Άγιος Βαλεντίνος: Λουλούδια, σοκολατάκια, αρκουδάκια, δωράκια. Κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου, οι ερωτευμένοι έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν ακόμα πιο έντονα τον έρωτα και την αγάπη τους προς το ταίρι τους.
Η ημέρα αυτή εορτάζεται από πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, αν και δεν είναι ημέρα αργίας.Πώς άρχισε όμως η γιορτή των ερωτευμένων;
Άγιος Βαλεντίνος και γιορτή των ερωτευμένων
Η ταύτιση του Αγίου Βαλεντίνου με την Ημέρα των Ερωτευμένων ξεκίνησε από την Αγγλία του ύστερου Μεσαίωνα, έχοντας παγανιστικές και χριστιανικές αναφορές.
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ξεκίνησε ως ο λειτουργικός εορτασμός ενός ή περισσότερων Χριστιανών μαρτύρων που ονομάζονταν Βαλεντίνοι. Πολλές ιστορίες μαρτυρίων δημιουργήθηκαν για διάφορους Βαλεντίνους οι οποίες έλαβαν χώρα 14 Φεβρουαρίου και προστέθηκαν αργότερα στους βίους των αγίων. Μια δημοφιλής αγιογραφική αναφορά του Αγίου Βαλεντίνου της Ρώμης αναφέρει ότι φυλακίστηκε επειδή πάντρευε στρατιώτες οι οποίοι απαγορεύονταν να παντρευτούν Χριστιανές, καθώς ο χριστιανισμός ήταν υπό διωγμό στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Σύμφωνα με το θρύλο, κατά τη φυλάκισή του, θεράπευσε την κόρη του φύλακά του, Αστέριου. Ένα καλλωπιστικό στοιχείο της ιστορίας αναφέρει ότι πριν την εκτέλεσή του της έγραψε ένα γράμμα υπογράφοντας “ο Βαλεντίνος σου”. Σήμερα, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι επίσημη γιορτή στην Αγγλικανική κοινότητα και στη Λουθηρανική εκκλησία.
Η ημέρα συσχετίστηκε με την ημέρα των ερωτευμένων από τον Τζέφρι Τσόσερ στον ύστερο Μεσαίωνα, όταν άκμαζε η κουλτούρα του ιπποτικού έρωτα. Τον 18ο αιώνα στην Αγγλία εξελίχθηκε σε περίσταση κατά την οποία οι ερωτευμένοι εξέφραζαν την αγάπη τους με λουλούδια, δώρα ή ευχητήριες κάρτες.
Στην Ευρώπη, κλειδιά του Αγίου Βαλεντίνου δίνονταν στους εραστές “ως ένα ρομαντικό σύμβολο και πρόσκληση για να τους ξεκλειδώσουν την καρδιά”, καθώς και στα παιδιά, ώστε να απομακρύνουν την νόσο του αγίου Βαλεντίνου. Τον 19ο αιώνα οι χειρόγραφες κάρτες αντικαταστάθηκαν από μαζικής παραγωγής ευχητήριες κάρτες.
Ποιος είναι ο Έλληνας Άγιος Βαλεντίνος
Στο ορθόδοξο εορτολόγιο, όπως ήταν φυσικό δεν υπήρχε και δεν υπάρχει πουθενά η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Η Καθολική Εκκλησία μάλιστα στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 δεν αναγνώρισε σε γιορτή αυτήν την ημέρα λόγω του ότι δεν είχε αρκετές πληροφορίες για τη ζωή του ιερωμένου Βαλεντίνου.
Στην Ελλάδα η γιορτή των ερωτευμένων καθιερώθηκε σταδιακά στα τέλη περίπου της δεκαετίας τους 1970 με προτροπή των ανθοπωλείων για εμπορικούς σκοπούς.
Καθώς λοιπόν αυτή η γιορτή ξεκίνησε να γίνεται αποδεκτή από μεγάλες μερίδες του πληθυσμού, άνθρωποι της Εκκλησίας πρότειναν οι Έλληνες να γιορτάζουν μια ημέρα για την αγάπη και τον έρωτα, τιμώντας όμως αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο. Προτάθηκε λοιπόν, το 1994 από τον Γιάννη Χατζηφώτη, που ήταν εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, να καθιερωθεί ως η ημέρα των ερωτευμένων, η 3η Ιουλίου με προστάτη τον Άγιο Υάκινθο.
Ο Υάκινθος είχε καταγωγή από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και ήταν υπό της υπηρεσίες τους Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού. Ο Υάκινθος όμως ενώ ήταν ένας έμπιστος άνθρωπος, μυήθηκε γρήγορα στον Χριστιανισμό και αυτό προκάλεσε την οργή του Τραϊανού.
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας όταν το έμαθε διέταξε τη φυλάκιση του και μάλιστα τον απομόνωσε χωρίς καθόλου φαγητό. Σαράντα μέρες άντεξε υπό αυτές τις συνθήκες και την 41η ημέρα, 3 Ιουλίου, απεβίωσε σε ηλικία μόλις 20 ετών.
Στον Ψηλορείτη της Κρήτης, κοντά στο σημείο που φυλακίστηκε και άφησε την τελευταία του πνοή ο Υάκινθος, έχει χτιστεί το μοναδικό εκκλησάκι προς τιμήν του και κάθε καλοκαίρι, την τρίτη ημέρα του Ιουλίου, έχει καθιερωθεί να γίνονται εκδηλώσεις προς τιμήν του με την ονομασία Υακίνθεια. Για την Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία θεωρείται ο Άγιος του έρωτα, της αγάπης και των αγνών αισθημάτων.
Άγιος Βαλεντίνος: Πού βρίσκονται τα οστά του
Το 1907 τα λείψανα βρέθηκαν στον καθολικό ναό της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη Μυτιλήνη, όπου υπήρχε τότε αξιόλογη κοινότητα καθολικών (Φραγκολεβαντίνοι). Δεν είναι γνωστή η ακριβής διαδρομή των λειψάνων, πιθανότατα μεταφέρθηκαν στη Μυτιλήνη από κάποιο απόγονο του Longarini di S. Costanzo (κατά κληρονομική διαδοχή από τον ίδιο) που μετανάστευσε στη Μυτιλήνη στο τέλος του 19ου αιώνα. Τα λείψανα είχαν τοποθετηθεί κάτω από το κεντρικό ιερό βήμα του καθολικού ναού της Μυτιλήνης και πιθανότατα είχαν δοθεί προς φύλαξη από τον κάτοχό τους στον τότε εφημέριο της Μυτιλήνης.
Στις 27 Απριλίου 1907 ο καθολικός Αρχιεπίσκοπος της Σμύρνης Δομήνικος Μαρέγκος πραγματοποίησε αυτοψία στα λείψανα και εξακρίβωσε την αυθεντικότητα τους, και κράτησε τμήματα προορισμένα για τη Ρώμη, τη Σμύρνη και τη δωρήτρια οικογένεια. Τελευταία κάτοχος των τιμίων λειψάνων ήταν η Λουκία Θεοφανοπούλου Bongigli, η οποία τα δώρισε στον καθολικό ναό της Μυτιλήνης.
Το 1990 και ενώ η κοινότητα των καθολικών στη Μυτιλήνη είχε μειωθεί σημαντικά ο Φραγκισκανός μοναχός Τορκουάτο Μορίνι μεταφέρει τα λείψανα στον ναό του Τάγματος των Καπουτσίνων των Αγίων Φραγκίσκου και Κλάρας της Αθήνας στην οδό Γκυϊλφόρδου 7 στην Αθήνα. Στις 12 Φεβρουαρίου 2009, έγινε η απότμηση τμήματος των λειψάνων από τον αρχιεπίσκοπο των Καθολικών των Αθηνών Νικόλαο, υπογράφτηκε ειδικό επίσημο έγγραφο της πράξης αυτής, παρουσία και του ιερατικώς προϊσταμένου τού παρεκκλησίου του Αγίου Φραγκίσκου και της Αγίας Κλάρας, ιερομονάχου καπουτσίνου π. Γαβριήλ Ριγκέτο, και παραδόθηκαν στον αρχιεπίσκοπο Νάξου, Τήνου, Άνδρου και Μυκόνου με την ιδιότητα του αποστολικού τοποτηρητή της Καθολικής Επισκοπής Χίου (Χίος, Μυτιλήνη και Σάμος), προκειμένου να τα επαναφέρει στη Μυτιλήνη.
Kάποια λείψανα λέγεται πως στάλθηκαν στην έδρα της Καθολικής Εκκλησίας, στη Ρώμη. Το 2014 τα λείψανα που βρίσκονταν στη Χίο μεταφέρθηκαν ξανά στη Μυτιλήνη και βρίσκονται στη καθολική εκκλησία της Μεταστάσεως της Θεοτόκου.
Το “ελάττωμα” του νέου παίκτη του Survivor που έκανε όλη την Καραϊβική να “σειστεί” (vid)
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"