναι ναι ναι.

:…θα καταστραφούμε. Έλα.

: Ναι ναι.

: Έλα.

: Λοιπόν να σου πω κάτι;

: Έλα από δω έλα από δω Αθηνά.

: Θα τα πούμε πιο μετά και στον καφέ είπα ναι…

: Πες μου.

:…απλά πες στον γέροντα να μη μιλάει πολύ στο τηλέφωνο γιατί…στο κανονικό έτσι όπως μιλάμε.

: Α ναι εντάξει.

: Ντάξει έγινε έλα.

: Μαλακίες λέμε ντάξει.

: Έλα έλα γεια.

: Έλα έλα γεια.:…απλά πες στον γέροντα να μη μιλάει πολύ στο τηλέφωνο γιατί…στο κανονικό έτσι όπως μιλάμε.

: Α ναι εντάξει.

: Ντάξει έγινε έλα.

: Μαλακίες λέμε ντάξει.

: Έλα έλα γεια.

: Έλα έλα γεια.