Σαν σήμερα: Η Εντίθ Πιάφ που το πραγματικό όνομα ήταν Εντίτ Τζοβανά Γκασιόν, γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1915 και έφυγε από τη ζωή το 1963 σε ηλικία 47 ετών.
Σε μικρή ηλικία ανακάλυψε την αγάπη της για τη μουσική και το τραγούδι και από τα εννιά της χρόνια ξεκίνησε να τραγουδάει στους δρόμους.
Ο πατέρας της που ήταν ακροβάτης, ήθελε η κόρη του να ακολουθήσει το δικό του δρόμο, όμως γρήγορα κατάλαβε πως η κόρη του είχε “όλο το ταλέντο στο λαιμό και καθόλου στο κορμί” – όπως χαρακτηριστικά είχε πει.
Τα τραγούδια που εκτόξευσαν τη φήμη της και την κατέστησαν την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια της Γαλλίας είναι τα “La vie en rose” (1946) και το “Non, je ne regrette rien”.
Ας τα απολαύσουμε και ας θυμηθούμε κάποιες σημαντικές στιγμές από τη ζωή της σπουδαίας ερμηνεύτριας:
- H μητέρα της την εγκαταλείπει λίγο μετά τη γέννηση της και εκείνη περνάει τα πρώτα της χρόνια πρώτα κοντά στη μητρική της γιαγιά. Το 1917 ο πατέρας της, που εργάζεται ως ακροβάτης στο τσίρκο Ciotti, την πηγαίνει στη δική του μητέρα, η οποία ζει στο Μπερναί της Νορμανδίας και είναι ιδιοκτήτρια ενός οίκου ανοχής.
- Στα 15, έχοντας ανακαλύψει τη θαυμάσια φωνή της, εγκαταλείπει τον πατέρα της για να ζήσει στο Παρίσι και εκεί τραγουδά στους δρόμους. Στα 17 της συναντά τον Λουί Ντυπόν, με τον οποίο ζουν μαζί και σε ένα χρόνο, αποκτούν μαζί ένα κοριτσάκι, τη Μαρσέλ, η οποία όμως μετά από δύο χρόνια πεθαίνει από μηνιγγίτιδα. Εκείνη συνεχίζει να τραγουδά στους δρόμους της Πιγκάλ, όπου και γνωρίζει τον Λουί Λεπλέ, διευθυντή του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία. Μαγεμένος από τη φωνή της, υπογράφει συμβόλαιο μαζί της και τη βαφτίζει «Môme Piaf» (μικρό σπουργίτι).
- Το 1935 κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο και λίγο αργότερα όταν ο μέντοράς της Λεπλέ δολοφονείται, η ίδια κατηγορείται πως γνωρίζει τον δολοφόνο αλλά δεν τον καταδίδει. Η Πιάφ αθωώνεται με τη βοήθεια ενός νέου συντρόφου, του τραγουδοποιού Ρεμόν Ασό, που είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και μαζί του φεύγει για να ζήσει στην επαρχία. Το 1937 επιστρέφει στο Παρίσι.
- Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια επιτυχία της La vie en rose, που στην αρχή περνά απαρατήρητη.
- Κάνει τεράστια επιτυχία στη Νέα Υόρκη, και εκεί γνωρίζει και ερωτεύεται τον βασιλιά του μποξ, Μερσέλ Σερντάν και μαζί ζουν ένα από τα πιο διάσημα, ερωτικά ειδύλλια της εποχής. Ο ξαφνικός θάνατος όμως του Σερντάν σε αεροπορικό δυστύχημα, το 1949, βυθίζει την Πιάφ σε κατάθλιψη, την οποία δεν ξεπερνά ποτέ πραγματικά.
- Το 1951 έχει δύο σοβαρά τροχαία, ενώ μετά το δεύτερο οι γιατροί της δίνουν για καιρό μορφίνη, στην οποία εθίζεται. Η Πιάφ την ανακατεύει μαζί με αλκοόλ, χειροτερεύοντας έτσι την ήδη κακή κατάσταση της υγείας της. Ακολουθούν συναυλίες στις οποίες καταρρέει πάνω στη σκηνή ή έχει πλάι της μια νοσοκόμα που της χορηγεί μορφίνη για να αντέχει τον πόνο, καθώς υποφέρει από γαστρικά έλκη και πολλές αιμορραγίες πεπτικού.
- Το 1960 τραγουδά με επιτυχία το «Non, Je Ne Regrette Rien» του Σαρλ Ντυμόν και συνεχίζει να θριαμβεύει τραγουδώντας, παρότι η υγείας της δεν είναι καλή και η ίδια τρεκλίζει και παραπατά πάνω στη σκηνή.
- Το καλοκαίρι του 1961, συναντά τον τελευταίο της έρωτα, τον κατά πολύ νεότερο της, Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει «Τεό Σαγαπό» και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962- εκείνος είναι μόλις 26 ετών και η Έντιθ 46.
- Το καλοκαίρι του 1962 παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros για το σύνολο της καριέρας της.
- Η Πιάφ πεθαίνει εντελώς φτωχή την ίδια μέρα με τον φίλο της Ζαν Κοκτώ στις 10 Οκτωβρίου 1963, μόλις στα 48 της χρόνια, στο Plascassier, από κίρρωση, αφήνοντας στον τελευταίο σύζυγό της πολλά χρέη και μία τεράστια ιστορία…
Σε ισχύ ξανά ο Δακτύλιος – Ποιες ημέρες και ώρες ισχύει – Τα οχήματα που εξαιρούνται
Έπεσε με το αναπηρικό του αμαξίδιο στον Θερμαϊκό και πνίγηκε – Νεκρός 34χρονος
