Τα τελευταία χρόνια είμαστε αντιμέτωποι με μία αυξανόμενη πίεση εκ μέρους της Τουρκίας σε διπλωματικό, αλλά και επιχειρησιακό επίπεδο. Σειρά κινήσεων εκ μέρους της Άγκυρας ξεδιπλώνουν μία νέο-οθωμανικού τύπου πίεση προς την Ελλάδα: μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, αμφισβήτηση κυριαρχίας ελληνικών νησιών, υπερπτήσεις και εναέριες παραβιάσεις, ναυτικές ασκήσεις με αντικείμενο την κατάληψη ελληνικών νησιών, παράνομες οριοθετήσεις ΑΟΖ, ανακήρυξη έκνομης υφαλοκρηπίδας, προσπάθειες ερευνών τύπου Oruc Reis κ.ά.
Στην καρδιά της πίεσης αυτής βρίσκεται η δίψα της Άγκυρας για υφαρπαγή θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και την Μεσόγειο από την Ελλάδα και την Κύπρο. Η ενιαία νομική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας στη μεγαλόνησο και η παρουσία των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο στέκονται εμπόδιο στην αναθεωρητική προοπτική της Τουρκίας ως προς τις θαλάσσιες ζώνες και ακριβώς για αυτό το λόγο έχει στοχοποιήσει τις δύο αυτές παραμέτρους. Με λογική πειρατή, με απειλές και προσπάθεια εκφοβισμού η Τουρκία προσπαθεί να οικοποιηθεί ζώνες που με βάση το δίκαιο και τη λογική δεν της ανήκουν: «Δεν μου δίνεις από την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα σου; Θα τινάξω το κυπριακό στον αέρα και θα αμφισβητήσω την κυριότητα των νησιών σου».
Η αύξηση στην πίεση της Τουρκίας έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν υπέκυψε στις απειλές, αλλά απάντησε με αλλαγή δόγματος. Από την πολιτική του κατευνασμού μετακινηθήκαμε στην λογική της αποτροπής, την οποία και συνδυάσαμε με ταύτιση συμφερόντων με μεγάλες δυνάμεις, όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ, αλλά και περιφερειακές, όπως η Αίγυπτος. Το Ελληνο-αιγυπτιακό μνημόνιο, η απόκτηση σύγχρονων οπλικών συστημάτων, η ελληνο-γαλλική αμυντική συμφωνία και η εντυπωσιακή σύσφιξη των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργεί ασφυξία στο εσωτερικό της Τουρκίας για την πιεζόμενη, ούτως ή άλλως, κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η Τουρκία δύναται να μπει στον πειρασμό μίας θερμής κατάστασης, προκειμένου να σύρει την Ελλάδα σε διάλογο εφ’ όλης της ύλης και την ίδια στιγμή να τονώσει το ηθικό των ψηφοφόρων του Τούρκου Προέδρου. Οι γείτονες πιθανά να εκτιμούν ότι η Ρωσο-Ουκρανική σύρραξη αναβαθμίζει την θέση τους στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ και στην προσπάθεια διατήρησης της συνοχής της, οι δυτικοί σύμμαχοι της Ελλάδας θα πιέσουν για εκατέρωθεν υποχωρήσεις. Την ίδια στιγμή ο Ταγίπ Ερντογάν έχει κάθε λόγο να ξεθωριάσει από την μνήμη των Τούρκων ψηφοφόρων τις δύσπεπτες εικόνες της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον.
Δυνάμεις που επιθυμούν να διατηρήσουν την Τουρκία σε πλαίσιο συνεννόησης, πιθανά δραστηριοποιούνται ήδη προς την κατεύθυνση της αποτροπής ενός θερμού καλοκαιριού. Η επίσκεψη μέσα σε 48 ώρες της Γερμανίδας Υπουργού Εξωτερικών (για να μεταβεί στη συνέχεια στην Τουρκία) και του Γερμανού Καγκελάριου στην Ελλάδα, μόνο τυχαίες δεν μπορεί να είναι. Αν και η αυτονόητη στήριξη της Ελλάδας στα θέματα της κυριαρχίας και ειδικά της κυριότητας των νησιών είναι αναμενόμενη από τη γερμανική πλευρά, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε τους ισχυρούς δεσμούς της Τουρκίας με παράγοντες της Δύσης, παραμένοντας ακλόνητοι στην προάσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Βλάσφημο τουλάχιστον! Η Ζωζώ Σαπουντζάκη συνέκρινε τον εαυτό της με τη Βασίλισσα Ελισάβετ
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ"