Ο Γιώργος Λιάνης αποτελεί έναν δημοσιογραφικό “ογκόλιθο”, μια ζωντανή ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Ορκισμένος ρεπόρτερ από τα νεανικά του χρόνια, ο Γιώργος Λιάνης σκιαγράφησε με την ποιητική του πένα τις σημαντικότερες προσωπικότητες της χώρας μας και του κόσμου. Το αρχείο του είναι τόσο “βαρύ” όσο και η ιστορία του 20ου αιώνα.
“Συνομιλώντας με τον 20ο αιώνα” είναι λοιπόν ο τίτλος του καινούριου του βιβλίου, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Ινφογνώμων”. Πρόκειται για μια συλλογή 40 σπάνιων συνεντεύξεων, από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελλαδικού χώρου και μερικές του παγκόσμιου.
Η περιπλάνηση αυτή ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 1960 και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Ο συγγραφέας, με μεγάλη ευθύνη και “με προσήλωση μαθητείας”, όπως γράφει ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον πρόλογο του βιβλίου, αντιμετώπιζε τα πρόσωπα που πλούτισαν την εποχή μας. Τον έθελγε πάντα η άγρια έρευνα αυτών των ξεχωριστών προσωπικοτήτων, που ανέβασαν την Ελλάδα ψηλότερα.
Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιώργος Λιάνης στο DEBATER, ο ίδιος εξηγεί: “Βρίσκομαι σε μια δημοσιογραφική μελαγχολία που ελπίζω ότι θα μεταστοιχειωθεί σε δημοσιογραφική δημιουργία”. Ο Γιώργος Λιάνης μιλά για όλα. Το νέο του βιβλίο, τις εμπειρίες του από τις γνωριμίες του με σπουδαίες προσωπικότητες και το παρόν της δημοσιογραφίας.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Λιάνη στο DEBATER:
DEBATER: Πείτε μας δυο λόγια για το νέο σας βιβλίο.
Γιώργος Λιάνης: Ο τίτλος του βιβλίου είναι “Συνομιλώντας με τον 20ο αιώνα”. Αυτή η συνομιλία έχει να κάνει ουσιαστικά με τα 40 αυτά πρόσωπα που διάλεξα εγώ από τις 100 περίπου συνεντεύξεις που θεωρώ καλές, γιατί έχω κάνει συνολικά γύρω στις 5.000 συνεντεύξεις.
Οι συνεντεύξεις αυτές είναι οι σταθμοί της ζωής μου. Από μικρός, όταν είπα πως θα γίνω δημοσιογράφος, το όνειρο μου ήταν να γνωρίσω ποιητές μεγάλους. Ζήλευα και λάτρευα τους ποιητές. Στο δύσκολο επάγγελμα της δημοσιογραφίας, δεν υπήρχε χώρος στην αρχή για την ποιητική γραφή που είχα εγώ. Αλλά ξεχώρισα αργότερα μέσα από αυτά που για εκείνους ήταν “ελαττώματα”. Το γεγονός ότι έγραφα ποιητικά και όχι στεγνά, ότι ήμουν υποκειμενικός και όχι “ξερός”, ήταν αυτό που με ξεχώρισε.
DEBATER: Ο Μίκης Θεοδωράκης σας έδωσε το προσωνύμιο “ο ποιητής της δημσοιογραφίας”;
Ναι, ο Μίκης. Δυστυχώς στις μέρες μας δεν είναι καθόλου ποιητική η δημοσιογραφία. Αλλά ούτε και στις δικές μου τις μέρες ήταν. Ήταν απλώς πιο ανθρώπινη. Σήμερα η δημοσιογραφία είναι μόνο πληροφόρηση. Αλλά μόνο πληροφόρηση σημαίνει και ευκολία. Το σημερινό μέσο είναι το γρήγορο μέσο και όχι η πένα. Η πένα έχει να ξεπεράσει τη μοναξιά της λευκής κόλλας.
Οι άνθρωποι πλέον προτιμούν να πατήσουν ένα κουμπί και να τους οδηγήσει στην πληροφορία. Αυτό όμως κατά τη γνώμη μου είναι ένα πράγμα που θα πληρωθεί αργότερα ακριβά. Καταργείται εν μέρει η γλώσσα, καταργείται εν μέρη η επικοινωνία, καταργείται εν μέρει η βαθύτερη γνώση. Είναι μια ευκολία που, όπως προφήτευσε ο ποιητής μας Καρούζος, όταν τα καινούργια μέσα προχωρήσουν στην εξέλιξή τους θα καταπιούν τα καημένα τα βιβλία. Όπως και έγινε -δεν βγαίνουν βιβλία πιά.
DEBATER: Σας λείπει η δημοσιογραφική εποχή της πένας;
Γιώργος Λιάνης: Την εποχή εκείνη θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω δική μου. Την εποχή του αντιμονίου. Σήμερα, ζούμε μια απόλυτη αλλαγή. Πήγαμε από τον Γουτεμβέργιο στην σημερινή εποχή που είναι η εποχή των “άστρων”. Αυτό το βιβλίο δεν παύει να είναι η ζωή μου. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα το εκδώσει ένας φίλος μου και μαζί με αυτό άλλα τρία, τα οποία με συγκινούν ιδιαίτερα, γιατί το δεύτερο είναι τα “Πολιτικά” μου κείμενα. Αν και δεν ήμουν πολιτικός συντάκτης -ρεπόρτερ ήμουν, αλλά ω του θαύματος, χωρίς να ξέρω ξένη γλώσσα, έχω πάρει συνέντευξη από 14 αρχηγούς κρατών. Και στα “Πολιτικά” μου συμπεριλαμβάνονται τα εξής πρόσωπα:
Μαντέλα, Φρανσουά Μιτεράν, Ανδρέας Παπανδρέου, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Αβέρωφ, Κωστής Στεφανόπουλος, Παπούλιας, Ευάγγελος Βενιζέλος, Τασούλας, Μανώλης Γλέζος, Μάρκος Βαφειάδης, Λευτέρης Αποστόλου και άλλοι.
Και από τους ξένους: Αραφάτ, Ντεμιρέλ, Μάριο Σοάρες, Βάσκο Γκονζάλες, Κίρο Γκλιγκόροφ.
DEBATER: Έχετε γνωρίσει πολλές σπουδαίες προσωπικότητες. Ποιες απο αυτές σας στιγμάτισαν προσωπικά;
Γιώργος Λιάνης: Από την πολιτική ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Νέλσον Μαντέλα. Ο Μαντέλα είναι η μεγαλύτερη προσωπικότητα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν όμως η πιο γοητευτική προσωπικότητα που είχα γνωρίσει. Βρέθηκα στον χώρο και κοντά στην οικογένεια του και τον γνώρισα καλά. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος, με τεράστιες γνώσεις, αλλά και τις αντιφατικότητές του.
Εξαιρετική προσωπικότητα ήταν και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Δεν ανήκω σε αυτό τον χώρο, αλλά ο Καραμανλής ήταν μέγας ηγέτης.
Όλοι οι μεγάλοι ποιητές ήταν εκείνοι που καθόρισαν την ζωή μου και δη αυτοί που γνώρισα, κυρίως όμως ο Ελύτης -που παρευρέθηκα στην βράβευση Νόμπελ, μόνο εγώ μαζί με την Ελένη Βλάχου- και ο μέγας Διονύσιος Σολωμός. Τον θεωρώ μέσα στους 10 καλύτερους ποιητές όλων των εποχών.
DEBATER: Σήμερα ξεκίνησαν οι Πανελλαδικές εξετάσεις και στο μάθημα της Νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας έπεσε Γκάτσος. Θα μας πείτε δυο λόγια για τον σπουδαίο αυτόν ποιητή;
Πρόκειται περί ενός τραγουδιού που έγραψε ο Γκάτσος για τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος είχε την ιδέα να ανοίξει μια μπουάτ στη Πλάκα, με τον όνομα “Σείριος”. Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι του ουρανού. Είναι ο αστερισμός του λεγόμενου “Μεγάλου Κυνός” (μεγάλου σκυλιού). Αυτό ήταν ιδέα του Γκάτσου, αφού στον Σείριο ο Χατζιδάκις καλούσε να παίξουν μεγάλοι συνθέτες, ακόμη και ο Θεοδωράκης και μεγάλοι τραγουδιστές, όπως ο Νταλάρας, η Αλεξίου και ο Μητσιάς, ο οποίος ήταν και ο αγαπημένος τραγουδιστής του Γκάτσου.
Το ποίημα αυτό μιλά για την λαμπρότητα της νεότητας. Είναι δύσκολο ποίημα, όπως δύσκολος ήταν και ο Γκάτσος. Ο Γκάτσος ανέβαλε πρεμιέρες στα θέατρα όπου παίζονταν έργα του Λόρκα που τα είχε μεταφράσει ο ίδιος, διότι μια μονάχα λέξη δεν του πήγαινε καλά. Μέρες ολόκληρες ανέβαλε την πρεμιέρα -το γράφει ο Ελύτης αυτό. Επίσης ο Γκάτσος δεν έδινε συνεντεύξεις. Επίσης ο Γκάτσος έγραψε δύο μόνο ποιήματα. Αλλά δεν παύει να καθορίζει την ελληνική ποίηση. Και κυρίως την ελληνική παιδεία. Με δύο μόνο ποιήματα.
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"