Η συγκίνηση έδωσε την θέση του στον θυμό και στην οδύνη για λίγο μετά το 40ημερο μνημόσυνο για τον 3χρονο Άγγελο που τελέστη στο Ρέθυμνο την Κυριακή 9 Μαρτίου.
Όπως ανέφερε σε ανάρτηση του, ο πατέρας Δημήτριος Καπελλάκης, που τέλεσε το μνημόσυνο, ο μικρός Άγγελος έγινε σύμβολο ανιδιοτελούς αγάπης. «Τον βάλαμε στην καρδιά μας χωρίς καν να τον έχουμε γνωρίσει προσωπικά. Δεν ξέραμε το όνομά του, το επώνυμό του, όμως αυτό δεν είχε καμία σημασία. Ήταν ένας αληθινός άγγελος, στην όψη και στην ψυχή».
Το μικρό αγόρι, που έφυγε τόσο πρόωρα και άδικα από τη ζωή, δεν είχε την ευκαιρία να νιώσει τη θαλπωρή της οικογένειας, όπως αυτή που περιγράφεται στην Παραβολή του Ασώτου Υιού. Ωστόσο, ένα κύμα αγάπης από ανθρώπους που ποτέ δεν τον γνώρισαν, στάθηκε στο πλευρό του, τόνισε ο πατέρας Δημήτριος Κυπελλάκης.
Ολόκληρη η εκκλησιαστική κοινότητα και όσοι παραβρέθηκαν στην επιμνημόσυνη δέηση ένιωσαν συγκλονισμένοι. «Αυθόρμητα γίναμε η μητέρα, ο πατέρας, τα αδέλφια, οι παππούδες και οι γιαγιάδες του. Με έναν ανεξήγητο τρόπο θελήσαμε να του εκφράσουμε τη στοργή που του έλειψε».
Μάλιστα, θέλησε να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα κατά της παιδικής κακοποίησης με αφορμή τον θάνατο του μικρού Άγγελου, που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από την μητέρα του και τον σύντροφο της.
«Η παιδική κακοποίηση είναι μια σκληρή πραγματικότητα, που ακόμα και σήμερα πλήττει αθώες ψυχές. Σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή συναισθηματική βία καταστρέφει την παιδική αθωότητα και αφήνει ανεξίτηλα τραύματα».
Η ανάρτηση του
Με αισθήματα ιδιαίτερης συγκίνησης, σεβασμού και από αγάπη κυρίως παρακινούμενοι, τελέσαμε σήμερα στην Ενορία μας Αγίου Φανουρίου Χουμερίου το 40ήμερο ιερό μνημόσυνο για την ανάπαυση της παιδικής ψυχούλας του μόλις τριών ετών Αγγέλου, όπως τουλάχιστον τον γνωρίσαμε και στο βαθμό που μπορέσαμε να τον προσεγγίσουμε από τα τηλεοπτικά μέσα.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι αγαπήσαμε πραγματικά αυτό το παιδί και το βάλαμε μέσα στην καρδιά μας, χωρίς καν να το γνωρίζουμε, όπως δεν ξέραμε ούτε το επώνυμό του και πραγματικά δεν ενδιέφερε κανέναν μας η ταυτότητά του.
Άγγελος πραγματικός. Και στο όνομα και στο πνεύμα, την ψυχή.
Ένα πλάσμα του Θεού άκακο, αθώο, τρυφερό, αγνό, όμορφο, αμόλυντο, αγιασμένο, άνοιξε τις αγγελικές φτερούγες του και πέταξε ψηλά στον ουρανό.
Σύντομο το πέρασμά του από αυτόν τον μάταιο κόσμο. Γνώρισε δυστυχώς την άσχημη πλευρά του. Δεν του δόθηκε η ευκαιρία να βιώσει την αγάπη της μάνας και του πατέρα, όπως η Εκκλησία τόσο παραστατικά μας τη δίδαξε μέσα από την παραβολή του ασώτου υιού.
Αν κι αγάπησε, δεν αγαπήθηκε, τουλάχιστον όσο του άξιζε, κυρίως από το οικείο του περιβάλλον. Ταυτόχρονα, όμως, ένα τεράστιο κύμα αγάπης και συμπαράστασης τάχθηκε στο πλευρό του.
Κι εδώ, σ’ αυτό το σημείο, ερχόμαστε όλοι εμείς σήμερα να του προσφέρουμε όσα η ίδια η ζωή του στέρησε. Αβίαστα και χωρίς δεύτερη σκέψη γίναμε οι γονείς, η μητέρα, ο πατέρας, ο παππούς, η γιαγιά, τα αδέλφια, οι φίλοι και οι συγγενείς εκείνου του όμορφου πλάσματος, του αγγελικά πλασμένου, στην όψη και την ψυχή. Και σπεύδουμε να του εκφράσουμε με έναν ανεξήγητο και ανερμήνευτο τρόπο τα συναισθήματά μας και να του δώσουμε τόση πολλή αγάπη, αγάπη ανιδιοτελή, που δεν περιμένει ανταπόδοση.
Υπάρχει τελικά ανθρωπιά σ’ αυτό τον τόπο!
Υπάρχουν συναισθήματα, υπάρχει αγάπη! Αγάπη χριστιανική, όπως πολύ όμορφα την περιγράφει ο Απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του, στον υπέροχο ύμνο της αγάπης.
Ακόμα και το ιερό μνημόσυνο, που σήμερα τελέσαμε στην Ενορία μας, αποτελεί προϊόν ευαισθησίας και ενσυναίσθησης, το οποίο θεωρώ ότι προέκυψε στην προσπάθειά μας να δείξουμε σ’ αυτό το παιδί την αγάπη μας.
Στη συνέχεια θα ήθελα να εκφράσω την ευαρέσκεια της Ενορίας μας και να επαινέσω την ευλογημένη πρωτοβουλία και πρόταση της αγαπητής μας κας Μαρίας Στεφανάκη, την οποία με χαρά αποδεχτήκαμε, ώστε να τελέσουμε το σημερινό μνημόσυνο μετά κολλύβου για την ανάπαυση της ψυχούλας του μικρού Αγγέλου. Ευχαριστώ ακόμη και όλους και όλες που συντάχθηκαν και με ομοθυμία εξέφρασαν το περίσσευμα της αγάπης τους με την προσφορά τους και τη συμβολή τους στην τέλεση του μνημοσύνου.
Τα συναισθήματα όλων μας ανάμεικτα. Πολλά και αντικρουόμενα θα έλεγα. Από τη μια αγάπη για το παιδί και από την άλλη μίσος και οργή για τους κηδεμόνες του. Εμείς, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όμως, ποια θέση πρέπει να κρατήσουμε;
Η Εκκλησία θα μας συμβουλεύσει και θα μας παροτρύνει πατρικά ότι εκείνο που προέχει και πρέπει να πρυτανεύσει τελικά, και για τον επιπλέον λόγο ότι έχουμε εισέλθει στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, είναι η συγχωρητική αγάπη και η προσευχή όλων μας, γιατί εκείνο είναι που ευαρεστεί τον Θεό. Αντιθέτως, οποιοδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα, ας γνωρίζουμε, ότι ζημιώνει την ψυχή μας και δεν μας ωφελεί.
Ας μην ξεχνούμε ακόμη ότι, η συμμετοχή μας στο ιερό μνημόσυνο ήταν προσευχητική, καθώς από αγάπη ουσιαστική στον μάρτυρα του Χριστού, τον μικρό Άγγελο, προσήλθαμε. Αυτή την αγάπη που και ο ίδιος ο Χριστός μας δίδαξε και που Τον οδήγησε στο Πάθος και στο Σταυρικό θάνατο.
Μνημονεύουμε σήμερα τον μικρό Άγγελο. Τον ενθυμούμαστε. Η σκέψη μας και οι προσευχές μας είναι μαζί του. Πιστεύω ότι η τραυματισμένη ψυχούλα του θα ευφραίνεται και θα αγάλλεται, για τις χιλιάδες προσευχές που τον επισκέφτηκαν. Ας του ζητήσουμε κι εκείνος να εύχεται, από τα ουράνια σκηνώματα, για τη συγχώρηση τόσο των γονιών του, αλλά και τη δική μας.
Θα ήθελα να καταθέσω κάτι ακόμη…
Με αφορμή το θλιβερό αυτό περιστατικό, που είχε ως θύμα τον τρίχρονο Άγγελο, ας ενθυμηθούμε ότι ακόμα και στις μέρες μας αρκετά παιδιά πέφτουν θύματα κακοποίησης, κυρίως από τους γονείς τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη βία ως μέσο πειθαρχίας, αλλά και από άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός τους.
Και λέγοντας «κακοποίηση» πρέπει να γνωρίζουμε ότι αναφερόμαστε στην άσκηση βίας με σκοπό την “επιβολή ελέγχου” ή την υποταγή. Πρόκειται για επιθετική συμπεριφορά που προκαλεί τραύμα, πόνο, φόβο, δυσφορία, ενοχή και έχει πολλές αρνητικές συνέπειες για το άτομο που τη δέχεται.
Ως Ενοριακή Κοινότητα εκφράζουμε τη θλίψη μας για τα γενόμενα και καταδικάζουμε απερίφραστα τη βία σε οποιαδήποτε μορφή της, είτε σωματική, ή λεκτική ή ψυχολογική, από οποιονδήποτε και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Τασσόμαστε κατά της παιδικής κακοποίησης, δηλαδή της σωματικής, σεξουαλικής ή συναισθηματικής κακομεταχείρισης ή παραμέλησης των παιδιών, οι συνέπειες της οποίας έχουν διάρκεια και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή τους.
Ας είναι ο Άγγελος το τελευταίο θύμα.
Θυσιάστηκε για να αφυπνιστούμε εμείς, αλλά και για τη σωτηρία άλλων παιδιών.
Θα συμβάλλουμε αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των συνεπειών της παιδικής κακοποίησης και στο γεγονός να μη θρηνήσουμε κι άλλα παιδιά σαν τον Άγγελο, μόνο όταν πάψουμε να κωφεύουμε, να αδιαφορούμε και να αποσιωπούμε.
Η παιδική κακοποίηση είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που μας αφορά όλους.
Η λύση δεν είναι τα μνημόσυνα μετά θάνατον…
Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε στην πρόληψη και την εξάλειψη με τον δικό μας τρόπο. Πρέπει να ενημερωνόμαστε, να εκπαιδευόμαστε και κυρίως να μην φοβόμαστε να μιλήσουμε και να καταγγείλουμε. Κανένα παιδί να μην μείνει αβοήθητο ξανά.
Ολοκληρώνω τις σκέψεις μου, με την ευχή να αναπαυθεί εν ειρήνη η ευλογημένη και πονεμένη ψυχούλα του δούλου του Θεού ΑΓΓΕΛΟΥ, μέσα στη χαρά της Αναστάσεως, «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλά ζωή ἀτελεύτητος».
Χριστός Ανέστη!
Αιωνία αυτού η μνήμη!
Συνελήφθη ο βουλευτής της “Νίκης” Νίκος Παπαδόπουλος – Κατέστρεψε έργα στην Εθνική Πινακοθήκη
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"