Η Ελπίδα Χωριανοπούλου ως εν δυνάμει διερμηνέας μιλάει στο DEBATER για τα όνειρα και τους στόχους της και δίνει ελπίδα για το μέλλον που έρχεται.
«Σχετικά με τη νοηματική (ένα disclaimer), έχω επάρκεια στην ελληνική νοηματική γλώσσα (δηλαδή το πρώτο πτυχίο που παίρνει κανείς), κάνοντάς με ικανή να ξέρω τη γλώσσα μετά από 2 έτη σπουδών και αυστηρών εξετάσεων.
Προχωράω τις σπουδές μου στη διερμηνεία, που είναι το δεύτερο μέρος και το πιο δύσκολο από όλα καθώς πρόκειται για έναν αγώνα δύο ετών εντατικών μαθημάτων και εξάσκησης για να μπορεί να κανείς να διερμηνεύει. Και αυτό το αναφέρω κυρίως για να μην νομίζει κανείς ότι είμαι δασκάλα»
Πώς της ήρθε η ιδέα;
«Όταν ήμουν 12 ετών προχωρούσα στον δρόμο, αν θυμάμαι καλά πήγαινα ή σε μια συναυλία rock μουσικής ή στα μαθήματα των αγγλικών μου. Ως λάτρης της metal μουσικής, είχα τα ακουστικά μου στα αυτιά και κοπανιόμουν λίγο διακριτικά. Περπατώντας, είδα μια παρέα ηλικιωμένων ανθρώπων στη στάση του λεωφορείου.
Νοηματίζανε, γελάγανε και επικοινωνούσαν με την νοηματική γλώσσα. Μου έκανε εντύπωση καθώς δεν το είχα ξαναδεί μπροστά μου. Γνώριζα ότι υπήρχαν κωφοί άνθρωποι, αλλά δεν είχα πετύχει ποτέ μου από κοντά. Και ακούγοντας μουσική εκείνη τη στιγμή, μου γεννήθηκε η απορία ”Άραγε ακούνε μουσική σαν τους ακούοντες;” Φυσικά δεν ακούνε με τον ίδιο τρόπο, αλλά νιώθουν τις δονήσεις ενός μπάσου, την μπότα των drums, και πολλά άλλα στοιχεία του ήχου. Έψαξα στο διαδίκτυο για αυτά τα θέματα όταν γύρισα στο σπίτι, γιατί το ερέθισμα μου είχε μείνει.
Και ανακάλυψα ότι διερμηνείς υπάρχουν και σε συναυλίες, πόσο μάλλον της metal μουσικής, η οποία έχει δυνατά μουσικά όργανα. Και έτσι, 15 χρόνια μετά, βρήκα θάρρος, χρήματα και κίνητρο να ξεκινήσω την νοηματική. Και αναφέρω τα χρήματα, γιατί αν δεν έχεις συγγενή κωφό ή αν δεν εργάζεσαι ως εργοθεραπευτής/λογοθεραπευτής, πρέπει να απευθύνεσαι σε ιδιωτικές σχολές. Στο δημόσιο, καθώς οι θέσεις είναι λίγες, και για δωρεάν μαθήματα, πηγαίνει κάποιος με προτεραιότητα»
Ο στόχος της…
«Με δεύτερή μου δουλειά το modeling, στόχος μου λοιπόν είναι να γίνω ταυτοχρόνως και διερμηνέας metal συναυλιών και να δώσω ένα καλό πρότυπο στα παιδιά της νέας γενιάς. Όσο δύσκολο, σκληρό και αλλόκοτο και αν ακούγεται, η metal μουσική έχει όμορφους στίχους πολλές φορές, που θα μπορούσαν να αποδοθούν με ομορφιά μέσα από τη νοηματική γλώσσα. Και το modeling είναι αρκετά παρεξηγημένο στη χώρα μας. Οπότε, γιατί ένα μοντέλο να μην ασχολείται και με κοινωνικά θέματα, πέρα από το μακιγιάζ και τη μόδα;
Μέσα από το TikTok και την δυνατότητα που έχει για Live αναμεταδόσεις, βλέποντας μια εφαρμογή με πολλά ”μαναφούκια” (μεταφράζω: διαδικτυακούς τσακωμούς) αποφάσισα να της αλλάξω πορεία μέσα από κάτι που θεωρείται και ”κοινωνικό έργο”. Να έρθουμε σε επαφή με κωφά ή βαρήκοα άτομα, να επικοινωνήσουμε, να παίξουμε, να περάσουμε καλά, χωρίς να υπάρχει ο φραγμός της επικοινωνίας και χωρίς να νιώθουν ότι μας διαχωρίζει κάτι.
Και φυσικά να διερμηνεύσουμε τραγούδια, metal και μη!
Μέσα στους 3 μήνες όπου αραιά και πού ανοίγω Live, έχουμε έρθει σε επαφή με 3 βαρήκοα άτομα και 4 κωφά άτομα. Με τους 4 από αυτούς τους ανθρώπους, έχουμε καταφέρει και έχουμε επικοινωνήσει και μέσω βίντεοκάμερας λόγω του TikTok. Δυστυχώς, το TikTok θέτει τον φραγμό στα υπόλοιπα, καθώς εάν στην Ελλάδα δεν έχεις 1.000 ακόλουθους, δεν μπορείς να ανοίξεις κάμερα σε Live μαζί με άλλα άτομα.
Οι συγγενείς κωφών και τα άτομα που σπουδάζουν τη νοηματική είναι πολλά που έχουν περάσει από το Live μου».
Σε τι επίπεδο βρίσκεται η χώρα μας σε αυτό το θέμα;
«Από προσωπικής οπτικής, παρατηρώ ότι κάποιες υπηρεσίες (όπως το Relay: Υπηρεσία Εξ Αποστάσεως Διερμηνείας
Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας / Χειλεανάγνωσης του Εθνικού Ιδρύματος) έχουν μπει στη ζωή των κωφών και την έχουν κάνει αρκετά πιο εύκολη. Το ίδιο ισχύει και για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και κάποιες θεατρικές παραστάσεις. Έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας για να είναι καθολικά προσβάσιμα όλα.
Ωστόσο, το παράπονό μου, βρίσκεται έξω στην κοινωνία και παραμένει σε αυτούς τους ανθρώπους τους πικρόχολους που χρησιμοποιούν φράσεις όπως ”είσαι ΑμεΑ” ”είσαι καθυστερημένη κοπέλα μου, τι κάνεις χορεύεις;” και άλλα τέτοια που δείχνουν την έλλειψη παιδείας. Μιλάμε και για παιδιά και για έφηβους αλλά και για ενήλικες ανθρώπους και πράγματα τα οποία έχω δει εγώ η ίδια με τα μάτια μου να με κοροϊδεύουν. Θα έπρεπε στα σπίτια και στα σχολεία, να μπει η νοηματική ενεργά και θέματα αναπηρίας να γίνουν πιο γνωστά, χωρίς τα γέλια και τις κοροϊδίες, αλλά με την σοβαρότητα και την ωμή αλήθεια που τους αρμόζει.
Επίσης, παράκληση οι συγγενείς κωφών και όσοι βρίσκονται πιο κοντά στην γλώσσα και στην κοινότητα αυτή να είναι πιο επιεικείς με εμάς που προσπαθούμε να μάθουμε κάτι που είναι αρκετά δύσκολο για έναν ακούοντα, κάνουμε κάτι καλό εν τέλη ακόμα και αν δεν γεννηθήκαμε κωφοί, ή δεν έτυχε να βρισκόμαστε σε επαφή από μικρή ηλικία», καταλήγει.
Το ανέλπιστο “δώρο” Κασσελάκη στον Μητσοτάκη λόγω απειρίας
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"