Με “κροκοδείλια” δάκρυα και παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως “θύμα” ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος κατέθετε για περισσότερες από 10 ώρες ενώπιον του δικαστηρίου περιγράφοντας καρέ καρέ πως δολοφόνησε πριν ακριβώς ένα χρόνο την 20χρονη σύζυγό του, Καρολάιν Κράουτς, αλλά και πως σκέφτηκε το σενάριο της ληστείας, αλλά και την κτηνωδία με το σκυλάκι της συζύγου του.
Από τις 10:30 το πρωί μέχρι τις 20:30 το βράδυ, με μόνο μία δεκάλεπτη διακοπή του δικαστηρίου, ο πιλότος επιχείρησε να πείσει δικαστές και ενόρκους ότι το έγκλημα στα Γλυκά Νερά ήταν αποτέλεσμα μιας έντονης φόρτισης, του “θολωμένου μυαλού του”, όπως ανέφερε, και όχι προμελέτης και οργάνωσης από δράστη που βρισκόταν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση όπως δέχεται η κατηγορία.
Ο περισσότερος χρόνος της απολογίας αφιερώθηκε από τον κατηγορούμενο στην περιγραφή της σχέσης του με την Καρολάιν Κράουτς, μία σχέση που φαίνεται να έχει καταγραφεί στην συνείδηση του πιλότου ως “ιδανική”, με παραμυθένιες συνθήκες. Επί πέντε ώρες ο 34χρονος, παρά την πίεση της προέδρου να φθάσει “στον επίμαχο χρόνο” εξιστορούσε στους δικαστές την “ομορφιά”, την “ευτυχία” και την “αγάπη” που βίωνε ο ίδιος και το θύμα.
Αν και το έγκλημα έχει ομολογηθεί από τον ίδιο, ο 34χρονος δεχόταν επί ώρες βροχή ερωτήσεων, τόσο από την πρόεδρο αλλά στην συνέχεια και από την εισαγγελέα και τα μέλη του δικαστηρίου. Ο ίδιος αναφερόταν σε κάθε λεπτομέρεια της ιστορίας, δείχνοντας ωστόσο πως δεν του ήταν εύκολο να αναφερθεί με την ίδια σαφήνεια στον χρόνο που άρχισαν να μαζεύονται σύννεφα πάνω από τον γάμο τους. Στο “μετά” του “παραμυθένιου γάμου” στην Πορτογαλία, όταν η Καρολάιν είχε δύο εγκυμοσύνες, με την πρώτη να καταλήγει σε αποβολή και τη δεύτερη με σοβαρά προβλήματα του κυοφορούμενου μωρού.
Κλείνοντας την απολογία του, ο κατηγορούμενος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος θέλησε να πει στις καταληκτικές του φράσεις, “συγγνώμη” για όσα έκανε: “Μετά από όλα όσα είπαμε σήμερα, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να πω στον εαυτό μου, ούτε στη Καρολάιν, ούτε στη Λυδία, ούτε σε κανένα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να φτάσει το μέγεθος της καταστροφής που προκλήθηκε με δική μου ευθύνη. Κάθε μέρα θα ζητάω συγνώμη από τη γυναίκα μου. Το μόνο που θα ήθελα, ήταν να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ήταν εδώ η Καρολάιν και εγώ ας ήμουν μακριά. Συγγνώμη θέλω να ζητήσω και από την κορούλα μου και την πεθερά μου, που με αγκάλιασε. Ελπίζω κάποτε, όλοι όσοι έχουν πληγωθεί, όσοι έχασαν, κάποτε να με συγχωρέσουν. Ελπίζω ο Θεός να με συγχωρήσει. Εγώ τον εαυτό μου δεν θα τον συγχωρέσω ποτέ. Να είστε καλά…”.
Ο Μπάμπης
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος περιέγραψε στο δικαστήριο τη στιγμή που συνειδητοποίησε πως η Καρολάιν ήταν νεκρή από τα δικά του χέρια που έφραξαν την αναπνοή της με ένα μαξιλάρι, αφού τις πρώτες πέντε ώρες περιέγραφε την ιδανική τους σχέση
“Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα” είπε ο κατηγορούμενος για τον θάνατο της συζύγου του.
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είπε ότι μπροστά στο αποτέλεσμα των πράξεών του άρχισε να κλαίει. “Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω- κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση“.
Ο κατηγορούμενος ξεκίνησε την περιγραφή αναφερόμενος στην παραμονή του εγκλήματος, ο ΜπάμπΗς Αναγνωστόπουλος είπε πως ήταν μια κανονική μέρα, ενώ θέλησε να ξεκινήσει τη διήγηση του από την 8η Μαΐου που “ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Η Καρολάιν γιόρτασε για πρώτη φορά την γιορτή της μητέρας. Της πήρα λουλούδια“.
Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, το επίμαχο βράδυ υπήρξε ένα ακόμη ξέσπασμα της 20χρονης, με αφορμή ένα ασήμαντο περιστατικό με ένα ρούχο που είχε μείνει στη σκάλα του σπιτιού, το οποίο πηγαίνοντας ο ίδιος να τακτοποιήσει άφησε μόνη πάνω στον καναπέ την κόρη τους.
Αναλυτικά ο διάλογος που είχε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος με την πρόεδρο του δικαστηρίου
Πρόεδρος: Δεν φαίνεται να ήταν κανένα μεγάλο συμβάν…
Κατηγορούμενος: Μετά μου είπε “καλά, τάισέ την και κάνε ό,τι θέλεις, εγώ πάω για ύπνο”. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα.
Πρόεδρος: Τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά.
Ο κατηγορούμενος ξεκίνησε την περιγραφή αν αφερόμενος στην παραμονή του εγκλήματος, ο Μπάμπτς Αναγνωστόπουλος είπε πως ήταν μια κανονική μέρα, ενώ θέλησε να ξεκινήσει τη διήγηση του από την 8η Μαΐου που “ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Η Καρολάιν γιόρτασε για πρώτη φορά την γιορτή της μητέρας. Της πήρα λουλούδια“.
Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, το επίμαχο βράδυ υπήρξε ένα ακόμη ξέσπασμα της 20χρονης, με αφορμή ένα ασήμαντο περιστατικό με ένα ρούχο που είχε μείνει στη σκάλα του σπιτιού, το οποίο πηγαίνοντας ο ίδιος να τακτοποιήσει άφησε μόνη πάνω στον καναπέ την κόρη τους.
Πρόεδρος: Δεν φαίνεται να ήταν κανένα μεγάλο συμβάν…
Κατηγορούμενος: Μετά μου είπε “καλά, τάισέ την και κάνε ό,τι θέλεις, εγώ πάω για ύπνο”. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα.
Πρόεδρος: Τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά.
Πώς ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος σκέφτηκε να στήσει το σκηνικό της ληστείας
Eκ των υστέρων σκέφτηκε να εμφανίσει τη δολοφονία της Καρολάιν ως ληστεία, είπε αναφερόμενος στο κεφάλαιο “συγκάλυψη του εγκλήματος” ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ενώπιον του ΜΟΔ.
“Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας. Δεν υπήρχε λογική και καθαρό μυαλό…“, είπε ο 34χρονος, για να ακούσει αμέσως την επισήμανση της προέδρου.
Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές. Πότε άρχισε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ώστε να αρχίσετε να στήνετε το σκηνικό της ληστείας;
Κατηγορούμενος: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα. Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη…
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος περιέγραψε πώς σκότωσε τη Ρόξυ
Με αυτήν την αναφορά ο πιλότος είπε στους δικαστές και για τη θανάτωση της Ρόξυ, του κουταβιού που αγαπούσε πολύ η Καρολάιν. “Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε, εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω“.
Πρόεδρος: Ήταν ακαριαίος ο θάνατος;
Κατηγορούμενος: Έφυγα, ήταν αδύνατον να κοιτάω τη Ρόξυ. Πήγα στην κουζίνα που όλο αυτό δεν φαίνεται.
Πρόεδρος: Έβγαλε ήχο;
Κατηγορούμενος: Έκλαψε, όπως κλαίνε τα σκυλιά. Είχε διάρκεια λίγα δευτερόλεπτα…
Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος περιέγραψε το σκηνικό που έστησε ώστε να φαίνεται ο χώρος αναστατωμένος ενώ αμέσως μετά σκέφτηκε την κάμερα ασφαλείας. “Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης…πανικόβλητος έτρεχα στο σπίτι και έκανα ότι είχε τη λογική του παραλόγου”.
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλτε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε…ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγκο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με τη μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο από το υπόγειο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομένως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο, πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης. Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου.
Εριστικός ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: “Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα”
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επί 37 ημέρες αποκρύπτετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Κατηγορούμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ό,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή, όπως και η μητέρα του. Ήμουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγα όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια… είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω αυτές τις μέρες ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος: Ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησα εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσετε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε.
Κατηγορούμενος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώνατε το παιδί σας;
Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.
Ο Μπάμπης Αναγνωστοπούλος “στριμώχθηκε” από την πρόεδρο του δικαστηρίου
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος δέχθηκε πολλές ερωτήσεις από την εισαγγελέα, η οποία είχε ιδιαίτερα αυστηρό ύφος απέναντί του, αναφέροντας του εξαρχής πως θεωρεί ότι είχε “ψυχρό συναίσθημα”. Στην προσπάθεια του κατηγορούμενου να δικαιολογήσει κάπως όσα έγιναν στη μεζονέτα, η εισαγγελική λειτουργός του είπε πως “για εμένα είναι ψυχρό συναίσθημα να βλέπετε να πεθαίνει η γυναίκα της ζωής σας, όπως λέτε, και να μην κάνετε πίσω. Να θανατώνετε με αυτόν τον τρόπο το σκυλάκι που μεγάλωνε στην αγκαλιά σας“.
Κατηγορούμενος: Μακάρι να μπορούσα να πάρω πίσω τα αποτελέσματα αυτού του δυώρου κι ας πέθαινα την επόμενη μέρα… Ήταν αποτέλεσμα μίας ημέρας που δεν είχε λογική. Εγώ στις 11 Μαΐου έχασα την ζωή μου.
Εισαγγελέας: Εξακολουθείτε και πάλι να ωραιοποιείτε τα λόγια σας και να μην μου απαντάτε πώς δεν λειτούργησε το σοκ, πώς δεν παγώσατε ώστε να αποφύγετε τον θάνατο…
Κατηγορούμενος (Μπάμπης Αναγνωστόπουλος): Προσπαθώ και εγώ να εξηγήσω πώς βρισκόμουν σε τέτοια σχάση.
Εισαγγελέας: Προσπαθείτε τόση ώρα να τραβήξετε γεγονότα για να μας πείσετε για κάτι. Εγώ δεν ξέρω την αιτία για όλα αυτά.
Κατηγορούμενος: Όποιος μου έλεγε ότι εγώ θα κάνω αυτό το κακό στην Καρολάιν και την Ροξούλα, θα έλεγα ότι είναι τρελός, δεν θα μπορούσα να το φανταστώ… Προσπαθώντας να βρει λογική κάποιος σε αυτό το δίωρο που συνέβησαν όλα, είναι σαν να προσπαθεί να μετρήσει το ύψος του με ζυγαριά. Δεν υπάρχει λογική. Προσπαθώ και εγώ τώρα να βρω απαντήσεις με τη ζωή μου και τη ζωή του παιδιού μου διαλυμένη… Δεν υπάρχει λογική.
Εισαγγελέας: Ήταν σαν να απολογείστε για ένα επεισόδιο ενδοοικογενειακής βίας. Προσπαθούσατε να τεντώσετε μια κατάσταση. Να δείξετε ότι υπήρχε μια επιδεινούμενη ένταση ώστε να δικαιολογήσετε ένα βίαιο έγκλημα. Γνωρίζουμε από την ιατροδικαστική έκθεση ότι προσπαθούσατε εναγωνίως να σκοτώσετε. Δεν μπορεί σε αυτό το χρόνο να νομίζατε κάτι αντίθετο από αυτό που συνέβη. Δηλαδή ότι λιποθύμησε.
Κατηγορούμενος: Ότι είπα είναι μια προσπάθεια, όχι να πείσω για μια κατάσταση που πρώτος είπα ότι δεν επιδέχεται καμίας δικαιολογίας. Οποιοσδήποτε βρίσκεται σε μια κατάσταση τέτοιας σύγχυσης…
Εισαγγελέας: Ακόμα και η χρήση του μαξιλαριού έχει έναν σκοπό, να μην ακούγεται. Άρα θέλω να καταλάβω αυτή την υπερδιέγερση. Εγώ μόνο έναν στρογγυλεμένο λόγο είδα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θα μπορούσε να σας προκαλέσει θυμό εκείνο το βράδυ.
Κατηγορούμενος: Δεν μιλάμε για μια στιγμιαία αντίδραση σε ένα στιγμιαίο ερέθισμα. Ήμουν σε μια ψυχική κατάσταση ήδη τεταμένη, αλλά όχι σε βαθμό να φτάσω σε αυτό το σημείο. Είναι πράγματα τα οποία συσσωρεύονται και αθροίζονται, και εκείνη η στιγμή τα έβγαλε εκτός ορίων.
Εισαγγελέας: Υπάρχει κάτι στους ισχυρισμούς σας που δεν συναντάει καθόλου τη λογική. Αν την είχατε ρίξει από τις σκάλες στον καβγά, αν την είχατε σπρώξει και είχε χτυπήσει σε ένα ντουλάπι. Βλέπω μια πρόθεση να τελέσετε φόνο και να την πιάσετε στον ύπνο. Για αυτό και αφήσατε κάτω το παιδί….
Κατηγορούμενος: Το ότι ήμουν συγχυσμένος είναι κάτι που δεν μπορείτε να αγνοήσετε. Με ένα παιδί στην αγκαλιά στις 4 το πρωί που πρέπει να κοιμηθεί.
Εισαγγελέας: Είναι σαν να μη συγχωρείτε το έλασσον και συγχωρείτε τον εαυτό σας για το μείζον που είναι το έγκλημα. Εκείνη την ώρα σκοτώνετε για έναν λόγο που είναι ένας διαπληκτισμός, που είναι «τι θα κάνουμε με το παιδί» σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Όλο αυτό που λέτε έχει μια διαρκή μεγάλη αντίφαση με την πραγματικότητα. Ο τρόπος που φερθήκατε εκείνο το βράδυ ήταν απόλυτα κυριαρχικός. Με κάνει να πιστεύω ότι κάτι άλλο υπήρχε.
Κατηγορούμενος: Κάτι άλλο δεν υπήρχε, πλην των προβλημάτων που έχουμε συζητήσει.
Εισαγγελέας: Όσοι είχαν μιλήσει στην Καρολάιν λένε ότι ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είναι εγκλωβισμένος σε κάτι. Κι ένα άνθρωπος ο οποίος λέει συνεχώς «φταίω, φταίω, φταίω. Εγώ φταίω για όλα».
Κατηγορούμενος: Δεν είναι ένας άνθρωπος που την βάζεις να κάνει κάτι αν δεν το θέλει.
Εισαγγελέας: Μιλήσατε στον ενεστώτα.
Κατηγορούμενος: Ήταν εκ παραδρομής
Εισαγγελέας: Δεν πειράζει. Και εκ παραδρομής η γλώσσα λέει πολλά πράγματα. Θέλω να καταλάβω μια προσωπικότητα που λέει ότι «αγαπώ τα αδέσποτα και τα μαζεύω από το δρόμο» και στη συνέχεια περιγράφει ότι κρεμάει το σκύλο και γυρίζει και φεύγει….
Κατηγορούμενος: Φεύγω για να μη δω, επειδή δεν αντέχω. Μακάρι να μπορούσα να πάρω τα αποτελέσματα πίσω.
Έντονο διάλογο όμως είχε και με σύνεδρο του δικαστηρίου ο κατηγορούμενος, η οποία του υπέβαλε πολλές ερωτήσεις για τον ισχυρισμό του 34χρονου ότι ήταν θολωμένος το επίμαχο βράδυ:
Σύνεδρος: Δεν μπορεί κάποιος με τόση διαύγεια να σκέφτεται πώς θα αποτρέψει τις υποψίες από πάνω του και πριν πέντε λεπτά να μας λέτε ότι είστε θολωμένος…
Κατηγορούμενος: Ήταν μια σπασμωδική κίνηση χωρίς λογική….
Σύνεδρος: Δηλαδή, όλα αυτά που πράξατε μετά, σας φαίνονται σπασμωδικά γιατί εμένα μου φαίνονται απόλυτα ψύχραιμα. Θέλουν όλα αυτά μια λογική διεργασία.
Κατηγορούμενος: Το ότι υπήρχε μια σκέψη δεν σημαίνει ότι ήταν λογική….
Σύνεδρος: Μόλις έγινε το συμβάν δεν το πιστεύατε. Και μετά από δυο ώρες της δέσατε τα χέρια και βάλατε το μωρό πάνω της. Αυτό απαιτεί ψυχραιμία;
Κατηγορούμενος: Ήταν μια θολωμένη ενέργεια…
Σύνεδρος: Ψάχνουμε αυτό που σας έφερε σε αυτή τη κατάσταση. Τι ήταν αυτό που σας έβγαλε έξω από τα ρούχα σας; Που δεν λειτουργήσατε λογικά. Αυτό είναι και ο βρασμός ψυχικής ορμής για να καταλάβετε…. Ποια γεγονότα σας τον προκάλεσαν τέτοια υπερδιέγερση συναισθήματος;
Κατηγορούμενος: Η θόλωση και οι σκέψεις που μπορεί να περάσουν από το μυαλό εκείνες τις στιγμές είναι τόσο χαοτικές…. Είναι στιγμές που δεν υπάρχει διαύγεια…
Σύνεδρος: Αυτό θέλω να πείτε γιατί δεν είχατε διαύγεια.
Κατηγορούμενος: Ο φόβος και ο θυμός για το παιδί.
Σύνεδρος: Έπαθε κάτι το παιδί;
Κατηγορούμενος: Δεν χτύπησε αλλά ένιωσε φόβο. Δεν υπήρχε λογική να σπρώξει τη μικρή. Είχα μια αντίδραση που δεν κατάφερα να αποτρέψω και να ελέγξω αυτό που συνέβη….
Σύνεδρος: Τσακωθήκατε και η Καρολάιν έπεσε για ύπνο. Δεν πήγε βόλτα να το σκεφτεί. Αυτό ήταν κάτι που συνηθίζατε να ξυπνάτε 4 το πρωί. Γιατί έπρεπε να γίνει έτσι όπως θέλατε εσείς. Είχε νεύρα, είχε δικαίωμα να θέλει το παιδί να κοιμηθεί στο κρεβάτι του και όχι μαζί της.
Κατηγορούμενος: Όχι, μου είπε να «μη μου τη φέρεις»….
Σύνεδρος: Πόσο δύσκολο ήταν να κάτσετε κάτω να κοιμηθείτε με το παιδί;
Κατηγορούμενος: Ήταν λάθος ….
Σύνεδρος: Εγώ καταλαβαίνω ότι ήσασταν ένα ζευγάρι που δεν είχε καμία επικοινωνία.
Κατηγορούμενος: Η επικοινωνία μας γενικότερα δεν μπορεί να αξιολογηθεί από μια στιγμή …
Σύνεδρος: Είπατε ότι δεν θέλατε να τη σκοτώσατε. Ποιος είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου που βάζει στα μαξιλάρια το κεφάλι ενός άνθρωπου. Ανάμεσα σε δυο μαξιλάρια. Ήταν πέντε λεπτά. …Περιμένατε δηλαδή ότι δεν θα πάθει τίποτα; Είχατε το χρόνο και να σκεφτείτε και να υπαναχωρήσετε…
Κατηγορούμενος: Ο χρόνος σαν λεπτά μπορεί να υπήρχε, αλλά δεν υπάρχει η λογική. Ήταν ένα πεντάλεπτο που χάθηκε η επαφή μου με το περιβάλλον….
Ένορκος: Γιατί σκοτώσατε το σκυλί και όχι μια γατούλα, αφού είχατε και γάτες μας είπατε;
Κατηγορούμενος: Αυτό που συνέβη με τη Ρόξυ δεν είχε καμία προέκταση στη Καρολάιν…. Όσο το αγαπούσε εκείνη, το αγαπούσα και εγώ. Η μόνη λογική που μπορεί να υπάρχει, είναι ότι το σκυλί είναι ο φύλακας σε ένα σπίτι.
Ένορκος: Λέτε ότι δεν υπήρχε στιγμή στη ζωή σας που να μην περιελάμβανε τη Καρολάιν. Σκεφτήκατε ποτέ, πώς θα αντιδρούσατε αν η Καρολάιν μεγαλώνοντας σας ζητούσε χωρισμό; Πως θα αντιδρούσατε σε αυτό το υποθετικό σενάριο;
Κατηγορούμενος(Μπάμπης Αναγνωστόπουλος): Δεν ήταν ιδιοκτησία μου η Καρολάιν. Είχε περάσει από το μυαλό μου, αλλά ήταν τόσα πολλά αυτά που μας έδεναν…
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ανέφερε πως θα μπορούσε μέσα σε εκείνες τις 37 ημέρες, όπου εμφανιζόταν ως θύμα ληστών, να έχει φύγει στο εξωτερικό με την κόρη του, αλλά δεν το έκανε γιατί τότε “θα είχα προδώσει και την πεθερά μου” καθώς “ο λόγος που ζω είναι η Λυδία, που είναι και ο λόγος που ζει εκείνη” (σ.σ. η πεθερά του).
Πρόεδρος: Είχατε όλη την Ελλάδα πάνω σας και όχι μόνο: είχε λάβει διεθνείς διαστάσεις. Και εσείς μας λέτε ότι δεν φύγατε γιατί σκεφτόσασταν την πεθερά σας. Δεν λέω ότι δεν είναι αξιόλογος άνθρωπος, όμως εσείς είχατε μπει στο μικροσκόπιο των δημοσιογράφων, των αρχών…
Η δίκη θα συνεχιστεί την Δευτέρα 16 Μαΐου, οπότε και θα υποβάλει την πρότασή της η εισαγγελέας έδρας, ενώ δεν αποκλείεται το δικαστήριο να εκδώσει αργά το απόγευμα την απόφαση του.
Έγγραφο ντοκουμέντο από τον Αλέξη Κούγια για τη φονική πορεία του 52χρονου στη Μονεμβασιά
Eurovision – Σας άρεσε το τραγούδι της Ελλάδας με την Αμάντα Γεωργιάδη;
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"