
Η κρίση του κορονοϊού, οι οικονομικές και υγειονομικές της προεκτάσεις καθώς και η παρατεταμένη οικονομική κρίση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο πριν την έξαρση της πανδημίας απέδειξαν ότι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο είναι η μεγαλύτερη απειλή για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Ο νεοφιλελευθερισμός έφερε συμπίεση των μισθών και το ξεχείλωμα των ωραρίων για τους εργαζόμενους ενώ οι έχοντες και κατέχοντες διεύρυναν τον πλούτο τους στην πλάτη τους. Η ασυδοσία της αγοράς, χωρίς την προστασία των μικρομεσαίων και θέσπιση ρυθμιστικού πλαισίου, δημιούργησε έναν ιδιότυπο πελατειακό καπιταλισμό. Η οικογενειακή επιχείρηση και ο καινοτόμος μικρομεσαίος χώρος όχι απλά απειλείται από επιχειρηματικούς γίγαντες αλλά έχει να παλέψει μια πολλαπλά άνιση μάχη. Ο γίγαντας έχει πρόσβαση στα σαλόνια των τραπεζιτών, προκειμένου να πάρει δάνειο ή να διαγράψει τα χρέη του. Από την άλλη ο μικρομεσαίος, αν και χρεώθηκε την διάσωση των τραπεζών, όχι απλά δεν έχει πρόσβαση σε δάνειο αλλά αν ζητήσει διευκόλυνση ένεκα της κρίσης που καταπόντισε το εισόδημα του θα θεωρηθεί μπαταχτσής. Η θεοποίηση του κέρδους, οδήγησε στην υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας, καθώς δεν οδηγούν σε άμεση κερδοφορία υποθηκεύοντας τις ζωές των ανθρώπων και το μέλλον της χώρας.
Ανάγκη να τεθεί η πολιτική αντιπαράθεση σε προοδευτική βάση
Μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις ο προοδευτικός χώρος σε όλες του τις αποχρώσεις δεν είναι δυνατόν να σφυρίζει αδιάφορα και να εγκλωβίζεται σε διαχωριστικές γραμμές συγκυρίας. Οι διαφορές των κομμάτων του προοδευτικού τόξου είναι υπαρκτές και για αυτό το λόγο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μιλάμε για πρόχειρες λογικές συγκόλλησης ή υπέρβασης τους. Ωστόσο όσο έντονες είναι διαφορές, τόσο υπαρκτή είναι και η ανάγκη ότι η νεοφιλελεύθερη ηγεμονία πρέπει να ανατραπεί. Σε αυτό το πλαίσιο νομίζω ότι είναι απαραίτητο να ανοίξει ένας δομημένος διάλογος προκειμένου να βρεθούν κάποιες κοινές αιχμές από το Κίνημα Αλλαγής μέχρι το ΚΚΕ που να θέτουν την πολιτική αντιπαράθεση σε προοδευτική βάση. Να συμφωνήσουμε ότι μπορεί να βαδίζουμε χωριστά άλλα θα αγωνιζόμαστε μαζί για την ενίσχυση του ΕΣΥ και του εκπαιδευτικού μας συστήματος, για τον εξαναγκασμό τον τραπεζών να παίξουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο, για την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και για την θέσπιση κανόνων προστασίας των αδυνάτων από τα αρπακτικά της αγοράς.
Ο αντι νεοφιλελευθερισμός δεν μπορεί να αποτελέσει κυβερνητικό μέτωπο καθώς απλώς θέτει την βάση για μια προοδευτική πολιτική, ο χαρακτήρας και η συγκεκριμενοποίηση αυτής της πολιτικής διαφέρει από κόμμα σε κόμμα. Ο αντι νεοφιλελευθερισμός όμως μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο ώστε το σημείο εκκίνησης της πολιτικής διαφωνίας να έχει προοδευτικό πρόσημο.
Ακολούθησε το debater.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις