Τώρα που το θέμα της δολοφονίας στο πλοίο Blue Horizon κοντεύει να ξεχαστεί είναι ευκαιρία να καταθέσουμε μερικές πιο ψύχραιμες σκέψεις. Δεν διαφωνεί κανείς ότι στο συγκεκριμένο περιστατικό έγιναν τραγικά λάθη που συνοδεύτηκαν από αβλεψίες.
Α) Λιμενικοί απόντες. Εκτός του ότι δεν εμπόδισαν τον άνθρωπο να μπει, αν και επειδή είχε εισιτήριο έπρεπε να μπει, εξάλλου στη γραμμή της Κρήτης που είναι ένα λιμάνι ο προορισμός έχει τύχει να περιμένουν και μισή ώρα ένα φορτηγού προς φόρτωση, οπότε τα δύο λεπτά δεν είναι πρόβλημα. Κατά τη διαδικασία αναχώρησης ή άφιξης του πλοίου ΟΥΔΕΙΣ δεν πρέπει να πλησιάζει το πλοίο.
Β) Μετά το περιστατικό το Blue Horizon αναχώρησε, έστω και με τη χαμηλότερη δυνατή ταχύτητα, και συνέχισε το ταξίδι αντί να περιμένει σε κοντινό σημείο με τις προπέλες να μην κάνουν κίνηση. Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την ώρα αναχωρούν και τα υπόλοιπα κρητικά πλοία οπότε θα έπρεπε να είναι σε σημείο που δεν εμποδίζει την αναχώρηση των υπολοίπων πλοίων.
Γ) Από τη στιγμή που άνθρωπος έπεσε στη θάλασσα έπρεπε αμέσως να ακολουθηθούν οι ανάλογες διαδικασίες.
Δ) Το πλήρωμα βιαιοπράγησε με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ε) Ο ύπαρχος του Blue Horizon ήταν παρών και δεν ανέφερε αναλυτικά τα γεγονότα στον καπετάνιο. Ο ύπαρχος είναι ο ανώτερος αξιωματικός από όλους τους παρόντες.
Στ) Δεν είναι βέβαιο ότι ο καπετάνιος είχε οπτική επαφή πίσω από τον καταπέλτη. Γιατί έτσι και σηκωθεί ο καταπέλτης η κάμερα δείχνει μέχρι τον καταπέλτη. Επίσης, μία ναυτική πρακτική (πιθανόν λανθασμένη) είναι μόλις απομακρυνθεί, έστω και λίγο, η πλώρη και η πρύμνη από την προβλήτα με ανάλογο παράγγελμα των Αξιωματικών πού βρίσκονται στις συγκεκριμένες θέσεις τότε ο πλοίαρχος φεύγει από τη βαρδιόλα, ώστε να συνεχίσει την πορεία του το πλοίο
Ζ) Σχετικά με αυτά που λέγονται για το σφράγισμα του καταπέλτη πριν την αναχώρηση του πλοίου, στην Ελλάδα δεν μπορεί να έχει ισχύ, πέρα από ελάχιστα λιμάνια όπως της Κρήτης, του Πειραιά και της Πάτρας. Λόγω των ανεπαρκών λιμενικών υποδομών ο καταπέλτης είναι βασικό στοιχείο στη διαδικασία πρόσδεσης και αναχώρησης του πλοίου καθώς λειτουργεί σαν χειρόφρενο. Στην Ελλάδα ήταν σχεδόν απίθανο μέχρι τώρα έχει και να κλείσει ο καταπέλτης πριν τον απόπλου του πλοίου.
Η) Κανείς μη έχων εργασία στο λιμάνι δεν πρέπει να εισέρχεται στο λιμάνι, ιδίως σε ώρες αιχμής του λιμανιού.
Δυστυχώς, ήταν θέμα χρόνου να συμβεί ένα τέτοιο περιστατικό. Η βιασύνη να ακολουθήσει το πλήρωμα τα ωράρια του πλοίου, γιατί πιέζει η εταιρεία, αντί για ασφαλή φόρτωση και εκφόρτωση επιβατών και οχημάτων όλα γίνονται με μεγάλη ταχύτητα και την ελάχιστη δυνατή ασφάλεια. Δεν χρειάζεται να αναφερθεί ο ταυτόχρονος εφοδιασμός καυσίμων πλοίων με την φορτοεκφόρτωση του, σε περιπτώσεις το πλοίο έχει στο λιμάνι του Πειραιά ελάχιστη ώρα παραμονής πριν την αναχώρηση του για το επόμενο δρομολόγιο.
Στη Μύκονο, την Πάρο, τη Νάξο και στη Σαντορίνη, τα νησιά με τη μεγαλύτερη διακίνηση επιβατών και οχημάτων στις Κυκλάδες, τα ταχύπλοα πλοία έχουν παραμονή μόλις 10 λεπτά και πρέπει να βγάλουν τουλάχιστον 800 επιβάτες να βάλουν άλλους 800 και 150 ΙΧ και όλα ταυτόχρονα από τους ίδιους καταπέλτες και ενώ φορτώνουν και εκφορτώνουν σε απόσταση 50 μέτρων και άλλα πλοία.
Για την Ελληνική ναυτοσύνη δεν υπάρχει χώρος αμφισβήτησης. Δεν διαγράφονται τόσα ταξίδια για ένα και μόνο ασθενή, διασώσεις, παρεκκλίσεις πορείας για έκτακτη προσέγγιση, σωτήριες επεμβάσεις πληρώματος σε σοβαρά περιστατικά επιβατών.
Χωρίς καμία διάθεση συγχωροχάρτου για τους εμπλεκόμενους, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι δεδομένων των υφιστάμενων συνθηκών όλοι οι πλοίαρχοι της Ελληνικής ακτοπλοΐας βρίσκονται με το ένα πόδι στον εισαγγελέα. Η φράση “αν δε θέλει να αναλάβει τέτοιες ευθύνες τότε μη γινόταν πλοίαρχος” είναι τουλάχιστον ουτοπική, γιατί ο κάθε πλοίαρχος της ακτοπλοΐας καλείται να εξυπηρετήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό το επιβατικό κοινό και τους νησιώτες με τις πενιχρές υφιστάμενες υποδομές. Σε αντίθετη περίπτωση απλά κανείς πλοίαρχος δεν θα ερχόταν στην ελληνική ακτοπλοΐα.
Οπότε πέρα από τον ανθρώπινο παράγοντα θα πρέπει να αναζητηθούν αίτια και λύσεις και σε άλλους παράγοντες, όπως τα αυστηρά δρομολόγια των πλοίων και οι δραματικά ελλιπείς λιμενικές υποδομές. Φωνάζουν εδώ και χρόνια οι πλοίαρχοι και οι εμπλεκόμενοι φορείς για λιμενικές υποδομές ανάλογες των αεροδρομίων με διαφορετικά σημεία φόρτωσης των επιβατών από τα οχήματα. Ανάλογες διαδικασίες ακολουθούνται στα λιμάνια της Βόρειας Ευρώπης. Επίσης, στα μικρότερα λιμάνια θα πρέπει να διαμορφωθούν διάδρομοι επιβατών που σε καμία περίπτωση δεν θα εμπλέκονται με την περιοχή μανούβρας των οχημάτων.
Επίσης, χρειάζεται επανασχεδιασμός των δρομολογίων από τις εταιρείες ώστε να αποφευχθούν οι ταυτόχρονες αφίξεις και αναχωρήσεις πολλών πλοίων σε μικρά λιμάνια όπως των Κυκλάδων.
Δυστυχώς, δεν αναμένονται σύντομα δραστικές αλλαγές πέρα από την παραπάνω πίεση που θα ασκηθεί στα πληρώματα.
Τ.Π.
Βούλιαξε η Νέα Υόρκη – Βίντεο σοκ από τους δρόμους “ποτάμια” και τους “καταρράκτες” στο μετρό
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"