Μενδώνη: «Είμαστε υπερήφανοι για την ελληνική γλώσσα»

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, κατά τη διάρκεια των εργασιών της 43ης Γενικής Συνόδου της UNESCO, στη Σαμαρκάνδη, παρέστη και εκφώνησε ομιλία στην εκδήλωση, που οργάνωσε η Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία του Οργανισμού, με την ευκαιρία της ανακήρυξης της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας, παρουσία υπουργών και δεκάδων πρέσβεων-μονίμων αντιπροσώπων. Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα του θανάτου του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού (1857), ανακηρύχθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

Όπως ενημερώνει ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, η Λίνα Μενδώνη, λαμβάνοντας τον λόγο, μετά την προβολή των μηνυμάτων του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη, ξεκίνησε λέγοντας ότι «η ελληνική γλώσσα έχει οικουμενική ακτινοβολία. Ομιλείται και γράφεται ακατάπαυστα, σχεδόν τέσσερις χιλιετίες, αποτελώντας την παλαιότερη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, με γραπτά τεκμήρια. Στο πέρασμα των αιώνων, η ελληνική αναπόφευκτα εξελίχθηκε, για να καταλήξει στην κοινή νεοελληνική, η οποία τροφοδοτείται, διαρκώς και γόνιμα, από τις παλαιότερες μορφές της. Δεν μιλούμε, ασφαλώς, τη γλώσσα του Ομήρου, ούτε του Σοφοκλή. Όμως, η αττική διάλεκτος, που εξελίχθηκε στην ελληνιστική γλώσσα, τη lingua franca της εποχής της, αποτελεί τη βάση της νεοελληνικής. Ο οικουμενικός δυναμισμός της ελληνικής συνιστά, άλλωστε, απτή ιστορική πραγματικότητα».

Όλες οι γλώσσες αποτελούν αποθετήριο του υλικού και του άυλου πολιτισμού των λαών. Η ελληνική, με τη μακραίωνη ιστορία της και την αδιαμφισβήτητη επίδρασή της στη γένεση και την εξάπλωση του δυτικού πολιτισμού, αποτέλεσε και αποτελεί κατ’ εξοχήν όχημα επαφής και διάδρασης των πολιτισμών της ανθρωπότητας. «Η ακτινοβολία της ελληνικής», είπε η υπουργός Πολιτισμού, «έγκειται στην εδραίωσή της ως ιδανικού οχήματος για την έκφραση και την ενσάρκωση των προϊόντων της ανθρώπινης διάνοιας. Στις επιστήμες, τα γράμματα και τις κατακτήσεις της τεχνικής, η ελληνική γλώσσα έχει κυρίαρχη θέση, καθώς δάνεισε όχι μόνο όρους και λέξεις, αλλά στάθηκε υπόβαθρο για τη βέλτιστη οργάνωση και συστηματοποίηση ιδεών, υποθέσεων και θεωριών, αλλά και εργαλείο για την επαλήθευσή τους και την πρακτική εφαρμογή τους».

Στη συνέχεια η Λίνα Μενδώνη, για να δώσει ένα απτό παράδειγμα του πλούτου και της δυναμικής της ελληνικής γλώσσας, την αδιαμφισβήτητη συμβολή της στην παγκόσμια επιστημονική ορολογία και πώς διαπερνά βασικές έννοιες της επιστήμης και της τεχνολογίας έκλεισε το λόγο της ακολουθώντας το παράδειγμα του Ξενοφώντα Ζολώτα, το 1959. Μιλώντας αγγλικά και χρησιμοποιώντας μόνον ελληνικές λέξεις, απέδειξε την παγκόσμια επιρροή της ελληνικής γλώσσας, η οποία συνεχίζει να εμπλουτίζει τον επιστημονικό λόγο στις σύγχρονες γλώσσες του δυτικού κόσμου, ενθουσιάζοντας το πολυπληθές ακροατήριο, όπως σημειώνει η ίδια ανακοίνωση.

Κλείνοντας, στα ελληνικά την ομιλία της, κατέληξε: «Οι σημερινοί Έλληνες είμαστε υπερήφανοι για τη γλώσσα ‘που μας έδωσαν ελληνική’, όπως έχει γράψει ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Είμαστε υπερήφανοι, γιατί η ελληνική γλώσσα δεν μας ανήκει αποκλειστικά ως μητρική μας γλώσσα. Είμαστε οι θεματοφύλακες της οικουμενικής της απήχησης».