Στα ρεπορτάζ βγαίνουν πολλά πάντα. Τα κάνουμε με σκοπό να γίνουμε καλύτεροι ως κοινωνία, να παράσχουμε κι εμείς την όποια βοήθεια μπορούμε στους συμπολίτες μας. Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου άποψη… Καταρχάς να ευχηθώ τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια σε όσους έχασαν συνάνθρωπο μας σε άλλη μια κακοκαιρία. Να σταματήσει ο άδικος χαμός τόσων ανθρωπίνων ψυχών.
Και όταν ένας συνάνθρωπος σου – την ώρα που κάνεις ρεπορταζ – ζητάει βοήθεια, το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να ενημερώσεις και εσύ με τη σειρά σου τις αρμόδιες αρχές. Να πάρεις το γραφείο τύπου που καθημερινά μιλάς.
Και κάπως έτσι ξεκινάει ο γολγοθάς του δημοσιογράφου, πόσο μάλλον του ίδιου του πολίτη που το βιώνει.
Η γυναίκα που μένει Αθήνα και έχει έρθει σε επικοινωνία με τους δικούς της που είναι εγκλωβισμένοι μέσα στο πλημμυρισμένο σπίτι τους στην Καρδίτσα. Με μια ηλικιωμένη κυρία – γιαγιά της – να έχει ανέβει πάνω στο τραπέζι, χωρίς να έχει πάρει τα φάρμακα της – γιατί δεν υπάρχει πόσιμο νερό – και έχει αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα υποθερμίας. Σου δίνει οδό και αριθμό και σου λέει ότι δεν έχει πάει κανείς. Μένει από μπαταρία το κινητό τους και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν άλλο με τον συγγενή τους στην Αθήνα. Καλείς το γραφείο τύπου της πυροσβεστικής και σου λένε ότι θα το μεταβιβάσουν, αλλά πρέπει να πάρεις και εσύ ο ίδιος σου λένε το 112 και 199 να ενημερώσεις ώστε να καταγράφει το περιστατικό και κάπως έτσι
Πνίγεσαι και το 112 σε έχει σε αυτόματη ηχητική απάντηση. Ακούστε και το σχετικό βίντεο και θα καταλάβετε τι εννοώ. Κάνεις δεν απαντούσε και απλά άκουγες το ηχητικό μήνυμα και να καταγράφονται οι συντεταγμένες σου πάνω στην οθόνη σου. Και διερωτώμαι, δεν θα έπρεπε να υπάρχει άμεση απάντηση;
«112 Ενιαίος ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης. Για δίκη σας ασφάλεια η κλήση σας θα καταγράφει» και ξανά επανάληψη στα αγγλικά και τα ελληνικά το μήνυμα. Για πόσο; Όταν κινδυνεύεις; Πρέπει να υπάρχει αναμονή σε αριθμούς έκτακτης ανάγκης όπως το 112;
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που θεωρώ πρέπει να αλλάξει. Αφού δεν μας απαντάει το 112 αποφασίζουμε να καλέσουμε το 199 που μας αναφέρει ότι δεν πρέπει να καλέσουμε εμείς, αλλά ο συνάνθρωπος μας που βρίσκεται εγκλωβισμένος σε έναν πλημμυρισμένο οικισμό της Καρδίτσας ώστε να εντοπιστεί και το στίγμα του. Πως να εντοπιστεί όταν πλέον δεν έχει την δυνατότητα να επικοινωνήσει άλλο, καθώς το κινητό έχει σβήσει από μπαταρία. Καλώ εγώ από Αθήνα να δώσω την οδό και τον αριθμό και σου λένε πάρε το 112 και όχι το 199 ώστε να σε συνδέσει στις τοπικές αρχές εκεί. Μα δεν μου απαντούν στο 112 καλέ μου άνθρωπε. Θα είναι πολλές οι γραμμές που έχουν αυτή τη στιγμή και για αυτό έχει αναμονή, μου απαντάει – ο εξυπηρετικότατος κατά τα αλλά υπάλληλος του 199 από την άλλη γραμμή του ακουστικού.
Που θέλω να καταλήξω… ότι ούτε εγώ, ως δημοσιογράφος, πόσο μάλλον ο απλός πολίτης – καταφέραμε στο να κινητοποιήσουμε άμεσα τις αρχές μέσω του 112 ότι υπάρχουν άτομα που χρειάζονται βοήθεια. Δυσκολευτήκαμε και ο χρόνος είναι πολύτιμος σε αυτές τις στιγμές. Πνιγόμαστε και είμαστε στην αναμονή για να το πούμε;
Υ.γ.: Το 112 δεν απάντησε ποτέ, με μεγάλη αναμονή και ένιωσα ότι και άλλος συνάνθρωπος μου είναι σε δύσκολη στιγμή, όποτε σταμάτησα να απασχολώ τη γραμμή. Ενημέρωσα το γραφείο τύπου ως δημοσιογράφος. Αλλά αυτό που έγινε δεν μπορούσα να μην το κάνω ρεπορτάζ, να το καταγράψω. Ελπίζω να αλλάξει. Να γίνουμε καλύτεροι.
*Ο Λάζος Μαντικός είναι δημοσιογράφος του debater.gr και του ΑΝΤ1
Νεκρός εντοπίστηκε 69χρονος επιχειρηματίας στον Βόλο – 7 τα θύματα της κακοκαιρίας
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"