Σε δίλημμα ο Ζελένσκι – «Είναι ανάμεσα σε μια κακή ή μη συμφωνία»

Σε δίλημμα φαίνεται να είναι ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι σύμφωνα με ανάλυση του CNN.

Συγκεκριμένα, μετά την υπαναχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ από την προθεσμία που είχε θέσει για την Ημέρα των Ευχαριστιών για μια συμφωνία στην Ουκρανία, ο Ζελένσκι βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα.

«Είναι ένα βασικό σημάδι ότι η επερχόμενη λύση της ειρηνευτικής του πρωτοβουλίας – που τώρα είναι μια συνάντηση στη Μόσχα μεταξύ του απεσταλμένου του, Στιβ Γουίτκοφ, και του Κρεμλίνου – πιθανότατα δεν θα οδηγήσει σε μια ξαφνική συμφωνία για τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής.

Τα χάσματα μεταξύ Κιέβου και Μόσχας παραμένουν πολύ σαφή και οι λόγοι για την πείσμα τους πολύ βουτηγμένοι σε θυσίες, άγχος και αίμα. Η απροθυμία του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να αποδεχτεί οποιαδήποτε πρόταση που δεν του αφήνει τον έλεγχο ολόκληρης της ανατολικής περιοχής Ντόνετσκ της Ουκρανίας πιθανότατα θα παραμείνει σαφής τις επόμενες ημέρες.

Η τελευταία αμερικανική πρόταση που κατευθύνεται προς αυτόν προφανώς αφαιρεί αυτή την βασική παραχώρηση από το σχέδιο που διέρρευσε την περασμένη εβδομάδα, κάτι που ούτε το Κίεβο ούτε οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του θεωρούν στρατιωτικά ή πολιτικά σοφό. Δεδομένης της δεκαετούς ιστορίας αυτού του πολέμου – των τριών εισβολών της Ρωσίας σε ουκρανικό έδαφος, μέσα από χρόνια διπλωματίας και απάτης – υπάρχει λόγος να αμφισβητήσουμε την ειλικρίνεια της Μόσχας» αναφέρει το δημοσίευμα του CNN για να προσθέσει:

«Αυτή η επαναλαμβανόμενη, κυκλική αποτυχία κατανόησης του χάσματος μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών – που έχει σφυρηλατηθεί σε δύο ξεχωριστά διαπραγματευτικά μονοπάτια – είναι τελικά ο λόγος για τον οποίο η πρόοδος φαίνεται πάντα τόσο κοντινή, αλλά και τόσο ανέφικτη. Η διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας με την Ουκρανία και μετά μιας άλλης με τη Ρωσία, και στη συνέχεια η ελπίδα ότι οι δύο πλευρές θα πλησιάσουν αρκετά ώστε να κρατηθούν, παρέχει την δελεαστική ψευδαίσθηση της προόδου, αλλά στην πράξη δεν οδηγεί πουθενά. Τα σημεία τριβής παραμένουν.

Μεγάλο μέρος της προτεινόμενης συμφωνίας περιλαμβάνει υποτιθέμενες, θεωρητικές ιδέες σχετικά με μελλοντικές συμμαχίες, χρηματοδότηση ή όρια. Αλλά όπως και μέρη προηγούμενων μνημονίων, αυτά τα στοιχεία μπορεί να μεταμορφωθούν σε κάτι πιο πρακτικό ή να εξαφανιστούν εντελώς τους μήνες μετά την υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας.

Η Ουκρανία δεν θα χρειαστεί στρατό 600.000 ανδρών, το όριο που προτείνεται στο σχέδιο συμφωνίας, εάν πραγματικά επιδιώκει την ειρήνη. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ πιθανότατα θα καταστεί λιγότερο επείγουσα και λιγότερο βιώσιμη σε καιρό ειρήνης, όταν η Ουκρανία θα πρέπει να αποστρατευτεί και να διαχειριστεί τον οικονομικό εφιάλτη μιας μεταπολεμικής οικονομίας, με τη ζημιά που αυτό θα προκαλέσει στην ακεραιότητα των ενόπλων δυνάμεών της.

Θα επανενταχθεί η Ρωσία στην G8; Μπορεί να το θέλει, αλλά η ιδέα του Πούτιν να σφίξει τα χέρια σε μια σύνοδο κορυφής με τους ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών που εξακολουθούν να τον απεχθάνονται φαίνεται απίθανη. Ποιος θα πληρώσει για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας; Οποιαδήποτε κατανόηση του πόσο αδιαφανείς μπορεί να είναι οι επιχειρήσεις στη Ρωσία και την Ουκρανία θα σας πει ότι αυτό δεν θα είναι απλό ή διαφανές, όποιο και αν είναι το σχέδιο. Αυτά τα σημεία σε οποιαδήποτε συμφωνία είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν, αλλά μπορεί να αλλάξουν με την πρώτη επαφή με την πραγματικότητα.

Το πιο σημαντικό ζήτημα είναι αν οποιαδήποτε συμφωνία θα σταματήσει πραγματικά τον πόλεμο. Και ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, πιθανότατα οδεύει προς το να αντιμετωπίσει ξανά έναν ειδεχθή συμβιβασμό. Πρέπει να ζυγίσει την αξία των μελλοντικών εγγυήσεων ασφαλείας, που έχουν επισημοποιηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, έναντι της πραγματικής και αναπόφευκτης ζημιάς που θα προκαλούσε η παραχώρηση του Ντόνετσκ στην πολιτική και στρατιωτική του θέση, καθώς και στην πολιτική και στρατιωτική θέση της Ουκρανίας. Είναι μια κακή επιλογή αν μια συμφωνία τηρηθεί. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή αν, μακροπρόθεσμα, όπως και πριν, το Κρεμλίνο δεν τηρήσει τη συμφωνία.

Αλλά το άμεσο μέλλον δεν φέρνει καλύτερα νέα. Μια πληθώρα κρίσεων πλήττει την κυβέρνηση Ζελένσκι. Η προθεσμία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει εκτοπίσει από τα πρωτοσέλιδα ένα σκάνδαλο διαφθοράς που επανεμφανίστηκε την Παρασκευή με την είδηση ​​ότι οι ερευνητές διαφθοράς έψαξαν το σπίτι του επικεφαλής του προσωπικού του και επικεφαλής διαπραγματευτή του, Αντρίι Γερμάκ.

Ο στρατός της Ουκρανίας αντιμετωπίζει κρίση σε ανθρώπινο δυναμικό. Η χρηματοδότηση από τους Ευρωπαίους συμμάχους του Κιέβου είναι αμφίβολη για το επόμενο έτος, αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε πρόσφατα ότι πιστεύει ότι μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα. Και στην πρώτη γραμμή, εκτυλίσσονται τρεις ξεχωριστές κρίσεις: Η Ρωσία κινείται γρήγορα στη Ζαπορίζια, αργά αλλά αναπόφευκτα στο Ποκρόφσκ, στην περιοχή του Ντόνετσκ, και προχωρά στο Κουπιάνσκ, βορειότερα. Η Ουκρανία δεν μπορεί να καταπολεμήσει τόσες πολλές πυρκαγιές με τόσο λίγους στρατιώτες.

Το υπόλοιπο Ντόνετσκ που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Κιέβου κινδυνεύει επίσης αυτόν τον χειμώνα. Το σημαντικό στρατιωτικό κέντρο του Κραματόρσκ ήδη δέχεται ρωσικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη μικρής εμβέλειας, καθώς οι δυνάμεις της Μόσχας βρίσκονται αρκετά κοντά. Το Κίεβο δεν θα πάρει πίσω εδάφη από τη Ρωσία σύντομα. Ο υπολογισμός που έχει μπροστά του το Κίεβο και οι συμμάχοι του δεν είναι πότε μπορούν να αναστρέψουν την εξέλιξη του πολέμου, αλλά μάλλον, μπορούν να κάνουν τους Ρώσους να σπάσουν πρώτοι;

Η σιωπηρή ελπίδα του Κιέβου και των συμμάχων του, ίσως μια απελπιστική, είναι ότι η Ουκρανία μπορεί να ωθήσει στα όριά της τη βάναυση σπατάλη εργατικού δυναμικού της Ρωσίας και την πλήρη οικονομική της εστίαση στον πόλεμο και να τη δει να καταρρέει. Είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς σε κοινωνίες τόσο κλειστές όσο η Ρωσία πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται η κατάρρευση. Η εξέγερση του Βάγκνερ του 2023 φαινόταν φανταστική, μέχρι που οι άνδρες του Γεβγκένι Πριγκοζίν βρίσκονταν καθ’ οδόν προς τη Μόσχα για μια ταραχώδη 72ωρη πορεία. Τα προβλήματα της Ουκρανίας είναι πιο ανοιχτά και είναι οξέα.

Η μάχη που έρχεται για τον Ζελένσκι είναι γεμάτη κινδύνους. Η Ρωσία διαθέτει καλύτερους πόρους και σημειώνει σοβαρή πρόοδο επί του εδάφους. Η μάχη της Ουκρανίας είναι υπαρξιακή – δεν έχει την πολυτέλεια της Μόσχας να αποφασίσει μια μέρα ότι έχει χορτάσει και να σταματήσει την επίθεση. Αλλά ο καθαρός αντίκτυπος των τελευταίων 10 μηνών χρονοτριβής, διπλωματικής σύγχυσης και πλήγματος έχει κάνει μια αδιανόητη συμφωνία πιο κοντά στο να γίνει εφικτή.

Η ιδέα της παραχώρησης γης από την Ουκρανία στη Μόσχα με αντάλλαγμα την ειρήνη χλευάστηκε ανοιχτά από το Κίεβο και την Ευρώπη νωρίτερα φέτος, και καθ’ όλη τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν. Τώρα έχει βρει τον δρόμο της στην πρώτη εκδοχή του ειρηνευτικού σχεδίου των 28 σημείων του Τραμπ. Έχει εξαφανιστεί από την διαρροή της ευρωπαϊκής αντιπρότασης, αλλά προφανώς όχι από τη μαξιμαλιστική λίστα επιθυμιών του Πούτιν.

Ένας κύκλος σίγουρα θα επαναληφθεί τώρα. Ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Γουίτκοφ, πιθανότατα θα ακούσει για άλλη μια φορά κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα ότι ο Πούτιν δεν θα υποχωρήσει στο αίτημά του να παραδώσει η Ουκρανία το Ντόνετσκ με αντάλλαγμα την ειρήνη. Ο Γουίτκοφ θα το γνωστοποιήσει στον Τραμπ. Ο Ζελένσκι θα δεχθεί ξανά πιέσεις και μπορεί να ακολουθήσει μια ακόμη προθεσμία τύπου Ημέρας των Ευχαριστιών.»